🔴 انجمن علوم سیاسی و استانداردهای دوگانه؛ در نفی هر گونه یکجانبه گرایی 🔷 سال گذشته و در جریان نشست سالانه انجمن علوم سیاسی،خلا ناشی از غیبت بسیاری از چهره های مطرح اندیشه سیاسیِ قم، کاملا مشهود بود. همان موقع به یکی از دوستانم که به انجمن دعوت شده بود، پیام دادم و گفتم که این رویه انجمن درست نیست و عدم دعوت در شان انجمن علوم سیاسی نیست و تداوم چنین اقداماتی، صرفا اعتبار انجمن را مخدوش خواهد کرد. ایشان هم پذیرفت و گفت که با یکی دو تن از دست اندرکاران همایش صحبت و به یکجانبه گرایی انجمن در دعوت از سخنرانان اعتراض کرده است. ♦️ امسال و در جریان جشنواره فارابی، دکتر نجف لک زایی استاد تمام دانشگاه باقرالعلوم به عنوان نظریه پرداز برجسته ایرانی انتخاب شد. همان طور که میدانیم، هر سال در جشنواره فارابی یک نفر به عنوان نظریه پرداز برجسته ایرانی انتخاب میشود. امسال این افتخار نصیبِ یکی از اهالی و اصحاب علوم و اندیشه سیاسی شد و این اتفاق مهمی است. این افتخار قبل از آنکه به یک شخص مربوط باشد، اعتباری برای رشته علوم سیاسی محسوب میشود. 🔷 موضع انجمن در قبال برگزیدگان از اهالی علوم و اندیشه سیاسی در میان منتخبان جشنواره فارابی، نشان داد که انجمن، در مواجهه با نخبگان قائل به استانداردهای دوگانه است. گویا هر کسی اندک زاویه ای با فضای فکری حاکم بر انجمن داشته باشد، از نظر آقایان، دیگر نخبه محسوب نمیشود! نمونه بارز آن انتشار پی در پیِ پیام های تبریک به واسطه برگزیده شدن استاد سید جواد طباطبایی( به عنوان چهره برگزیده علوم سیاسی در جشنواره فارابی ۹۶) و بایکوت خبریِ انتخابِ استاد نجف لک زایی به عنوان نظریه پرداز برجسته ایرانی در جشنواره فارابی امسال است( همینطور بایکوت خبری انجمن در انتخاب دکتر اصغر افتخاری به عنوان نظریه پردار برجسته ایرانی در جشنواره پارسال) 🔷 بحث به هیچ وجه بر سر افراد نیست؛ چه اینکه طباطبایی و لک زایی هر دو از اساتید مطرح اندیشه سیاسی هستند و من به عنوان یک دانشجو از هر دو بزرگوار، فراوان آموخته ام. بلکه بحث اصلی بر سرِ رویکرد ایدئولوژیک انجمن و استانداردهای دوگانه و تبعیض های آشکار در مواجهه با نخبگان حوزه علوم و اندیشه سیاسی است. قبلا نیز عنوان شد که جایزه امسالِ نظریه پرداز برجسته بیش از آنکه افتخاری برای یک شخص باشد، افتخاری برای دانش سیاست و حتی خودِ انجمن علوم سیاسی محسوب میشود. این خیلی کم لطفی است که انجمن، به دلیل زاویه ای که از لحاظ فکری با یک متفکر دارد، حاضر شود افتخاراتی را که ( صرف نظر از اشخاص) نصیب رشته علوم سیاسی میشود نادیده بگیرد. انجمن ، متعلق به تمامی اصحاب علوم و اندیشه سیاسی است و باید وظیه خود بداند که از تبعیض های ناروا و اتخاذ استانداردهای دوگانه در مواجهه با نخبگان برحذر باشد، در غیر این صورت اعتبار علمی و اجتماعی خود را از دست خواهد داد. محسن جبارنژاد ۲ شهریور۹۹ @m_jabbarnejad

