eitaa logo
معارف الشیعه
3.3هزار دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
693 ویدیو
307 فایل
نگرشی بر مکتب معارف خراسان و معارف الهی در برابر افکار بشری و معارف یونانی کتابخانه مجازی "مکتب تفکیک" @k_maktabtafkik ارتباط با ما: حجت الاسلام طوغانی @Yanooor59 حجت الاسلام توحیدی اسدآبادی @alhojjat14
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 نقد معاد توسط ▪️قسمت اول 🔽 🔻 آيت‌الله‌ سيدابوالحسن‌ رفيعي‌ قزويني‌ (م‌ 1395 هـ) وي‌ كه‌ فقيه‌ و از اساتيد صاحب‌ نام‌ فلسفه‌ بوده‌ است‌، با اشاره‌ به‌ چهار قول‌ درباره معاد مي‌نويسد: «قول‌ چهارم‌، مذهب‌ صدرالحكماء [ملاصدرا] است‌ كه‌ مي‌فرمايد: «نفس‌ بعد از مفارقت‌ از بدن‌ عنصري‌، هميشه‌ خيال‌ بدن‌ دنيوي‌ خود را مي‌نمايد، چون‌ قوه خيال‌ در نفس‌، بعد از موت‌ باقي‌ است‌ و همين‌ كه‌ خيال‌ بدن‌ خود را نمود، بدني‌ مطابق‌ بدن‌ دنيوي‌ از نفس‌ صادر مي‌شود و نفس‌ با چنين‌ بدني‌ ـ كه‌ از قدرت‌ خيال‌ بر اختراع‌ بدن‌ فراهم‌ شده‌ است‌ـ در معاد محشور خواهد شد و ثواب‌ و عقاب‌ او با همين‌ بدن‌ است‌». در حقيقت‌، در نزد اين‌ مرد بزرگ‌، بدن‌ اخروي‌ به‌منزله سايه‌ و پرتوي‌ است‌ از نفس‌، تا نفس‌ كه‌ باشد و اين‌ بدن‌ چه‌ باشد؛ يا نوراني‌ است‌ و يا ظلماني‌؛ به‌ تفصيلي‌ كه‌ در كتب‌ خود، با اصول‌ حكميه‌، تقريب‌ و تقرير فرموده‌ است‌. ليكن‌ در نزد اين‌ ضعيف‌، التزام‌ به‌ اين‌ قول‌ بسيار صعب‌ و دشوار است‌، زيرا كه‌ ـ به‌طور قطع‌ ـ مخالف‌ با ظواهر بسياري‌ از آيات‌ و مباين‌ با صريح‌ اخبار معتبره‌ است‌.» (همان/‌ 220، به‌ نقل‌ از مجموعه‌ رسائل‌ و مقالات‌ فلسفي/‌83) 🔻امام‌ خميني‌(م‌ 1368 ش‌) «علي‌ اي‌ حال‌، بدن‌ نفس‌، در نشئه آخرت‌، بدني‌ معلول‌ و مخلوق‌ نفس‌ نيست‌، بلكه‌ بدني‌ است‌ كه‌ نفس‌، خود آن‌ بدن‌ است‌ و ايجاد و اعدام‌ آن‌، مُساوق‌ اعدام‌ و يا ايجاد خودش‌ مي‌باشد؛ و البته‌ ممكن‌ نيست‌ شي‌ء به‌ فعاليت‌ خودش‌ موجود شود، زيرا مستلزم‌ دور صريح‌ باطل‌ است‌؛ و اگر عبارتي‌ از عبارات‌ آخوند [ملاصدرا] قده‌ ـ موهم‌ اين‌ معني‌ باشد كه‌ نفس‌ با فعاليت‌، بدن‌ خودش‌ را «ايجاد» مي‌كند، از خطاهاي‌ لفظي‌ است‌ و فرضاً اگر آخوند ـ قده‌ ـ و يا ديگران‌، مصرّ بر اين‌ معني‌ باشند، درست‌ نبوده‌ و به‌شدّت‌ مورد انكار ماست‌. ما نسبت‌ به‌ مدّعيان‌ چنين‌ فعاليتي‌ [از سوي‌ نفس‌] منكر هستيم‌.» (معاد جسماني‌ در حكمت‌ متعاليه‌، به‌ نقل‌ از تبيان‌، دفتر سي‌ ام‌،) 🔻علامه‌ طباطبايي‌ (م‌ 1362 ش‌) آيت‌الله‌ شيخ‌ جعفر سبحاني‌ كه‌ در درس‌ اسفار مرحوم‌ علامه‌ طباطبايي‌ شركت‌ مي‌كرده‌ است‌، درباره نظر علامه‌ در مورد معاد اسفار مي‌گويد: «ايشان‌ [علامه‌ طباطبايي‌] هيچ‌ وقت‌ معاد را تدريس‌ نمي‌كرد. به‌ خاطر دارم‌، هنگامي‌ كه‌ خدمتشان‌ منظومه‌ مي‌خوانديم‌، وقتي‌ به‌ مبحث‌ معاد رسيديم‌، درس‌ را تعطيل‌ كردند. علت‌ را هم‌ هيچ‌ وقت‌ بيان‌ نكردند. فقط‌ تنها چيزي‌ كه‌ ما توانستيم‌ كشف‌ كنيم‌ اين‌ بود كه‌ مرحوم‌ علامه‌ طباطبايي‌، معاد مرحوم‌ صدرالمتألهين‌ را قبول‌ نداشت‌، چون‌ با ظواهر آيات‌ تطبيق‌ نمي‌كرد. البته‌ صدرالمتألهين‌ خيلي‌ تلاش‌ كرد كه‌ بگويد معادي‌ را كه‌ آورده‌ عين‌ قرآن‌ است‌ و از قرآن‌ استخراج‌ شده‌ و آيات‌ را بر آن‌ تطبيق‌ داد. با اين‌ حال‌، معاد مرحوم‌ آخوند (ملا صدرا) با اكثر آيات‌ قرآني‌ تطبيق‌ نمي‌كند. معادي‌ را كه‌ مرحوم‌ صدرالمتألهين‌ گفته‌، در واقع‌ نوعي‌ معاد برزخي‌ است‌ [نه‌ معاد حشري‌]؛ جسم‌، جسم‌ برزخي‌ [يعني‌ تمثلي‌ و تخيلي‌ بدون‌ جرم‌] است‌. ميوه‌، ميوه برزخي‌ است‌ و خلاصه‌ يك‌ سلسله‌ صور غيبيه‌ هستند كه‌ ماده‌ ندارند و فقط‌ صورت‌ دارند. مرحوم‌ علامه‌ طباطبايي‌ اين‌ معاد را قبول‌ نداشت‌.» (معاد جسماني‌ در حكمت‌ متعاليه‌/ 224، به‌ نقل‌ از كيهان‌ فرهنگي‌، سال‌ ششم‌، شماره 8، آبان 1368) 🔻شهيد مطهري‌ (م‌ 1358 ش‌) «امثال‌ ملاصدرا گفته‌اند، معاد جسماني‌ است‌، اما همه معاد جسماني‌ را برده‌اند در داخل‌ خود روح‌ و عالم‌ ارواح‌، يعني‌ گفته‌اند، اين‌ خصائص‌ جسماني‌ در عالم‌ ارواح‌ وجود دارد. اين‌ فاصله‌اي‌ كه‌ قدما از قبيل‌ بوعلي‌، ميان‌ روح‌ و جسم‌ قائل‌ بوده‌اند و فقط‌ عقل‌ را روحي‌ مي‌دانستند و غيرعقل‌ را روحي‌ نمي‌دانستند، اين‌ فاصله‌ وجود ندارد. اما البته‌ اين‌ مطلب‌ هم‌ مشكل‌ را حل‌ نكرده‌ است‌؛ يعني‌ ما اين‌ را با مجموع‌ آيات‌ قرآن‌ نمي‌توانيم‌ [تطبيق‌ كنيم‌]، با اين‌كه‌ خيلي‌ حرف‌ خوبي‌ است‌، و آن‌ را با دلايل‌ علمي‌ هم‌ مي‌شود تأييد كرد، ولي‌ معاد قرآن‌ را با اين‌ مطلب‌ نمي‌شود توجيه‌ كرد؛ چون‌ معاد قرآن‌ روي‌ تنها انسان‌ نيست‌، روي‌ همه عالم‌ است‌. قرآن‌ اساساً [در امر معاد و بازگشت]، راجع‌ به‌ عالم‌ ماده‌ بحث‌ مي‌كند، نه‌ تنها انسان‌.» (مجموعه آثار4/ 792) کانال معرفتی "معارف الشیعه " @maaref_shiaa
🔴 ادل الدلیل ▪️عالم‌ ربانی مرحوم آیت الله رضوان الله تعالی علیه می نویسد: یگانه شاهد بزرگ بر اینکه بشر در مباحث عقلیات نیز محتاج به معلمیت و مرشدیت انبیاء از ناحیه حق متعال می باشند همانا اختلاف و نزاع برجستگان و نوابغ عقلاء جهان در نوع مطالب عقلیات می باشد. 📚میزان المطالب ص 310 کانال معرفتی "معارف الشیعه " @maaref_shiaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از مکروهات و مستحبات
▫️کانال مکروهات و مستحبات🔻 ╭────────┈•✾••┈┈ https://eitaa.com/joinchat/840302617Cd8c61ab204 ╰────┈•✾••┈┈
036-soleymanmervazi-88.mp3
1.12M
🔴 شرح مناظره امام رضا سلام الله علیه با 🔹 توسط بزرگ مدافع حریم ولایت عالم ربانی و فقیه اهل البیت حضرت آیت الله حاج دامت برکاته 🔸(جلسه سی و ششم) تاریخ: ۱۳۸۸/۱۰/۱۹ مدرسه مجازی "مکتب تفکیک" @m_m_maktabtafkik
4_6014865461961819700.mp3
8.2M
درس 🔻بحارالانوار جلدنهم ، ۱۸ . ۹ . ۹۸ 🎙 حضرت آیت‌الله سید علی (حفظه الله تعالی ) 🔴 جلسه بیستم کانال معرفتی " معارف الشیعه " @maaref_shiaa
اخلاق حسنه زینب کبری سلام الله علیها.mp3
2.29M
اخلاق حسنه زینب کبری "سلام الله علیها" 🎙 حجت الاسلام و المسلمین استاد " حفظه الله تعالی " کانال معرفتی " معارف الشیعه " @maaref_shiaa
