Hamed Zamani Shokoofeh Sib 128.mp3
5.17M
#لالالا رباب میخونه...
🏴#در_عزای_حسین
▪️🌿▪️#حضرت_عبدالله_بن_الحسن علیه السلام شهادت
افتاده بود ، غیرت مردانه ، در سرش
خیلی شبیه شد به پدر ، روز آخرش
دُردیکِشانه پر زد و«هَلْمِنمَزید»گفت
بالا گـرفـت ، بـاده و مـینـا و سـاغرش
گویی مـغیـره آمـده ، باشد به خیمـه هـا
گویی دوباره قنفذ و ... در کوچه مادرش
باران گرفـت ، با هـیـجانی ، رهـا شـد از
پَرچین خیس و ابری خود ، بین سنگرش
دیگر کمـان حـرمـله ، صبـرش سر آمده
پس بی قرار ، آمـده تا سینه و سرش ...
او دید عمو که «قد ضُعِف َ عَن قِتٰالِهـ»ی
افتـاده است ، غـرق به خـون در برابرش
او دیده بود « فَـانْـبَـعَـثَ الْـدَّمْ کَـأَنـَّه ُ ...
میٖزٰابُ » آه ، خون زده فـواره پیکرش
«یَابْن َالخَبیثَه تَـقـتُلُ عَـمّیٖ» به پهلویش
نـیزه نـزن که وا نـشود ، زخـم ِ کوثرش
« والله لا اُفـارِق ُ عـَمّـیٖ » بمـیـرم آه
افتاده ماه غرق به خون بین قتله گاه
شاعر: #روح_الله_قناعتیان
#حضرت_عبدالله_بن_الحسن علیه السلام
🏴#شهادت
حق بده خیلی هوایِ بوسههایت کردهام
از عموجان بیشتر بابا صدایت کردهام
عمه دستم را گرفته بود اما آمدم...
فکرکردی که عمو جانم رهایت کردهام
مقتل مأثور هستم غارتِ گودال را
ازدحامِ زخمهایت را روایت کردهام
خواست تا دستت زند با دستِ خود نگذاشتم
پیش تو اُفتاد دستی که فدایت کردهام
پیشِ دادِ مادرت پیراهنت را کَند و بُرد
دید لشکر آمدم خود را عبایت کردهام
آنقدر من را کشیدند آخرش مَردی شدم
اینقدر گویم که در آغوش جایت کردهام
هرچه میخواهند بر من میزنند و میروند
شُکر قدری از نوکِ نیزه جدایت کردهام
خواستند از تو جدا سازند من را که نشد
آه شرمنده اگر که جابجایت کردهام
آخرش من را مُشبک کردهاند این نعلها
راضیام خود را ضریحِ کربلایت کردهام
من در آغوشِ توام یا تو در آغوشِ منی
دیدی آخر جا میانِ بوریایت کردهام
آخرین تیرش کشید و حرمله نزدیک شد
دیدی وقتی که سپر خود را برایت کردهام
سینهام را سینهات را عاقبت با زور دوخت
حنجرم را حنجرت را روی هم بدجور دوخت
#شاعرحسن لطفی
#حضرت_عبدالله_بن_الحسن علیه السلام
🏴#شهادت
با عمو همراه شد
با همین سنّش چه سربازی برای شاه شد
طاقت دوری نداشت
یک تنه آمد حریف لشکر بدخواه شد
بی زره آمد به جنگ
ذکر لب هایش علی مولا ولی الله شد
شد فدایی حسین
آه عبدالله در یک روز پیر راه شد
پیش چشمان عمو
دست عبدالله مثل قامتش کوتاه شد
یادگاری حسن
شد کفن افتاد روی جسم شاه بی کفن
بی خبر از دست رفت
مثل آن مادر که قبلا پشت در از دست رفت
بین آغوش عمو
در دل پرواز یک دم بال و پر از دست رفت
خواست تا حائل شود
حیف اما بر روی سینه، سپر از دست رفت
کار یک خنجر نبود
دست عبدالله با ضرب تبر از دست رفت
حرمله آمد جلو
روی پای حضرت ارباب سر از دست رفت
دست از دنیا برید
خوب شد رفت و تنش رخت اسارت را ندید
شاعر: #محمود_یوسفی