پاداش‌گریه‌بر‌اباعبدالله‌الحسین‌علیه‌السلام ▪️ حضرت امام صادق عليه‌السلام می‌فرمایند: ‌✔️ هیچ گریه‌کننده‌ای برای حسین علیه‌السلام گریه نمی‌کند، ☑️ مگر این‌که به فاطمه علیهاالسلام نیکی و احسان کرده ☑️ و ایشان را در عزاداری برای حسین یاری نموده ☑️ و رسول الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله را یاری کرده ☑️ و حقّ ما اهل‌بیت علیهم‌السلام را ادا کرده باشد.  کامل الزيارات، ص ۱۶۸

‍ 🚨شک انداختن در دستگاه عزاداری امام حسین علیه السلام شغل شیاطین است :: 🔹 ابن قولویه روایت کرده است که حضرت زینب سلام الله علیها از امیر المومنین علیه السلام روایت کرده است که در هنگام احتضار از وقائع عاشورا صحبت نمودند و سپس فرمودند: أنَّ إبليس ـ لعنه الله ـ في ذلك اليوم يطِيرُ فَرحاً فيَجول الأرض كلّها بشياطينه وعَفارِيتِه فيقول : يا معاشِرَ الشّياطين قد أدركنا مِن ذُريّة آدم الطّلبة وبلغنا في هَلاكهم الغاية وأورثناهم النّار إلاّ مَن اعتصَمَ بهذه العِصابة ، فاجعلوا شغلكم بتشكيك النّاس فيهم وحملهم على عَداوتهم ، وإغرائهم بهم وأوليائهم حتّى تستحكمـ[ـوا] ضَلالة الخلق وكفرهم ، ولا ينجو منهم ناج... «به درستی که ابلیس در این روز (بعد از واقعه کربلا) حول زمین پرواز می‌کند در حالی که شادمان است و تمامی شیاطین و اجنه خبیث را جمع می‌کند و می‌گوید: ای گروه شیاطین! همانا که ما انتقام و طلب خود را از ذریه آدم گرفتیم و مردم را اهل جهنم کردیم مگر کسی که در این مصیبت گریه کند و به دوستی آل محمد (صلی الله علیه و آله) پایدار باشد. پس تا می‌توانید مردم را به شک اندازید و از این مصیبت باز دارید، تا زحمت من به هدر نرود.» نام کتاب : كامل الزيارات - نویسنده : ابن قولويه القمي جلد : 1 صفحه : 278

😭 احادیث بکاء بر مصائب ارباب 🔅امام رضا جل شانه: ای پسر شبیب اگر به اندازه ای بر حسین صلوات الله علیه گریه کنی که اشکهایت بر گونه هایت بچکد خداوند تمام گناهان تو را که مرتکب شده ای چه کوچک و چه بزرگ چه کم یا چه زیاد می آمرزد. 📚 بحار الانوار، ج٤٤، ص٢٨٦ . امام صادق جل جلاله فرمود:گریه و بی تابی برای انسان مکروه است، جز برای حسین بن علی ، که موجب اجرو پاداش است. 📚 کامل الزیارات، باب ۳۲، ص ۱۰۷ .   امام صادق علیه السلام فرمود: «هرکس که نزد او از حسین یاد شود و به اندازه بال مگسی از چشمانش اشک جاری شود، ثواب او بر عهده خدای عزوجل است و خدای متعال به کمتر از بهشت برای او راضی نمی‌شود. 📚 کامل الزیارات،باب ۳۲، ص ۱۰۷ . امام باقر (جل جلاله ومقامه ) می‌فرماید:هر مؤمنی که برای کشته شدن حسین اشک بریزد تا بر گونه اش جاری شود، خداوند او را در غرفه‌های بهشتی جای می‌دهد که مدتی طولانی در آنها ساکن باشد. کامل الزیارات، باب ۳۲، ص ۱۱۱ .

💎[علل الشرائع] الطَّالَقَانِیُّ عَنِ الْجَلُودِیِّ عَنِ الْجَوْهَرِیِّ عَنِ ابْنِ عُمَارَةَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ أَخْبِرْنِی عَنْ أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ وَ إِقْدَامِهِمْ عَلَی الْمَوْتِ فَقَالَ إِنَّهُمْ کُشِفَ لَهُمُ الْغِطَاءُ حَتَّی رَأَوْا مَنَازِلَهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ فَکَانَ الرَّجُلُ مِنْهُمْ یُقْدِمُ عَلَی الْقَتْلِ لِیُبَادِرَ إِلَی حَوْرَاءَ یُعَانِقُهَا وَ إِلَی مَکَانِهِ مِنَ الْجَنَّةِ . 🔹 پدر ابو عماره می گوید: به امام جعفر صادق علیه السّلام گفتم: مرا از اینکه چرا یاران امام حسین علیه السّلام برای شهید شدن اقدام نمودند آگاه کن. فرمود: پرده از جلوی چشم آنان به گونه ای کنار رفت که جایگاه خویش را در بهشت دیدند. لذا بعضی از ایشان در شهید شدن بر دیگری سبقت می‌گرفت تا زودتر به حوریه ای که در انتظار او است برسد و او را در آغوش بگیرد و به جایگاه خود در بهشت برود. 📖علل الشرائع، ج ۱ ،ص ۲۱۸، باب ۱۶۳،ح۱ 📖بحارالانوار، ج۴۴،ص۲۹۷،ح۱

آیت الله العظمی و الکبری کیست؟! مَا لِلَّهِ آیَهًٌْ أَکْبَرُ مِنِّی مَا لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ آيَةٌ هِیَ أَكْبَرُ  مِنِّی حضرت امیرالمومنین علی‌ابن‌ابیطالب صلوات‌الله‌علیه فرمودند: خدا را آیتی (نشانه‌ای) بزرگتر از من نیست! کافی جلد۱ صفحه۲۰۷ مناقب جلد۳ صفحه۹۸ تأويل‌الآيات‌الظاهرة جلد۱ صفحه۷۳۳ بصائرالدرجات جلد۱ صفحه۷۶ تفسیرالقمی جلد۱ صفحه۳۰۹ تفسیرالقمی جلد۲ صفحه۱۳۲ تفسیرالقمی جلد۲ صفحه۴۰۱ البرهان‌فی‌تفسیرالقرآن جلد۳ صفحه۱۵ البرهان‌فی‌تفسيرالقرآن جلد۴ صفحه۲۳۶ البرهان‌فی‌تفسیرالقرآن جلد۴ صفحه۶۸۱ البرهان‌فی‌تفسيرالقرآن جلد۵ صفحه۵۶۵ تفسیرنورالثقلین جلد۲ صفحه۲۹۴ تفسیرنورالثقلین جلد۵ صفحه۱۵۸ تفسیرنورالثقلین جلد۵ صفحه۴۹۱ تفسيرالصافی جلد۴ صفحه۷۹ تفسیرالصافی جلد۵ صفحه۲۷۳ تفسيرکنزالدقائق‌وبحرالغرائب جلد۶ صفحه۳۳ تفسیرکنزالدقائق و بحرالغرائب جلد۱۴ صفحه۹۵ مجموعةنفیسةفی‌تاریخ‌الأئمة جلد۱ صفحه۱۶۵ بحارالانوار جلد۲۳ صفحه۲۰۶ بحارالانوار جلد۳۶ صفحه۱ بحارالانوار جلد۹۹ صفحه۱۴۰ امام صادق صلوات‌الله‌علیه در زیارت مولانا امیرالمومنین صلوات‌الله‌علیه فرمودند: اَلسَّلاَمُ عَلَيْکَ يَا آيَةَ اَللَّهِ الْعُظْمَى! سلام بر آیت عظمای خداوند! المزارالکبير جلد۱ صفحه۲۰۵ اقبال‌الأعمال جلد۲ صفحه۶۰۸ المزارللشهیدالأوّل جلد۱ صفحه۸۹ زادالمعاد جلد۱ صفحه۲۶۵ زادالمعاد جلد۱ صفحه۴۷۷ بحارالانوار جلد۹۷ صفحه۳۷۳ سلمان‌محمدی (فارسی) در آخر حدیثی طولانی خدمت مولا امیرالمومنین صلوات‌الله‌علیه عرض کرد: وَ اَللَّهِ اَلْآيَةُ اَلْعُظْمَى وَ اَلْمُعْجِزُ اَلْبَاهِرُ به خدا قسم شما آیت عظمای پروردگار و معجزه‌ی حیرت‌انگیز هستید! المحتضر جلد۱ صفحه۱۲۹ مدینةمعاجزالأئمة جلد۱ صفحه۵۴۹ بحارالانوار جلد۲۷ صفحه۳۳ و رسول خدا صلی‌‌الله‌‌علیه‌‌و‌آله‌‌وسلم درباره‌ی امیرالمومنین علی علیه‌السلام فرمودند: إِنَّهُ الْآيَةُ اَلْكُبْرَى او آیت کبری خداوند است! الأمالی‌للصدوق جلد۱ صفحه۳۱ إثبات‌الهداة جلد۳ صفحه۵۴ روضةالواعظین جلد۱ صفحه۱۰۰ بشارةالمصطفی‌لشیعةالمرتضی جلد۱ صفحه۱۵۳ بهجةالنظر جلد۱ صفحه۴۷ البرهان‌فی‌تفسیرالقرآن جلد۲ صفحه۲۳۹ البرهان‌فی‌تفسيرالقرآن جلد۵ صفحه۴۲۱ بحارالانوار جلد۳۸ صفحه۹۳ نوادرالاخبار جلد۱ صفحه۱۲۲ و در حدیثی حضرت مولانا امیرالمومنین صلوات‌الله‌علیه فرمودند: َاَنَا الْآيَةُ اَلْعُظْمَى وَ اَلْمُعْجِزُ اَلْبَاهِرُ من آیت عظمای خداوند و معجزه‌ی حیرت‌انگیز هستم! بحارالانوار جلد۵۴ صفحه۳۳۶

