🌺رَسُولُ اَللهِ صَلَّى اَلله عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ : ✉اتَّبِعُوا وَ لَا تَبْتَدِعُوا فَكُلُّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ وَ كُلُّ ضَلَالَةٍ فِي النَّار. 🌺رسول خدا صلّى‌اللّٰه‌عليه‌وآله‌وسلّم فرمودند: ✍از ما تبعیت کنید و چیزی ابداع نکنید. چرا که هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی در آتش است! 📚مستدرک‌الوسائل جلد۱۲ صفحه۳۲۶ 📚دعائم‌الإسلام جلد۱ صفحه۸۹

✅ سه چیز نجات‌بخش برای مؤمن 🔹حضرت امام زین العابدین صلوات الله علیه فرمودند: 🔸ثَلاَثٌ مُنْجِيَاتٌ لِلْمُؤْمِنِ كَفُّ لِسَانِهِ عَنِ اَلنَّاسِ وَ اِغْتِيَابِهِمْ وَ إِشْغَالُهُ نَفْسَهُ بِمَا يَنْفَعُهُ لِآخِرَتِهِ وَ دُنْيَاهُ وَ طُولُ اَلْبُكَاءِ عَلَى خَطِيئَتِهِ. 💠سه چيز مايۀ نجات مؤمن است: 1⃣نگه داشتن زبان خود از مردم و از غيبت كردن آنها، 2⃣مشغول ساختن خود به امورى كه براى آخرت و دنيايش سودآور است 3⃣و گريۀ طولانى بر گناهان خويش. 📚 تحف العقول، ج ۱، ص ۲۸۲

#محبت_اهل_بیت_علیهم_السلام #ولایت_اهل_بیت_علیهم_السلام 💠کسی که نعمت محبت و ولایت اهل بیت صلوات الله علیهم را دارد فقیر نیست... 🔻أَبُو مُحَمَّدٍ اَلْفَحَّامُ ، قَالَ: حَدَّثَنَا اَلْمَنْصُورِيُّ ، قَالَ: حَدَّثَنِي عَمُّ أَبِي ، قَالَ: حَدَّثَنِي اَلْإِمَامُ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي عَلِيُّ بْنُ مُوسَى ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبِي مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ ، قَالَ: إِنَّ رَجُلاً جَاءَ إِلَى سَيِّدِنَا اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَشَكَا إِلَيْهِ اَلْفَقْرَ، فَقَالَ: لَيْسَ اَلْأَمْرُ كَمَا ذَكَرْتَ وَ مَا أَعْرِفُكَ فَقِيراً. قَالَ: وَ اَللَّهِ يَا سَيِّدِي مَا اِسْتَبَيْتُ ، وَ ذَكَرَ مِنَ اَلْفَقْرِ قِطْعَةً وَ اَلصَّادِقُ يُكَذِّبُهُ، إِلَى أَنْ قَالَ لَهُ: خَبِّرْنِي لَوْ أُعْطِيتَ بِالْبَرَاءَةِ مِنَّا مِائَةَ دِينَارٍ، كُنْتَ تَأْخُذُ قَالَ: لاَ. إِلَى أَنْ ذَكَرَ أُلُوفَ دَنَانِيرَ وَ اَلرَّجُلُ يَحْلِفُ أَنَّهُ لاَ يَفْعَلُ، فَقَالَ لَهُ: مَنْ مَعَهُ سِلْعَةٌ يُعْطَى بِهَا هَذَا اَلْمَالَ لاَ يَبِيعُهَا هُوَ فَقِيرٌ! . 🔹امام کاظم علیه السلام فرمودند: مردی نزد آقای ما امام صادق علیه السلام آمد و از فقر شکایت کرد. امام علیه السلام فرمود: چنین نیست که می‌گویی و من تو را فقیر نمی‌دانم. آن مرد عرض کرد : ای آقای‌ من به خدا سوگند نان شب ندارم برای خوردن و سپس مقداری از فقر و فلاکت و نداری خود را شرح داد. امام علیه السلام همچنان سخنش را رد می کرد تا این که فرمود: بگو ببینم اگر صد دینار به تو بدهند که از ما برائت جویی؛ آن را می‌گیری؟ مرد گفت: نه. امام پیوسته مبلغ را بالا برد تا به چند هزار دینار رسید. و آن مرد هم‌چنان سوگند می‌خورد که حاضر نیست از ایشان برائت جوید. پس امام علیه السلام فرمود: کسی که چنین کالایی دارد که حاضر نیست با این قیمت گزاف بفروشد؛ فقیر است؟ 📚الأمالي (للطوسی) ج ۱، ص ۲۹۷

#سوال_1974_ آیا ازدواج موقت با زن زناکار و زنی که أهل عده نگه داشتن نیست جائز است؟ ##متعه ✅ پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید : 1⃣عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ أَبَاالْحَسَنِ الرِّضَا وَ أَنَا أَسْمَعُ عَنْ رَجُلٍ یَتَزَوَّجُ امْرَأَةً مُتْعَةً وَ یَشْتَرِطُ عَلَیْهَا أَنْ لَا یَطْلُبَ وَلَدَهَا فَتَأْتِی بَعْدَ ذَلِکَ بِوَلَدٍ فَشَدَّدَ فِی إِنْکَارِ الْوَلَدِ وَ قَالَ أَ یَجْحَدُهُ إِعْظَاماً لِذَلِکَ فَقَالَ الرَّجُلُ فَإِنِ اتَّهَمَهَا فَقَالَ لَا یَنْبَغِی لَکَ أَنْ تَتَزَوَّجَ إِلَّا مُؤْمِنَةً أَوْ مُسْلِمَةً فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ الزَّانِی لا یَنْکِحُ إِلَّا زانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً وَ الزَّانِیَةُ لا یَنْکِحُها إِلَّا زانٍ أَوْ مُشْرِکٌ وَ حُرِّمَ ذلِکَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ. 