⭕️ نشست مجازی عهدواره راه حسین ۲ 🌱 موضوع: شیوه‌های نقش آفرینی مربیان و فعالان تربیتی در ایام محرم 🎙#فایل_صوتی ⏰ یکشنبه ۷مردادماه ۱۴۰۳ ساعت ۲۰:۳۰ - ویژه مربیان و فعالین تربیتی نوجهان 🆔 @m_rahmani_g

#ببینید 📌فایل تصویری کامل رویداد رونمایی از کتاب خوانشی بر دلالت های تربیتی طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن تالیف دکتر محمد رحمانی (مدیریت اندیشکده مرآت) در کانال آپارات اندیشکده مرآت👇 🖥لینک جهت تماشای نشست: https://www.aparat.com/v/ahz1yq1 📚اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank

گمگشته ای به نام #برنامه_ریزی_تربیتی پنج تکنیک و روش مورد نیاز برای برنامه ریزی تربیتی یکی از مهمترین چالش های نظامات هدف محور تعلیم و تربیت، طراحی برنامه هایی است که بتواند ما را به نیل به اهداف در مخاطبین نائل نماید. نگاه سهل انگارانه به برنامه ریزی تربیتی با وجود پیچیدگی بیشنیه آن به نسبت برنامه ریزی آموزشی در شبکه ها و سازمان های فرهنگی بیداد می کند. در ادامه به برخی تکنیک ها و روش هایی که یک برنامه ریز تربیتی باید بدان ها مسلط باشد اشاره می کنیم: 1️⃣ پیوست نگاری تربیتی پیوست نگاری فرهنگی به عنوان یکی از عناصر مهم و اساسی مهندسی فرهنگی و در کنار سند نقشه مهندسی فرهنگی از آنجا اهمیت و ضرورت آن آشکار گردید که مقام معظم رهبری در 1386،9،17 بر انجام آن تاکید کرده و بیان کردند: «در طرح­های گوناگونی که در کشور تنظیم می شود….. طرح های اقتصادی، طرح­های پولی و مالی، طرح­های عمرانی حتماً یک پیوست فرهنگی داشته باشد که آن پیوست فرهنگی مصوبه­ی آن شورا( شورای عالی انقلاب فرهنگی) است. البته همه ملزم باشند که به آن پیوست فرهنگی توجه کنند و آن را لازم الاجرا بشمارند». بعدها برخی مجموعه های تربیتی از این تکنیک در قالب طرح هایی مانند «طرح اتاف» استفاده نموده و برنامه ریزی های تربیتی را در کنار سایر اقدامات و روندهای اجتماعی و فرهنگی سازمان خود پیش بینی نمودند. 2️⃣ بازیوارسازی بازیوار سازی یا Gamification استفاده از خصوصیت‌ها و تفکرهای بازی‌گونه در زمینه‌هایی است که ماهیت بازی ندارند. این تکنیک می تواند بسیاری از قالب های آموزشی و اجرایی در نهادهای تعلیم و تربیت را بسیار جذاب و تبدیل به یک الگوی تربیتی نماید. برخی از نهادهای تربیتی در کشور از این تکنیک برای ایجاد رفتارسازی استفاده می کنند به طور مثال مجموعه «اردونو» مجموعه ای است که بسته ای از اردوهای سناریومحور را برای تحقق اهداف تربیتی در نظر گرفته و اجرایی سازی می کند. 3️⃣ تفکر خلاق یکی دیگر از مهارت هایی که یک برنامه ریز تربیتی باید بدان تسلط داشته باشد، تفکر خلاق است. تفکر خلاق کمک می کنه که به شیوه های نوین و بدیع برای طراحی و اجرای برنامه پیشنهاد بدهید. خلاقیت در حد متناسب خود می تواند به جلب توجه، خاطره سازی و جذب مفاهیم توسط مخاطبین کمک نماید. مجموعه «راشا» از مجموعه هایی است که مبتنی بر این تکنیک رویدادهای مختلف تعلیم و تربیتی را در سنوات گذشته طراحی و اجرا نموده است. 4️⃣ هدف گزینی هر طراحی برنامه ای می بایست مبتنی بر یک نظام واره اهدافی صورت گیرد. این نظام واره ها گونه های مختلف جامع، شایسته محور و مساله محور را شامل می شوند و طراحی هر یک و انتخاب بهینه ترین آنها مبتنی بر سازمان می تواند در طراحی برنامه تربیتی بسیار کمک نماید. متاسفانه بسیاری از مجموعه های خرد تربیتی به جای تمرکز مساله محور به الگوهای جامع می اندیشند و مجموعه های رسمی و مادر به الگوهای مساله محور! مجموعه «اندیشکده مرآت» در سنوات گذشته تجربه تدوین نظامات مختلف جامع، شایستگی محور و مساله محور را داشته است. از قبیل نظام آموزش سازمان های مردم نهاد وزارت ورزش 5️⃣ تفکر سیستمی و فرآیندی اهداف تربیتی ذاتاً تدریجی الحصول بوده و برنامه ریزی برای آنها نیز نیازمند یک نگاه تدریجی یا اصطلاحا سیستمی است. نگاهی که به ابعاد مختلف انگیزشی، آموزشی و نقش آفرینی مخاطب توجه نموده و از فرصت های مختلف زیست مخاطب در سازمان برای طراحی نظام مند و معقول استفاده نماید. فقدان نگاه سیستمی در مجموعه منجر به ایجاد رویکرد کاریکاتوری در سازمان و توانمندسازی مخاطبین می شود. این موارد تنها پنج شایستگی و روش برای برنامه ریزی تربیتی بود. شیوه های مختلف و گوناگون دیگری نیز وجود دارد که می بایست از آنها برای بیشنیه کردن تاثیر تربیتی در نهادها بهره جست. 🆔 @m_rahmani_g

