#زمینه #سبک_از_مجتبی_دسترنج_ملتمس

#شور #سبک_از_مجتبی_دسترنج_ملتمس

گل گلخانه ام

. 🏴 #فاطمیه۱۴۰۲ #زمزمه #واحد #احسان_نرگسی 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ توو کوچه ها زخمم نمک خورده / انگشتر خلقت ترک خورده درد منو هیچ کس نمی فهمه / زهرام جلو چشمام کتک خورده دستامو از دستت جدا کردن / توو شعله دنبال تو می گردم جوری زد و جوری زمین خوردی / سنگینی دستاشو حس کردم دار و ندار زندگیم - چیزی بگو حرفی بزن خاکی میشه باز چادرت - هر شب توو کابوسِ حسن زهرای من زهرای من ۴ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ از تو خجالت می کشم زهرا / از خاک رو چادر نماز تو از پا منو میندازه می دونم / این چشم های نیمه باز تو رو تو نگیر از من که می میرم / دنیا بدون تو برام پوچه اینقد پر از زخمی که حیرونم / از جنگ برگشتی یا از کوچه دار و ندار زندگیم - زخمی ترین یاس علی اشکاتو پاک کن فاطمه - گریه نکن واسه علی زهرای من زهرای من ۴ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ پاشو و پاک کن اشک زینب رو / پاشو حسینت سر پناه می خواد خونه خراب میشم بدون تو / پاشو که حیدر تکیه گاه می خواد واسه حسینت پیروهن دوختی / با دستایی که سرد و بی جونه پیرهن که جای خود، توی گودال / انگشترم واسش نمی مونه مادر به سینش می زنه - شمر اومده بالا سرش از توی گودال می برن - انگشتو با انگشترش آقای من آقای من ۴ .👇

اجرا #زمینه_فاطمیه

#زمزمه #زبانحال_مولا بگو چی اومد به سرت زهرا منم کنار بسترت زهرا بستی سرت رو فاطمه ، مگه سرت خورده به دیوار ببین تماشایی شده از دیدنت حیدر کرار جان علی از صورتت دست رو بردار ( فاطمه جان )۲ فاطمه جانم #سید_محسن_حسینی✍

#زمزمه #فاطمیه #زبانحال_حضرت_زهرا شمع شام تارم تو بیا کنارم جز تو کس ندارم شد لحظه های آخر من ای شکیب زهرا ای غریب زهرا ای طبیب زهرا بیا کنار بستر من من حاجتم را از خدا میگیرم امشب علی علی میگویم و می میرم امشب جانم علی، جانم علی، جانم علی جان #سید_محسن_حسینی ✍

🎙 کربلایی علی کرمی 📆 ایام فاطمیه _ ۱۴۰۱ ▪️هیئت رضاجان علیه السلام #علی_کرمی #فاطمیه #حضرت_زهرا

مدح و #روضه_حضرت_زهرا سلام الله علیها 🎙کربلایی علی کرمی 📆 ۱۵ آذر ۱۴۰۱ ▪️هیئت رضاجان علیه السلام حاج #علی_کرمی #فاطمیه #حضرت_زهرا