📚الکافی ج5ص454 محمد بن إسماعيل گويد : مردی در حضور من از امام رضا صلوات اللَّه علیه در مورد مردی که زنی را به ازدواج موقت درمی آورد و با او شرط می کند که از او فرزند طلب نکند ولی بعد از آن فرزندی می آورد سؤال کرد؛ امام در مورد إنکار فرزند شدت به خرج داد و از روی عظیم شمردن این امر فرمود : آیا آن را انکار می کند؟! آن مرد گفت : اگر او را مورد إتهام بداند چطور؟ فرمود : برای تو سزاوار نیست که جز با زن مؤمنه یا مسلمان ازدواج کنی، زیرا اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ (در سوره نور آیه ٣) می فرماید : مرد زناکار جز با زن زناکار یا مشرک ازدواج نمی کند و زن زناکار را جز مرد زناکار یا مشرک به ازدواج در نمی آورد و آن بر مؤمنین حرام شده است! 2⃣عن يونس عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِاللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ تَزَوَّجَ الْمَرْأَةَ مُتْعَةً أَیَّاماً مَعْلُومَةً فَتَجِیئُهُ فِی بَعْضِ أَیَّامِهَا فَتَقُولُ إِنِّی قَدْ بَغَیْتُ قَبْلَ مَجِیئِی إِلَیْکَ بِسَاعَةٍ أَوْ بِیَوْمٍ هَلْ لَهُ أَنْ یَطَأَهَا وَ قَدْ أَقَرَّتْ لَهُ بِبَغْیِهَا قَالَ لَا یَنْبَغِی لَهُ أَنْ یَطَأَهَا. 📚الکافی ج۵ص۴۶۵ یکی از رجال يونس گويد : از (امام علیه السلام) در مورد مردی که زنی را به تعداد روز معین به ازدواج درمی آورد و آن زن در یکی از ایام خود نزد او می آید و می گوید : من یک ساعت یا یک روز قبل از آمدنم زنا دادم! آیا با وجودی که به زنا اقرار نموده است آن مرد می تواند با او مقاربت نماید؟ امام فرمودند : برای او سزاوار نیست که با او مقاربت کند! 3⃣عَنْ عَبْداللَّهِ بْنِ أَبِی یَعْفُورٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْمَرْأَةِ وَ لَا یُدْرَی مَا حَالُهَا أَ یَتَزَوَّجُهَا الرَّجُلُ مُتْعَةً قَالَ یَتَعَرَّضُ لَهَا فَإِنْ أَجَابَتْهُ إِلَی الْفُجُورِ فَلَا یَفْعَلُ. 📚الکافی ج۵ص۴۵۴ عبدالله بن أبي یعفور گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد زنی که حال او مشخص نیست سؤال کردم که آیا مرد او را به ازدواج موقت درآورد؟ امام فرمود : از او درخواست کند، پس اگر او را در مورد زنا اجابت نمود، این کار را انجام ندهد! 4⃣عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَیْضِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْمُتْعَةِ قَالَ نَعَمْ إِذَا کَانَتْ عَارِفَةً إِلَی أَنْ قَالَ وَ إِیَّاکُمْ وَ الْکَوَاشِفَ وَ الدَّوَاعِیَ وَ الْبَغَایَا وَ ذَوَاتِ الْأَزْوَاجِ قُلْتُ مَا الْکَوَاشِفُ قَالَ اللَّوَاتِی یُکَاشِفْنَ وَ بُیُوتُهُنَّ مَعْلُومَةٌ وَ یُؤْتَیْنَ قُلْتُ فَالدَّوَاعِی قَالَ اللَّوَاتِی یَدْعُونَ إِلَی أَنْفُسِهِنَّ وَ قَدْ عُرِفْنَ بِالْفَسَادِ قُلْتُ فَالْبَغَایَا قَالَ الْمَعْرُوفَاتُ بِالزِّنَا قُلْتُ فَذَوَاتُ الْأَزْوَاجِ قَالَ الْمُطَلَّقَاتُ عَلَی غَیْرِ السُّنَّةِ. 📚کافی ج5ص454 محمد بن فیض گوید : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد متعه سؤال کردم؛ امام فرمود : بله! در صورتی که عارف (به حق) باشد! تا آنجا که فرمود : و از کواشف و دواعي و بغایا و شوهرداران پرهیز کن! من گفتم : کواشف چیست؟ فرمود : زنانی که آشکارا (فجور) می کنند و خانه های (فساد) آنها معلوم است! گفتم : دواعي چیست؟ فرمود : زنانی که به سوی خود دعوت می کنند و به فساد معروف هستند! گفتم : بغایا چیست؟ فرمود : زنان معروف به زنا! گفتم : زنان شوهردار چیست؟ فرمود : زنانی که بر غیر سنت طلاق داده شده اند! ✅ ادامه مطلب در قسمت بعد می آید : اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

