✨🍃#امام_صادق علیه‌السلام فرمودند: 🌾 وَ مَنْ ذُكِرَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَيْنِهِ [عَيْنَيْهِ] مِنَ اَلدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يَرْضَ لَهُ بِدُونِ اَلْجَنَّةِ 🍃 كسى كه يادى از حضرت حسين بن على عليه‌السلام نزدش بشود و از چشمش به مقدار بال مگس اشك خارج شود اجر او بر خداست و حق تعالى به كمتر از بهشت براى او راضى نيست. 🌿🌾🌿#کامل الزيارات، جلد ۱، صفحه ۱۰۰

🔰#استوری #شهیدکرببلا.. ✨🍃#امام_حسین 🏴#محرم

🍀#یا_ابا_عبداللہ علیه السلام 🍃نوڪر ڪنار سفره #ارباب دل خوش اسٺ شڪرخدا ڪه گشتہ خریدار ما #حسین آرے وصیّٺ همہ ے ما همین بُوَد بر روے قبر ما بنویسید: #یا_حسین #نظرےکن_که_کربلا_واجبم

منابع مختلف گزارش شده است که سید الشهداء(ع) انگشترهای متعددی داشتند: [1] 1. امام باقر(ع): «امام حسین(ع) دو انگشتر داشتند که نقش یکی از آنها «لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ عُدَّةٌ لِلِقَاءِ اللَّهِ»(خدایی جز پروردگار نیست. برای ملاقات او آماده‌ام) بود، و نقش انگشتر دیگر «إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ‏»،(خدا آنچه می‌خواهد را به سرانجام می‌رساند)، بود.[2] 2. امام صادق(ع): نقش انگشتر امام حسین(ع) «حَسْبِیَ‏ اللَّهُ‏»،(خدا برای من کافی است) بود.[3] 3. امام عسکرى(ع): حضرت فاطمه(س) انگشتر نقره‏اى عقیق داشت و هنگام رحلت خود آن‌را به امام حسن(ع) دادند. امام حسن(ع) نیز آن‌را هنگام شهادت خود به امام حسین(ع) داد. امام حسین(ع) فرمود: دوست داشتم که بر نگین آن چیزى بنویسم که در رؤیا حضرت عیسى(ع) را دیدم و از او پرسیدم که چه عبارتى را بر روی این انگشتر بنویسم؟ حضرت عیسی(ع) گفت: «لَا إِلَهَ‏ إِلَّا االلهُ‏ الْمَلِکُ‏ الْحَقُ‏ الْمُبِین‏» را بنویسید؛ زیرا آغاز تورات و انجیل این‌گونه است.[4] 4. نقش انگشتر امام حسین(ع) این بود: «عَلِمْتَ فَاعْمَل‏»؛(دانستی پس عمل کن).[5] 5. ابن صباغ می‌گوید: نقش انگشتر امام حسین «لِکُلِّ أَجَلٍ کِتابٌ»؛[6](برای هر چیزی پرونده‌ای وجود دارد) بود.[7] عاقبت انگشترهای امام(ع) گزارش شده است که برخی انگشترهای امام حسین(ع) به امامان بعد از ایشان رسید: 1. امام صادق(ع): امام حسین(ع) انگشتر خود را که نقش آن «لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ عُدَّةٌ لِلِقَاءِ اللَّهِ» بود به امام سجاد(ع) دادند، چنانچه رسول خدا(ص) آن‌را به امام علی(ع) و امام علی(ع) به امام حسن(ع) و امام حسن(ع) به امام حسین(ع) هدیه دادند. و این انگشتر نزد من است که در هر جمعه آن‌را در دستم قرار داده و با آن نماز می‌خوانم.[8] 2. امام رضا(ع): «انگشتر امام حسین(ع)‏ که نقش آن «إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ‏»[9] بود، در دست امام سجاد(ع) و امام باقر(ع) قرار داشت».[10] 3. سرقت رفتن برخی از انگشترها: طبق برخی از نقل‌های تاریخی، شخصی به نام «بجدل بن سلیم کلبی» دست امام حسین(ع) را قطع و انگشتر حضرتشان را به سرقت برد،[11] اما در مورد ویژگی‌های این انگشتر به سرقت رفته، اطلاعاتی در دست نیست. البته طبق نقل برخی از کتاب‌های تاریخی امام حسین(ع) در هنگام شهادت، انگشتری که نقش روی آن «لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ عُدَّةٌ لِلِقَاءِ اللَّهِ» بود، در دست داشتند[12] که بر اساس گزارش دیگری که نقل کردیم، این انگشتر به سرقت نرفته، بلکه به به ائمه بعد از حضرتشان رسید. البته نقل‌هایی در مورد کندن لباس امام(ع) وجود دارد[13] و طبیعتاً اگر افرادی به این اندازه پست و فرومایه بودند که از سرقت لباس خونین حضرتشان خودداری نمی‌کردند، اگر به انگشتری گران‌قیمت نیز دست می‌یافتند از سرقت آن دریغ نداشتند. به هر حال آنچه به عنوان «روضه ساربان و انگشتر» در شام غریبان خوانده می‌شود در کتاب‌های معتبر وجود ندارد و از مستند معتبری برخوردار نیست و احتمال دارد که برداشت آزاد از نقل‌هایی باشد که ناظر به سرقت یکی از انگشترهای آن امام مظلوم است.     [1]. ر. ک: «جنس و نقش انگشتری پیامبر اکرم(ص)»، 101628؛ «نقش انگشتری امامان (ع)»، 19465. [2]. شیخ صدوق، الامالی، ص 131، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، 1400ق. [3]. محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 4، ص 264، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1408ق؛ امین عاملی‏، سید محسن، اعیان الشیعة، ج 1، ص 563، بیروت، دار التعارف للمطبوعات‏، 1406ق. [4]. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، محقق، مصحح، تهرانی، عباد الله، ناصح، علی احمد، ص 297، قم، دار المعارف الإسلامیة، چاپ اول، 1411ق. [5] دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج 1، ص 15، قم، الشریف الرضی، چاپ اول، 1412ق. [6]. رعد، 38. [7]. مرعشی تستری، قاضی نور الله، احقاق الحق و إزهاق الباطل، ج 27، ص 35، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی‏، 1409ق. [8]. امالی، ص 144. [9]. طلاق 3. [10]. امالی، ص 458. [11]. ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق، شیری، علی، ج 6، ص 244، بیروت، دار الاضواء، 1411ق؛ خوارزمی‏، موفق بن احمد، مقتل الحسین(ع)، ج 2، ص 251، قم، انوار الهدی‏، چاپ دوم، 1423ق. [12]. طبری آملی، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص 181، قم، بعثت، چاپ اول، 1413ق. [13]. ر. ک: «شهادت امام حسین(ع) و غارت اموال خیمه‌ها و زیور آلات و لباس رویین زنان»، 47599؛ «آتش زدن خیمه‌ها و غارت اموال  در روز عاشورا»، 34472.