#اختصاصی 📌مصاحبه اختصاصی خبرگزاری مهر با دکتر محمد رحمانی (مدیریت اندیشکده مرآت) پیرامون کتاب خوانشی بر دلالت های تربیتی طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن 🔹مطالعه گزارش کامل مهر: http://mehrnews.com/x35w2C 📚اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank

#مهم 📌رویداد رونمایی از کتاب نظام نامه آموزش سازمان های مردم نهاد جوانان با همکاری #وزارت_ورزش_و_جوانان و #اندیشکده_مرآت 📆دوشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۳ ⭕️با حضور جمعی از فعالین حوزه سازمان های مردم نهاد جوانان 📚اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank

#خبر 🔆 مراسم «رونمایی از نظامنامه آموزش سازمان‌های مردم نهاد جوانان» صبح دوشنبه با حضور سینا کلهر معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان و جمعی از اساتید و مسئولین استانی وزارت ورزش و جوانان برگزار گردید. این نظام نامه محصول یک و سال نیم پژوهش و تعامل ما در اندیشکده مرآت در خصوص ارتقاء تشکل های اجتماعی جوانان در کشور بوده و از سال جاری به اجرا در خواهد آمد. ان شاء الله لینک خبر در ایسنا لینک خبر در مهر خبرگزاری صدا و سیما 🆔 @m_rahmani_g

#گزارش_تصویری 🔰کارگاه آشنایی با نوآوری های تربیتی رهبر معظم انقلاب مبتنی بر کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی ویژه معاونین پرورشی استان تهران در این رویداد افتتاحیه برگزاری کارگاه های فوق در حاشیه نشست زیست عفیفانه برگزار گردید و ان شاء الله به زودی فراخوان ثبت نام عمومی این کارگاه ها منتشر خواهد شد. 🆔 @m_rahmani_g

🔷سلسله نشست‌های فازِ صفر تجربه نگاری اسناد راهبردی تعلیم و تربیت 🔹موضوع نشست: تجربه نوردی فرایند نگارش نظام نامه آموزشی 👤با ارائه‌ی: 🔹دکتر محمد رحمانی ( نویسنده نظام نامه آموزش سازمان های مردم‌نهاد جوانان) 👤دبیر نشست: دکتر امیرحسین نبی ⏰️زمان: یکشنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۳ از ساعت ۱۷ تا ۱۸ 🏢مکان: کارستان بهارستان https://nshn.ir/1c2bvgMwexue1V 🎦 این نشست پخش زنده ندارد لینک ثبت نام جهت شرکت حضوری در نشست: https://survey.porsline.ir/s/Wj8yeXKi 📚اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank

#برنامه_تلویزیونی اربعین؛‌ خدمت بی مزد و منت، گذشتن از خویشتن. نه برای یک نفر بلکه برای هزاران و میلیون ها نفر. اما چرا این خاصیت و اکسیر حیات بخش قابل تکرار پذیر نیست؟ اصولاً‌ایجاد کنش های جمعی در دنیا از مهمترین دغدغه هایی است که همواره در بزنگاه های اجتماعی و سیاسی و اقتصادی همه را درگیر خود می کند. به راستی چرا کمپین گذاری های ما در حوزه هایی مانند مشارکت در انتخابات، کاهش مصرف برق، حضور در راهپیمایی ها و ... پاسخ درخور دریافت نمیکند. در این شب ها در برنامه #نسل_قاسم می خواهیم به ابعاد این موضوع بپردازیم. 🆔 @m_rahmani_g