✅ ادامه مطلب قبل در مورد ازدواج موقت با زن زناکار و زنی که أهل مراعات عده نیست : 5⃣عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَنِ الْمَرْأَةِ الْحَسْنَاءِ الْفَاجِرَةِ هَلْ يجوز لِلرَّجُلِ أَنْ یَتَمَتَّعَ مِنْهَا یَوْماً أَوْ أَکْثَرَ فَقَالَ إِذَا کَانَتْ مَشْهُورَةً بِالزِّنَا فَلَا یَتَمَتَّعْ مِنْهَا وَ لَا یَنْکِحْهَا. 📚کافی ج5ص454 محمد بن فضيل گويد : از امام کاظم صلوات اللَّه علیه در مورد زن زیبای زناکار سؤال کردم که آیا برای مرد جائز است که او را یک روز یا بیشتر متعه کند؟ امام فرمود : در صورتی که مشهور به زنا است، او را متعه نکند و او را به ازدواج خود درنیاورد! 6⃣عَنْ أَبِی سَارَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ عَنْهَا یَعْنِی الْمُتْعَةَ فَقَالَ لِی حَلَالٌ فَلَا تَزَوَّجْ إِلَّا عَفِیفَةً إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ وَ الَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ فَلَا تَضَعْ فَرْجَکَ حَیْثُ لَا تَأْمَنُ عَلَی دِرْهَمِکَ. 📚 الکافی ج۵ص۴۵۳ ابي ساره گويد : از امام صادق صلوات اللَّه علیه در مورد متعه سؤال کردم؛ پس امام به من فرمودند : حلال است، پس جز زن عفیفه را به ازدواج درنیاور. همانا اللَّه عَزَّ وَ جَلَّ (در سوره مومنون آیه ۵) می فرماید : «کسانی که فرج خود را حفظ می کنند»، پس فرج خود را در جایی که بر پول خود اطمینان نداری نگذار! 7⃣ عَنْ أَبِی مَرْیَمَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ الْمُتْعَةِ فَقَالَ إِنَّ الْمُتْعَةَ الْیَوْمَ لَیْسَتْ کَمَا کَانَتْ قَبْلَ الْیَوْمِ إِنَّهُنَّ کُنَّ یَوْمَئِذٍ یُؤْمَنَّ وَ الْیَوْمَ لَا یُؤْمَنَّ فَاسْأَلُوا عَنْهُنَّ. 📚 الکافی ج۵ص۴۵۳ از امام باقر صلوات اللَّه علیه در مورد متعه سؤال شد؛ امام فرمودند : متعه امروزه مانند قبل نیست! قبلاً مورد اعتماد بودند و امروزه مورد اعتماد نیستند! پس در مورد آنها پُرس و جو کنید! ✅ در روایات فوق و غیره مشاهده می شود که أهل بيت صلوات اللَّه علیهم اجمعین جهت انتخاب گزینه برای متعه، زن عارفه و مؤمنه و زن مسلمان و زن عفیف و پاکدامن و زن مورد اطمینان را معرفی نموده اند و از ازدواج موقت با زنان معروف و مشهور به زنا و غیر مورد اطمینان نهی نموده اند. ✅ یکی از نکاتی که در روایات فوق تذکر داده شده است این است که یکی از تبعات ازدواج با زن بی مبالات این است که اگر فرزندی آورد و گفت این فرزند مال توست، هر چند با او شرط عدم فرزند آوری کرده باشیم، اجازه إنکار فرزند را نداریم و لذا توصیه شده است که فقط با زن عفیفه ازدواج موقت شود. ✅ در مورد آنچه در یکی دو روایت از جواز متعه زن زناکار آمده است، توجه به چند نکته لازم است : 1_ این یکی دو روایت، شاذ و معارض روایات فوق و معارض آیه ٣ سوره نور می باشد. 2_ طبق روایات، زنی که #علم داریم به تازگی زنا کرده است و عده زنا را نگذرانده است، هرگز نمی توانیم او را به ازدواج موقت درآوریم و لازم است عده زنا بگذرد. و اگر در حین ایام عقد موقت اقرار به زنا کند، طبق روایت 2⃣ نباید دیگر با او مقاربت کنیم. 3_ زنی که #علم و اطلاع داریم که در عده ازدواج مرد دیگری قرار دارد، هرگز نمی توانیم به ازدواج موقت درآوریم. 4_ طبق روایت3⃣، زنی که حال او نامشخص است، توصیه شده است که برای امتحان به او پیشنهاد زنا داده شود و اگر قبول کرد، از ازدواج با او نهی شده است. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْر