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴تعداد افرادی که در غدیر حاضر بودند علمای بزرگ اهل سنت در خصوص تعداد افراد حاضر در غدیر نظرات مختلفی دارند از جمله ابن جوزی که معتقد است در غدیر ۱۲۰ هزار نفر همراه پیامبر بودند و همچنین دهلوی تعداد افراد حاضر در غدیر را ۱۲۴ هزار نفر می‌داند. 🎥 عالم محقق و مدافع ولایت اهلبیت علیهم السلام ، آیت الله " دامت برکاته " کانال معرفتی "معارف الشیعه" @maaref_shiaa
12.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔴استدلال حضرت امیرالمومنین سلام الله علیه به حدیث شریف غدیر خم و حدیث ثقلین در شورای شش نفره 🎥 عالم محقق و مدافع ولایت اهلبیت علیهم السلام ، آیت الله " دامت برکاته " کانال معرفتی "معارف الشیعه" @maaref_shiaa
4_5805202703512506770.mp3
5.21M
🎙 جلسه اول مناظره بین استاد ( از اساتید مکتب تفکیک ) و استاد ( از اساتید علم کلام ) ✅ با موضوع معرفت شناسی 💢 جلسه اول ، بخش اول ، پیشگفتار تاریخ جلسه ۱۴۰۲/۱۰/۹ کانال معرفتی "معارف الشیعه" @maaref_shiaa
4_5805202703512506772.mp3
10.25M
🎙 جلسه اول مناظره بین استاد ( از اساتید مکتب تفکیک ) و استاد ( از اساتید علم کلام ) ✅ با موضوع معرفت شناسی 💢 جلسه اول ، بخش دوم تاریخ جلسه ۱۴۰۲/۱۰/۹ کانال معرفتی "معارف الشیعه" @maaref_shiaa
🔴 غربت سلام الله علیها در زمان وضع حمل ◾️شیخ صدوق در کتاب امالی با چند واسطه از مفضل بن عمر نقل می‌کند که گفت: به حضرت امام صادق علیه السلام گفتم: ولادت فاطمه‌ی زهراء سلام الله علیها چگونه بود؟ فرمود: بلی موقعی که پیامبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم با خدیجه‌ی کبری ازدواج نمود زنان مکّه از آن بانو کناره گیری نمودند، نزد او نمی‌رفتند و بر او سلام نمی‌کردند، هیچ زنی را اجازه نمی‌دادند که نزد آن بانو مشرّف شود. این موضوع باعث وحشت و ناراحتی خدیجه کبری شد، غم و اندوه وی برای پیامبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم بود که مبادا آن حضرت را آسیبی برسد. هنگامی که خدیجه به حضرت زهرا سلام الله علیها حامله شد، فاطمه‌ی اطهر در رحم مادر با مادر گفتگو می‌کرد و او را امر به صبر می‌نمود. ولی خدیجه‌ی کبری این موضوع را از پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم پنهان می‌داشت تا اینکه یک روز پیامبر خدا، نزد خدیجه‌ی کبری آمد و شنید که آن بانو با فاطمه‌ی زهرا سخن می‌گوید، فرمود: ای خدیجه با که سخن می‌گویی؟! خدیجه گفت: این بچّه‌ای که در رحم من است با من سخن می‌گوید و مونس من است. پیامبر خدا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم فرمود: آری این جبرئیل است که به من بشارت می‌دهد و می‌گوید این فرزند دختر من است، این فرزند نسلیست طیّب و طاهر و مبارک. خدای توانا نسل مرا از این دختر برقرار و پایدار خواهد نمود. به زودی امامان را از این دختر به وجود می‌آورد و آنان را پس از اینکه وحی پروردگار قطع شود در زمین خلیفه‌ی خویشتن قرار خواهد داد. حضرت خدیجه‌ی کبری دائماً در همین حال بود تا اینکه موقع وضع حمل وی فرا رسید، در این