در کتاب الوقایع و الحوادث آمده؛ راوی میگه، خانه خدا را زیارت می کردم، دیدم ظاهرا یک سیاه پوست که دست ندارد، صورت را به پرده ی خانه ی خدا می زند و می گوید خدایا غلط کردم و مرا ببخش، می دانم منو نمی بخشی، دست روی شانه ی او گذاشتم، گفتم خدا ارحم الراحمین است، مگر می شود بنده ی خودش را نبخشد، گفت: من گناه سنگینی انجام دادم، به او گفتم اگر گناهت به اندازه ی کوه های عالم باشد، باز هم خدا می بخشد، گفت نه من کار خیلی بد و غیرقابل باوری انجام دادم، برایت تعریف می کنم، به شرطی که تو هم مثل مردم مرا طردم نکنی، گفتم باشه، گفت وقتی ابی عبدالله وارد مکه شدند، بعد از زیارت می خواستند از مکه خارج شوند، دنبال #ساربان خوبی می گشتند تا اینکه مرا معرفی کردند، همچنان که ساربانی کاروان را می کردم، چشمم به #انگشتر حضرت افتاد، می دانستم اگر به او بگویم به من می دهد، این در دلم بود تا اینکه به کربلا رسیدیم، تا وقتی که حسین (علیه السّلام) را کشتند، گفتم الان بهترین موقع است تا بروم و انگشتر را از دست آقا در بیارم، بین کشته ها می گشتم، هوا تاریک شده بود، از قتلگاه نوری از پیکر حسین به آسمان می رفت، همین که جلو آمدم چشمم  افتاد به انگشتر ، هر کاری کردم بیرون نیامد، مجبور شدم انگشت را قطع کنم، یه وقت هودجی از بین زمین و آسمان پایین آمد، دیدم وجود رسول اکرم (ص) است، که با نگاهی غضب آلود به من نگاه کرد و سپس از رگ های بریده ی ابی عبدالله ناله ای بیرون آمد و فرمود: یا رسول الله ببین با انگشت پسرت چیکار کردند، در آن لحظه حضرت نفرین کردند و گفتند: تا قیامت رویت سیاه باشد و دستت بریده باشد و برای همین است که همه مرا را ترک کردند … . منبع:کتاب گلواژه های روضه

