💠اعمال شب‌های قدر 🔻شب قَدر یا لَیلَةُ القَدر شب نزول قرآن و مقدّر شدن امور یک‌ساله انسان‌هاست. قرآن در سوره‌های قدر و دخان از این شب سخن می‌گوید. قرآن و روایات ارزش شب قدر را بیش از هزار ماه می‌دانند. این شب بافضیلت‌ترین شبِ سال و شب رحمت الهی و آمرزش گناهان است و در آن، فرشتگان به زمین می‌آیند و بنابر برخی از احادیث شیعه، مقدرات سال آینده بندگان را بر امام عرضه می‌کنند. 🔰اعمال مشترک شب‌های قدر 🔹غسل 🔹دو رکعت نماز، در هر رکعت بعد از حمد، هفت مرتبه سوره توحید خوانده می‌شود و نمازگزار بعد از اتمام نماز هفتاد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَتُوبُ اِلَیهِ می‌گوید. 🔹احیاء داشتن (بیدار ماندن و عبادت کردن) در این شب‌ها. 🔹صد رکعت نماز (هر دو رکعت به یک سلام) 🔹خواندن دعای : اللَّهُمَّ إِنِّي أَمْسَيْتُ لَكَ عَبْداً دَاخِراً لاَ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعاً وَ لاَ ضَرّاً وَ لاَ أَصْرِفُ عَنْهَا سُوءاً أَشْهَدُ بِذَلِكَ عَلَى نَفْسِي وَ أَعْتَرِفُ لَكَ بِضَعْفِ قُوَّتِي وَ قِلَّةِ حِيلَتِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْجِزْ لِي مَا وَعَدْتَنِي وَ جَمِيعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْمَغْفِرَةِ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَ أَتْمِمْ عَلَيَّ مَا آتَيْتَنِي فَإِنِّي عَبْدُكَ الْمِسْكِينُ الْمُسْتَكِينُ الضَّعِيفُ الْفَقِيرُ الْمَهِينُ اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِي نَاسِياً لِذِكْرِكَ فِيمَا أَوْلَيْتَنِي وَ لاَ (غَافِلاً) لِإِحْسَانِكَ فِيمَا أَعْطَيْتَنِي وَ لاَ آيِساً مِنْ إِجَابَتِكَ‏ وَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَنِّي فِي سَرَّاءَ (كُنْتُ) أَوْ ضَرَّاءَ أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَلاَءٍ أَوْ بُؤْسٍ أَوْ نَعْمَاءَ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ. 🔹قرائت دعای جوشن کبیر 🔹زیارت امام حسین(ع) 🔹قرآن به سر گرفتن و خدا را به چهارده معصوم سوگند دادن 🔰اعمال شب نوزدهم 🔸صد بار ذکر «اَستَغفِرُاللهَ رَبّی و اَتوبُ اِلیهِ» 🔸صد بار ذکر «اَلّلهُمَّ العَن قَتَلَةَ اَمیرِالمُؤمِنینَ» 🔸خواندن دعای: «اَللّهُمَّ اْجْعَلْ فیما تَقْضی وَتُقَدِّرُ مِنَ الاَْمْرِ الْمَحْتُومِ، وَفیما تَفْرُقُ مِنَ الاَْمْرِ الحَکیمِ فی لَیلَهِ الْقَدْرِ، وَفِی الْقَضآءِ الَّذی لا یرَدُّ وَلا یبَدَّلُ، اَنْ تَکْتُبَنی مِنْ حُجّاجِ بَیتِکَ الْحَرامِ، اَلْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ، اَلْمَشْکُورِ سَعْیهُمْ، اَلْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ، اَلْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیئاتُهُمْ، وَاجْعَلْ فیما تَقْضی وَتُقَدِّرُ، اَنْ تُطیلَ عُمْری، وَتُوَسِّعَ عَلَی فی رِزْقی، وَتَفْعَلَ بی‌کَذا وَکَذا.»

