eitaa logo
مباحث
1.7هزار دنبال‌کننده
37.9هزار عکس
33.9هزار ویدیو
1.7هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
ششم - در اشاره آن حضرت است به قدرت خداوند تعالی ❒ در ( مدینه المعاجز ) از ( عیون المعجزات ) نقل کرده که عمر بن فرج رخجی گفت : گفتم به حضرت امام محمّد تقی علیه السلام که شیعیان تو ادعا می کنند که تو می دانی هر آبی که هست در دجله و وزن آن را و بودیم ما در کنار دجله ، حضرت فرمود که حق تعالی قدرت دارد که تفویض کند علم این را بر پشه ای از مخلوقات خود یا قدرت ندارد؟ گفتم : قدرت دارد، فرمود، من گرامی ترم بر خداوند تعالی از پشه و از بیشتر خلق خدا. ┅───────────────┅ هفتم؛ در جواب دادن آن حضرت است از سی هزار مسأله ❒ شیخ کلینی و دیگران روایت کرده اند از علی بن ابراهیم از پدرش که گفت : رخصلت خواستند گروهی از اهل نواحی از ورود بر علیه السلام. آن جناب اذن داد؛ پس داخل شدند و سؤال کردند از آن حضرت در یک مجلس از سی هزار مسأله. حضرت جواب داد همه را و در آن وقت آن حضرت ده سال داشت . مؤ لف گوید: که ممکن است در وقت سؤال هر یک از آن جماعت مسأله خود را می پرسید از آن حضرت و ملاحظه نمی کرد که دیگری سؤال می کند و جواب داده حضرت از اکثر آنها به ( لا ) و ( نعم ). و ممکن است آنکه چون حضرت بر ضمایر آنها مطلع بود تا سائل شروع می کرده به سؤال، خود حضرت جواب او را می داده و نمی گذاشته سؤال خود را بیان کند. چنانکه روایت شده شخصی خدمت آن حضرت عرض کرد: فدایت شوم... حضرت فرمود: قصر نکن. مردم پرسیدند این چه بود که فرمودی؟ فرمود: این شخص می خواست سؤال کند از من که ملاح در کشتی نماز خود را به قصر بخواند یا تمام ، من گفتم نماز خود را قصر نخواند. و علامه مجلسی رحمه اللّه وجوهی چند در رفع استبعاد این حدیث فرموده که مقام نقلش نیست . واللّه العالم . ═══════════════┅ »» فصل سوم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
| ۴۵۶ 🏷️ ارزش انسان ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ قَالَ عليه‌السلام أَلاَ حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اَللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا إِنَّهُ لَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلاَّ اَلْجَنَّةَ فَلاَ تَبِيعُوهَا إِلاَّ بِهَا ┅───────────────┅ ☜ و درود خدا بر او، فرمود: آيا آزادمردى نيست كه اين لقمه جويدۀ حرام دنيا را به اهلش واگذارد؟ همانا بهايى براى جان شما جز بهشت نيست؛ پس به كمتر از آن نفروشيد. ─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (در ترغيب به دورى از دنيا) فرموده است: آيا آزاد مردى نيست كه اين ته ماندۀ طعام در دهان (دنياى پست) را براى اهلش (كفّار و منافقين) رها كند؟ براى نفسهاى شما بهايى جز بهشت نمى‌باشد؛ پس آنها را جز بآن بها نفروشيد. 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📖 امام عليه السلام با تعبير گويايى اشاره به بى‌ارزش بودن مواهب مادى و دنيوى و پرارزش بودن وجود انسان مى‌فرمايد: «آيا آزاد مردى پيدا نمى‌شود كه اين ته‌ماندۀ غذا را به اهلش واگذارد؟ وجود شما بهايى جز بهشت ندارد آن را به چيزى جز بهشت نفروشيد»؛ (أَ لَا حُرٌّ يَدَعُ‌ هٰذِهِ‌ اللُّمَاظَةَ‌ لِأَهْلِهَا؟ إِنَّهُ‌ لَيْسَ‌ لِأَنْفُسِكُمْ‌ ثَمَنٌ‌ إِلَّا الْجَنَّةَ‌، فَلاَ تَبِيعُوهَا إِلَّا بِهَا). «لماظه» كه غالب شارحان نهج‌البلاغه به ضم لام ذكر كرده‌اند و تنها بعضى به فتح لام نوشته‌اند به معنى باقى ماندۀ غذا در دهان است كه انسان پس از فروبردن لقمه با زبان خود آن را از اطراف دهان جمع مى‌كند و فرو مى‌برد و گاه زبانش را بر لب‌ها مى‌كشد كه اگر چيزى از غذا مانده آن را نيز جمع كند، و اين تشبيه بسيار گويايى است كه امام عليه السلام درمورد بى‌ارزش بودن مواهب مادى دنيا فرموده است. اشاره به اين‌كه اقوام زيادى به اين دنيا آمده‌اند و از مواهب آن بهره برده‌اند و غذاهاى آن را خورده‌اند؛ گويا ته‌ماندۀ آن به شما رسيده است، اصل آن ارزشى نداشته تا چه رسد به ته‌ماندۀ آن. تعبير به «حر» اشاره به اين دارد كه تنها آزادگان مى‌توانند خود را از قيد و بند دنياى مادى رها سازند ولى آن‌ها كه اسير شهوات و زرق و برق‌ها هستند هرگز نمى‌توانند به‌آسانى خود را از عشق به دنيا رها سازند و براى رسيدن به آن دست به هر كارى مى‌زنند. تعبير «لاهلها» (براى اهل دنيا) اشاره به اين است كه افراد كوته‌فكر و بى‌همتى هستند كه گوهر گران‌بهاى روح و جان انسانى را به متاعى قليل و مال و مقام بى‌ارزش مى‌فروشند؛ دنيا را براى آن‌ها واگذارند. شك نيست كه هرگز منظور امام عليه السلام ترك سعى و براى زندگانى آبرومندانه و كفاف و عفاف نيست چراكه بدون چنين زندگى‌اى انسان حريت و آزادى ندارد و ناچار مى‌شود تن به ذلت وابستگى به ديگران بدهد؛ همچون جوامع فقير و نيازمند كه همواره وابسته و ذليل در چنگال ديگران‌اند؛ بلكه منظور غرق شدن در مواهب مادى و فروختن شرافت انسانى خود براى به‌دست آوردن مال و مقام دنياست. ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
218 💫 سوره مبارکه یونس [علی نبینا و آله و علیه السلام] ✨ آیات مبارکه 79 - 88 🎧 تلاوت 🎞 تصویری 🎙 تفسیر 📖 ترجمه ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ ✨ ثوابِ تلاوت این صفحه هدیه به محضر نورانی آقا و [ علیهما الصلوة و السلام ] ✨ جهت سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه و علیه‌السلام) و سلامتی و عزت و اقتدار نائب الامام امام خامنه‌ای مدّظله العالی صلوات ═════❖•°🌸 °•❖════ ✨ @Nafaahat ╰๛--- ‑ ‑ - -
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
┄═⊹❁❈【 ۲۱۸ 】 ❈❁⊹═┄ ╔═════════ وَ قَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ ﴿ ۷۹ ﴾ فرعون دستور داد: «همۀ جادوگران 🧙🏼‍♂️کاربلد مصر را پیش من جمع کنید.» فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالَ لَهُمْ مُوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ ﴿ ۸۰ ﴾ وقتی جادوگرها🧙‍♂️ آمدند، موسی به آن‌ها گفت: «هرچه در چنته دارید، رو کنید.» فَلَمَّا أَلْقَوْا قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئْتُمْ بِهِ السِّحْرُ ۖ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ ﴿ ۸۱ ﴾ وسایل جادوگری‌شان را که انداختند، موسی گفت: «آنچه کردید، همه‌اش جادو بود. حتماً خدا باطلش خواهد کرد؛ زیرا خدا کار خرابکارها را سروسامان نمی‌دهد. وَ يُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ ﴿ ۸۲ ﴾ خدا وعدۀ حتمی‌اش را با برتری معجزه‌هایش عملی می‌کند، هرچند گناهکارها خوششان نیاید!» فَمَا آمَنَ لِمُوسَىٰ إِلَّا ذُرِّيَّةٌ مِنْ قَوْمِهِ عَلَىٰ خَوْفٍ مِنْ فِرْعَوْنَ وَ مَلَئِهِمْ أَنْ يَفْتِنَهُمْ ۚ وَ إِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الْأَرْضِ وَ إِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ ﴿ ۸۳ ﴾ دست‌آخر، به‌جز عدۀ کمی از قوم موسی، کسی حرف‌هایش را باور نکرد، آن‌هم با ترس از فرعون و نزدیکانش که مبادا شکنجه‌شان کنند. جدّاً که فرعون در سرزمین مصر، قلدر و متجاوز بود. وَ قَالَ مُوسَىٰ يَا قَوْمِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُسْلِمِينَ ﴿ ۸۴ ﴾ موسی گفت: «مردم! اگر واقعاً خدا را باور کرده‌اید و تسلیمِ محض اویید، فقط به او توکل کنید.» فَقَالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿ ۸۵ ﴾ آنان هم گفتند: «توکل ما فقط به خداست. خدایا، ما را وسیله‌ای برای آزمایش جماعت بدکار قرار نده* وَ نَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿ ۸۶ ﴾ و از سرِ لطفت، از شرّ دشمنان بی‌دین نجاتمان بده.» وَ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ وَ أَخِيهِ أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۗ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿ ۸۷ ﴾ به موسی و برادرش وحی کردیم: «برای قومتان در سرزمین مصر شهرک‌سازی کنید و خانه‌هایتان را روبه‌روی هم بسازید* و نماز را با آدابش بخوانید و تو ای موسی، رهایی از چنگال فرعونیان را به مؤمنان مژده بده.» وَ قَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلَأَهُ زِينَةً وَ أَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِكَ ۖ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَىٰ أَمْوَالِهِمْ وَ اشْدُدْ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوا حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿ ۸۸ ﴾ موسی این‌طور گفت: «خدایا، در زندگی دنیا به فرعون و اطرافیانش زر و زیورِ بسیار و اموالِ بی‌شمار دادی؛ اما خدایا، دست‌آخر مردم را از راه‌ورسم درست زندگی منحرف کردند. خدایا، اموالشان را از بین ببر و دل‌هایشان را سفت‌وسخت کن؛ چون‌که آن‌ها ایمان نمی‌آورند تا بالاخره عذاب زجرآور را به چشم خودشان ببینند.» هارون هم آمین گفت. 🤲 ══════❖•° 𑁍 °•❖══════ | | 🔗 مبـاحـث | فـقه و احـکام | تـلاوت | 🖱️ فـهرسـت سـور قـرآن کـریـم ╭══════════ ✨ @Nafaahat ╰๛--- ‑ ‑ - -
مباحث
#لغات | #قرآن_کریم ❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ 19 اَجْر: مزد، ثواب و پاداش که در مقابل عمل نیک به انسان می رسد
| ❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄ 26 اَخ: برادر، رفیق، مصاحب. در اصل کسی را گویند که با دیگری در پدر و مادر شریک است. 📖 در مفردات پس از ذکر معنای اصلی آن می گوید: هر که با دیگری در قبیله یا در دین یا در صنعت یا در معامله یا در مودّت و یا در غیر این ها شریک باشد به او اَخْ گفته می شود. در قرآن مجید، هم در معنای اصلی و هم در معنای مجازی هر دو به کار رفته است. نظیر «ثُمَّ اَرْسَلْنا مُوسی و اَخاهُ هارُونَ بِآیاتِنا» (45 / مؤمنون)، یعنی: سپس موسی و برادرش هارون را با آیات خود فرستادیم. که در معنای اصلی است. و مثل «وَ اِلی عادٍ اَخاهُمْ هُودا» (65 / اعراف)، یعنی: و به سوی قوم عاد برادرشان هود را