eitaa logo
مجمع الذاکرین مداحان کشوری و بخش پیربکران شهرستان فلاورجان اصفهان
3هزار دنبال‌کننده
7.5هزار عکس
9.3هزار ویدیو
1هزار فایل
مجمع ذاکرین مداحان بخش پیربکران بسیج مداحان آموزش مداحی امام حسین(ع)محل کلاس پایگاه بسیج کرافشان حوزه شهید بهشتی چهارشنبه شبه ساعت ساعت ۱۹/۳۰ مداح اهل بیت مهدی عباسی شماره تماس مجتبی موسوی ونهری: 09130857625 لینک کانال: @madahanpirbakran
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🏴 یا شور شهادت رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق علیه السلام 🏴بند اول آه و واویلا (غریب امام صادق وای)۳ میکِشه،زبونه،دوباره آتیش از یه خونه میزنن،بی هوا،یه پیرمرد و تازیونه دستاشو،بستن و،میبرنش به پشت مرکب ندارن،حرمته،سرور دین رئیس مذهب پای برهنه بی عمامه آقا رو بردن از تو خونه از غم غربت آقامون تیره دل هفت آسمونه آه و واویلا (غریب امام صادق وای)۳ 🏴بند دوم تا زمین،میخوره،میکِشه آه و میگه مادر میبینه،تا مرکب،میکنه یاد جد اطهر میفته،به یاد،غروب عاشورا یه لحظه زدن به،مرکبا،یه عده وحشی نعل تازه گریه امونش رو بریده تو این هیاهو روضه خونه میگه حسین و اشک میریزه شبیه عمه قد کمونه آه و واویلا (غریب امام صادق وای)۳ 🏴بند سوم میکِشه،شمشیرو،سه بار تا بی حیای نامرد تو قلبِ،آقامون،زنده میشه بازم غم و درد میفته،به یاد،جد غریبش توی گودال میخونه،روضه ی،یه خواهر و که میره از حال تو کاخ منصور دوانیق ظاهر میشه سه بار پیمبر یارسول الله کجا بودی که ببینی حسین و بی سر آه و واویلا (حسین غریب مادر وای)۳ 🎤 کربلایی آرش پیله ور_ آمل ✍️🎵کربلایی امیرحسین سلطانی 👇
. 🏴 یا شهادت رئیس مذهب تشیع امام جعفر صادق علیه السلام 🏴بند اول گریه کن ای مدینه،ماتم سرای صادق ای کربلای صادق،شده عزای صادق گریه کن ای مدینه،دوباره دل حزینه دوباره قصه ی تو،آتیش زده به سینه قصه ی ماتمت به دل زده شراره قصه ی یک جوون و پیرمرد زاره شرح غریبیه علی و غصه ی اون تا به امام صادقت ادامه داره امام و از تو کوچه بردن مثل علی با دست بسته گرد و غبار کوچه ای وای به روی صورتش نشسته آقام امام صادق،به زهرا نور عینه آقام امام صادق،گریه کنه حسینه (آقام امام صادق) 🏴بند دوم دوباره از رو کینه،گرفت آتیش زبونه یه عده وحشیونه،میومدن تو خونه پای برهنه بردن،نامردای زمونه امام و از تو خونه،بین نماز شبونه کشون کشون آوردنش به سمت مرکب زدن سیلی به صورت رئیس مذهب میخورد زمین بلند میشد میگفت زیر لب الهی من فدات بشم ای عمه زینب تا با صورت زمین میخوردش به یاد کوچه ها میفتاد تا با لگد بلند میشد اون به یاد کربلا میفتاد آقام امام صادق،به زهرا نور عینه آقام امام صادق،گریه کنه حسینه (آقام امام صادق) ✍🎵کربلایی امیرحسین سلطانی 👇