🔴 عدالت یا مواسات؟! تقلیل گرایی در مواجهه با مفاهیم و فقدان نگاه شبکه ای ( محسن جبارنژاد) 🔷 اخیرا و در پی مطرح شدن دوگانه انگاری میان مواسات و عدالت، بحث های له و علیه زیادی در جامعه مطرح شد. عده ای جانب عدالت را گرفتند و عده ای جانب مواسات را. یک عده بر این باوراند که مواسات وظیفه مردم است نه حکومت و عدالتخواهی را پررنگ میکنند. عده دیگر مواسات را مهم تر تلقی کرده و دوران عدالتخواهی را تمام شده میدانند. عجالتا عرض کنم که هر دو عده تلقی اشتباهی از مساله دارند که در ادامه چرایی آن را از منظر فلسفه سیاسی اسلامی و با ارایه برخی مستندات در آرای حکمای مسلمان توضیح خواهم داد. 🔷 تلقی برخی این است که حکمای مسلمان، مفاهیمی نظیرِ مواسات، دوستی، محبت، جود و تفضل را به لحاظ ارزش شناختی برتر از محبت پنداشته اند؛ در حالی که این تصور کاملا خطاست. حکمای ما نظیر فارابی، ابن مسکویه، خواجه نصیر و ملاصدرا، همه این مفاهیم را بر مبنای عدالت توضیح میدهند و هیچ یک از مفاهیم پیش گفته را در فرض فقدان عدالت قابل تحقق نمی بینند؛ به عنوان مثال آنجا که خواجه نصیر تفضُّل را از عدالت بالاتر میبیند، آن از این جهت که مبالغه در عدالت است، برتر از عدالت میداند نه از آن جهت که خارج از عدالت است. پس پایه و مبنای اصلی همان عدالت است یا به تعبیر ابن مسکویه، تفضل خارج از شرط عدالت نیست، بلکه همان عدالت است همراه احتیاط در آن. پس این دوگانه انگاری میان مواسات و عدالت و یکی را بر سر دیگری کوفتن از اساس پنداری ناصواب است. ♦️ اخیرا توسط یکی از خطبای بنام عنوان شد که در ابتدای تشکیل مدینه النبی، مومنان دچار آزمون مواسات شدند. این گزاره درست است. اما گفتن این که دوران عدالتخواهی تمام شده، سخنی سطحی است. یک سوال: نقش عنصر مواسات در "شکل گیری" و "ایجاد" جامعه و دولت در زمان استقرار پیامبر در مدینه، غیر قابل انکار است. اما سوال این است که آیا "بقا" و "دوام" چنین جامعه ای صرفا با مواسات ممکن است؟ فارابی یک قاعده کلی و دقیق در اینجا بیان میکند که پاسخی به این دوگانه انگاری های سطحی است 🔷 فارابی در فصول منتزعه نسبت دقیقی میان محبت( که از مفاهیم نزدیک به مواسات و جود و ایثار و همدلی است) و عدالت برقرار میکند. او اینچنین عنوان میدارد که مدینه با محبت( و مواسات) شکل میگیرد اما با عدالت است که نظام مدینه بقا پیدا میکند. فارابی در اینجا از عباراتی استفاده میکند که حقیقتا جزو شاهکارهای اوست: "و تتماسک و تبقی محفوظه بالعدل و افاعیل العدل". خیلی عبارات فارابی، دقیق است. او میگوید اگر بخواهیم محبت و مواسات در جامعه، محفوظ بماند و بقا و دوام پیدا کند، این مهم، با عدل ممکن میشود. یعنی در فرض فقدان عدالت، محبت و مواسات و جود و ایثار هم "ناپایدار" و "مقطعی" است 🔷 از آن طرف کسانی هم که پتک عدالت را بر سر محبت و مواسات و جود میکوبند، پنداری غلط از نسبت میان مواسات و عدالت دارند. گاهی اینچنین عنوان میکنند که وظیفه عدالت، متوجه حکومت است و وظیفه مواسات متوجه فضای عمومی و مردم است. این هم نادرست است. ابن مسکویه در تهذیب الاخلاق تصریح میکند که وظیفه امام و نبی در جامعه، محافظت از نهاد انس در جامعه است. نبی و رییس اول هم در نگاه حکمای مسلمان صرفا یک مرشد معنوی نیست، بلکه زعیم جامعه و حاکم سیاسی است و با توجه به این تلقی از امام و نبی، گسترش دوستی و محبت و مواسات از وظایف قطعی حکومت است. ما همانگونه که نیاز به نهادهایی برای تامین عدالت داریم چه بسا به نهادهایی برای تامین مواسات و محبت هم نیازمند باشیم 🔷 حرف آخر اینکه تقابل مواسات و عدالت و فروکاستن یکی به نفع دیگری نادرست است. فقدان نگاه منظومه ای و سیستماتیک به آموزه های اسلامی و ندیدن مفاهیم و فضائلی نظیر عدالت و مواسات در "شبکه" خیرات و فضائل اسلامی، باعث میشود دچار تقلیل گرایی و یا دوگانه انگاری های کاذب در مواجهه با مفاهیم شویم. @m_jabbarnejad

🔴 گفت و گو با دکتر سید مهدی امامی جمعه پیرامون روش شناسی فلسفه اجتماعی حکمت متعالیه 🔸 گفتگو از محسن جبارنژاد 🔹 فرهیختگان، صفحه اندیشه سه شنبه ۲۵ شهریور ۹۹ @m_jabbarnejad

