حسین جان امّت اسلامه سن تک شهریار اولماز #حسینیه 🌾🔸▪️🌾🔸▪️ #شهادت امام حسین علیه والسلام و آمدن قابض الارواح علومی تبریزی . حسین جان امّت اسلامه سن تک شهریار اولماز سنه قربان سنه هر کیم رعیت اولسا خوار اولماز . . او مولاسن که وار چشم امیدی عالمین سنده او سلطانسان که سلطانلار اولار درگاهیوه بنده او شهسن قویماسان اولسون عزادارون سر افکنده سنون تک سیّدی بیر بنده پرور شهریار اولماز . . گچور مین اوچ یوز ایلدن چوخدی تاریخ شهادتدن عزا ساخلار سنه هر ایل وفا اهلی محبتدن یازیلسا مین کتابت سنده کی شأن جلالتدن یتیشمز باشه هرگز کثرت وصفون شمار اولماز . . مقدّس بیر مرام اوسته دایاندون تشنه جان ویردون یزیده اگمه دون باش رسم و اسلامی نشان ویردون حقیقی جنبشیله کاخ ظلمه بیر تکان ویردون دیدون عالمده ظالم کامه یتمز کامکار اولماز . . او گون گلزار اسلام آز قالوردی تار و مار اولسون قیام ایتدون حسین جان قویمادون اسلامی خوار اولسون مسلماندا دیدون لازمدی بیر ناموس عار اولسون که ظالم قوم ده ناموس و غیرت، شرم و عار اولماز . . او گون هر واجبات و مستحباته قیام ایتدون دایاندون صحنۀ طاعتده عالی اهتمام ایتدون نه طاعت بیر گونون نصفینده اعمالی تمام ایتدون حقیقت جدّیوه سندن گوزل بیر افتخار اولماز . . ایدنده موعظه کفّاره عالم بیقرار اولدی جوابین اشقیادن بیر خدنگ آبدار اولدی دگلدی بی بها قانین که توپراقه نثار اولدی بنای دین اولوب سیراب هرگز تار و مار اولماز . . یازولّا کربلایه حرمله اول دشمن یزدان گتورموشدی اوچ اوخ هر تک تکی بیر خنجر برّان جبینِ پاکِ سقّایه بیرین ویردی او بی ایمان بیرینده اصغره گوندردی بو ظلمه قرار اولماز . . او قلبی که اونا عالمده عالم قلبی بسته ایدی او گون گورموشدی بی حد محنت و آزار خسته ایدی اوغول داغی چکیلمشدی همان قلبه شکسته ایدی دیدی مرهم مگر بو قلبه تیر آبدار اولماز . . قالوردی بیر عبادت آخدى قانین دستماز اولدی یخلدون توپراقا گوردون که هنگام نماز اولدی نمازیندن سنون اهل عبادت سرفراز اولدی ایله بیر موقعیت بیر وجوده برقرار اولماز . . نمازه باشلادون سن اقتدایه مصطفا گلدی مرتّب اولدی صفلر لرزیه عرش خدا گلدی قویاندا سجدیه باش قهرمان کربلا گلدی سنه زینبدن اوزگه بیر معین و غمگسار اولماز . . سنی گوردی سالوب دلدن عراق اهلی حجاز اوسته اوزون محو جمال یارسن راز و نیاز اوسته گُنه کار امّتی یاد ایلوسن بیر بیر نماز اوسته گوروب بو حالی هانسی بیر باجی بی اختیار اولماز . . یتیشدی قابض الارواحه فرمان حیّ رحمتدن حسینی قبض روح ایله قوتار دنیاده زحمتدن حبیبم دور حسین فوج ملائک دوشدی طاقتدن حسینم تک محبّت عالمینده جان نثار اولماز . . قالوب حیران ملک عرض ایلدی کای خالق رحمان حسینون من نجه روح شریفون قبض ایدوم الآن که یوخ بیر عضو سالم قبض روحه قالموشام حیران گل خندانه بنذر بیله جسم زخمدار