. حالا دارم می‌فهمم، آتیش در یعنی‌چی حالا دارم می‌فهمم، سوختن پر یعنی‌چی حالا دارم می‌فهمم، تُو کوچه‌های غربت حمله به یک خونه با، چهل‌نفر یعنی‌چی نفس نمونده تا بگم، یه دریا گریه هم کمه خدا می‌دونه چی گذشت، تُو کوچه‌ها به فاطمه وای از حال مادرم، وای از چشمای ترم من هم بین کوچه‌ها، ارث از علی می‌برم ................................................ حالا دارم می‌بینم، گرد و غبار و دودو حالا دارم می‌بینم، شعله‌های نمرودو حالا دارم می‌بینم، چیزی رو که مادر دید با دست بسته حیدر، جلوی مردم بود و یکی نگفت تُو کوچه‌ها، بذار عبا به تن کنه میون شهر کسی نبود، فکری به حال من کنه وای از تنهاموندنم، وای از روضه‌خوندنم با پاهای بی‌رمق، تا کوچه کشوندنم ................................................ حالا دیگه حس کردم، عطش رو تُو اوج تب حالا دیگه حس کردم، درد و بلا رو امشب حالا دیگه حس کردم، جلوی چندتا بچه چرا همش خون بارید، چشای عمه‌م زینب تُو کربلا خمیده شد، کسی که مثل حیدره آخه یکی رو نیزه‌ها، سر حسینو می‌بَره وای از ماجرای نی، وای از روضه‌های نی سنگ می‌خورد به بچه‌ها، هِی از لابه‌لای نی ✍ .✍
. به لطف مکتب حیدری خوشم به منصب نوکری شدم غلام و رعیتِ رئیس مذهب جعفری دم سینه زنا واویلاس/غم صادق آل طٰهاس توو بقیع دلم دوباره/ چه غوغاس آه/ مدینه امشب چه خبره آه/ مزار آقام بی زائره آه واصادقا واصادقا با ناله و با چشم تری می خونه روضه یه مادری شرار آتیش و خونه ی رئیس مذهب جعفری توو دل ما چه ماتمیه/شده روضه ی صادقیه مثه روضه های شبای/ فاطمیه آه/ شده با قامت کمونش آه/ شبیه مادر جوونش آه واصادقا واصادقا با حال خسته و مضطری می سوزه این دم آخری با هرنفس میگه یاحسین رئیس مذهب جعفری بریده نفسش خدایا/ دویده پی مرکب اما نمونده بدنش به زیره/ سُمّ اسبا آه/ توو خاک و خون نمونده تنش آه/ چی کشید جد بی کفنش آه واحسینا واحسینا .👇
. دست نگه دار، عبا برنداشته پیرمرده؛  عصا برنداشته یک قدم تاحالا بی عمامه توی این کوچه ها برنداشته بی عبا بردن پیرمردُ وسط کوچه ها بردن دست بسته شبیه مرتضی بردن... ناسزا گفتن من نمیتونم بگم که چیا گفتن بی حیاها جلوی بچه ها گفتن.... وای غریب آقام... راهشو تو دل شب نبندین دستش پشت مرکب نبندین دستای روضه خون حسین و مثل دستای زینب نبندین کوچه باریکه شبای مدینه دل گیر و تاریکه صدا پای دشمنا خیلی نزدیکه... هی میره از حال اومده جلو چشش روضه ی غارت گریه میکنه برا غارت خلخال وای غریب آقام.... تا که اتیش به در زد زبونه تازه پیچید صدا ، تازیونه دخترای قد و نیم قد تو پا برهنه دویدن تو خونه روضه دلگیره دلش از مدینه تا کربلا میره بدن حسین پر از زخم شمشیره.... روضه سنگینه یه نفر داره روی سینه میشینه تازه خواهش داره اونو میبینه... وای غریب آقام.... ✍ 👇
. 🎤 ✍ ➖➖➖ یه داغه،یه درده، که انگاری مثه باد خزونه یه بغضه، که داره، بازم قلب ماهارو میسوزونه یه مرد ِ ، غریبه ، کسی حالشو اصلا نمیدونه بازم شعله از در زبونه کشید بازم اهل یک خونه در اضطراب بزرگ قبیله دلش خون شده با دستی که حبسه میون طناب این همه زجر و مصیبت_واسه این آقا زیاده صادق آل عبا رو _ میبرن پای پیاده سیدی امام صادق... ........ بدون ِ،عمامه،آقا رو میبرن از دل خونه غرورش، شکسته، بمیرم که چشاش کاسه خونه زمین خورد،توکوچه،رو دستاش داره از کینه نشونه نفس میزنه باز نفس میزنه مثه حیدر از غصه قلبش پُره داره روضه میخونه زیر لبش مثه مادرش هی زمین میخوره روضه ی قد کمونی_پیش چشماشه همیشه غیر گریه واسه مادر_روز آقا شب نمیشه سیدی امام صادق... ....... یه روضس، که یادش،دل عالمو خون کرده همیشه همونی،که داغش،شکسته دل ما رو مثه شیشه تو مقتل،نوشته، مثه روز حسین پیدا نمیشه کسی که خدا روضه خونش شده تو‌ گودال خون دست و پا میزنه تن ِ نیمه جونش روی خاک ِ و ... داره مادرش رو صدا میزنه تا دم مقتل رسیده_خواهرش با دیده تر دخترش تو خیمه داره_میزنه بر سینه و سر سیدی حسین مظلوم 👇
. 🏴 یا شهادت حضرت علیه السلام و روضه ی کربلا 🏴بند اول بازم حرفه هجومه،عده ای تو مدینه است بازم حرفه هیزم و،دود و آتیش کینه است میشه انگاری تکرار،قصه ی فاطمیه درِ اون خونه ای که،برا شیخ مدینه است مدینه،شده باز،فتنه ای دیگه بر پا ولیکن،ایندفعه،واسه فرزند زهرا شکسته،حرمته،آقایی تو کوچه ها بُردنش از تو خونش،آقامونو شبونه جلو اهل و عیالش،زدنش تازیونه نمیگن پیرمرده،واجبه احترامش سن و سالش زیاده،ضعیفه،نیمه جونه غریب آقام یا صادق 🏴بند دوم نفسش بند اومده،آقا زیر دست و پا میکِشید از دلش آه،وقتی میشنید ناسزا بی عصا پا برهنه،میدُوید از رو خاکا تا زمین میخورد پامیشد و میگفت یا زهرا به حاله زار و مضطره آقا خندیدن به اشکای چشماش بی حیاها خندیدن تا اومد،رو لبهاش،نام زهرا خندیدن بمیرم که رو گونش،نشسته گرده کوچه جونشو رو لب آورد،هوای سرده کوچه میخونه روضه هربار،از غم و رنج کوچه واسه این خونواده،پُره از درده کوچه غریب آقام یا صادق 🏴بند سوم تا شدی روبرو با،شخصه ملعونه منصور سه بار اون بی حیا به،روی تو شمشیر کشید هر سه بارم میدید که،شده ظاهر پیمبر خشم پیغمبرو دید و اون از ترس میلرزید یا رسول الله کاش بودی آقا کربلا تو بودی،نمیشد،که حسینت سر جدا نمیرفت،چهل منزل سرش رو نیزه ها نبودی که بُریدن،لبه تشنه سرش رو نبودی که به غارت،بُردن انگشترش رو نبودی که زدن به،اسباشون نعل تازه تو نبودی که پامال،کردن اون پیکرش رو غریب آقام حسین جان ۱۴۰۳/۰۲/۰۸ ✍️🎵کربلایی امیرحسین سلطانی 👇👇👇
. علیه السلام سلام معشوق سلام عاشق به قدر و جاهِ امامِ صادق یه عمریه که بغضِ سینه ای تو مظلومِ شهر مدینه ای تو عشقِ دیرینه ای.. آقا، فدای مظلومیّتت آقا، شده خدشه دار حُرمتت آقا، شبیه مولاس غربتت آقا، یا صادق یابن الفاطمه.. عزادار توست تمومِ عالم گرفته کاظم برای تو دَم تو رو آزُرده دشمنِ پَلید که سجاده از زیر تو کِشید شُدی مسموم و شهید.. آقا، وصیت کردی بر نماز آقا، به کاظم گفتی سرّ و راز آقا، دلت شد پُر سوز و گداز آقا، یا صادق یابن الفاطمه.. میری از دنیا با قلبِ مضطر تو روضه داری به یاسِ پرپر تو بی تابی از داغِ کوچه ها چقد مظلومی مثلِ مرتضی سیاه پوشِ کربلا.. آقا، تویی نوحه خوانِ غريب آقا، پریشونه شیب الخضیب آقا، میری یادِ خد التریب آقا، یا صادق یابن الفاطمه.. 👇
