#زنگ_تفکر مرد آهسته درِ گوش فرزندِ تازه به بلوغ رسیده اش گفت: پسرم، در دنیا فقط یک گناه هست و آن دزدیست، در زندگی هرگز دزدی نکن. پسر متعجب و مبهوت به پدر نگاه کرد، بدین معنا که او هرگز دست کج نداشته. پدر به نگاه متعجب فرزند، لبخندی زد و ادامه داد: در زندگی دروغ نگو، چرا که اگر گفتی، صداقت را دزدیده ای. خیانت نکن، که اگر کردی، عشق را دزدیده ای. خشونت نکن، که اگر کردی، محبت را دزدیده ای. ناحق نگو، که اگر گفتی، حق را دزدیده ای، بی حیایی نکن، که اگر کردی، شرافت را دزدیده ای، پس در زندگی فقط دزدی نکن... ❤️ @maadar_khoob

#زنگ_تفکر یک مثالی از هواپیما وجود دارد که بسیار الهام بخش‌ است. وقتی مهماندارها آموزشهای لازم برای ایمنی پرواز رو ارائه میدهند میگویند: "به محض تغییر اکسیژن اول ماسک خود را بگذارید سپس ماسک کودکان را" واضح است اگر اول ماسک خود را نگذارید بیهوش میشوید و کودکتان هم بیهوش خواهد شد. ما اگر خودمان حس و حال خوبی نداشته باشیم، اگر برای حال خوب خودمان تلاش نکنیم چگونه انتظار داریم بتوانیم روی اطرافیانمان تاثیرگذار باشیم؟!! حال خوب شما فقط به خود شما و افکار و باورهایشان بستگی دارد. شاهکار هنری منحصر به فرد خودتان را فقط خود شما می توانید خلق کنید و برای این کار حتما لازم است خودتان را با باورهای سازنده و محکم سرشار کنید. برای اینکه بتوانیم خانواده ای سالم داشته باشیم و اطرافیانمان هم از ما تاثیر مثبت بگیرند، اول باید حال خودمان راخوب کنیم. ❤️ @maadar_khoob