استجابت دعا به چه معناست؟ ✅پاسخ : به روایات زیر توجه فرمایید : ##دعا 1⃣قال امیرالمؤمنین في وصيته إلي ابنه الحسن :فَأَلْحِحْ عَلَیْهِ فی الْمَسْأَلَةِ یَفْتَحْ لَکَ أَبْوَابَ الرَّحْمَةِ لَا یُقَنِّطُکَ إِنْ أَبْطَأَتْ عَلَیْکَ الْإِجَابَةُ فَإِنَّ الْعَطِیَّةَ عَلَی قَدْرِ الْمَسْأَلَةِ و رُبَّمَا أُخِّرَتْ عَنْکَ الْإِجَابَةُ لِیَکُونَ أَطْوَلَ لِلْمَسْأَلَةِ و أَجْزَلَ لِلْعَطِیَّةِ رُبَّمَا سَأَلْتَ الشَّیْءَ فَلَمْ تُؤْتَاهُ و أُوتِیتَ خَیْراً مِنْهُ عَاجِلًا أَوْ آجِلًا أَوْ صِرْتَ إِلَی مَا هُوَ خَیْرٌ لَکَ فَلَرُبَّ أَمْرٍ قَدْ طَلَبْتَهُ و فِیهِ هَلَاکُ دِینِکَ وَ دُنْیَاکَ لَوْ أُوتِیتَهُ 📚 بحار ج93 ص301 امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه در وصیت خود به امام مجتبی صلوات اللَّه علیه فرمود : در دعا و درخواست به درگاه الهی إلحاح و پافشاری کن تا دربهای رحمت را برای تو باز کند. اگر اجابت تو به تأخیر افتاد تو را مأیوس نکند، زیرا عطیه و بخشش به اندازه درخواست است و گاهی اجابت تو به تأخیر انداخته می شود تا درخواست طولانی تر (و در نتیجه) بخشش و عطیه بزرگتر باشد! چه بسا چیزی درخواست می کنی ولی به تو داده نمی شود و بهتر از آن در کوتاه مدت یا بلند مدت به تو داده می شود یا سراغ چیزی که برایت بهتر باشد می روی، زیرا چه بسا أمري هست که تو آن را طلب کرده ای، در حالیکه اگر به تو داده شود هلاکت دین و دنیای تو در آن می باشد! 2⃣عن أبي عبداللَّه في حديث قال: مَنْ قَامَ مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ فَذَكَرَ اللَّهَ تَنَاثَرَتْ عَنْهُ خَطَايَاهُ فَإِنْ قَامَ مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ فَتَطَهَّرَ و صَلَّى رَكْعَتَيْنِ و حَمِدَ اللَّهَ و أَثْنَى عَلَيْهِ و صَلَّى عَلَى النَّبِيِّ لَمْ يَسْأَلِ اللَّهَ شَيْئاً إِلَّا أَعْطَاهُ إِمَّا أَنْ يُعْطِيَهُ الَّذِي يَسْأَلُهُ بِعَيْنِهِ و إِمَّا أَنْ يَدَّخِرَ لَهُ ما هُوَ خَيْرٌ لَهُ مِنْهُ 📚كافي ج۳ص۴۶۸ امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : کسی که در آخر شب قیام کند و ذکر الهی کند گناهانش از او فرو می ریزد. و اگر در آخر شب برخاست و وضو گرفت و دو رکعت نماز خواند و حمد الهی نمود و بر او ثنا گفت و بر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله صلوات فرستاد، هیچ چیزی از اللَّه درخواست نمی کند مگر اینکه به او عطا می کند : یا خود همان چیزی که درخواست کرده است را به او عطا می کند و یا آنچه برایش از آن بهتر است را برای او ذخیره می کند! 3⃣ قال الصادق علیه السلام: الْمُؤْمِنُ مِنْ دُعَائِهِ علَی ثَلَاثٍ إِمَّا أَنْ یُدَّخَرَ لَهُ و إِمَّا أَنْ یُعَجَّلَ لَهُ و إِمَّا أَنْ یُدْفَعَ عَنْهُ بَلَاءٌ یُرِیدُ أَنْ یُصِیبَهُ 📚بحار ج75ص137 امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : مؤمن در باب دعایش بر یکی از این سه چیز است : یا برایش ذخیره می شود و یا زود به او داده می شود یا بلایی که می خواست به او برسد از او دفع می شود! 4⃣إسحاق بن عمار عن أَبِي عبداللَّه قال: إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَدْعُو اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ في حَاجَتِهِ فَيَقُولُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَخِّرُوا إِجَابَتَهُ شَوْقاً إِلَى صَوْتِهِ و دُعَائِهِ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عَبْدِي دَعَوْتَنِي فَأَخَّرْتُ إِجَابَتَكَ و ثَوَابُكَ كَذَا و كَذَا و دَعَوْتَنِي في كَذَا و كَذَا فَأَخَّرْتُ إِجَابَتَكَ و ثَوَابُكَ كَذَا و كَذَا قال فَيَتَمَنَّى الْمُؤْمِنُ أَنَّهُ لَمْ يُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيَا مِمَّا يَرَى مِنْ حُسْنِ الثَّوَاب 📚كافي ج۲ص۴۹۰ امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : همانا مؤمن برای حاجتی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ را می خواند و اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ به خاطر اشتیاق به صدا و دعای او می فرماید اجابت او را به تأخیر بیندازید و وقتی روز قیامت شد، اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ می فرماید : ای بنده من! مرا خواندی و اجابت تو را به تأخیر انداختم و ثواب تو چنین و چنان است و در مورد فلان چیز دعا کردی و من اجابت تو را به تاخیر انداختم و ثواب تو چنین و چنان است! امام فرمود : پس مؤمن به خاطر ثواب نیکویی که می بیند آرزو می کند که ای کاش در دنیا دعایی برای او مستجاب نشده بود. ✅ استجابت در لغت به معنای پاسخ دادن و پذیرفتن و برآورده کردن است و طبق روایات فوق و غیره، مستجاب شدن دعا به معنای قبول شدن آن است که در نتیجه یا عین حاجت درخواستی به شخص داده می شود یا چیزی بهتر از آن به او داده می شود یا به خاطر آن دعا، بلائی از شخص دفع می شود و یا ذخیره آخرت او می شود و چنان ثوابی در قیامت به شخص داده می شود که آرزو می کند ای کاش هیچ دعایی از من در دنیا مستجاب نشده بود! شناخت معنای اجابت دعا، یأس و ناامیدی را از ما دفع می کند، زیرا فرد آگاه می شود که اجابت دعا فقط به داده شدن عین حاجت نیست.

#نماز_اول_ماه ✅پاسخ : برای روز اول هر ماه قمری  نماز زیر روایت شده است: 1⃣رَوَيْنَا بِإِسْنَادِنَا إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ الْوَلِيدِ الْقُمِّيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ قَالَ: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى الْأَشْعَرِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَسَّانَ، عَنِ الْوَشَّاءِ- يَعْنِي الْحَسَنَ بْنَ عَلِيِّ بْنِ إِلْيَاسَ الْخَزَّازَ قَالَ: كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ إِذَا دَخَلَ شَهْرٌ جَدِيدٌ يُصَلِّي أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْهُ رَكْعَتَيْنِ، يَقْرَأُ فِي أَوَّلِ رَكْعَةٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ثَلَاثِينَ مَرَّةً بِعَدَدِ أَيَّامِ الشَّهْرِ، وَ فِي الرَّكْعَةِ الثَّانِيَةِ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ مِثْلَ ذَلِكَ، وَ يَتَصَدَّقُ بِمَا يَتَسَهَّلُ، فَيَشْتَرِي بِهِ سَلَامَةَ ذَلِكَ الشَّهْرِ كُلِّهِ وَ وَجَدْتُ هَذَا الْحَدِيثَ مَرْوِيّاً أَيْضاً عَنْ مَوْلَانَا جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ. أَقُولُ: وَ رَأَيْتُ فِي غَيْرِ هَذِهِ الرِّوَايَةِ زِيَادَةً: فَقَالَ: «وَ يُسْتَحَبُّ إِذَا فَرَغْتَ مِنْ هَذِهِ الصَّلَاةِ أَنْ تَقُولَ: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلّا عَلَى اللّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلا كاشِفَ لَهُ إِلّا هُوَ وَ إِنْ يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ سَيَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً ما شاءَ اللّهُ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللّهِ حَسْبُنَا اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمِينَ رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوارِثِينَ 📚الدروع الواقية ص43 حسن بن علي بن إلياس خزّاز گوید : امام جواد صلوات اللَّه علیه، وقتی ماه جدید داخل می شد، در اولین روز از آن دو رکعت نماز می خواند و در رکعت اول (بعد از سوره حمد) به تعداد روزهای ماه، ٣٠ مرتبه سوره «قُل هُوَ اللَّهُ أَحَد» را قرائت می کرد و در رکعت دوم (بعد از سوره حمد) به همان تعداد (یعنی ٣٠ مرتبه) سوره «إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» را قرائت می نمود و به مقداری که سهل و ممکن بود #صدقه می داد و به این وسیله #سلامت همه آن ماه را می خرید! سید بن طاووس گوید : من این حدیث را همچنین مروی از مولایمان امام صادق صلوات اللَّه علیه نیز یافتم. سید