. علیه السلام سیاه پوشه تمومِ صحنه‌ی جهان برای غربت امام عالِمان به سوگِ صادقش نشسته فاطمه صاحب عزاست مهدیِ صاحبْ زمان سینه بزن، شیعه ی جعفری ضجه بزن، همراهِ مادری که این شباست، عزادارِ گُلِش همچو یاس پرپری واویلا، امان امان امان... جسارت کرد به آقا دشمنِ لعین که بسته دستِ او به قصدِ ظلم و کین میانِ کوچه ها با پای نا توان کشید آقا رو هر طرف رویِ زمین آتش نهاد، به خانه ی آقا هر سو دَوان، زن ها و بچه ها مدینه شد ، شبیه کربلا عصرِ روز عاشورا واویلا،امان امان امان... گشته مسموم ششم امامِ شیعیان اَثر نموده زَهر و گشته نیمه جان کنارِ بالینِش نشسته کاظمَش تسلیِ پدر شده او روضه خوان.. بگوید از، امامِ بی سپاه بگوید از، حسین با سوز و آه بریزد اشک، زِ دیده ی تَرَش او به یادِ قتلگاه واویلا،امان امان امان... 👇
. امام صادق علیه السلام مدینه مِحنَت باره هوای غربت داره از داغ و غم صادق فاطمه عزاداره وای...، علی نوحه خونه وای...، فاطمه محزونه وای...، امان از این غربت... داره می سوزه آقا میونه حُجره تنها اَثر کرده زهر کین.. آتش زده مولا را وای...، غماش بی شماره وای...، حبیبی نداره... وای...، امان از این غربت... شبیه خزون زرده قلبش سراسر درده میونِ اَنظار بر او دشمن جسارت کرده وای...، جونِش شده بر لب وای...، یادِ غمِ زینب... وای...، امان از این غربت... شبای جمعه قلبم دلگیر میشه از عالم به یادِ کرب و بلا.. داره هوای ماتم.. وای...، به صاحبِ امشب وای...، ما رو حرم بِطلب وای...، امان از این دوری... .👇
. علیه السلام مدینه، شبیه قفسه بمیرم، که بی هم نفسه امامِ، صادقم به خدا توی شهر، غریب و بی کَسه نفس هاش دیگه بالا نمیاد دیگه لحظه ی آخر رسیده سر بالینِ آقایِ مسموم با شتاب چرا مادر رسیده داره میسوزه، جگر او دیگه خم شده، کمر او باید آماده، بشه برا.. تشییع پدر، پسر او وای.... غریب آقام... خونه شو، به آتیش کشیدن اونا که، دشمن پلیدن کینه از، علی بود تو دلا خوبیِ، آقا رو ندیدن شبیه علی توی مدینه امامِ صادق و غصه دادن جلوی چشم ایل و تبارش روی حرمت او پا نهادن شبیه علی، بلا دیده درسته غمی، جدا دیده ولی بینِ یک، دیوار و در غمِ زهرا رو، کجا دیده!؟ وای.... غریب آقام... بی عبا، بی عمامه آقا بردَنِش، میونه کوچه ها دستاشو، بستن و کشیدن شبیه، زینب و اُسرا.. چِقَدَر شبیه کربلا شد قِصه ی مظلومیِ این آقا اینجا آقایی انگشت نما شد اونجا یک سری بَر رویِ نی ها ولی باز خوبه، جفا نشد سرش از بدن، جدا نشد جلوی چشاش، پسر او زیر دست و پا، فدا نشد وای.... غریب حسین... .👇
. (علیه السلام) + مناجات با امام رضا(عليه السلام)... (مولا سرِّ دل عاشق گداتم از سابق یاحضرت صادق)(۲) ای غربت از تو هویدا شده شیعه مدیون تو آقا شده هم قبرِ تو خاکی است و غریب هم مَسموم هستی‌و هم بی‌حبیب غم شد نصيب تو هر دم قَدِّ شما شد خَم ای غریبِ عالم شد دست تو بسته در کوچه‌ها چون دستای جدِّ تو مرتضی راویِ غم های مادر تویی چون مادر دلخون و پرپر تویی سوختی از سِتَمِ اغیار از غُصه‌ی دلدار از روضه‌ی مسمار روضه های کوچه درد توئه بين سينه آهِ سرد توئه می سوزی از غربت کربلا روضه داری بر شَهِ سر جدا حمله به خونَه‌ت آوردن حق تو رو خوردن دل تو آزُردن گر چه آتیش بر حریمت زدن از دیوار توُ صحن تو اومدن اما اموال تو غارت نشد