استاد محمد رحمانی درس آینده پژوهی 📍اگر هر کدام از ما تصور خود را از آینده بگوییم متوجه می شویم که هزاران تصویر از آینده شکل می گیرد که برخواسته از عینک ارزشی ما به آینده است. لذاست که آینده پژوهی در عمق خود حامل ایدئولوژی و نگاه ارزشی است. با ما همراه باشید🌱 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🌐 کانال اطلاع رسانی دوره تخصصی مدیریت فرهنگی 🆔 https://eitaa.com/rwaqgroup

خلاصه #نسل_قاسم گاهی اوقات توی انجام یک کار مردمی، هزار تا مانع به وجود میاد! چه‌شکلی میشه با این موانع با روش درست برخورد کرد؟! 🤔 🖇یکی از موانع کنش جمعی، مانع «مفت سواری» یا «رویگردانی» است. در قسمت دوم ویژه برنامه اربعین نسل قاسم همراه با حجت الاسلام رحمانی به مانع «رویگردانی» پرداختیم... ● #قسمت_دوم_ویژه_اربعین 🆔 @m_rahmani_g

سازمان فرهنگی به مثابه فضای کار اشتراکی #یادداشت ▫️ آلن دوباتن در کتاب «اضطراب منزلت» در این خصوص صحبت می کند که چگونه انسان ها در نتیجه کاپیتالیسم، دموکراسی و جامعه‌ای به ظاهر برابری طلب، درگیر نوعی تنش به نام اضطراب منزلت شدند. امروزه، همه افراد سعی بر این دارند که در طی نمودن نردبان اجتماعی گوی سبقت را از دیگران بربایند. جالب است که این مساله وارداتی، در بخشی از بدنه فرهنگی ما نیز رسوخ نموده و تبدیل شدن «جایگاه فعالیت»، «عنوان کنشگری»، «مسئولیت رسمی» و امثالهم به عنوان یک مساله در ذهن آنها رسوخ نموده است. لذاست که در بزنگاه های تاریخی ماند کنون که دولت ها دچار تغییر ساختار سیاسی می شوند، بخشی از این دست از افراد دچار یاس و سردرگمی و یا تقلا برای جایگاه یابی در نهاد دولتی می شوند ‼️ در حالیکه که ذات فعالیت فرهنگی و تاثیرگذاری اجتماعی منوط به جایگاه و صندلی که در آن قرار داریم نیست بلکه این مسئولیت ها به مثابه یک فضای کار اشتراکی است که ما باید فعالیت و رسالت خود را در آن پیگیری کنیم. 🌐 جالب است که دوباتن برای حل این موضوع راه حل هایی را بیان می کند که یکی از آنها «بوهیمیسم» است! بوهمی یا کولی‌وار Bohemian در اروپا به کسانی گفته می‌شود که با روشی غیرمتعارف همراه با مردمان هم مرامشان که اغلب به مسائلی از قبیل ادبیات، هنر و موسیقی علاقه‌مندند، زندگی می‌کنند. این شیوه زندگی دربرگیرنده کسانی است که بی خانمان و همواره در سفر، ماجراجو و ولگرد هستند. کولی وار در این معنا اولین بار در قرن 19 در ادبیات انگلیسی، برای توصیف زندگی غیر متعارف هنرمندان، نویسندگان، موسیقی سازها و روزنامه‌نگاران فقیر و به حاشیه رانده شده در شهرهای بزرگ اروپایی ظاهر شد. این سبک زندگی در ادبیات برخی از کنشگران فرهنگی با عنوان عشایر فرهنگی متبلور شده است به این معنا که وضعیت امروز انقلاب نیازمند تربیت عشایر فرهنگی است؛ افرادی که به جای غرق در جغرافیا، ساخت تاریخ را انتخاب کرده اند و رسالت محورند. به راستی چه اتفاقی می افتد که انسان های فرهیخته چنین سبک زندگی را اختیار می کند⁉️ 🔆 لازمه پرورش چنین کارکتر شخصیت هایی، توجه به مولفه هایی مانند «تکلیف مداری»، «آزادگی به نسبت ساختارها و هنجارهای غلط»، «ساده زیستی و کم مو‌ؤنه بودن در زندگی»، «اصالت معنا و توجه به زندگی به عنوان یک فرصت محدود» در پرورش فعالین فرهنگی است. چیزی که اتمسفر فعالیت های فرهنگی ما به دلیل چالش های از قبیل «دولتی سازی افراطی امر فرهنگ»، «قدسی شمردن تمامی ساختارهای فرهنگی»، «مصرف گرایی و تجمل گرای در سبک زندگی و حتی فعالیت های فرهنگی پرهزینه» و «تهی شدن بخشی از جریان فرهنگی از معنای برخواسته از معنویت اصیل دینی» و در آخر «عدم توجه به ضرورت توانمندسازی اصولی و نظام مند کنشگران این حوزه» صورت نگرفته است. در نهایت به نظر گفتگو پیرامون وضعیت جبهه فرهنگی در ادامه مسیر کنشگری خود امری ضروری به نظر می رسد. 🆔 @m_rahmani_g