فرستادیم. که سبب استعمال مشارکت در قبیله است، پیدا است که هود و صالح و شعیب از قبیله عاد، ثمود و مَدْیَن بودند. درباره هم مسلکی آمده «اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ اِخْوَةٌ» (10/حُجُرات)، یعنی: مؤمنین با هم برادرند. (تکرار: 52). ┅───────────────┅ 27 اُخْت: خواهر، مثل، نظیر. ظاهر آن است که معنی اصلی آن خواهر حقیقی و در غیر آن مجاز باشد. در قرآن مجید هر دو معنی را می توان یافت «وَ لَهُ اَخٌ اَوْ اُخْتٌ» (12/نساء)، یعنی: میت را برادر یا خواهری باشد. «کُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها»(38/اعراف)، یعنی: هر وقت امّتی به جهنم داخل شود به امّت هم مثل خود، لعنت کند. «وَ ما نُریهِمْ مِنْ آیَةٍ اِلاّ هِیَ اَکْبَرُ مِنْ اُخْتِها» (48/زخرف)، یعنی: هیچ آیه ای به قوم موسی نشان نمی دادیم مگر این که از نظیرش و از آیه پیش بزرگتر بود. جمع اُخْت، اَخَوات است. مثل: «وَ اخَواتُکُمْ مِنَ الرَّضاعَةِ» (23 / نساء)، یعنی: خواهرهایی که نسبت خواهری آنها از طریق شیر خوردن از یک مادر ایجاد شده است. (تکرار: 14). ┅───────────────┅ 28 اِدّ: ناپسند. «وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَدا لَقَدْ جِئْتُمْ شَیْئا اِدّا» (88 89)، یعنی: گفتند: خدا پسری گرفته است، حقا که چیزی شگفت آور و ناپسند آورده اید. (تکرار: 1). ┅───────────────┅ 29 آدَم: کلمه ای است غیر عربی (دخیل)¹. اکثریت نزدیک به تمام اهل لغت و تفسیر آن را عَلَمِ (اسم) شخص گرفته و نام یک فرد؛ گفته اند آدمی که قرآن از آن یاد می کند یک فرد بیشتر نبوده است. از جمله قصه زوج اوست که «اَنْتَ وَ زَوْجُکَ» (35 / بقره 19 / اعراف)، یعنی: تو با همسرت. اگر مراد، آدم نوعی بود احتیاج به ذکر زوج نبود که آدم نوعی شامل مرد و زن است. این کلمه 25 بار در قرآن به کار رفته، 17 دفعه «آدم» و 8 دفعه «بنی آدم». ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- کلمه ای غیر عربی که داخل کلام عرب شده است. ┅───────────────┅ 30 اَداء: در قرآن مجید برای ردّ امانت و دادن حق به کار رفته مثل «اِنَّ اللّه یَأْمُرُکُمْ اَنْ تُؤَدُّوا الاَْماناتِ اِلی اَهْلِها» (58 / نساء)، یعنی: خدا به شما امر می کند که امانت ها را به صاحب آن برگردانید. «فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ اَخیهِ شَیْئٌی فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَداءٌ اِلَیْهِ بِاِحْسانِ» (178/بقره)، یعنی: پس اگر کسی از ناحیه برادر (دینی) خود مورد عفو قرار گیرد (و حکم قصاص او تبدیل به خونبها گردد) باید از راه پسندیده پیروی کند (و در طرز پرداخت دیه حال پرداخت کننده را در نظر بگیرد) تا قاتل نیز به نیکی، دیه را به ولیّ مقتول بپردازد (و در آن مسامحه نکند). آیه درباره دیه (خونبها) است که در مقابل عفو از قصاص داده می شود و سبب اصلی آن قتل است. این کلمه با مشتقات آن 6 بار در قرآن آمده است. ━━━━━━••••••••••••••••‌• ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
«٣» اَلَّذِينَ‌ يُؤْمِنُونَ‌ بِالْغَيْبِ‌ وَ يُقِيمُونَ‌ الصَّلاةَ‌ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ‌ يُنْفِقُونَ‌ (متّقين)كسانى هستند كه به دارند و را به پاى مى‌دارند و از آنچه به آنان روزى داده‌ايم، انفاق مى‌كنند.