. دوازده بند شعر در مدح و مصيبت #حضرت_زهرا (س) بند اول نبوت ناتمام است و علی تنهاست بی زهرا ولایت کشتی گم گشته در دریاست بی زهرا چنان که بی علی زهرا ندارد کفو و همتایی علی آری علی یکتای بی همتاست بی زهرا به قدر قدر و کوثر می خورم سوگند نزد حق که قدر قدر و کوثر هر دو ناپیداست بی زهرا نه جنت را نه کوثر را نه غلمان را نه حورا را نه دنیا را نه عقبی را نخواهم خواست بی زهرا مبادا ناقة او پا گذارد دیر در محشر که حتی انبیا را بانگ وانفساست بی زهرا به آیات شفاعت می خورم سوگند در محشر شفاعت را نه مفهوم است و نه معناست بی زهرا به پیشانی اهل جنت این مصراع بنوشته که جنت دوزخ رنج و عذاب ماست بی زهرا محبت آب داده لاله های بوستانش را شفاعت می کشد در حشر ناز دوستانش را 🏴 بند دوم محمد جان جان عالم و زهرا بود جانش از آن می گفت ای جان پدر بادا به قربانش زمین و آسمان مهمان سرا و میزبان زهرا ملک در عرش و جن و انس در فرشند مهمانش چگونه، کی، کجا از خلق آید وصف بانویی که ذات حق ثناگو باشد و احمد ثنا خوانش به قرآن می خورم سوگند بی جا نیست گر گویم محمد خاتم پیغمبران زهراست قرآنش اگر بی مهر او سلمان گذارد پای در محشر مسلمان نیستم بالله اگر خوانم مسلمانش مناز اینقدر بر عیسای خود ای مادر عیسی دو عیسی آفرین پرورده این مادر به دامانش نه جن و انس و حوری و ملک گشتند مبهوتش که علم کل امیر المومنین گردیده حیرانش ثناها گفته و خواندند در امکان بسی او را به جز آنکس که خلقش کرده نشناسد کسی او 🏴 بند سوم تو زهرایی تو زهرای محمد پروری زهرا رسول الله را هم دختری، هم مادری زهرا نبی را پارة تن روح مابین دو پهلویی امیرالمومنین را رکن و کفو و همسری زهرا گواهی می دهم ای روح احمد هستی حیدر که تو هم مصطفی، هم فاطمه، هم حیدری زهرا گهی گویم امیرالمومنین برتر بود از تو گهی بینم تو از او در جلالت برتری زهرا تو والشمسی، تو واللیلی، تو والفجری، تو والعصری تو نوری، هل اتایی و الضحایی کوثری زهرا تو از مریم، تو از هاجر، تو از حوا، تو از ساره نه، تو از انبیا جز احمد مرسل سری زهرا امید رحمة للعالمین محبوبة داور پناه انبیا در گیر و دار محشری زهرا تو سر ناشناس ذات پاک حق تعالایی نمی دانم که هستی آنقدر دانم که زهرایی 🏴 بند چهارم سلام الله ای جان محمد، بر تن و جانت که پیغمبر کند تعظیم و بوسد همچون قرآنت تویی آن سرمدی بحر و تویی آن احمدی کوثر که جوشد تا قیامت گوهر عصمت ز دامانت خدا خود بر محمد کرد ابلاغ سلامت را محمد گفت جانان منی جانم به قربانت تو از روز نخستین میزبان خلقتی زهرا تمام آفرینش تا صف حشرند مهمانت تویی انسیه الحورا تویی حوراء الانسیه همه در حیرتم حوریه خوانم یا که انسانت تو نوراللهی و نور علیٰ نورند اولادت تو الرحمانی و حق داده لؤلؤ داده مرجانت نه تنها خواجة لولاک برخیزد به تعظیمت که جبرییل امین آرد سلام از حی سبحانت تو روحی، روح مابین دو پهلوی رسول استی بتول استی، بتول استی، بتول استی، بتول استی 🏴 بند پنجم تو مام یازده عیسای عیسی آفرین استی تو سرتا پا تمام رحمة للعالمین استی تو از صبح ازل منصورة اهل سماواتی تو تا شام ابد عرش الهی در زمین استی امیرالمومنین دست خدا بود و یقین دارم که تو یا فاطمه دست امیرالمومنین استی علی حبل المتین باشد به قرآن حی سرمد را یقین دارم تو حبل محکم حبل المتین استی شنیدم بعد احمد جبرئیلت هم سخن بودی چه می گویم تو خود استاد جبریل امین استی تو منصوره، تو صدیقه، تو راضیه، تو مرضیه تو توحیدی، تو قرآنی، تو ایمانی، تو دین استی تو هم روح الفؤاد استی، تو هم باب المراد استی تو هم عین الحیات استی، تو هم حق الیقین استی اگر چه در ثنایت در فشاندم یا گهر سفتم تو بالاتر از آنی من به قدر فهم خود گفتم 🏴 بند ششم قیامت روز قدر و اقتدار توست یا زهرا عذاب و عفو هم در اختیار توست یا زهرا شفاعت می کنی در حشر کل دوستانت را کرامت تا ببخشی بی قرار توست یا زهرا نه تنها آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی رسول الله هم چشم انتظار توست یا زهرا رها کردن، گرفتن، عفو کردن، حکم فرمودن به تو تفویض از پروردگار توست یا زهرا تو کوثر بودی و گشتی عطا بر احمد مرسل که این سوره فقط در انحصار توست یا زهرا تمام آفرینش در مزارت گشته گم آری کجا از دیده ها پنهان مزار توست یا زهرا میان دشمنان تنها حمایت از علی کردن به دست و سینه مهر افتخار توست یا زهرا مدینه خواست از نفرین تو زیر و زبر گردد فداکاریت باعث شد که حیدر زنده برگردد