🥴 دیدی یه وقت‌هایی دلمون می‌خواد یک کاری رو گروهی انجام بدیم، ولی بعد فکر کنیم ممکنه همه پای کار نیان و کار شکست بخوره؟! به قول حاج آقای رحمانی «تعهد داشتن» همه‌ی آدم‌ها یکی از اون مواردیه که می‌تونه به انجام دادن کار گروهی به شکل درست کمک کنه. توی این قسمت هم به یکی دیگر از موانع کنشگری اجتماعی پرداختیم . ● #قسمت_سوم_ویژه_اربعین 🆔 @m_rahmani_g

در رثای اندیشه #یادداشت روایت یکی از دشوارترین ایام تحصیلی من زمانی بود که پافشاری بر انتخاب موضوع رساله دکتری با عنوان «طراحی نقشه راه امتداد حکمت متعالیه» داشتم و اساتیدم یا با اصل امکان امتداد مخالف بودند، یا اهمیت آن را درک نمی کردند و یا طراحی نقشه راه برای جریان اندیشه ای را ناممکن قلمداد می کردند. اما به راستی چرا فیلسوفانی که باید حیات علمی خود را به احیاء دانش خود بدانند چنین با موضوع بیگانه اند؟ در فضای میدان نیز تا کنون حداقل با سه وزیر آموزش و پرورش در ضرورت مدیریت جریان اندیشه طرح بحث هایی داشته ام. با مدیران زیادی از تاثیر اندیشه بر جریان سازی اجتماعی سخن گفته ام و طرح موضوعات فراوانی از ضرورت شناخت جریان نواندیشی و تکون و امتداد اندیشه کرده‌ام اما نه تنها همراهی را در آنها مشاهده نکردم بلکه مشخص شد که تصوری از این امر در آنها وجود ندارد. 🔆 به نظر جریان اندیشه به مثابه آب در رودخانه است که انسان در حالی در آن زیست می کند که توجه ای بدان ندارد و اگر خردمندی از این نعمت حیات بخش حاکم بر جهان آن سخن گوید، سخنی گزاف و بی مایه فهم گردیده و مورد تمسخر قرار می گیرد و در بهترین حالت دعوت به پرداختن به موضوعات اولویت دارتر می شود. جریان اندیشه از جهت دیگر به مثابه اثر بال پروانه ای است که می تواند طوفان هایی را در افق دوردست خلق کند و این اهل دقت و توجه اند که عمر خود را به دنبال کشف پروانگان اند و چه گمنام اند نوع صاحبان اندیشه و خرد که اساساً تمدن سازان بشری محسوب می شوند. به تعبیر سقراط، اندیشه است که اکسیر رهایی بخش از ناعدالتی است: «زندگی بدون تفکر ارزش ندارد. مظلومیت تنها زمانی شکست می‌خورد که ما به اندیشه‌مان پایبند باشیم.» و چقدر ما با عملگرایی به دنبال سیمرغ در عیان می گردیم و حال آنکه چیزی جز جماعت وفادار به یک عهد و گفتمان نیست. 🛑 جالب است که در سیر تاریخ، هوشمندان جریان باطل همواره نبرد اندیشه ای را از یاد نبرده بودند. یکی از زیرک‌ترین این افراد مامون عباسی بود. فردی که نهضت ترجمه اندیشه های وارداتی در زمان او راه افتاد، ده ها مناظره با امام رضا(ع) را برنامه ریزی و اجرا کرد. حضرت پیش از یک از مناظرات می فرمایند: «هنگامى که استدلالات مرا در برابر اهل تورات به توراتشان بشنود، و در برابر اهل انجیل به انجیلشان، و در مقابل اهل زبور به زبورشان، و در مقابل صابئین به زبان عبریشان، و در برابر موبدان به زبان فارسیشان، و در برابر اهل روم به زبان رومى، و در برابر پیروان مکتبهاى مختلف به زبان خودشان، آرى هنگامى که دلیل هر گروهى را جدا گانه ابطال کردم به طورى که مذهب خود را رها کنند و قول مرا بپذیرند، آنگاه مامون مى‌داند مقامى را که او در صدد آن است مستحق نیست! آن وقت پشیمان خواهد شد، و هیچ حرکت و قوه‌اى جز به خداوند متعال عظیم نیست: «وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَةاِلا بِالله ِ الْعَلِىِّ الْعَظِیْمِ»» 🌐 به نظر ایده «فیلسوف-شاه» افلاطون یگانه مسیر رهایی بخش انسان است. فیلسوف-شاه مفهومی است که افلاطون در آثار خود به ویژه در جمهور معرفی کرده است. او فیلسوف-شاه را به عنوان حکمرانی توصیف می کند که هم دارای دانش عمیق فلسفی است و هم توانایی رهبری و مدیریت در جامعه را دارد. به وعقیده وی این کارکتر به دلیل خرد و دانش عمیق خود، تنها کسی است که می تواند عدالت را در جامعه پیاده سازی کند و این همان نسبت بین امر اندیشه و عدالت است. حکمرانی در تعلیم و تربیت آنگاه محقق می شود که ما بتوانیم جریان اندیشه ای موجود را در دست گرفته و صورت بندی نوینی از امر اجتماعی و امر تربیتی در نسبت با امر سیاسی ارائه دهیم. لذاست که در دوره کنونی امیدی به حکمرانی فعلی برای ایجاد یک تحول ریشه ای نیست چرا که ایده یا ادبیات آگاهانه ای در آنها وجود ندارد 🆔 @m_rahmani_g