موقع خدیجه نزد زنان قریش و بنی هاشم فرستاد که بیایید و مرا درباره‌ی وضع حمل یاری نمائید. امّا آنها به او پاسخ رد دادند و در جواب گفتند: چون تو سخن ما را نپذیرفتی و با محمّد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم که شخص فقیر و یتیم ابوطالب بود ازدواج نمودی لذا ما نزد تو نخواهیم آمد و متصدّی هیچ گونه امر تو نخواهیم شد! ! خدیجه‌ی کبری از شنیدن این جواب غمگین گردید، در همان حالی که وی اندوهناک بود ناگاه چهار زن گندمگون و بلند بالا که مثل زنان بنی هاشم بودند نزد او حاضر شدند هنگامی که خدیجه‌ی کبری آنان را دید جزع و فزع کرد، یکی از آنان گفت: ای خدیجه! محزون مباش! زیرا ما فرستادگان خداییم، ما خواهران تو هستیم، من ساره‌ام، این بانو آسیه بنت مزاحم است که در بهشت رفیق تو می‌باشد. این بانو: مریم دختر عمران و آن بانوی دیگر: کلثم خواهر موسی بن عمران است خداوند ما را فرستاده تا متصدی امر وضع حمل تو باشیم، یکی از آن زنان طرف راست و دیگری سمت چپ، سوّمی آنها مقابل حضرت خدیجه سلام الله علیها و چهارمی آنها پشت سر او نشستند و حضرت خدیجه سلام الله علیها، حضرت فاطمه سلام الله علیها را در حالی که پاک و پاکیزه بود زائید. موقعی که حضرت زهراء سلام الله علیها متولّد شدند نور آن بانو درخشید تا اینکه تمام خانه‌های مکّه نورانی شد، هیچ خانه‌ای در شرق و غرب زمین باقی نماند مگر اینکه آن نور در آن تابید، آنگاه تعداد ده نفر از حورالعین نزد حضرت خدیجه‌ی کبری آمدند که با هر کدام یک تشت و ابریق۲ بهشتی بود، ابریق‌ها پر از آب کوثر بودند، آن زنی که در مقابل حضرت خدیجه‌ی کبری بود ابریق‌ها را گرفت و حضرت فاطمه‌ی زهراء سلام الله علیها را با آب کوثر شستشو داد، بعداً دو حوله که از شیر سفیدتر و از مشک و عنبر خوشبوتر بودند بیرون آورد و یکی از آنها را به بدن مبارک حضرت زهراء سلام الله علیها پیچید و دیگری را برای آن حضرت مقنعه قرار داد، سپس آن زن از حضرت زهراء سلام الله علیها خواست که سخن بگوید، زهرای اطهر سلام الله علیها زبان به شهادتین گشود و فرمود: «اَشهَدُ اَن لا اِلهَ اِلاّ الله وَ اَنَّ اَبی رَسُولُ الله سَیِّدُ الاَنبِیاءِ وَ اَنَّ بَعلی سَیِّدُ الاَوصیاءِ وَ وُلدی سادَةُ الاَسباطِ.» آنگاه بر آن زنان سلام کرده و هر یک را با اسامی خود نام برد، آنان برای آن نوزاد مقدّس خندان شده و به یکدیگر بشارت دادند، اهل آسمان هم راجع به ولادت حضرت زهراء سلام الله علیها به یکدیگر بشارت می‌دادند. در آسمان نور درخشنده‌ای پیدا شد که ملائکه قبل از آن نظیر آن را ندیده بودند آن زنان به خدیجه‌ی کبری گفتند: این مولود پاک و پاکیزه را که مبارک است بگیر! خود این نوزاد و نسل وی با برکت خواهند بود، خدیجه‌ی کبری سلام الله علیها با خوشحالی و مسرّت تمام حضرت زهراء سلام الله علیها را گرفته و پستان در دهان او نهاد و شیری در دهان وی جاری شد. پس حضرت فاطمه‌ی اطهر سلام الله علیها در هر روزی به قدر یک ماه و هر ماه به قدر یک سال رشد می‌کرد 📚 الموسوعه الکبری عن فاطمه الزهرا سلام الله علیها ج۲ ص ۱۶۹ بنقل از امالی صدوق