eitaa logo
جبهه علمی، پژوهشی معارف قرآن کریم
178 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
753 ویدیو
65 فایل
آیه های قرآن، تجلی کلام خداست بر دل و جان و معارفش جام شراب طهور است که باید آن را قطره قطره نوشید تا عشق به معبود بجوشد در رگ رگ وجودمان،چرا که مشتاق وصالیم. @maarefquran13951
مشاهده در ایتا
دانلود
📚، یکی از (۴): ⛔️اگر در فردی باشد چه می‌شود؟ و به کجا می‌رسد؟ ✍... گفته شد که ، تبعات بسیار جالبی بر و مؤمنین می‌گذارد؛ از طرف دیگر، اگر ایمان به شؤون هم در فردی باشد؛ به جایی می‌رسد که آدم، به‌جای اینکه یک را در شأن او قائل باشد و بخواهد بشمارد، آن حق را از آنِ خودش می‌داند؛ و به این خاطر با صاحب اصلی آن حق و منصب، به و بلند می‌شود. 💢دقیقاً در وجود موج می‌زند، به‌همین خاطر در مواجه با (ع) به خدا می‌کند و می‌گوید: خدایا! «خَلَقْتَني مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طینٍ» من از و او از یک بی‌ارزش است؛ چرا به او می‌گویی ؛ من باید اشرف باشم، تو مرا باید به عنوان اشرف مخلوقات معرفی کنی؛ یعنی نه تنها ایمان به شؤون ندارد، بلکه برعکس، همه آن شأن‌ها را قائل است. 🔸وقتی انسان برای قائل باشد و حقّی را به صورت ناحق برای خودش بداند؛ محصولش می‌شود به آن چیزی که نزد دیگران است، به آنچه مال دیگران است؛ ما این ، یعنی «برای خود حق قائل شدن» را در آیه ۵۴ سوره نساء می‌بینیم که «أَمْ یحْسُدُونَ النّاسَ عَلی ما آتاهُمُ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَینا آلَ إِبْراهیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیناهُمْ مُلْکًا عَظیمًا» آیا دیگران نسبت به آن چیزی که (یعنی (ع)) دارند، می‌ورزند؟ 🚫 چه زمانی است؟ زمانی که انسان، شأنی برای دیگری قائل نباشد، بلکه برعکس، آن را برای خودش قائل باشد؛ به تبعِ این ماجرا، رفتاری انجام می‌دهد به نام ، به نام با صاحبان حقیقی آن حق یا آن منصب و سخت حسادتش را بروز می‌دهد تا در نهایت آن منصب را کند. ⚠️پس ، رفتاری است که چنین انجام می‌دهند؛ و حالت ایمان به شؤون، همین به مردم، خصوصاً اولیاء الهی است. 🏇! 🔚. ╔═.💫.═════════╗ 🆔 @maarefquran13951 🕊 ╚═════════.🍃.═╝
🌷 ✍🏻... یکی از از ، از جمله سال، مانند ، داشتن با اهل منزل و دوستان است. 📌 حساب کردن ، دوستان، مؤمنین، احترام گذاشتن، با بیشتر رفتار کردن، دیگران را ، محسناتشان را بزرگ کردن، با واژه‌های احترام‌آمیز صحبت کردن؛ تاجایی که طرف مقابل پیش ما احساس بکند؛ احساس بکند؛ نه اینکه احساس و داشته باشد؛ بلکه بر عکس، کند از اینکه در جوار ماست، نه اینکه گمان بَرد که است. 🔹 دوستان! یک جوری کنیم که خداوند بشود و دوستانمان هم در دلشان بشوند، بگویند را ، چه خوبی! چه آدم ! چه خوب و آرامی! این دوست به من نمی‌پردازد؛ اشکالات من را نمی‌کند؛ توی سر من نمی‌زند؛ بلکه از روی و دنبال من است! 👌🏻 من هم چنین زیبا و دلنشینی داشتم... https://eitaa.com/maarefquran13951