•مروری بر اندیشه های نوآورانه تربیتی مقام معظم رهبری و کاربست آنها در سطح مدرسه و مسجد• 🔍کارگاه #خوانش_تربیتی🌱 مدرس: جناب دکتر رحمانی /همراه با گواهی ضمن خدمت برای #فرهنگیان/ طریقه ثبت نام: 🆔@feiz_admin 🌐مدرسه تربیت اسلامی فیض

📌مروری بر کتاب روایت و کنش جمعی 👤ارائه دهنده: دکتر محمد رحمانی چرا ما نمی توانیم تشکل ها و مردم را در بزنگاه های فرهنگی و سیاسی پای کار بیاوریم؟ چرا تجربیات ما در جبهه سازی و جریان سازی موفق نمی شود؟ چه اتفاقی می افتد که مردم در هیجانات اجتماعی مانند انتخابات به میدان می آیند اما در بسیاری از رویدادهای دیگر اقبالی نشان نمی دهند؟ دغدغه نویسنده تحلیل موانع ایجاد این حرکت های اجتماعی، نظریات پدیدارشناسانه آنها و نقش روایت در تحقق این چنین حرکت هایی است. ⏰زمان: یکشنبه مورخ ۱۴۰۳/۶/۱۸ ساعت ۱۵ الی ۱۷ 🎦پخش زنده از پلتفرم اسکای روم لینک ورود به نشست👇 https://www.skyroom.online/ch/cmba1/meratthinktank 🆔کسب اطلاعات بیشتر 👇 @ad_merat 🟣 لینک ثبت نام جهت حضور: https://survey.porsline.ir/s/NdZwcUiL 📚اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank

#فایل_صوتی 🔉 📌نشست مروری بر کتاب روایت و کنش جمعی 👤با ارائه دکتر محمد رحمانی 📆یکشنبه 18 شهریور ماه ۱۴۰۳ #کارستان_بهارستان 📚اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank

#انتشار_مقاله 📄 ویژگی فراکتالی اکوسیستم تربیت مبتنی بر دیدگاه اصالت جامعه علامه طباطبایی هدف از این پژوهش تبیین فرصت های فلسفه صدرایی و به صورت خاص نوصدرائیانی مانند علامه طباطبایی برای حل چالش های نظام حکمرانی تربیتی مبتنی بر امتداد دیدگاه های ایشان در حوزه اصالت جامعه است. سوال اصلی این پژوهش این است که اولاً آیا پرداختن به تربیت جمعی به عنوان یک پدیده نوخاسته صحیح است ویا تربیت در جامعه قابل تقلیل به دیدگاه های فیلسوفان تربیتی در حوزه «خودسازی» یا دوگانه «مربی-متربی» است؟ و دوماً آیا مبتنی بر دیدگاه های علامه طباطبایی در فلسفه صدرایی می توان همسان سازی برای حوزه حکمرانی تربیتی و تربیت فردی ایجاد نمود و بخشی از نظریات تربیت اجتماعی را منشعب از تربیت فردی به صورت مستقل استخراج کرد؟ این پژوهش نشان می دهد که امتداد دیدگاه های علامه طباطبایی منجر به اثبات اصالت اکوسیستم تربیت به عنوان یک کل غیر قابل فروکاست به اجزاء می گردد که در عین انطباق بخشی از فرآیندهای افراد آن با آن کل، یک صورت بندی مستقلانه ای را طلب می کند. پیامد این نظریه می تواند پاسخ بسیاری از پرسش های موجود در جریان تعلیم و تربیت مانند «دوگانه کمیت و کیفیت»، «الگوی معماری نظامات تربیتی» و «نسبت سنجی بین اقتصاد و تربیت در ساحت جامعه» باشد. روش این پژوهش نیز به دلیل ماهیت فلسفی آن، استنتاجی و مبتنی بر چارچوب استدلالات علم منطق می باشد. لینک مشاهده مقاله 🆔 @m_rahmani_g