#امام_حسین #حضرت_زینب باصورت افتادی رخت رنگین کمان شد گریان زخم صورت تو آسمان شد وقتی زمین خوردی کنار جسم بی سر خنده نصیب خولی و شمر و سنان شد از سر گذشتی در پی انگشتری تو خنده زنان گفتند سهم ساربان شد حالا تو بودی و تن بی سر بمیرم روی سرت پاهای قاتل سایه بان شد وقتی تو را با تازیانه دور کردند سنگ ستم روی سرت بوسه زنان شد بزم شراب اشقیا رفتی و دیدی سهم لب چاک حسینت خیزران شد بر لب زدی تا پاره شد لبهای خشکت هر شب زدی تا پاره شد لبهای خشکت... محمد حبیب زاده

‍ ⚫️روضه جانسوز_تنور خولی و کوفه اسارت خاندان اهل بیت علیهم السلام _حاج محمود کریمی⚫️ 😭😭😭 روضه برات بخونم،زن خولی میگه دیدم از تنور خانه نور به آسمان بلند ...." وارد مطبخ شدم ، دیدم چهار زن مجلله، دور تنور نشستن،سر حسین تو تنوره ...." یکی میگه حسین جان ، مادرت حوا به فدای تو،یکی میگه حسین .... هاجر فدای تو،یکی میگه مریم فدای تو ... یکی میگه آسیه فدای تو" همه داشتن گریه می کردن" یه وقت دیدم یه هودجی از آسمان پایین آمد،پایین آمد،پایین آمد" این چهار بانوی بهشتی بلند شدن،رفتن کمک کردن از این هودج یه خانم قد خمیده ای را آوردن ...." خمیده خمیده این بانو آمد کنار تنور ..." نشست ؛ سر در تنور کرد " هی صدا میزد مادرت برات بمیره حسین ..... '" این بازدید اون دیدار هایی که نیمه شب حسین میرفت سر قبر مادرش ...." مادرم شبا بازدیدشو پس میداد ..." اولین بازدید شب یازدهم محرم بود" خانم زینب کنار بدن پاره پاره ....." زبان گرفته ...." مجلس عزا گرفته ..... یه وقت دیدن هم نوا و هم ناله پیدا شد ...." خوب که دقت کرد دید صدای ناله ی مادرش فاطمه ست ...." هی صدا میزنه غریب مادر #حاج_محمود_كريمی #ویژه_ایام_محرم #روضه_حضرت_سیدالشهدا_علیه_السلام #روضه_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #اسارت_خاندان_اهل_بیت_علیهم_السلام #تنور_خولی