آیت العظمی فقط حیدر کراراست

امام صادق علیه‌السلام فرمودند: حضرت عیسی‌بن‌مریم علیه‌السلام بر روستایی گذر کرد که ساکنان و پرندگان و چهارپایانش همگی مرده بودند. ایشان فرمود: بدانید اینان به سبب عذابی مرده‌اند؛ چون اگر جدای از هم مرده بودند، همدیگر را دفن کرده بودند. حواریون عرض کردند: ای روح‌الله و کلمه‌ی خدا! از خداوند بخواه آنان را برای ما زنده کند؛ تا ما را از کرده‌ی خود آگاه سازند؛ و ما از چنین کرداری دوری جوییم. حضرت علیه‌السلام از پروردگارش چنین خواست و در آن دم از آسمان به وی ندا رسید که آنان را ندا ده. حضرت عیسی علیه‌السلام شب‌هنگام بر بلندی ایستاد و فرمود: ای ساکنان روستا! در آن هنگام یکی از آنان به حضرت علیه‌السلام پاسخ داد: گوش به فرمان تو هستم ای روح‌الله و کلمه‌ی خدا! حضرت عیسی علیه‌السلام فرمود: وای بر شما! چه کرده‌اید؟! عرض کرد: طاغوت‌پرستی و دنیادوستی با ترس اندک و آرزوی بلند و غفلت‌ورزی در لهو و لعب. فرمود: دنیادوستی شما چگونه بود؟ عرض کرد: همچون فرزندی که مادرش را دوست بدارد. چون به ما رو کرد، خشنود و خوشحال و شاد شدیم. و چون از ما روی گرداند، گریان و نالان شدیم. فرمود: طاغوت‌پرستی شما چگونه بود؟ عرض کرد: اطاعت از اهل معصیت. فرمود: سرانجام کارتان چگونه بود؟ عرض کرد: شب را در تندرستی خوابیدیم و صبح هنگام در هاویه بودیم. فرمود: هاویه چیست؟ عرض کرد: سجّین. فرمود: سجّین چیست؟ عرض کرد: کوهی است از گدازه؛ که تا به روز قیامت بر ما شعله‌ور است. فرمود: شما چه گفتید و به شما چه گفته شد؟ عرض کرد: گفتیم ما را به دنیا بازگردان تا زهد پیشه کنیم! به ما گفته شد دروغ می‌گویید! فرمود: وای بر تو! چرا در میان آنان کسی جز تو با من سخن نگفت؟! عرض کرد: ای روح‌الله! آنان در دستان فرشتگانی درشت‌خو و سخت‌گیر به لگام‌هایی از آتش دهانه شده‌اند. من (در دنیا) در میان آنها بودم، اما از آنها نبودم. از این رو چون عذاب فرود آمد، مرا نیز با آنان در میان گرفت. اکنون من با تار مویی بر لبه‌ی دوزخ آویخته شده‌ام و نمی‌دانم که در آن واژگون می‌شوم یا از آن رهایی می‌یابم! آنگاه حضرت عیسی علیه‌السلام رو به حواریون کرد و فرمود: ای دوستان خدا! خوردن نان خشک با سنگ نمک و خوابیدن در زباله‌دان‌ها در صورت سلامتی دنیا و آخرت، بسیار نیک‌تر است. تفسیراهل‌بیت‌علیهم‌السلام ج۱۸ ص۳۴۸ کافی ج۱ ص۳۱۸