دغدغه امروز والدین و آسیب‌های آن ✍️ مریم اکبری نوشاد 💎 این روزها به واسطه تک فرزندی در اغلب خانواده‌ها و افزایش سطح رفاه در مقایسه با دهه‌های قبل خانواده ها تمام انرژی و دغدغه فکریشان متمرکز بر فرزند و یا فرزندان است. اگر زمانی پدرسالاری بود حالا یقیناً فرزندسالاریست. نسل هایی که خود با دشواریهای زیادی دوران کودکی و تحصیلی خود را سپری کرده بودند حالا دوست ندارند فرزندشان کمترین ناراحتی و تنشی را تجربه کند. مادر و پدر ها کل زندگیشان شده بچه..... فقط در جستجوی بهترین ها برای فرزندشان هستند و حتی از آسایش و آرامش خود برای راحتی و موفقیت فرزندانشان میزنند. در این میان سبک و سیاق مدارس و مهدکودک ها نیز فرق کرده. جدیت ایام پیشین و سخت گیری های آنچنانی جایش را به عزیزم و گلم و عشقم داده است و حتی مربیان و معلمان مرتبا در صدد آنند که مبادا فشاری روی بچه ها باشد. اینکه نتیجه این نسل چه خواهد شد نمیدانم و این نسل را هم تاریخ قضاوت خواهد کرد ولی فکر میکنم ذکر نکاتی خالی از لطف نباشد؛ این روزها والدین برای جستجوی مدرسه حساسیت زیادی به خرج میدهند و صرفا با در نظر گرفتن آمار مثلا قبولی در تیزهوشان و یا قبولی در پزشکی و دندانپزشکی فرزندانشان را به مدارس بسیار مطرح شهر میفرستند که شاید خیلی هم از محل زندگیشان دور باشد .ضمن اینکه جو حاشیه ای حول محور نام برخی مدارس دردناک است. اینکه مثلا اگر فرزندت در مدرسه فلان درس میخواند از حالا خانم دکتر است و یا جایش در تیزهوشان محفوظ شده است! آخر مگر نیاز جامعه امروز ما فقط تیزهوشان و پزشکان و دندانپزشکان هستند.....اینکه سیستم آموزشی ما و بازار کار نتوانسته فرصتهای شغلی مناسبی برای تمام رشته‌ها فراهم آورد دردی بزرگ است اما بزرگ کردن فرزندان با دادن تلقین‌هایی که تو باید فلان و فلان شوی هم بعد روانی مخربی دارد. نکته بعدی برخورد والدین با محیط مدرسه است. قدیم ها والدین همیشه تاکید داشتند که باید از مدیر و ناظم و معلم سرپیچی نکرد و هر چیزی که آنها بگویند صحیح است اما حالا کار به جایی رسیده که اولیا برای مدارس تعیین خط و مشی و الگوی رفتاری می‌کنند. اولیا امروزی به خاطر اینکه دغدغه اصلی شان فرزندشان است این حق را به خود میدهند که در تمام روابط و سبک زندگی بچه ها دخالت کنند و حتی در وهله های بعدی دخالت در سیستم آموزشی مدارس و مکان های آموزشی و حتی روابط بین بچه ها را هم حق خود میدانند. اینکه مثلا چرا فرزندش با کسی بگو مگو کرده، چرا فرزندش مثلا از دوستش حین بازی ضربه ای خورده، چرا مثلا کسی به دختر یا پسرش خندیده، چرا فرزندش چند بیت شعر کمتر از دوستش میداند، چرا فلان دوست فرزندش چهار کلاس اضافی میرود و فرزندخودش سه تا و هزار و یک چرای دیگر. کاش به جای ایجاد تنش برای خودمان و فرزندانمان به آنها اعتماد به نفس بیاموزیم. آنها را خبرچین و ضعیف بار نیاوریم و به مدرسه و محیط آموزشی برای حل مشکلات اعتماد کنیم و برای هر موضوعی مگر موارد حاد و ضروری در امور بچه ها، مربیان و معلمان مداخله نکنیم. بچه ها و فرزندانمان علی الخصوص در سنین پایین درکی از نفرت و کینه ندارند و بهتر است ما هم این حالت را در آنها ایجاد نکنیم . بهتر است سعی کنیم فرزندانمان از آنجا که اکثرا تنها و آپارتمان نشین هستند دوستان خوبی پیدا کنند و بتوانند زمانهای فراغتشان را با دوستان خوبشان سپری کنند. آنها را هر روز به خاطر آنچه در محیط آموزشی اتفاق افتاده بازخواست نکنیم. به فرزندانمان تعاون و محبت بیاموزیم کنارشان باشیم نه سپر و گارد محافظشان. سعی کنیم تا هم آنها، هم ما والدین و هم معلمین و مسئولین آموزشی از بودن در این چرخه لذت ببرند نه اینکه همگی اوقات پر تنشی را سپری کنیم. #زنگ_تفکر ❤️ @maadar_khoob

حالا علم بهتر است يا ثروت؟؟ #زنگ_تفکر ❤️ @maadar_khoob

«_مامان! امشب هم مهمون میاد، دوباره درباره همون چیزها حرف می‌زنید؟ _درباره کدوم چیزها؟ _درباره اینکه پول ایران بی‌ارزشه، ایران جای بدیه، یا اینکه ترامپ می‌خواد به ایران حمله کنه‌...» ......... راستش مدت هاست که احساس خطر جدی می‌کنم، درباره آنچه لابه‌لای نگرانی های به‌جا و تحلیل‌های بی‌جای ما از دست می‌رود: دنیای امن کودکانه و بی‌خیالی و بی هوایی هایی که حق بچه های ماست. گمان نکنم حتی در کودکی نسل من، که با جنگ و آژیر قرمز گذشت، این حجم از احساس بی‌ثباتی و تزلزل جامانده باشد. به خودمان رحم کنیم و به بچه هایمان. ما داریم زیر آوار خبر و تحلیل له می‌شویم. دلار بالا برود یا پایین بیاید، کودکی فرزندان ما تکرارناپذیر است. باور کنیم در دورهمی هایمان، می‌شود به گونه ای دیگر وقت گذراند: از مشاعره گرفته تا یادآوری خاطرات. از انواع و اقسام بازی های گروهی گرفته تا رقص و یا آوازی ساده تا هزار کار گروهی دیگر اما به یقین تاثیرش از این همه گمانه زنی و تحلیل و مرورخبر، خیلی خیلی بهتر است. والله که زندگی همین طوری هم کوتاه است، این حجم ناله و تشویش عمومی، کوتاهی‌اش را دردناک‌تر می‌کند. #زنگ_تفکر ❤️ @maadar_khoob