#یادداشت نگرشی بر ایده نوجوان پیشران ▫️چند روزی است که یک گفتگو بین سید جواد هاشمی (سینماگر) و سرکار خانم فخریان (مشاور وزیر وزارت فرهنگ وارشاد در امور کودک و نوجوان) در فضای مجازی وایرال شده است. گرچه خواستگاه دیده شدن آن، سیاسی و اقتصادی است اما بن مایه اندیشه نظری آن از مسائل جدی جریان تعلیم و تربیت امروزین است. در بخشی از این گفتگو دکتر فخریان می گوید: «بچه ای که در این سن ما ازش کنشگری و مسئولیت پذیری می خواهیم که تو باید این کار را بکنیم.. اصلا سن ۱۵ سالگی سن مسئولیت نیست... بچه ها مسئولیت ندارند، بچه زیر۱۸ ساله مسئولیتی در این جامعه دارد؟ در فیلم شما بچه دارد کار بزرگسالانه می کند.. شما این حرف را خیلی شنیدید که نوجوان را کنشگر کنید، نوجوان کنشگر نیست، مسئولیت ندارد. اگر بچه فردا بگوید این کار را باید من انجام دهم. من چطور به شما بگویم در این جامعه یک بزرگتری هست که او بهتر از شما می داند و می فهمد» 🤔 دوره نوجوانی در اتمسفر فرهنگی-تربیتی مرسوم کشور متاسفانه «دوران فترت» است، دورانی که طرفین آن اصالت داشته اما خود آن به هیچ وجه مورد توجه قرار نمی گیرند؛ گویی که انسان ایرانی یا کودکی است که باید برای او اندیشید و اورا نگه داری کرد و یا بزرگسالی است که در رقابت و کشاکش قدرت زندگی باید زورآزمایی کند و در صورت پیروزی حق خود را دریافت نماید. این در حالی است که رهبر انقلاب در این خصوص می فرمایند: در کشور ما سنین تحرّک و شور جوانی پایین آمده است؛ یعنی نوجوان سیزده‌ساله، چهارده‌ساله، پانزده‌ساله، همان کاری را میکند، همان چیزی را میبیند، همان هدفی را دنبال میکند، همان روحیه و نیرویی را خرج میکند که در جاهای دیگر از یک جوان ۲۰‌ساله، ۲۲‌ساله، ۲۵‌ساله توقّع میرفت. در کشور ما سطح حرکت، سطح شورآفرینی، سطح پیش‌رانی به نوجوانان رسیده است. این خصوصیّت کشور ما است. ▫️از این روست که در سیاستگذاری تعلیم و تربیت، عمده دانش انبوه تولیدی برای نوجوان حول محور ایده «مربی محوری» با قرائت دانای کل گردیده و عملاً ما الگوهای تعالی برای سنین بالای ۱۸ سال (دانشجویی) را توجه نمی کنیم. نوجوان تا زمانی که به این سن نرسد، باید دستگیری شود، هدایت شود، آموزش داده شود، کنترل شود و تحت لوای خانواده و دستگاه تربیت قرار گیرد و از سن ۱۸ سالگی است که او مسولیت پذیرفته، اجتماعی شده و نقش می پذیرد و این چیزی جز رویکرد سکولار به انسان امروزین آن هم در بدترین قرائت خود نیست. 🔅 خلط بین «مسئولیت حقوقی» و «مسئولیت اجتماعی» منجر به چنین رویکردهایی می شود در حالی که خدای متعال نوجوان را از سن تکلیف خود، قابل دریافت بار امانت شریعت دانسته و تمام احکام فردی و اجتماعی واجب بر بزرگسالان، بدو نیز تکلیف شده است و این مترقی ترین نگاه به نوجوان معاصر است که او را حداقل از سن نه سالگی، مسئول در قبال جامعه قلمداد می کند. 🔆بر این اساس ایده هایی مانند «نوجوان پیشران»، در حقیقت الگوهای تربیتی هستند که هژمونی نظامات تربیتی مرسوم را نشانه گرفته و در صدد اند تا با درگیر کردن واقعی نوجوانان با مسائل حقیقی کشور، شانی فراتر از اذهان سیاستگذاران برای آنها خلق کنند. در حالیکه نزدیکترین الگوهای تربیتی نزدیک به این رویکرد، الگوهای «تربیت در میدان» اند که میدان حل مساله را به عنوان یک آزمایشگاه، بازی برای خودسازی و تجربه آرام و نرم در نظر می گیرند و کماکان اعتماد به نوجوان برای حل مساله ندارند.جالب است که تجربه ما در رویدادپردازی های اخیر نشان می دهد که سطح درک مطلب، مساله شناسی، ایده پردازی و عزم نوجوانان روز به روز و نسل به نسل در حال رشد باورنکردنی است و این چنین درک و فهمی از میدان، به مثابه انرژی های هسته ای است که تکنولوژی بهره برداری از آن در نظامات تربیتی موجود وجود ندارد. 🆔 @m_rahmani_g

