🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 🏴شهادت جانسوز #زین_العابدین و سیدالساجدین حضرت #امام_سجاد (ع) را به همه محبین اهل بیت (ع) تسلیت عرض می کنم. 🏴یکی از ویژگیهای امام سجاد (ع) خداترسی آنحضرت است. امام سجاد (ع) با اینکه امام معصوم (ع) بود و در قله های کمال و بندگی خدا قرار داشت اما همواره از خداوند و عذاب الهی ترس داشت و کارهای نیک و عبادات خویش را که کم نظیر بود بسیار ناچیز می شمرد. 🏴امام سجاد (ع) #ترس از خداوند را موجب نجات و رهایی از عذاب الهی تلقی می نمود و در این زمینه می فرمود: إِنَّ أَنْجَاكُمْ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ أَشَدُّكُمْ خَشْيَةً لِلَّهِ. كسى از عذاب خدا آسانتر رهد كه از همه بيشتر از خدا ترسد. (تحف العقول، ص279) 🏴طاووس یمانی نقل می کند که مردى را ديدم كه در مسجد الحرام، زير ناودان، نماز مى خواند و دعا مى كرد و در حال دعا مى گريست. وقتى نمازش تمام شد، پيش او رفتم ديدم على بن الحسين عليه السلام است. عرض كردم : يابن رسول اللّه ! تو را به چنان حال ديدم، در صورتى كه شما سه امتياز داريد كه به نظر من با وجود آنها ديگر جاى ترس [از عذاب الهى ]نيست: اول اينكه شما فرزند رسول خدا هستى. دوّم : شفاعت جدّت و سوّم : رحمت خدا. 🏴امام سجاد (ع) فرمود: اى طاووس! امّا اينكه من فرزند رسول خدا هستم، اين مرا در امان نمى دارد؛ زيرا خداى متعال مى فرمايد : «آن روز ميانشان نسبت خويشاوندى نباشد و از حال يكديگر نپرسند» و اما شفاعت جدّم، اين نيز مرا ايمن نمى گرداند؛ چون خداى متعال مى فرمايد : «و شفاعت نكنند مگر براى كسى كه خدا رضايت دهد» و اما #رحمت_خدا، خداى متعال مى فرمايد : «و آن به نيكوكاران نزديك است» و من نمى دانم كه نيكوكار هستم يا نه. (كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة)، ج‏2، ص108) 🏴از حدیث فوق استفاده می شود که گرچه عبادات و کارهای خیر انسان خیلی زیاد و خالصانه باشد اما انسان #عبادات و کارهای خیر خویش را اندک و ناچیز تلقی کند و هیچوقت به عبادت و کارهای نیک خویش و... مغرور نشود. بعبارت دیگر انسان باید همواره خودش را بدهکار خداوند تلقی کند نه طلبکار از خداوند. 🏴اگر کسی خودش را بدهکار خداوند دانست هرچه عبادت کند و کارهای نیک انجام دهد آنرا کم و ناچیز تلقی می کند و نه تنها خودش را مستحق پاداش عظیم خداوند نمی داند بلکه خود را مستحق عذاب الهی می داند و همواره از عذاب خداوند بیمناک و ترسناک خواهد بود. 🏴امام سجاد (ع) با آن مقام بسیار والا و عبادت کم نظیر خویش همواره خود را بدهکار خداوند می دانست و لذا عبادات و کارهای نیک عظیم خویش را بسیار ناچیز و اندک می شمرد. 🏴غرور در عبادت آفت بزرگ برای عبادت و کارهای نیک است و موجب می شود که انسان عاقبت به شر شود اما شکسته نفسی در عبادت و ناچیز شمردن عبادات و کارهای نیک خویش موجب رشد و ترقی معنوی و نزدیک شدن به خداوند می گردد. 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴@madahi_moharram