💕💕 والدین عزیز اگر فرزند شما هر یک از اشکالات زیر را دارد ▪️عصبانی می شود و پرخاش می کند ... ▪️به شما می چسبد و از شما جدا نمی شود ... ▪️ارتباط کلامی مناسبی ندارد... ▪️بی انگیزه و خسته است... ▪️نمی تواند به درستی با همسالانش ارتباط برقرار کند... ▪️می زند، پرت می کند، صدایش را بلند می کند... ▪️انگار که هرگز حرفهایتان را نمی شنود... ▪️در بیان احساسات و هیجاناتش عجیب رفتار می کند... ▪️حواسش پرت می شود ... ▪️بیقرار است و یکجا نمیماند... ▪️خوب مداد در دست نمی گیرد... ▪️ در حرکاتش نظم و هماهنگی ندارد... و ... لطفا هرگز از این اشکالات عبور نکنید و فراموش نکنیم که اشکالات کوچک با افزایش سن محو نمیشود بلکه بزرگتر و گاهی تبدیل به اختلال خواهد شد به کاردرمانگران مراجعه و اشکالات را حل و فصل نمایید. ❤️ @maadar_khoob

🔴 والدین برای کاهش استرس کودکان در خصوص کرونا، چه باید بکنند؟ 🔹از صحبت مرگ و میر ناشی از بیماری در حضور کودک خودداری کنید! 🔹اطمینان بخش باشید و به کودک امید دهید که بر مشکل غلبه خواهید کرد. 🔹بیماری را فاجعه آمیز و غیر قابل کنترل نخوانید. 🔹به نگرانیهای کودکان گوش دهید، محبت و توجه کنید و از تمسخر و بی توجهی پرهیز کنید. 🔹کودکان به اشکال مختلفی به استرس پاسخ میدهند(چسبندگی به والدین، عصبی شدن، بیقراری، خشم، مشکلات خواب و..) که در این مواقع واکنش والدین به کودکان باید حمایتی باشد تا نگرانی آنها را به حداقل ممکن برساند. 🔹آموزش نکات بهداشتی یک اصل است. 🔹محدودیت رفت و آمد را تذکر دهید. 🔹در سنین پایین تر، با انجام بازی، کودکان را ترغیب به شستن دستانشان کنید و در مقابل این کار به آنها پاداش دهید. 🔹والدین نباید پیام‌های فضای مجازی درباره کرونا را با صدای بلند بخوانند! 🔹اگر کودک شما استرس زیادی از این بیماری دارد، در هنگام پخش اخبار و برنامه تلویزیونی ویژه کرونا، او را از محل دور کنید و یا در نزد او اینگونه برنامه‌ها را نبینید. 🔹با بازی، مشغولیت های مناسب و فرح بخش، حواس کودک مضطرب را پرت و از بروز و تشدید افکار مزاحم در کودکان جلوگیری نمایید. 🔹محیط خانه را با فضای شوخی و خنده، ایمن کنید. 🔹وقت بیشتری برای کودکانتان بگذارید. 🔹روی فعالیت‌ها و برنامه‌های روزانه فرزندان تمرکز کنید و زیاد درباره این بیماری حرف نزنید. 🔹راهکار‌های پیشگیرانه را مناسب با سن و فهم فرزند، به شیوه صادقانه و از طریق بازی کردن و ایفای نقش، توضیح دهید. 🔹آموزش در سنین پایین تر را از طریق نقاشی و بروشورهای تصویری ارائه دهید. ✍(علیرضا سفیدچیان (متخصص اعصاب و روان) ❤️ @maadar_khoob

💕💕 کار ما این نیست که واقعیات سخت زندگی را به کودک آموزش دهیم، کار ما فراهم‌کردن محیط عاطفی امنی است که در آن تنفس کند. ❤️ @maadar_khoob

#قصه_شب 🐫شتر ❤️ @maadar_khoob

#تغذيه بهترین صبحانه ها برای کودکان کم اشتها و ضعیف حلیم عدسی شیر و خرما تخم مرغ (حتما با نان های سبوس دار یا جو مصرف شود) ❤️ @maadar_khoob

