#شعرروضه #روزیازدهم رسید وقت سفر ، سر به زیر شد زینب حسینْ چشم تو روشن ! اسیر شد زینب   هزار زخم ، روی پیکرت دهن وا کرد هزارسالْ زِ داغ تو پیر شد زینب   چقدر پایِ غنیمت کتک ز لشگر خورد چقدر زخمیِ مُشْتی فقیر شد زینب   گرسنه بود ولي تازيانه خيلي خورد غذا نبود ولي خوب سیر شد زینب   همان زمان كه به سر نيزه ها هُلَشْ دادند نشست و حرف نزد ، گوشه گير شد زينب