بن طاووس گوید : من در غیر این روایت این اضافه را دیدم که فرمودند : و مستحب است که وقتی از این نماز فارغ شدی بگویی : بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلّا عَلَى اللّهِ رِزْقُها وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ وَ إِنْ يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلا كاشِفَ لَهُ إِلّا هُوَ وَ إِنْ يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ سَيَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً ما شاءَ اللّهُ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللّهِ حَسْبُنَا اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظّالِمِينَ رَبِّ إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوارِثِينَ ✅به روایت زیر نیز توجه فرمایید : 2⃣ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى الْفَارِسِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى الطَّبَرِيِّ عَنِ الْوَلِيدِ بْنِ أَبَانٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ نِعْمَ اللُّقْمَةُ الْجُبُنُّ تُعْذِبُ الْفَمَ وَ تُطَيِّبُ النَّكْهَةَ وَ تُشَهِّي الطَّعَامَ وَ مَنْ يَعْتَمِدْ أَكْلَهُ رَأْسَ الشَّهْرِ أَوْشَكَ أَنْ لَا تُرَدَّ لَهُ حَاجَةٌ. 📚الدروع الواقية ص۲۴ سماعه گوید : شنیدم امام صادق صلوات اللَّه علیه فرمود : خوب لقمه ای است پنیر! که آب دهان را شیرین می کند و دهان را خوشبو می کند و اشتهای غذا ایجاد می کند و کسی که سر ماه (یعنی اول ماه) آن را عمداً بخورد، نزدیک است که هیچ حاجتی از او رد نشود! اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیَةَ وَ النَّصْرَ

🔴 چگونه بدانیم بلاء کوتاه‌مدت است یا طولانی؟! 🔸 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِاَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: هَلْ تَعْرِفُونَ طُولَ اَلْبَلاَءِ مِنْ قِصَرِهِ قُلْنَا لاَ قَالَ إِذَا أُلْهِمَ أَحَدُكُمُ اَلدُّعَاءَ عِنْدَ اَلْبَلاَءِ فَاعْلَمُوا أَنَّ اَلْبَلاَءَ قَصِيرٌ. ✍🏻 هشام بن سالم گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمودند: آيا طولانى بودن بلا را از كوتاهى آن مى‌شناسيد؟! عرض كردم: نه. فرمودند: وقتی هنگام بلاء به شخصی الهام شد كه دعا كند، بداند كه بلاء كوتاه است. 📚 الکافی، ج۲ ص۴۷۱ #دعا #بلا #مصیبت

🔆 عدم امکان رفع اختلافات مذهبی... عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ اَلْحَذَّاءِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنِ اَلاِسْتِطَاعَةِ وَ قَوْلِ اَلنَّاسِ فَقَالَ وَ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ «وَ لاٰ يَزٰالُونَ مُخْتَلِفِينَ إِلاّٰ مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَ لِذٰلِكَ خَلَقَهُمْ » يَا أَبَا عُبَيْدَةَ اَلنَّاسُ مُخْتَلِفُونَ فِي إِصَابَةِ اَلْقَوْلِ وَ كُلُّهُمْ هَالِكٌ قَالَ قُلْتُ قَوْلُهُ «إِلاّٰ مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ» قَالَ هُمْ شِيعَتُنَا وَ لِرَحْمَتِهِ خَلَقَهُمْ وَ هُوَ قَوْلُهُ «وَ لِذٰلِكَ خَلَقَهُمْ» يَقُولُ لِطَاعَةِ اَلْإِمَامِ اَلرَّحْمَةُ........... 📚الکافي , جلد 1 , صفحه 429 ابو عبيده حذاء گويد: از امام باقر (عليه السّلام) پرسيدم از استطاعت و گفتار مردم در بارۀ آن شروع به پاسخ كرد و اين آيه را خواند «هميشه اختلاف خواهند داشت جز آنكه خدايش رحم كند و براى همین آنها را آفريده» اى ابا عبيده! مردم در رسيدن به حق مختلفند و همه هلاكند، گويد: گفتم: قول خداوند : «جز آنكه خدایش رحم کند». فرمود: آنان شيعیان ما باشند كه براى رحمت خود آفريده و همين معنى قول او است كه: «براى همین آنها را آفريده» مى فرمايد: آنها را آفريد براى فرمانبرى از امام رحمت...........

