#ناگفته مرحوم صدرالدین قزوینی نوشته است: «در خبر است جنازه ای آوردند که حضرت امام محمد باقر علیه السلام بر او نماز کند. چون حضرت حاضر شد، یکی از دوستان به حضرت عرض کرد: "قربانت! آیا شما بر این جنازه نماز می گزارید و حال آن که این شخص مدّت العمر به ملاهی و مناهی و معاصی به سر می برد؟" حضرت فرمود: "چون چنین است، نماز نمی گزارم. بیایید [جنازه را] بردارید." حضرت روانه منزل شد. کسی دیگر از اصحاب آن حضرت پیش آمد. عرض کرد: "یابن رسول الله! راست است این شخص معصیتکار و لاابالی بود؛ اما در اغلب مجالس و محافل، من حاضر بودم. می دیدم ذکر مصائب و نوائب جدّ غریبت حسین که می شد، این مرد بی اختیار بر غریب الغربا اشک می ریخت." تا حضرت این کلام را شنید، برگشت. فریاد کرد: "مبرید. بیاورید جنازه دوست ما و محبّ ما را که عزادار جدّ من بوده." پس حضرت ایستاد نماز کرد، و خود، تشییع جنازه کرد، و پای جنازه را به دوش گرفت، تا قبرستان همراهی کرد، و نشست تلقین خواند. مرده را به خاک سپرد. از جا برخاست. فرمود: "به خدا قسم از سر قبر وی برنخاستم الّا آن که دیدم ملائکه با طبق های نور وارد قبر دوست ما شدند. بعد برخاستم."»۱ #کرامات __________ ۱. تذکرة الذاکرین، قزوینی، ص۱۸.

. #ناگفته #شهادت_امام_جواد پس از شهادت امام جواد -علیه السلام-، به فرمان معتصم اعلان شد: کسی نباید برای تشییع و خاکسپاری امام به پیکر او نزدیک شود. هدفش این بود که پیکر حضرت روی زمین بماند و بوی بدی از آن به مشام برسد۱. شیعیان برای تشییع و خاکسپاری تلاش کردند؛ ولی خدمتکاران معتصم به سختی با آن ها درگیر شدند و نگذاشتند کاری انجام دهند۲؛ از این رو پیکر امام، سه روز روی زمین ماند۳. پس از سه روز، بوی خوشی همه بغداد را فراگرفت۴. بر پایه گزارشی، معتصم از ترس رسوایی بیشتر، اذن یا فرمان داد که پیکر امام را به خاک بسپارند۵. بر پایه گزارشی دیگر، شیعیان پس از آن سه روز، کفن پوشیده، به خانه امام آمده، گفتند: «به خدا سوگند یا امام را تشییع خواهیم کرد یا در راه او کشته خواهیم شد!» هنگامی که معتصم قصد آن ها را فهمید، آنان را آزاد گذاشت تا کاری را که می خواهند، انجام دهند. همه شیعیان در تشییع امام صدا می زدند: «وا إِماماه»۶. ------------------------------------ ۱. مصائب المعصومین علیهم السلام، یزدی، ج۳، ص۱۷۶؛ جنات الخلود، خاتون آبادی، ص۳۵؛ درة البیضاء، حسینی، صص۵۴-۵۵؛ نورالأبصار، حائری، ص۲۷۷؛ کبریت احمر، بیرجندی، ص۵۹۲؛ ناعی الطف، آل مکباس، ص۵۶۸. ۲. مجمع النورین، سبزواری، ص۶۲۱. ۳. انوارالشهادة، یزدی، ص۱۹۷؛ المطالب المهمه، هاشمی، ص۲۲۷؛ بحرالمصائب، تبریزی، ج۳، ص۳۸۵؛ نورالأبصار، حائری، ص۲۷۷؛ درة الواعظین، خدایی، ص۵۶۱. ۴. مزامیرالأولیاء، مجتهدزاده گنجه ای، ج۲، ص۴۵؛ مجالس الأصول، طسوجی، ص۴۸؛ درة الواعظین، خدایی، ص۵۶۱؛ درة البیضاء، حسینی، صص۵۴-۵۵. ۵. مجالس الأصول، طسوجی، ص۴۸؛ مجمع النورین، سبزواری، ص۶۲۱؛ نورالأبصار، حائری، ص۲۷۷؛ درة البیضاء، حسینی، صص۵۴-۵۵؛ کبریت احمر، بیرجندی، ص۵۹۲؛ مصائب المعصومین علیهم السلام، یزدی، ج۳، ص۱۷۶؛ جنات الخلود، خاتون آبادی، ص۳۵. ۶. ناعی الطف، آل مکباس، ص۵۶۸؛ نورالأبصار، حائری، ص۲۷۷. #امام_جواد .