#بازی_حواس #بازی_تمرکزی #بازی_دست_ورزی داخل بادکنک بوسیله قیف حبوبات بریزیدازهرحبوبات روی مقوابچسبانیدکودک بالمس تشخیص میدهدوبادکنک هریک راروی کارت خودش قرارمیدهد #مناسب_2سال به بالا ❤️ @maadar_khoob

📷 چند راهکار عملی برای "رفع کسالت" کودکان در روزهای تعطیل کرونایی! ❤️ @maadar_khoob

روزهای خوب نوجوانی و جوانی،روزهای تفکر، هیجان، خلاقیت، آزمون و خطا، تغییر در روش زندگی و کشف راه‌های تازه است. خداوند مهربان با تغییر سلسله‌وار روز به شب، ماه به سال، فصل به فصل و حرکت و تغییر در چرخه‌ی روزها ضرورت پویایی را به انسان گوشزد می‌کند. این موضوع آن‌قدر اهمیت دارد که در باورهای دینی ما نیز به آن تاکید فراوان شده است. چنانکه امام کاظم علیه السلام در حدیثی گرانمایه می‌فرماید: کسی که دو روزش با هم برابر باشد زیان‌کار است. بسیاری از شاعران و نویسندگان در سراسر گیتی نیز کوشیده‌اند در آثار خود به این مهم بپردازند. ادوارد پاکارد نویسنده‌ی معاصر آمریکایی در بعضی از رمان‌‌های خود تلاش کرده است مسیرهای گوناگون زندگی را به مخاطب نشان دهد و به او یاداور شود که با هر انتخاب، مسیر زندگی‌اش در لحظه تغییر می‌کند و می‌تواند بسیار خوشبخت و یا برعکس بدبخت و زیان‌دیده شود. کتاب "بدترین روز زندگی شما" از این نویسنده به این‌گونه است. در این رمان کوتاه که در سال ۱۳۹۰ در ۳۰۰۰ نسخه و در ۱۱۶ صفحه به همت نشر دیبایه و ترجمه فریبا شریفی در ایران منتشر شده است؛ قهرمان داستان که به گونه‌ای خود خواننده است در ۳۸ مسیر مختلف، با فضاسازی‌ها، روایت‌ها و نگاه‌های کاملا متفاوت داستان را می‌سازد. او که در شروع داستان پسری خرافی است، در مسیر رفتن به منزل عموی خود ناگزیر است مراحلی را طی کند. این مسیرها گاهی او را به مرگ و تباهی و گاه به خوشبختی می‌رساند. پاکارد خواننده را در انتخاب مسیر آزاد می‌گذارد و از او می‌خواهد که سرنوشت خود را با انتخاب خود رقم بزند. به این صورت که با انتخاب هر مسیر مخاطب را به صفحه‌ای ارجاع داده و داستان را ادامه می‌دهد. اگر در طول مسیر انتخابی، مخاطب به تباهی یا مرگ برسد، برای آن‌که بفهمد اگر در مسیری دیگر راه را ادامه داده بود به کجا می‌رسید می‌تواند بر‌گردد و مسیر دوم را شروع کرده و ب‌خواند. آنچه بدیهی است آن است که نویسنده کوشیده است به مخاطب یادآوری کند که اگر چه در انتخاب مسیر آزاد است اما باید پیامدهای انتخاب خود را بپذیرد و نیز هر زمان که احساس کرد اشتباه کرده است می‌تواند تغییر مسیر دهد و راه درست را انتخاب کند و در لایه‌ی دوم متن به مخاطب بگوید در واقعیت زندگی گاهی یک انتخاب اشتباه ممکن است جبران‌نا‌پذیر باشد و باید کوشید تا مسیر صحیح زندگی را انتخاب و طی کرد. ادوارد پاکارد با بهره‌گیری از بسیاری از ویژگی‌های مخاطب نوجوان و جوان چون جسارت، خطرپذیری، خلاقیت و استقلال و نوجویی، بر جذابیت اثر خود افزوده و امکان هم‌ذات‌پنداری را در خواننده بالا برده است به گونه‌ای که در مسیر داستان فاصله‌ای بین قهرمان و مخاطب دیده نمی‌شود. زبان کتاب ساده و روان است و خواننده را با خود همراه می‌کند. در مقدمه‌ی کتاب آمده است: در این کتاب، تنها شماخواننده‌ی کتاب، مسئول اتفاق‌ها و پایان داستان هستید. در این کتاب خطرها، انتخاب‌ها و ماجراهای گوناگونی وجود دارد. باید هوشیار باشید و مراقب، زیرا هر تصمیم نادرست ممکن است به یک فاجعه و یاحتی مرگ منجر شود. اما نا امید نشوید. هر زمان اراده کنید می‌توانید به عقب برگردید و مسیر داستان و نتیجه‌ی آن را تغییر دهید. اگر خواهان تغییر و تحول در زندگی خود و دیدن نتیجه‌ی انتخاب‌هایتان هستید مطالعه‌ی این کتاب پر هیجان را از دست ندهید #معصومه_مرادی ❤️ @maadar_khoob