📝 قَدْ أَصْبَحْتُ غَنِیّاً بِوَلَایَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهما السلام جَعْفَرُ بْنُ مَعْرُوفٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْبَطَائِنِیِّ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ أَرْسَلَ عُثْمَانُ إِلَی أَبِی ذَرٍّ مَوْلَیَیْنِ لَهُ وَ مَعَهُمَا مِائَتَا دِینَارٍ فَقَالَ لَهُمَا انْطَلِقَا إِلَی أَبِی ذَرٍّ فَقُولَا لَهُ إِنَّ عُثْمَانَ یُقْرِئُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ هَذِهِ مِائَتَا دِینَارٍ فَاسْتَعِنْ بِهَا عَلَی مَا نَابَکَ فَقَالَ أَبُو ذَرٍّ هَلْ أَعْطَی أَحَداً مِنَ الْمُسْلِمِینَ مِثْلَ مَا أَعْطَانِی قَالا لَا قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَجُلٌ مِنَ الْمُسْلِمِینَ یَسَعُنِی مَا یَسَعُ الْمُسْلِمِینَ قَالا لَهُ إِنَّهُ یَقُولُ هَذَا مِنْ صُلْبِ مَالِی وَ بِاللَّهِ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ مَا خَالَطَهَا حَرَامٌ وَ لَا بَعَثَ بِهَا إِلَیْکَ إِلَّا مِنْ حَلَالٍ فَقَالَ لَا حَاجَةَ لِی فِیهَا وَ قَدْ أَصْبَحْتُ یَوْمِی هَذَا وَ أَنَا مِنْ أَغْنَی النَّاسِ فَقَالا لَهُ عَافَاکَ اللَّهُ وَ أَصْلَحَکَ مَا نَرَی فِی بَیْتِکَ قَلِیلًا وَ لَا کَثِیراً مِمَّا یُسْتَمْتَعُ بِهِ فَقَالَ بَلَی تَحْتَ هَذَا الْإِکَافِ الَّذِی تَرَوْنَ رَغِیفَا شَعِیرٍ قَدْ أَتَی عَلَیْهِمَا أَیَّامٌ فَمَا أَصْنَعُ بِهَذِهِ الدَّنَانِیرِ لَا وَ اللَّهِ حَتَّی یَعْلَمَ اللَّهُ أَنِّی لَا أَقْدِرُ عَلَی قَلِیلٍ وَ لَا کَثِیرٍ وَ قَدْ أَصْبَحْتُ غَنِیّاً بِوَلَایَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهما السلام وَ عِتْرَتِهِ الْهَادِینَ الْمَهْدِیِّینَ الرَّاضِینَ الْمَرْضِیِّینَ الَّذِینَ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ وَ کَذَلِکَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَقُولُ فَإِنَّهُ لَقَبِیحٌ بِالشَّیْخِ أَنْ یَکُونَ کَذَّاباً فَرُدَّاهَا عَلَیْهِ وَ أَعْلِمَاهُ أَنِّی لَا حَاجَةَ لِی فِیهَا وَ لَا فِیمَا عِنْدَهُ حَتَّی أَلْقَی اللَّهَ رَبِّی فَیَکُونَ هُوَ الْحَاکِمَ فِیمَا بَیْنِی وَ بَیْنَهُ 🟢امام صادق علیه السلام فرمود: عثمان دو آزاد کرده خود را با دویست دینار به نزد ابوذر فرستاد و به آنها گفت: به نزد ابوذر بروید و بگویید عثمان به شما سلام می‌رساند و می‌گوید که این دویست دینار را برایت فرستاده‌ام تا در وقت حوادث و پیشامدهای روزگار از آن کمک بگیری. ابوذر گفت: آیا همین مقدار که برای من فرستاده به هر یک از مسلمانان نیز داده است؟ گفتند: نه. ابوذر گفت: من یکی از مسلمانانم و چیزی شامل من می‌شود که شامل همه مسلمانان شود. آن دو به ابوذر گفتند: عثمان می‌گوید: این از قسمت اصلی مال خودم است. و سوگند یاد می‌کنم به خدایی که جز او خدایی نیست که مال حرامی با این مال مخلوط نشده است و جز از مال حلال برای تو نفرستاده است. 🟣ابوذر گفت: من احتیاجی به این مال ندارم. امروز را صبح کرده‌ام در حالی که بی نیازترین مردم هستم. آن دو به ابوذر گفتند: خدا به تو سلامتی دهد و کار تو را اصلاح کند در خانه تو چیزی نمی بینیم که بتوان از آن بهره ای برد. ابوذر گفت: در زیر این پالانی که می‌بینید دو گرده نان جو هست که چند روز بر آنها گذشته است. پس با این دینارها چه کنم؟ نه به خدا سوگند که نمی گیرم تا آنکه خداوند بداند که قادر به کم و زیادی نیستم. به یقین که من بی نیاز شدم با ولایت علی بن أبی طالب علیه السلام و خاندان او که هدایت کننده و هدایت یافته هستند و به قضای الهی راضی اند و خداوند نیز از آنها خشنود است و مردم را به حق هدایت می‌کنند و با عدالت در میان مردم رفتار می‌کنند. 🔵 همچنین از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می‌فرمود: «زشت است پیرمرد دروغ بگوید. » پس این مال را به او برگردانید و به او بگویید که من احتیاجی به آن و هر آنچه نزد اوست ندارم. تا اینکه پروردگار خود را ملاقات کنم و او میان من و او حکم کند. -. 📚بحارالانوار - جلد ۲۲، صفحه ۳۹۸ #ولایت #محبت