⭕️درباره صندلی شهید بهشتی از ایامی که کیانوری، شهید بهشتی با دبیر کل حزب توده در تلویزیون مناظره می‌کرد؛ به ایام بسط ید کسانی رسیدیم که نیروهای اجتماعی انقلاب اسلامی را به «افسران انقلاب اسلامی» تبدیل می کنند؛ و آن‌ها را چنان می‌سازند که در برابر حضور مدیرمسئول سابق کیهان در تلویزیون هم موضع‌گیری کنند!! (تصویر دوم مشتی است از انبوهِ چنین خروارها)؛ چرا و چگونه از آن‌جا به این‌جا رسیدیم؟؟ 🔻دیروز تفکر انقلاب را آن چنان قدرتی بود که با کمونیست‌ها مناظره می‌کرد؛ امروز کافی است موضع کسی را زمینه نابرابری اجتماعی و عدالت نپسندیم: «چطوری مارکسیست؟» . 🔻این ها همه نشانه است از یک مسیر طی شده؛ به نظرم توضیح مسیری که طی کردیم، در صندلی‌ای نیست که دیروز کیانوری می‌نشست و امروز نصیری. در صندلی‌ای است که دیروز بهشتی می‌نشست و امروز .... https://www.instagram.com/p/CFRXSNvBiP3/?igshid=tj80w43eqhrs (توضیح: شبکه چهار یک مناظره برگزار کرده درباره حجاب بین آقایان نصیری و سوزنچی. کسانی فراتر از حرف های مهدی نصیری، شخصیت او، اصل گفتگوی آزاد، سردبیر برنامه و حتی مدیر شبکه چهار را زیر ضرب گرفته اند. حرف هاشان مهم نیست، از نظر آن ها همه "مشکوک الحال" و "معلوم الحال" هستند. مهم وضعیتی است که فرزندان انقلاب را بدان دچار کرده اند؛ این همه نارواداری را از کجا آورده اند؟ ✍️ #حجه_الاسلام_نامخواه http://Eitaa.com/teribon_ir @m_jabbarnejad

🔴 ملاصدرا فلسفه سیاسی ندارد 🔷 گفتگو با عبدالحسین خسروپناه در باب حکمت سیاسی متعالیه ♦️ گفتگو از: محسن جبارنژاد 🔷 نه مهر ۹۹، صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان @m_jabbarnejad

فایل پی دی اف گفتگو با استاد خسروپناه پیرامون حکمت سیاسی متعالیه m_jabbarnejad

🔴 در گفتگو با دکتر عماد افروغ مطرح شد: "دیالکتیک صدرایی و تدارک جدایی نظر و عمل گفتگو از: محسن جبارنژاد صفحه اندیشه روزنامه فرهیختگان چهارشنبه سی مهر ۹۹ @m_jabbarnejad

🔲همزمان با برگزاری ششمین ویژه برنامه های بزرگداشت علامه طباطبایی قدّس سرّه ✅نشست علمی دولت اسلامی از منظر فلسفه سیاسی علامه طباطبایی کارشناسان: حجت الاسلام والمسلمین دکتر نجف لک زایی و حجت الاسلام والمسلمین دکتر احمدرضا یزدانی مقدم 🔲دبیر علمی: جناب آقای محسن جبارنژاد ✅این نشست به صورت حضوری و مجازی برگزار می شود. ⏰زمان: پنج شنبه 22 آبان ماه 1399 ساعت 10 الی 12 🔲مکان: قم – خیابان 19 دی – کوچه 10، کوچه 2 – مجمع عالی حکمت اسلامی- سالن اجتماعات مجمع عالی حکمت اسلامی 💠پخش به صورت مجازی از طریق آدرس های زیر 🌐instagram.com/hekmate_islami 🌐www.hekmateislami.com

