☘ سلام بر ابراهیم ☘ 💥قسمت دوم : محبت پدر ✔️ راوی : رضا هادی 🔸درخانه اي کوچک و مستاجري درحوالي ميدان خراسان تهران زندگي ميكرديم. اولين روزهاي ارديبهشت سال 1336 بود. پدر چند روزي است كه خيلي خوشحال است. خدا در اولين روز اين ماه، پسري به او عطا کرد. او دائماً از خدا تشكر ميكرد. هر چند حالا در خانه سه پسر و يك دختر هستيم، ولي پدر براي اين پسر تازه متولد شده خيلي ذوق مي كند. البته حق هم دارد. پسر خيلي با نمكي است. اسم بچه را هم انتخاب كرد: «ابراهيم » 🔸پدرمان نام پيامبري را بر او نهاد كه مظهر صبر و قهرمان توكل و #توحيد بود. و اين اسم واقعاً برازنده او بود. بستگان و دوستان هر وقت او را مي ديدند با تعجب مي گفتند: حسين آقا، تو سه تا فرزند ديگه هم داري، چرا براي اين پسر اينقدر خوشحالي ميكني؟! پدر با آرامش خاصي جواب مي داد: اين پسر حالت عجيبي دارد! من مطمئن هستم كه #ابراهيم من، بنده خوب خدا م يشود، اين پسر نام من را هم زنده مي كند! راست مي گفت. محبت پدرمان به #ابراهيم، محبت عجيبي بود. هر چند بعد از او، #خدا يك پسر و يك دختر ديگر به خانواده ما عطا كرد،اما از محبت پدرم به #ابراهيم چيزي كم نشد. ٭٭٭ 🔸#ابراهيم دوران دبستان را به مدرسه طالقاني در خيابان زيبا رفت. اخلاق خاصي داشت. توي همان دوران دبستان نمازش ترك نميشد. يكبار هم در همان سال هاي دبستان به دوستش گفته بود: باباي من آدم خيلي خوبيه. تا حالا چند بار امام زمان (عج) را توي خواب ديده. وقتي هم كه خيلي آرزوي زيارت #كربلا داشته، حضرت عباس را در خواب ديده كه به ديدنش آمده و با او حرف زده. زماني هم كه سال آخر دبستان بود به دوستانش گفته بود: پدرم مي گه، آقاي #خميني كه شاه، چند ساله تبعيدش كرده آدم خيلي خوبيه. حتي بابام مي گه: همه بايد به دستورات اون آقا عمل كنند. چون مثل دستورات امام زمانه(عج) می مونه. 🔸دوستانش هم گفته بودند: ابراهيم ديگه اين حرف ها رو نزن. آقاي ناظم بفهمه اخراجت ميكنه. شايد براي دوستان ابراهيم شنيدن اين حرف ها عجيب بود. ولي او به حرفهاي پدر خيلي اعتقاد داشت. 📚 منبع : کتاب سلام بر ابراهیم شهید #ابراهیم_هادی @madadazshohada

🖌 توصیه آیت الله بهجت(ره) به خیرات برای اموات 🌷 مرحوم آیت الله سعادت پرور(ره) نقل می کنند : ✍ پس از فوت خواهرم ، به خدمت آیت الله بهجت(ره) رسيدم ، دستور فرمود : روزهاى جمعه ، سوره #صافات و #توحيد را برايشان بخوانم و خيرات هم بنمايم. ☘ سپس فرمود : شخصى ، كسى را - كه زنده بود - در خواب می بيند ، در ميان باغى است و قصرهايى در آن جا است ، می پرسد : اين قصرها براى كيست؟ میگويد : براى من است ، آن شخص تعجب میكند ، میگويد : تعجب مكن ، عجيبتر از اين ، آن كه اين قصرها را در برابر دو فلوس به من داده اند! ☘ سپس بيدار میشود و او را ملاقات میكند و خوابش را برايش تعريف میكند ، میگويد : بله ، روز گذشته (مثلًا) دو فلوس دادم ، كوزه اى خريدم و با آن ، به مردم آب دادم. 📒 برگرفته از کتاب رسائل عرفانی ، ص۱۶۸ https://eitaa.com/joinchat/16449734C323bd61cd4