#فلش_کارت #فلش_کارتهای اهمیت حرکت39 ❤️ @maadar_khoob

#فلش_کارت #فلش_کارتهای اهمیت حرکت40 ❤️ @maadar_khoob

سه عامل شخصيت را تشكيل مي دهند: 1- فرديت شخص – فرديت واقعي است و معني آن چيزي است كه از فرد مي بينيم مثل: جنسيت، شكل ظاهري، طبقه اجتماعي، سواد، دارايي، جنبه ي فرهنگي و اجتماعي، جغرافيايي و .... از دل اين مسائل چه قدر تفاوت ها مي شود بيرون آورد! كه همه ي آن ها تفاوتهاي فرديت ما است. فرديت واقعي است و ما از نظر فرديت با هم متفاوت هستيم. واقعيت اين است كه اندازه ي قد من يك متر و 70 سانتي متراست، فلان مقدار وزن دارم و سنم هم چند سالي هست و ده ها مشخصه ي ديگر، همه ي اين مشخصات واقعي هستند. 2- ذهنيت – بر پايه ي فرديتي كه داريم از آن يك ذهنيت داريم كه مي تواند واقعي يا غير واقعي باشد. ذهنيت يعني ارزش گذاري هاي ذهني كه انجام مي دهيم. "قد من كوتاه است" اين يك ارزش گذاري و يك ذهنيت است. ما اصلاً آدم قد كوتاه نداريم. قد كوتاه واقعيت ندارد، قد بلند هم واقعيت ندارد؛ واقعيت اين است كه قد من يك متر و 70 است، يا قد او يك متر و 50 است. وقتي مي گيم قد كوتاه و بلند غير واقعي مي شود. به نظر شما قد 70/1 بلند است يا كوتاه؟ حاضرين: خوب است. استاد سلطاني: اين يعني ارزش گذاري و غير واقعي است. واقعيت همان اندازه ي قد است. هر چيز ديگري غير از گفتن اندازه، ذهنيت ما است. يكي از حاضرين: اين معيار يك استاندارد جهاني است. استاد سلطاني: استاندارد جهاني هم ذهنيت ما است و يك هنجار است. واقعيت اين است كه قد من يا او يا شما يك متر و 70 است و بقيه حرف ها غيرواقعي و قرار دادي است. ذهنيت مي تواند واقعي يا غير واقعي باشد. ذهنيت غير واقعي برداشتي است كه ما داريم. يعني القايي، چيزي كه به ما القاء مي شود، يعني هنجار و چيزهايي كه در جامعه ي ما هست. بر پايه ي ذهنيتي كه ما از فرديت خودمان داريم، عامل سومي پيش مي آيد كه رفتار ما است. 3- رفتار نيز هم واقعي و هم غير واقعي است. مسئله ي مهم ذهنيت ما است و اين كه چه برداشتي داريم و چي به ما القاء شده و هنجارهاي جامعه ي ما چيست. وقتي مي گوييم استاندارد، استاندارد يك هنجار اجتماعي است. ما برپايه ي برداشت ها، القائات و هنجارها براي خودمان يكسري ذهنيات مي سازيم. هرچه قدر اين سه عامل هماهنگ و واقعي باشند، شخصيت فرد يك شخصيت مطلوب خواهد بود. و هرچه قدر غير واقعي باشند شخصيت نامطلوب خواهد بود. #شخصیت {قسمت4} [استادسلطانی] ❤️ @maadar_khoob