شماره ۷ مجله حوزه دوره جدید @m_jabbarnejad

🔴 شماره جدید فصلنامه حوزه منتشر شد ♦️ فصلنامه تحلیلی-انتقادی حوزه « مجله حوزه، شماره7 و پیاپی182» ویژه حوزه¬های دینی، با عنوان« نماد روشن¬فكري حوزوي» با صاحب امتیازی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، و مدیرمسئولی دکتر عباس صالحی و سردبیری حجۀالاسلام والمسلمین عبدالرضا ایزدپناه و با محتواي: مقالات، پرونده، گفت¬وگو و ... منتشر شد. ♦️ در این شماره كه با سخن سردبير: « كرونا و حوزويان» آغاز ميشود. همچنين با نوشتاري از: دكترتقي آزادارمكي«چالش¬هاي كرونايي و هويت ديني در ايران» حجۀ¬الاسلام والمسلمین حميد پارسانيا« وضعيت اپيدمي و جهش ابعاد باطني دين¬داري» سيدجواد ميري « پيامدهاي كرونايي تعليق مناسك جمعي» محسن جبارنژاد« صورت بندي مواجهه حوزه با پاندمي كرونا» حجۀ¬الاسلام والمسلمین محسن الويري« نهاد دين و دوگانه مناسك ـ مصالح» حجت الاسلام والمسلمین احمد مبلّغي« حوزه و فقه زمانه بحران» حسين پركان «طلاب جهادي سويه¬هاي متعارض نظم نهادي ـ نظم جهادي» و عليرضا زهيري« طلاب جهادي و تكاپوي فرانقش» فرادیدتان میباشد. 🔷 علاقه مندان می توانند با دفتر این فصلنامه واقع در: قم، ميدان شهدا، ابتداي خیابان معلم، ستاد دفتر تبليغات اسلامي، صندوق پستی: 599- 37185و یا با شماره:31152620-025 و واحد توزيع 7-66661137-025 ارتباط برقرار کنند. @m_jabbarnejad

🔴موسیقی لری و ساحت حماسه؛ شیخ علیمراد تنهایی چرامی و بازسازی هویت حماسی موسیقی لری 🖋️ محسن جبارنژاد 🔶 غالبا میل به موسیقی فولک در میان ما، یک میل نوستالوژیک است؛ این نحوه مواجهه، شاید به دلیل اصالتی است که به مقوله "لذت" میدهیم؛ حال آنکه به تعبیر فارابی، موسیقی غیر از بعد لذت ابعاد دیگری نظیر "خیال انگیزی" و "تاثیرانگیزی" نیز دارد. موسیقی فولکلور لری از دیرباز ترکیبی از "عشق" و "حماسه" بوده است. ⭕ مع الاسف آنچه که طی دهه های اخیر شاهد آن هستیم، رنگ باختن بعد حماسی این موسیقی از یک طرف و ابتذال و کم مایه شدن ابعاد عاشقانه آن از طرف دیگر بوده است( البته نباید فراموش کرد که موسیقی لری به واسطه تعلقی که به بافتارِ موسیقی شرقی به مثابه یک کلیتِ مشخص دارد، از دیرباز حضور جنبه های لهوی نیز در آن پررنگ بوده است که گاه از آن به موسیقی بند تنبانی یاد میشود!) 🔹 حفظ اصالت موسیقی لری در ایلغار فرهنگ و آیین های بیگانه، از جمله مدیون پایمردی های کسانی چون#شیخ_علیمراد_تنهایی_چرامی خواننده تکرار نشدنی کهگیلویه و بویراحمدی است. او در زمانه غربت موسیقی لری، به واسطه خواندن اشعار حماسی، روح تازه ای به موسیقی فولک به ویژه موسیقیِ کهگیلویه و بویراحمدی دمید. شیخ علی مراد هم با جنبه های فنی موسیقی لری عمیقا آشنا بود و هم به واسطه محتوا و اشعار متمایزی که میخواند، در هر دو ساحت فرم و محتوا یگانه بود. او نشان داد که میتوان به واسطه موسیقی، بنا به تعبیری، از بدبختی زندگی زمینی گریخت و نظر به امر استعلایی افکند. روح ایثار، فتوت، جوانمردی، تسلیم ناپذیری در برابر خصم و ایستادن در کنار ضعفا به تمامه در مردان جنگی ای که شیخ علیمراد تنهایی در وصف رشادت های آنها در قیام عشایر علیه پهلوی دوم میخواند تجسم می یافت. 🔸 شیخ علیمراد نشان داد که موسیقی حتما نسبتی با حقیقت دارد. به حسب همین نسبت، او از مردمی که مظلومانه در بمباران هوایی عشایرِ بویراحمد جان باختند و از کردی انصاری چریک شبه افسانه ایِ عشایر (که به همراه جمع انگشت شماری از مبارزان عشایر، هنگ بیستِ چند صد نفره کرمانشاه را تار و مار کرد و بعدها به اتهام شرکت در غائله فارس در شیراز تیرباران شد) بدون هیچ ملاحظه ای خواند. موسیقی و اشعار روشنگرانه علیمراد تنهایی که علی رغم تهدیداتی که از طرف ساواک متوجه او بود و نیز بر خلاف برخی اشعار رایج آن زمان که عملا در خدمت "سلطه" و تخدیر به کار میرفت، باعث شکل گیری حوزه ای از "مقاومت جمعی" عشایر شد و نقشی تاریخی و یگانه در گذار از "سوگِ" ناشی از سرکوبِ مبارزان عشایر به "حماسه" ای که بعدها در سال ۵۷ طومار رژیم پهلوی را در هم پیچید، ایفا کرد. روحش شاد. @m_jabbarnejad