سر شکستن یکی از اصحاب جلیل القدر سیدالشهدا حضرت عابس بن ابی شبیب شاکری علیه السلام که در روز عاشورا جامه از تن خارج کرد و فرمود : «حُبُ الحُسِیْن اَجِنَنْی » و با شمشیر برسر خود کوبید. 《 ﺛﻢ ﻣﺸﻲ ﺑﺎﻟﺴﻴﻒ ﻣﺼﻠﺘﺎ ﻧﺤﻮﻫﻢ ﻭﺑﻪ ﺿﺮﺑﺔ ﻋﻠﻲ ﺟﺒﻴﻨﻪ》 📓مقتل الحسین علیه السلام ، سید عبدالرزاق الموسوی، صفحه ۲۵۱ 📓نفس المهموم ، انتشارات دارالحجه البیضاء ، صفحه ۲۵۵ 📓مقتل ابی مخنف ، صفحه ۲۸۳

سر شکستن حضرت زینب سلام الله علیها 🔳سرهای مقدس را آوردند. در حالی که سر مبارک امام حسین علیه السّلام مانند ماه تابان ، پیش روی آن ها و شبیه ترین خلق به رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلّم بود. محاسن مبارک ، سیاه و قدری از خضاب بیرون آمده بود و صورت آن حضرت مانند گِردی ماهی که طلوع کرده بود بر روی نیزه به این سو و آن سو می چرخید در این هنگام : ✳️«پس زینب متوجه شد و سر برادرش را دید. پس پیشانی اش را به لبۀ محمل کوبید تا آنجائی که دیدم خون را که از زیر مقنعه اش خارج می شد و با سوز دل اشاره به سر مبارک نموده و فرمودند: ️ ای ماه نو! چون به کمال رسیدی ، خسوف تو را فرا گرفت و پنهان شدی. 📓بحارالأنوار : جلد ۴۵ ، صفحه ۱۱۴ و ۱۱۵ 📓أسرارالشّهادات : جلد ۳ ، صفحه ۲۲۲ 📓خصائص الزينبيّة : ۲۴۹ 📓مستدرک سفینه البحار : جلد ۴ ، صفحه ۶

