گاهی شخص زحمت میکشد و عبادت میکند تا در قلب خود احساس کند چه انسان خوبی است که اهل عبادت است. یعنی زحمت میکشد اما هنوز این «من» در او هست و حتی پررنگ تر هم شده است؛ اما گاهی از مال دنیا می گذرد تا در مقابل خداوند عرض عبودیت و بندگی کند و نشان دهد که مالک چیزی نیست و این مال و هر چه در اختیار دارد متعلق به خداوند است. این گذشتن از مال یعنی از «خود» گذشتن و به سمت خدا حرکت کردن. اصل و اساس سلوك إلى الله همین است که انسان در زندگی مدام به دنبال این باشد که از خود بگذرد تا رنگ أنانیّت و خود خواهی در وجودش کمرنگ شـود و رنگ الهی پیدا کند. _کتاب زن، از سلوک عرفانی تا تمدن اسلامی_ #شمه #استاد_وکیلی 📚مرکز مجازی مسابقات کتابخوانی را در ایتا دنبال کنید. @M_ketab

🪐چرا انسان باید به این عالم بیاید؟ زیرا تا انسان به این عالم قدم ننهد و در تنگنای اینجا قرار نگیرد و در بوتهٔ بلا امتحان واقع نشود رشد نخواهد کرد. پس نزول انسان در دنیا یکی از الطاف خداوند در حق اوست. خداوند در حقیقتِ همه انسان‌ها آینه‌ای قرار داده که آینهٔ تمام‌نما است و هنگامی‌که این آینه در کنار خورشید عالم‌تاب الهی قرار می‌گیرد، مظهر همهٔ اسماء و صفات شده و به مقام ولایت می‌رسد؛ آنچه مهم است این است که انسان از این آینه پرده برگیرد آن را هر اندازه که می‌تواند بالا برده و در برابر نور خورشید قرار دهد. اما افسوس که بیشتر ما انسان‌ها از این نعمت غفلت ورزیده و حق آن را اداء نمی‌کنیم و در اثر خطاها و گناهان آینهٔ شاهی در وجود ما زنگار می‌گیرد. _کتاب انسان شناسی معارف کاربردی- صفحه ۱۶۶_ #شمه #استاد_وکیلی 📚مرکز مجازی مسابقات کتابخوانی را در ایتا دنبال کنید. @M_ketab