@maae_maein
وَمَنْ يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ ۗ وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
کسی که روی خود را تسلیم خدا کند در حالی که نیکوکار باشد، به دستگیره محکمی چنگ زده (و به تکیهگاه مطمئنی تکیه کرده است)؛ و عاقبت همه کارها به سوی خداست.
- سورهی مبارکه لقمان، آیه ۲۲
🫧
@maae_maein
توکل یعنی وکیل قرار دادنِ خدا. خب خدا کِی وکالتت رو میپذیره؟ وقتی که واقعاً (الکی نه) خودت رو بِکِشی کنار و کارِت رو بهش بسپاری. یعنی مثلاً بگو خدایا من قدِ عقل و تقوای خودم جوانب رو سنجیدم و برنامهم رو ریختم، خودت باگهاشُ اصلاح کن. و خدا اصلاح میکنه و این یعنی توکل.
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ ...
حَوِّلْ حَالَنَا إِلَي دیدار #چشمهایش ♥️
«اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ الْفَرَجَ»
@maae_maein
سخن از یک نامِ غریب است. نامی که در بین اسامیِ دخترانِ ایرانی هر روز کمتر میشود؛ نامِ یک مادر؛ مادرِ مهربانِ همه ما.
همیشه برایم این «غربت» عجیب بوده! زیرا اسبابِ شهرت و محبوبیت تماماً در او و تاريخ زندگیاش جمع است؛ اما کوتاهیِ ما و شاید عوامل تاریخی دیگری باعث شده ما او را در حد شأنش تجلیل نکنیم و در بین مسلمین آن طور که شایستهی حقِ اوست تکریم نشود.
کسی که نزدِ خدا و پیامبرِ اعظم، از اهمیت و مرتبت خاص و والایی برخوردار بود. خانمِ بزرگواری که رسولِ خدا، برای وفات او، به جای روز عزا، «سال حزن و هم» اعلام کرد؛ عام الحزن!
او قبل از ازدواج دوشيزهای ثروتمند، با شکوه و فخامت و جلال بود و بسیار زیبا و گرامی؛ او را اهل مکه، ملکهی عرب نامیده بودند و به جهت نجابت و عظمتش مورد احترام همگان بود. او اولین همسر پیامبر خداست؛ او اولین زن مسلمان است؛ او اولین نمازگزار به همراه پيامبر خدا و اميرمومنان است؛ او در تصدیق و تایید نبوت رسول خدا، در حمایت و فداکاری برای اسلام لحظهاس کوتاهی نکرد. او وفادارترین یاور، آرامبخشترین حامی برای رسول خدا بود؛ او سخاوتمندترین پشتیبان و عاشقترین معشوق برای همسرش محمد مصطفی صلیاللهعلیهوآلهوسلم بود. او مادر فرزندان رسول خدا است؛ مادر فاطمه اطهر سلاماللهعلیها
او در ایمانش به خدا و رسول ثابت قدم و پاکباز بود. رسول خدا فقط او و سه زن الهی را در زمرهی زنان برگزیده عالمین معرفی کرد و در بین تمام زنان خلقت خدیجه کبری و دخترش فاطمه زهرا و آسیه و مریم را «انسانِ کامل» نامید. او در تمام مکارم اخلاق بی همتا بود. لذا بارها بعد از وفات خدیجه -حتی به همسران خود- میفرمودند: خدیجه و أینَ مثلُ خدیجه؟
#امالمومنینخدیجهکبریسلاماللهعلیه
#تکریم_مادر_مهربان
- شهاب مرادی
@maae_maein
پیامبر رو اذیت میکرد چون پیامبر، حضرت خدیجه رو دوست داشتند. از حضرت زهرا بدش میآمد چون دخترِ حضرت خدیجه بود. از امیرالمؤمنین بدش میآمد چون دامادِ حضرت خدیجه بود. از امام مجتبی بدش میآمد چون نوهی حضرت خدیجه بود... تاریخِ اسلام پر از فتنههایی هست که منشأش، حسادتهای زنانهی کسی است که میدانم و میدانید ..
@maae_maein
و سَخَّرَ لَکُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً مِنْهُ إِنَّ في ذلِکَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَکَّرُونَ
او آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه را از سوی خودش مسخّرِ شما ساخته؛ در این نشانههای (مهمّی) است برای کسانی که اندیشه میکنند!
- سوره مبارکه جاثیة، آیه ۱۳
نگاه دوختهام بر ماه
به جلوهای که اهورائیست
دلم طپیده به نامِ تو
که نامِ کوچک زیبائیست
«حسن» چه واژه دلخواهی!
چقدر مظهراللّهی
همین که عطرِ علی داری
همین که بوی تو زهرائیست
نبی خصال و علی سیرت
کمال هر چه عبودیت
کنار سفرهی رنگینت
گدائیام چه تماشائیست
- مرتضی حیدریآلکثیر
@maae_maein 💚
او همان است که
هر وقت از او میخوانم
از دلِ عرشِ خدا
فاطمه گوید: «جانم»
- سیدرویاییِمن -
شنیدهام که ملائک به وقتِ حاجتِ خویش
قسم دهند خدا را به آبرویِ حسن [علیهالسلام]
- کریمِآلطه -
بساطِ خانهی کرم همیشه فرق میکند
دعا نکرده هم مرا
تو مستجاب میکنی ..
- کریمِآلِطه -
@maae_maein
حالا که رنج، تیغش را بیخِ شاهرگِ زندگیمان گذاشته و دستبردار نیست، دقیق نگاهش کنیم.
بشناسیمش! ببینیم چی از جانِ ما میخواهد؟! قبل از اینکه زیر چکمههایش له بشویم، سوارش بشویم و فتحش کنیم!
اگر رنج، چیزِ بدی بود، چرا در طولِ تاریخ، همیشه عزیزترین انسانهای عالَم بیشتر از همه مهمانش بودهاند؟!
- ماجده محمدی
جوشن، تمامکنندهی همهی حجتهاست برای هر کس که کاری داشت، ولی نمیدانست چهطور شروع کند. برای همهی لکنتیها و خجالتیها یا برای همهی دیرجنبیدهها، مناسبِ همهی عشّاق، بابِ میلِ همهی زودرنجها، چه برای اشکبریزها چه برای منزویها،چه سرشلوغها، برای ایستادهها، ماندهها، برای خستهْبرگشتهها، برای همه بهاندازهی کافی «اسم» برای صدا کردن هست.
این طولانیشدنِ دلپذیر برای همین است، برای این است که هر کس بالاخره به «اسم» دلخواهش برسد و بگوید پیدایش کردم و سرِ حرفهای ماندهی یکساله را باز کند.
جوشن، مسیر هزار قدمیْ توی گلها و اشکهاست. هر گلی بویی دارد برای همهی آنها که بدونِ عجله راه رفتند و دلشان نخواست راه تمام بشود، مسیرِ دایرهایِ آینهکاری شده که همهی راه خودت را نشان میهد، که آخرش هم میرسد به خودت. من همیشه مشتاقِ دیدار خودم هستم بعد از تمام شدن جوشن. کدرِ و گمکرده و بعد، برّاق و شفاف و پیداکرده و بخشیدهشده.
شب، هزار بار به همهی اسمهایی که دوست داری صدایت میکنم. به همان اسمی که «نشان به آن نشان» بوده میانمان. به همان چیزهای فاشنشونده! به این طرف نگاه نمیکنی؟ آشتی نزدیک نیست؟
- امیرحسین معتمد
#مفاتیح_عزیز
#جوشن_کبیر
@maae_maein