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)عَنْ کُمَیْلِ‌بْنِ‌زِیَادٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام): یَا أَمِیرَ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام)! الْعَبْدُ یُصِیبُ الذَّنْبَ فَیَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِنْهُ فَمَا حَدُّ الِاسْتِغْفَارِ؟ قَالَ: یَا ابْنَ‌زِیَادٍ التَّوْبَهًُْ. قُلْتُ: بَسْ؟ قَالَ: لَا. قُلْتُ: فَکَیْفَ؟ قَالَ: إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَصَابَ ذَنْباً یَقُولُ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ بِالتَّحْرِیکِ. قُلْتُ: وَ مَا التَّحْرِیکُ؟ قَالَ: الشَّفَتَانِ وَ اللِّسَانُ یُرِیدُ أَنْ یَتْبَعَ ذَلِکَ بِالْحَقِیقَهًِْ. قُلْتُ: وَ مَا الْحَقِیقَهًُْ؟ قَالَ: تَصْدِیقٌ فِی الْقَلْبِ وَ إِضْمَارُ أَنْ لَا یَعُودَ إِلَی الذَّنْبِ الَّذِی اسْتَغْفَرَ مِنْهُ. قَالَ کُمَیْلٌ: فَإِذَا فَعَلَ ذَلِکَ فَإِنَّهُ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ؟ قَالَ: لَا. قَالَ کُمَیْلٌ: فَکَیْفَ ذَاکَ؟ قَالَ: لِأَنَّکَ لَمْ تَبْلُغْ إِلَی الْأَصْلِ بَعْدُ. قَالَ کُمَیْلٌ: فَأَصْلُ الِاسْتِغْفَارِ مَا هُوَ؟ قَالَ: الرُّجُوعُ إِلَی التَّوْبَهًِْ مِنَ الذَّنْبِ الَّذِی اسْتَغْفَرْتَ مِنْهُ وَ هِیَ أَوَّلُ دَرَجَهًِْ الْعَابِدِینَ وَ تَرْکُ الذَّنْبِ وَ الِاسْتِغْفَارُ اسْمٌ وَاقِعٌ لِمَعَانٍ سِتٍّ أَوَّلُهَا النَّدَمُ عَلَی مَا مَضَی وَ الثَّانِی الْعَزْمُ عَلَی تَرْکِ الْعَوْدِ أَبَداً وَ الثَّالِثُ أَنْ تُؤَدِّیَ حُقُوقَ الْمَخْلُوقِینَ الَّتِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُمْ وَ الرَّابِعُ أَنْ تُؤَدِّیَ حَقَّ اللَّهِ فِی کُلِّ فَرْضٍ وَ الْخَامِسُ أَنْ تُذِیبَ اللَّحْمَ الَّذِی نَبَتَ عَلَی السُّحْتِ وَ الْحَرَامِ حَتَّی یَرْجِعَ الْجِلْدُ إِلَی عَظْمِهِ ثُمَ تُنْشِئَ فِیمَا بَیْنَهُمَا لَحْماً جَدِیداً وَ السَّادِسُ أَنْ تُذِیقَ الْبَدَنَ أَلَمَ الطَّاعَاتِ کَمَا أَذَقْتَهُ لَذَّاتِ الْمَعَاصِی. کمیل‌بن‌زیاد می‌گویدخدمت امیرالمومنین علی علیه‌السلام عرض کردم: یا امیرالمومنین! بنده‌ی خدا گناه می‌کند و پس از آن خداوند آمرزش می‌طلبد. حد استغفار و میزان آمرزش‌ خواستن چیست؟ حضرت فرمودند: ای پسر زیاد، توبه! عرض کردم: همین کافیست؟ فرمودند: نه! عرض کردم: پس چگونه باشد؟ فرمود: بنده‌ی خدا چون گناه کند می‌گوید استغفرالله، با تکان‌ دادن. عرض کردم: تکان‌ دادن چه چیز؟ فرمود: لب‌ها و زبان، که می‌خواهند به دنبال حقیقت باشند. عرض کردم: حقیقت چیست؟ فرمود: باور کردن دل و تصمیم بر بازنگشتن به گناهی که از آن آمرزش طلبیده است. عرض کردم: اگر چنین کنم از مستغفران می‌باشم؟ فرمودند: خیر! عرض کردم: پس چطور؟ فرمود: چون تو هنوز به اصل استغفار نرسیده‌ای. عرض کردم: اصل استغفار چیست؟ فرمود: بازگشت به توبه از گناهی که آمرزش آن را خواسته‌ای و آن اولین درجه و رتبه‌ی عابدان و ترک گناه است. و استغفار نامیست که معنایش شش جزء دارد. اول پشیمانی بر گذشته. و دوم تصمیم جدی که برای همیشه به آن گناه بازنگردد. و سوم ادای حقوق بین تو و سایر آفریدگان. و چهارم پرداخت حق خداوند در واجبات. و پنجم گوشتی که از حرام بر بدنت روییده را آب کنی، تا پوست به استخوانت بچسبد و سپس گوشت تازه‌ای بروید. و ششم اینکه به بدنت رنج عبادت را بچشانی، چنانچه لذت گناه را چشانیدی! 📚تفسیر‌اهل‌بیت‌علیهم‌السلام جلد۲ صفحه۴۹۲ 📚بحارالأنوار جلد۶ صفحه۲۷

🌺قالَ الإمامُ المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ✉طَلَبُ المَعارفِ مِن غَیرنا اَهلَ البَیتِ مُساوِقٍ لِاِنکارِنا  🌺امام مهدی( عجل الله تعالی فرجه الشریف) فرمودند: ✍طلب معارف از غیر ما اهل بیت مساوی با انکار ما میباشد 📚مستدرک سفینه البحار 1/10