تعیین حجاج در #شب_قدر ❌ من با شما مجادله نمی‌کنم.... 🔸 حدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْكُوفِيُّ عَنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ النَّخَعِيِّ عَنْ عَمِّهِ الْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ النَّوْفَلِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ لَمْ يُكْتَبْ لَهُ فِي اللَّيْلَةِ الَّتِي يُفْرَقُ فِيهَا كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ‏ لَمْ يَحُجَّ تِلْكَ السَّنَةَ وَ هِيَ لَيْلَةُ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ لِأَنَّ فِيهَا يُكْتَبُ وَفْدُ الْحَاجِّ وَ فِيهَا يُكْتَبُ الْأَرْزَاقُ وَ الْآجَالُ وَ مَا يَكُونُ مِنَ السَّنَةِ إِلَى السَّنَةِ قَالَ قُلْتُ فَمَنْ لَمْ يُكْتَبْ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ لَمْ يَسْتَطِعِ الْحَجَّ فَقَالَ لَا قُلْتُ كَيْفَ يَكُونُ هَذَا قَالَ لَسْتُ فِي خُصُومَتِكُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ هَكَذَا الْأَمْر. ✍🏻 راوی گوید امام صادق علیه السلام فرمودند: كسى در آن شب، يعنى شبى كه تمام امور خلائق مقدّر مى‏‌شود که آن شب بيست و سوّم ماه مبارك رمضان است برايش حجّ نوشته نشود، در آن سال به حجّ نخواهد رفت، چه آنكه در شب مزبور سفر تمام حاجيان در آن سال نوشته مى‏‌شود و همچنين ارزاق و عمرها و آنچه از وقايع و اتّفاقات در سال پيش مى‏‌آيد مقدّر مى‏‌گردد. راوى گويد: محضر مباركش عرض كردم: پس كسى كه در شب قدر نامش در صف حاجيان نوشته نشده استطاعت رفتن به حجّ را ندارد⁉️ حضرت فرمودند: خير. عرض كردم: چطور چنين مى‏‌باشد؟ فرمودند: من با شما مجادله نمى‏‌كنم، واقع امر اين طور است. 📚 علل الشرایع، صدوق رحمه الله، ٢/٤٢٠

سی سخن ارزشمند (از پیشوایان معصوم علیهم السلام با شرحی کوتاه) [احمد باقریان ساروی] سخن نوزدهم: (لزوم خودداری از غیبت و تهمت) أبو الحسن امام موسی کاظم (عليه السلام) فرمود: «من ذكر رجلا من خلفه بما هو فيه مما عرفه الناس لم يغتبه، ومن ذكره من خلفه بما هو فيه مما لا يعرفه الناس اغتابه ومن ذكره بما ليس فيه فقد بهته». [کلینی، الکافی، ج 2 ص 358؛ حدیث 6]. «هر کس پشت سر دیگری چیزی بگوید که در او هست، ولی مردم نمی دانند، غیبت او را کرده است، و اگر در او نیست، به او بهتان زده است». شرح: غیبت آن است که شخصی کار نادرست انجام بدهد و شخصی دیگر آن را در جای دیگر که آن شخص حضور ندارد بازگو نماید، و تهمت آن است که انسان کار نادرستی انجام ندهد ولی شخصی او را نزد دیگران به آن کار ناپسند متهم نماید. این دو خلق ناپسند در کتاب خداوند مورد نهی قرار گرفته است، خداوند در باره غیبت فرمود: (يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحيم‏) [سوره حجرات: 2]. « اى اهل ايمان، از بسيار پندارها در حق يكديگر اجتناب كنيد كه برخى ظنّ و پندارها معصيت است و نيز هرگز (از حال درونى هم) تجسس مكنيد و غيبت يكديگر روا مداريد، هيچ يك از شما آيا دوست مى‏دارد كه گوشت برادر مرده خود را خورد؟ البته كراهت و نفرت از آن داريد (پس بدانيد كه مثل غيبت مؤمن به حقيقت همين است) و از خدا پروا كنيد، كه خدا بسيار توبه پذير و مهربان است‏». و درباره تهمت فرمود: (إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِكُمْ ما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظيمٌ * وَ لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ ما يَكُونُ لَنا أَنْ نَتَكَلَّمَ بِهذا سُبْحانَكَ هذا بُهْتانٌ عَظيمٌ) [سوره نور: 15 – 16]. « زيرا شما آن سخنان را از زبان يكديگر تلقّى كرده و حرفى بر زبان مى‏گفتيد كه علم به آن نداشتيد و اين كار را سهل و كوچك مى‏پنداشتيد در صورتى كه نزد خدا (گناهى) بسيار بزرگ بود * چرا به محض شنيدن اين سخن نگفتيد كه هرگز ما را تكلم به اين روا نيست، پاك خدايا، اين بهتانى بزرگ است؟». غیبت و تهمت از گناهان زبان است که انسان روزه دار باید از آن دو پرهیز نماید. سعدی شیرازی سروده است: مکن عیب خلق، ای خردمند، فاش به عیب خود از خلق مشغول باش چو باطل سرایند مگمار گوش چو بی‌ستر بینی بصیرت بپوش