سر شکستن حضرت امام سجاد علیه السلام مرحوم میرزای نوری رضوان الله علیه در حدیثی طولانی آورده است: ✍ قَاٰمَ عَلَیٰ طُولِهِ وَ نَطَحَ الْجِدَارُ بِوَجْهِهِ، فَکَسَرَ انْفَهُ وَ شَجَّ رَأسَهُ وَ سَاٰلَ دَمُهُ عَلَیٰ صَدْرَهُ وَ خَرَّ مَغْشِّیَاً عَلَیْهِ مِنْ شِدَّةِ الْحُزْنِ وَ الْبُکَاءَ. ✳️در حین اینکه راوی در منزل امام سجاد (علیه السلام) مشغول روضه خوانی بود‌، حضرت (علیه السلام) تمام قد ایستادند و صورت مبارک خود را به دیوار منزل کوبیدند، به نحوی که بینی و سر حضرت شکاف برداشت و خون بر صورت و محاسن ایشان جاری گشت و از شدت حزن و گریه از هوش رفتند... 😭 📓دار السلام، تألیف میرزای نوری، جلد ۲، صفحه ۱۴٨، مؤسسة التاريخ العربي 📓الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء سلام الله علیها، تألیف اسماعیل زنجانی خوئینی، جلد ۲۲، صفحه ۴۸۱ اللهم العن يزيد و اتباعه حتی ترضي اهل بيت النبوة صلوات الله عليهم

سر شکستن حضرت امام سجاد علیه السلام مرحوم میرزای نوری رضوان الله علیه در حدیثی طولانی آورده است: ✍ قَاٰمَ عَلَیٰ طُولِهِ وَ نَطَحَ الْجِدَارُ بِوَجْهِهِ، فَکَسَرَ انْفَهُ وَ شَجَّ رَأسَهُ وَ سَاٰلَ دَمُهُ عَلَیٰ صَدْرَهُ وَ خَرَّ مَغْشِّیَاً عَلَیْهِ مِنْ شِدَّةِ الْحُزْنِ وَ الْبُکَاءَ. ✳️در حین اینکه راوی در منزل امام سجاد (علیه السلام) مشغول روضه خوانی بود‌، حضرت (علیه السلام) تمام قد ایستادند و صورت مبارک خود را به دیوار منزل کوبیدند، به نحوی که بینی و سر حضرت شکاف برداشت و خون بر صورت و محاسن ایشان جاری گشت و از شدت حزن و گریه از هوش رفتند... 😭 📓دار السلام، تألیف میرزای نوری، جلد ۲، صفحه ۱۴٨، مؤسسة التاريخ العربي 📓الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء سلام الله علیها، تألیف اسماعیل زنجانی خوئینی، جلد ۲۲، صفحه ۴۸۱ 🔥 اللهم العن يزيد و اتباعه حتی ترضي اهل بيت النبوة صلوات الله عليهم

🏴 عجب روایتی ... كَـيْفَ اَصْبَـحْتَ يا ابْنَ رَسُـولِ اللّهِ صلي الله عليه و آله فَقالَ: اَصْبَـحْتُ وَلِىَ رَبٌّ فَوْقى، وَ النّـارُ اَمـامى، وَالْمَـوْتُ يَطْلُبُنى، وَالْحِسابُ مُحـْدِقٌ بى وَ اَنَامُـرْتَهِنٌ بِعَـمَلى، لا اَجِـدُ ما اُحِبُّ، وَ لا اَدْفَـعُ مـا أَكْرَهُ، وَ الاُْمُـورُ بِيَـدِ غَيْرى، فَاِنْ شـاءَ عَـذَّبَنى، وَ اِنْ شـاءَ عَفـا، فَـأىُّ فَقيـرٍ اَفْقـَرُ مِـنّى به امام حسين عليه السلام گفته شد: اى فرزند رسول خدا چگونه صبح كردى؟ فرمود: صبح كردم در حالى كه پروردگارم بالاى سر من است و آتش جهنم پيش رويم و مرگ در جستجوى من است و حساب مرا احاطه كرده و من در گرو عمل خودم هستم آنچه را دوست دارم نمى يابم و آنچه را دوست ندارم از خودم دور نمى كنم كارها دست ديگرى (يعنى خدا) است؛ چنانچه بخواهد عذابم مى كند و اگر مايل باشد مى بخشد. پس چه كسى از من نيازمندتر است؟ بحارالانوار/ جلد 76 / صفحه 15