سهم ناموست اسارت نشد از چه بقیع توست ویرون شیعه شده محزون می‌باره باز بارون باید از غربت در آیی آقا باید باشه صحن تو چون رضا باید مثل کربلا تک باشه نام تو بر سر درش حک باشه (مشهد همه‌ی دنیامه سحرها رؤیامه حرم آقامه)(۲) ممنونم از اینکه راهم دادی بین زائرهات پناهم دادی صحن تو واسم مثه کربلاست دست تو روی سر عاشقاست با تو ذَره چو دُر میشه هر کسی حُر میشه کاسه ها پُر میشه هرکَس از چشمات لیاقت گرفت تو صحنت اذنِ شهادت گرفت کاشکی که ماهم بشیم روسفید توی راه تو بشیم ما شهید... سوگند به جوادت آقا از تو میخوام تنها جوازِ کربلا من که از باب الجواد اومدم کربلاییْم کُن اگر چه بَدم... شب های جمعه هوایی میشم ببین روضه کربلایی میشم... مستِ شميمِ سيب هستم دخيلِ توست دستم به روضه دل بستم از قول يابن الشبيب گریونم روضه‌ی قتلگاه و.. میخونم السلام ای بی کفن یاحسین سرجُدا، ای پاره تن یاحسین آقام حسين آقام آقام حسين آقام آقام حسين آقام آقام .👇
. پیش زمینه علیه السلام دلم و دستت سپردم اومدم سمت بقیع تا برای دل من آقا خودت بشی شفیع من اگه رو سیه و بدم ولی اُمید دارم.. که تویی بزرگ من، تو داری شوکتِ رفیع یا امامِ صادق مددی، امامِ صادق مددی... ای ماهِ مدینه... ذکرت دلنشینه... تو روضه زِ داغت میکوبم به سینه یا امامِ صادق مددی، امامِ صادق مددی... بیا مثل جابر و.. مثل زُراره هات آقا یه نگاهی ام بکن به قلب این سینه زنا دلم و جلا بده، به من یه کربلا بده.. حق اون روضه های خونگی واسه کربلا قال الصادق تو.. نقشِ عالمینه تسبیح لب من.. ذکر یاحسینه یا امامِ صادق مددی، امامِ صادق مددی... تو به ما گفتی بَری از راهِ غاصب ها باشیم تو به ما یاد دادی روضه خونِ کربلا باشیم برای سفر به کربلا شده قرض بکنیم... تا شب جمعه حرم، با زهرا هم نوا باشیم گفتی جدّت آقا... عطشان و غریب بود حتی قدِ نگین... رو جسمش جا نبود.. یاقتیل العریان یاحسین، ذبیح العطشان یاحسین... .👇
. 🏴 یا شهادت رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق علیه السلام کربلایی 🎤 🏴بند اول آه و واویلا (غریب امام صادق وای)۳ میکِشه،زبونه،دوباره آتیش از یه خونه میزنن،بی هوا،یه پیرمرد و تازیونه دستاشو،بستن و،میبرنش به پشت مرکب ندارن،حرمته،سرور دین رئیس مذهب پای برهنه بی عمامه آقا رو بردن از تو خونه از غم غربت آقامون تیره دل هفت آسمونه آه و واویلا (غریب امام صادق وای)۳ 🏴بند دوم تا زمین،میخوره،میکِشه آه و میگه مادر میبینه،تا مرکب،میکنه یاد جد اطهر میفته،به یاد،غروب عاشورا یه لحظه زدن به،مرکبا،یه عده وحشی نعل تازه گریه امونش رو بریده تو این هیاهو روضه خونه میگه حسین و اشک میریزه شبیه عمه قد کمونه آه و واویلا (غریب امام صادق وای)۳ 🏴بند سوم میکِشه،شمشیرو،سه بار تا بی حیای نامرد تو قلبِ،آقامون،زنده میشه بازم غم و درد میفته،به یاد،جد غریبش توی گودال میخونه،روضه ی،یه خواهر و که میره از حال تو کاخ منصور دوانیق ظاهر میشه سه بار پیمبر یارسول الله کجا بودی که ببینی حسین و بی سر آه و واویلا (حسین غریب مادر وای)۳ ✍️🎵کربلایی امیرحسین سلطانی 👇