🔆 اگر ما پذیرفتیم خدایی داریم که خالق ماست، خالق جسم ما و خالق روح ما؛ و پذیرفتیم که این خالق، مالک و مدبر ماست، یعنی رب ماست و هدایت ما را خودش بر عهده گرفتهاست، آنگاه دو اتّفاق میافتد:
🔹اوّل اینکه نمیتوانیم به علوم انسانی غیر وحیانی برای تربیت خودمان اعتماد کنیم.
🔸اتّفاق دوم هم اینکه این اعتقاد باعث میشود برای به دست آوردن راه تربیت برویم سراغ وحی.
اصلاً باور به این صفات، یکی از ارکان اصلی اعتقاد ما به امکان تولید علم است.
🔅خالق، رب و هادی فقط یکی است، من به جز او نه خالقی دارم، نه ربی و نه هادی. هر کسی هم ادّعای هدایت کرد، باید اثبات کند که با این هادی، با این رب و با این خالق ارتباط دارد. اگر نتوانست اثبات کند، من نمیتوانم هدایت او را بپذیرم.
📌 پس حواسمان باشد اعتقاد به خالقیت و ربوبیت و هدایت وقتی ما را به این اعتقاد میرساند که تنها خالق و تنها رب و تنها هادی را خدا بدانیم. این اعتقاد، انگیزهای در ما تولید میکند که مسیر تربیت و هدایت را تنها از راه وحی به دست بیاوریم؛ اگر هم چیزی به صورت مستقیم به مفاهیم وحیانی متّصل نمیشود، باید وحی آن را تأیید کند.
📝 حجت الاسلام عباسی ولدی
#مبانی_تربیت_اسلامی
#علوم_انسانی_اسلامی
🔆 شما اگر خواستید در جامعه، عبودیت رواج پیدا کند و انگیزه برای عبودیت در میان مردم زیاد شود، باید حواستان را جمع ربوبیت کنید؛ ربوبیت باید در جامعه جا افتاده باشد. ما از ربوبیت به عبودیت میرسیم. هر چه قدر شما توانستید ربوبیت را درجامعه تقویت کنید، هر چه قدر توانستید ایمان به ربوبیت را بیشتر در دل مردم جا بیاندازید، انگیزهشان را برای عبودیت بیشتر کردهاید، چون از ربوبیت میشود به عبودیت رسید.
⁉️ اگر شما این قاعده و راهبرد را بپذیرید، چه اتّفاقی در عرصه تربیت و فعالیتهای تربیتی در جامعه میافتد؟ ما الآن در جامعه، روی عبودیت کار میکنیم یا ربوبیت؟ الآن در مدارسمان، دارند روی عبودیت کار میکنند یا روی ربوبیت؟
📌 الآن در مدارس مرتب میگویند حجابتان را رعایت کنید، نمازتان ر سر وقت بخوانید، در جماعت شرکت کنید، روزه بگیرید، قرآن بخوانید و... . ما فقط داریم دربارهی عبودیت حرف میزنیم! بعد هم کیف میکنیم که داریم فعالیت تربیتی انجام میدهیم. بعد هم، هر چه نتیجه نمیگیریم به هوش نمیآییم! ای داد بیداد! قران میگوید باید از ربوبیت به عبودیت رسید.
📝حجت الاسلام عباسی ولدی
#مبانی_تربیت_اسلامی
#علوم_انسانی_اسلامی