#یادداشت به مناسبت چهل سومین سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی #ریزش‌ها، ناگوار اما حیاتی نه تنها ریزش ها تهدید و خطر نیستند که خود فرصت هستند. سنت خدا و اولیای الهی این نیست که کسی را از خود برانند و دفع کنند. تا کسی خود مسیرش را از جاده حق جدا نکرده، می تواند در صف دینداران حضور داشته باشد. به گزارش مشرق، هر انقلاب و فکر نو، افراد و افکاری را به خود جذب میکند و عده ای مخالف را نیز به خود می بیند. جدا از افرادی که از همان ابتدای کار، با طرح و ایده نو به مخالفت می پردازند، از میان طرفداران نیز به مرور زمان افرادی بر طبل ناسازگاری می کوبند و از راه گذشته برمی گردند. مفهوم ریزش در یک انقلاب، در مورد چنین افرادی به کار می رود. تفاوتی هم ندارد که فکر و ایده چه باشد، ریزش امری اجتناب ناپذیر است. در تاریخ صدر اسلام نیز همه، افرادی را می شناسیم که در ابتدا با تمام توان در خدمت رسول خدا صلی الله علیه آله و سلم بودند و بازوان توانمندی در پیشبرد اهداف الهی محسوب می‌شدند اما در میانه راه به دلایل مختلف از صف اسلام اصیل خارج شده و به راه انحراف کشیده شدند. مسأله ریزش تا حدی جدی است که حتی خداوند در قرآن درباره آن فرموده است: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرینَ یُجاهِدُونَ فی‌ سَبیلِ اللَّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیم؛ [۱] ای اهل ایمان! هر کس از شما از دینش برگردد [زیانی به خدا نمی ‌رساند] خدا به زودی گروهی را می‌ آورد که آنان را دوست دارد، و آنان هم خدا را دوست دارند؛ در برابر مؤمنانْ فروتن‌ند، و در برابر کافرانْ سرسخت و قدرتمندند، همواره در راه خدا جهاد می‌ کنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده‌ ای نمی ‌ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد می‌ دهد؛ و خدا بسیار عطاکننده و داناست.»  ریزش کننده ها زیان می بینند! نکته قابل تأمل این است که این آیه شریفه، در واقع هشداری است به انسان ها که بر عهد و پیمان خود استوار باشند و به خاطر مطامع دنیوی و منافع شخصی از حق روی گردان نشوند؛ اما اگر چنین اتفاقی افتاد، که قطعاً رخ داده است [۲] این انحراف و ارتداد هیچ خللی در مسیر اصلی دیانت ایجاد نخواهد کرد. وجود چنین آیه ای در قرآن به خاطر شفقت و مهربانی خداوند نسبت به بندگان است که دوست ندارد آنها به وادی هلاکت افتند، نه اینکه وجود چنین افرادی، ضرری به خدا و اهل دین رساند.