اندیشکده مرآت برگزار می کند: ♻️ #فصل_چهارم سلسله نشست های دورهمی #خوانش / گفتاری پیرامون سیاستگذاری تربیتی 📑با موضوع: الهیات تربیت 👤با ارائه: دکتر محمد رحمانی 🎥همراه با پخش مجازی در اسکای روم لینک ورود: https://www.skyroom.online/ch/khanahouse/merat ⏰️زمان: یکشنبه ۱ مهر ۱۴۰۳ از ساعت ۱۶ الی ۱۷ 🏢مکان: کارستان بهارستان https://nshn.ir/1c2bvgMwexue1V لینک ثبت نام جهت شرکت حضوری در نشست: https://survey.porsline.ir/s/Ya7zeaMw 📚اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank

#فایل_صوتی 🔉 📌برگزاری نشست با موضوع الهیات تربیت 👤با ارائه دکتر محمد رحمانی 📆یکشنبه 1مهر ماه ۱۴۰۳#کارستان_بهارستان 📚 اندیشکده راهبردی مرآت در ایتا: https://eitaa.com/merat_thinktank در بله: @meratthinktank

#یادداشت رسالت بالاتر پیامبر(ص) ناظر به حقیقت تکوینی امت است بر خلاف تلقی عوامانه ای که از «واژگان» وجود دارد و یک امر اعتباری به معنای بی اثر معنا می‌شود، کلمه اتفاقاً امری حقیقی است و تأثیرات شگرفی دارد تا جایی که ملاصدرا بر این باور بود که کلمات و واژگان مجموعه‌ای از نشانه‌های معنوی و رمزهای الهی هستند که باید به دقت مورد استفاده قرار گیرند. در فلسفه غرب نیز این مهم مورد توجه قرار گرفته است. ویلارد واِن اورمن کویین فیلسوف تحلیلی می‌گوید: «هیچ چیز به اندازه ساختار جمله‌ها و واژگان نمی‌تواند بر جهان‌بینی ما تأثیر بگذارد» کویین معتقد بود که ساختار زبانی نقش تعیین‌کننده‌ای در تشکیل دیدگاه‌های فلسفی افراد دارد. نوع بهره برداری ما از واژگان، در حقیقت جهان بینی ما را شکل می‌دهد و به تعبیر ویتگنشتاین «حدود جهان من محدود به حدود زبان من است و مرزهای زبان من، مرزهای جهان من را نشان می‌دهد.» از این رو توجه به معنای واژه «پیامبر» بیان گر این است که ما نیازمند یک بازسازی الهیاتی و جهان بینی در الگوی تصوری خود از آن هستیم. گاهی مراد از پیامبر، اسوه‌ای اخلاقی است، اسوه‌ای که رنجش از او قابل تصور نبوده و حتی بدترین دشمنان خود را نیز مورد مرحمت خود قرار می‌دهد، پیامبری که در اوج فشار کفار و با وجود درخواست اصحاب، دست به لعن و نفرین بر نمی‌دارد بلکه دعا برای هدایت امتش می‌کند، انسان راستینی که قله انفاق و سخاوت است که اگر چیزی پیش آن حضرت زیاد می‌آمد تا آن را به کسی یا مستحقی نمی‌رساند به خانه نمی‌رفت، هر چه از ایشان می‌خواستند عطا می‌کرد. اما به راستی این تصویر چگونه جامعیت دارد در حالی که امیرمومنان (ع) نقل می‌کند که در میدان نبرد احد، پناه ما رسول الله (ص) بود و این چنین شخصیتی در حقیقت نماد جنگاوری و جلال الهی است. 🌐 ادامه یادداشت در لینک زیر: https://www.mehrnews.com/news/6229332/%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%AA-%D8%A8%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%D8%B1-%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1-%D8%B5-%D9%86%D8%A7%D8%B8%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D8%AD%D9%82%DB%8C%D9%82%D8%AA-%D8%AA%DA%A9%D9%88%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%D8%AA 🆔 @m_rahmani_g