🕊﷽🕊 🌹#روضه_امام_زمان_عج 🍁#روضه_حضرت_زینب_س 🥀#دفتری_زینب_س 1 🌾مانده ام با غم هجر نگارم چه کنم 🌾 عمر بگذشت و ندیدم رُخ یارم چه کنم 🌾 چشم آلوده کجا دیدن دلدار کجا 🌾 چشم دیدار رخ دوست ندارم چه کنم ♻️یا صاحب الزمان ♻️الغوث الامان ✅ یا صاحب الزمان آقاجان، قربون اون شال عزا برم که تو مصیبت جد غریبت حسین ع به گردن انداختی قربون دل داغدارت برم آقا جان ⬅️امام زمان به عمه جانش زینب خیلی علاقه داره... اگه دلت شکست ...فرجش رو از خدا بخواه، خود آقا فرمود خدا رو به عمه جانم زینب قسم بدید تا فرجمو نزدیک کنه... امروز بگو آقا جان تو رو بجان عمه جانتون زینب یه نظری به مجلس ما کن .. #السلام_علیک_یابنت_امیرالمومنین_السلام_علیک_یاام_المصائب_السلام_علیک_یا_عقیلة_بنی_هاشم_یازینب3 💔هر در ز در های جنت یک درش بابُ الحسین 💔فاش میگویم کلید قفل آن در زینب است 💔اگر مدال فاطمه از میخ در بر سینه بود 💔خون پیشانی مدال افتخار زینب است ⬅️قربون غصه‌های دلت برم بی جان.... وقتی خانم زینب کبری به دنیا اومد.... جبرئیل به رسول خدا فرمود اسمش را رو زینب بگذار.....یه وقت پیغمبر دید جبرئیل داره گریه میکنه... چرا گریه می کنی.. فرمود یا رسول الله برا مصیبتهای دل زینب گریه می کنم .. از آغاز زندگی تا پایان عمرش مصیبت های زیادی رو میبینه .. از بچه گی غم دید... بعد از رحلت پیغمبر کنار بستر مادر زینبه ناله میکرد... گریه میکرد... 🍁آخ الهی بشکنه دست مغیره 🍁میان کوچه ها بی مادرم کرد کنار بستر بابا زینبه... کنار بستر برادرش حسن زینبه ... ⬆️(اوج ) اونی که پاره های جگر برادر دیده زینبه... اما داغ حسین کمر زینبو خم کرد... تو گودی قتلگاه زینبه... علقمه زینبه... اسیری زینبه.... خرابه شام زینبه... آخ ▪️میون همه دلها ▪️امون از دل زینب ⬅️ بمیرم برای خانمی که چهار سال بیشتر نداشت مادر از دست داد... ⬅️یه روز خانم فاطمه زهرا زینبُ صدا کرد... زینبم مادر وصیتی دارم مادر.... کجای عالم دیدید مادری به دختر4 ساله وصیت کنه.... زینب جان یه بقچه ای هست برام مادر.... (میگن خانم زینب کبری بقچه رو گذاشت جلو مادر...) نمیدونم خانم چطور بقچه رو باز کرد یه وقت نگاه کرد دید مادر کفنی در آورد..... صدا زد زینب جان این کفن منه مادر اونو بده دست بابات علی بدن منو با این کفن کنه... زینب داره نگاه میکنه ... زینب جان ... این کفن بابات علیه... وقتی فرق شکافته بابا دیدی ....کفنو بده دست داداش حسنت ... بدن بابا رو با این کفن کنه... (زینب داره نگاه میکنه دید مادر کفن دیگه ای در آورد.... زینب جان.... این کفن داداش حسنته... ⬆️وقتی پاره های جگر برادر حسنتو دیدی... کفن رو بده دست پاداش حسینت بدن برادرو با این کفن کنه... امان امان3 زینب داره نگاه میکنه... ⬆️(اوج/سوز) یه وقت دید مادر بقچه بست.... ای مادر ای مادر.... مادر مگه حسینم کفن نداره مادر ..... امان از دل زینب... 🔘مگر به کربلا کفن 🔘به غیر بوریا نبود 🔘مگر حسین تشنه لب 🔘عزیز مصطفی نبود 🔘مگر کسی که کشته شد 🔘تنش برهنه میکنند 🔘مگر که پاره پیروهن 🔘به پیکرش روا نبود

بانویی که هیچ بیماری را دست خالی برنمیگرداند 😭😭 بانو سیده شریفه کیست؟؟ بنت الحسن علیه السلام بانویی ست که کمتر از ایشان در مجالس عزای اباعبدالله علیه السلام یاد میشود.. بانو شریفه سلام الله علیها دختر امام حسن علیه السلام و خواهر حضرت قاسم و حضرت عبدالله بن حسن است 🏴 مسیر طولانی و پرپیچ و خم جاده های خاکی و آسفالت را میان نخلستان ها و از روی انشعاب های «فرات» تا رسیدن آستان مقدّس مزارش طی می کنیم. از ابتدای کوچه و بازاری که به مرقد مطهّرش منتهی می شود، فضای خالی ای روی دیوارها پیدا نمی شود که روی آن بنر، پلاکارد یا پارچه ای که روی آن، از حضرتش تقدیر و تشکر شده، نصب نباشد. آوازه و شهرتش هنوز به کشورهای مجاور نرسیده است. کمتر زائری غیر از عراقی در حرمش دیده می شود؛ ولی در اینجا به *طبیب آل الله* شهرت دارد. هیچ بیمار و گرفتاری نیست که مراجعه به آستانش کند و دست خالی و ناامید برگردد. ❓کافی است از یک عراقی بپرسید سیده شریفه کیست؟! ◀️ از آنجایی که دختر کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی (علیه السلام ) است و داغ و مصیبت و سختی های زیادی در زندگی، خصوصاً در راه «کربلا» تا «کوفه» و از «کوفه» در مسیر «شام» دیده است، طاقت ندارد هیچ بیمار و گرفتار و درمانده ای را ببیند و با آبرویی که پیش حق تعالی دارد، بلافاصله بیماریش را شفا می دهد. اگر برایش نقّاره خانه درست کنند، باید شبانه روز برای معجزاتش نقاره ها به صدا درآیند. سیده شریفه دختر امام حسن مجتبی (علیه السلام) است؛ بانوی جلیل القدری که همراه اسرای کربلا بعد از واقعه عاشورا از کربلا به کوفه آورده شد و در مسیر کوفه به شام، در نزدیکی شهر