آیا در فعالیت تربیتی شکست معنا دارد؟ #یادداشت ▫️ کارل پوپر نظریه پرداز حوزه فلسفه علم می گوید: هزاران سال اروپایی ها میلیون ها قو سفید را تماشا کرده بودند. با استفاده از شواهد استقرایی می توانیم نظریه پردازی کنیم که همه قوها سفید هستند. ولی با این حال، کاوشگران در استرالیا، اروپاییان را به سمت قوهای سیاه سوق دادند. نکته پوپر این است که: مهم نیست که چقدر مشاهدات از یک نظریه حمایت می کنند، اما همیشه این احتمال وجود دارد که مشاهدات آینده آن را رد کند. بر این اساس گزاره ای که امکان رد و نقض آن وجود ندارد، علم نیست بلکه شبه علم است! در حوزه فعالیت های فرهنگی و به خصوص تربیتی نیز عدم امکان ابطال به شدت مشاهده می شود، در ذهن بسیاری از فعالین این حوزه، چیزی به عنوان امکان شکست وجود ندارد و فعالیت تربیتی در هر صورتی موثر بوده و منجر به تغییر می شود و شدت و ضعف آن نیز وابسته به متربی است. در این صورت گزاره «فعالیت تربیتی همواره موفق است» قابل ابطال نیست. ⭕️ فقدان رویکرد انتقادی باعث گردیده که همواره بازیگران حوزه تعلیم و تربیت از موفقیت های خود خلق روایت کند و نه شکست؛ در این موقعیت عبرت گیری وجود نخواهد داشت بلکه این الگوبرداری است که راهبرد اساسی هر فعالیت تربیتی است. نشانه دیگر آن نیز تلاش هر مسئول برای تکرار تجارب سابق اش است بدون اینکه به تحلیل و بررسی دیگران نیاز داشته باشد. شکست اغلب در فرهنگ کارآفرینی به عنوان یک نیروی مثبت برای یادگیری تجلیل می شود. در جوامع کارآفرینی، شنیدن جملاتی مانند «اغلب شکست می خورند»، «سریع شکست می خورند» و «به جلو شکست می خورند» غیرعادی نیست، با این مفهوم که شکست باعث ارتقای یادگیری می شود. اما شکست در زیست بوم تعلیم و تربیت بسامد جدی ندارد و به خصوص تفسیر خود انتقادگرانه شکست گونه از فعالیت ها نیز نایاب است. ☘️ نمونه چنین رویکردهایی را می توان در «فرهنگ پس از شکست» postmortem culture که توسط برخی مؤسسات آموزشی اتخاذ شده است، یافت. این رویکرد شامل تجزیه و تحلیل شکست‌ها پس از وقوع آن‌ها است تا مشخص شود چه چیزی اشتباه بوده و چگونه می‌توان از مسائل مشابه در آینده اجتناب کرد. با ایجاد محیطی که در آن مربیان و دانش آموزان می توانند آشکارا درباره شکست ها بحث کنند، مدارس می توانند فرهنگ بهبود مستمر را ایجاد کنند. این عمل نه تنها به اصلاح راهبردهای آموزشی کمک می کند، بلکه دانش آموزان را تشویق می کند که عقب نشینی ها را فرصتی برای رشد بدانند. 🆔 @m_rahmani_g

برنامه آموزشی ترم اول ۱۴۰۳-۱۴۰۴ درس گفتارهایی پیرامون حوزه اندیشه و مدیریت در شش ماهه آتی 🔅درس گفتارهای خوانش؛ الهیات تربیت؛ روزهای یکشنبه ساعت ۱۶ لغایت ۱۷ 🔅فلسفه برای کودک؛ مقطع کارشناسی؛‌روزهای شنبه ساعت ۸ لغایت ۱۰ 🔅سبک زندگی (حیات طیبه)؛ مقطع کارشناسی فلسفه دین؛ روزهای شنبه ساعت ۱۰ لغایت ۱۲ 🔅برنامه ریزی آموزشی مبتنی بر بازار کار؛ مقطع کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی؛ روزهای سه شنبه ساعت ۱۰ لغایت ۱۲ 🔅درس گفتارهای مدیریت فرهنگی؛ دوره های CMBA؛ روزهای پنجشنبه ساعت ۱۳ لغایت ۱۷ 🆔 @m_rahmani_g

#فایل_صوتی 🔉 جلسه ۴۲ خوانش 📌برگزاری نشست با موضوع الهیات تربیت - ۲ 👤با ارائه دکتر محمد رحمانی 📆یکشنبه ۱۵ مهر ماه ۱۴۰۳ #کارستان_بهارستان 📚 اندیشکده راهبردی مرآت در ایتا: https://eitaa.com/merat_thinktank در بله: @meratthinktank