اولماز . . بیوردی گُل دوداغندان دیدی قان دولدوروب الله دیدی باخ قلبینه عرض ایلدی دشمن ویروب الله بیوردی حنجریندن عرض ایدوب قاتل دوروب الله باخور زینب الى قوینوندا قارداشدان کنار اولماز . . دوباره قابض الأرواحه سس گلدی همان ساعت حسینی قبض روح ائتماخلقا چون سنده یوخ قدرت حبیبی رسمدور هر غصّه دن محبوب ایدر راحت اؤزوم اولام مباشر رنج عالم پایدار اولماز . . علومی آز بیان ایت بوتمام اولماز مصیبتدی یتیشمز آخره بو غم دایان بسدی کفایتدی بو سوزلر روز محشرده سنه فیض شفاعتدى خدایه آند اولا بوندان گوزل بیر یادگار اولماز

رحم ایله بیزه یتیموخ آچما ال جفایه حارث 🌿🌿▪️🌿🌿▪️ #زبانحال طفلان حضرت مسلم علیه السلام . محسن محمدی هشترودی ( ناطقی ) . رحم ایله بیزه یتیموخ آچما ال جفایه حارث وار گناه میز باغیشلا شاه کربلایه حارث . . میزبان سن قوناقوخ بس گتورمه آه و زاره احترام ایله ایوینده سالما دمبدم فشاره حشرده جزا مسلّم واردی اولما بخت قاره ویرما سیلی اولما ظالم دوشمشوخ بلایه حارث . . بس نه علّته ویرورسان سیلی بی دفاع ئوزومدن آند اولا امام عصره پارلور اوت دولان گوزوندن غربت ایوده آشنا یوخ سالما بی کسوخ دوزومدن قارداشیم منه باخاندا دوندی کهربایه حارث . . ختم الانبیا دئیوبدور حرمت ایلیون قوناقدان گزمیشوخ چولی پیاده دوشموشوخ گیجه ایاقدان ویرمسن امان ویرما گلمشوخ بورا اوزاقدان باخگلان قابار ایاقدان بس آخان دمایه حارث . . یوخ پناه میز گتوردی سالدی بس قضا کمنده ویرما خستیوخ امان ویر قالمیوب توان بدنده مست سن فنا جهاندا ویرماقون ایله بسنده حشرده ندور جوابون خلق ایدن خدایه حارث . . سنده بو قصاص قالماز آند اولا آنام بتوله واژگون اولوبدور بختون یتمه سن اینان وصوله نفسوی ملامت ایله مست اولما گل عقوله دوزدی قاچ مشوخ خطردن ایلمه کنایه حارث . . بی مروت اولما رحم ایت سالما اوت جهانه ویرما اشک چشم میز عذاره قورخودان روانه ویرما شل اولا الون دمادم ایلیوب بهانه ویرما ساخلا ال بو ویرماقوندن گلمه اشتهایه حارث . . قل کیمی بیزی آپار سات ویرمه فرصتی فنایه سالماروخ که خلق ایچینده قول و فعلی سر صدایه خدمتون قالار ذخیره دستیار اولار بقایه ایتمروخ حضور حقده حشرده گلایه حارث . . مسلم ابن عقیل آتامیز کوفه ایچره قانه باتدی شربت شهادت ایچدی فخرله مرامه چاتدی امتیاز آلیبدور حقدن یوخلیانلاری اویاتدی جانمیز فدا مسلّم بیر بیله فدایه حارث . . مطلقاً بونی بلورسن نفع یوخدی بس خطاده ری هواسنه امامی ئولدوروبله کربلاده بیر نیچه گونی یارالی پیکری قالوب آراده خلق ایدندی قانه صاحب آند اولا خدایه حارث . . الغرض نمازه یاران آلدیلار او دم اجازه نهردن گوتوردیلر سو اللرینده دستمازه عازم اولدولار حضور یاره دور دولار نمازه باخدی گوردی آچدیلار ال صدقله دعایه حارث . . “ ناطقا “ ئورک مرامین عرض ایدوبله کردگاره یازما مطلبی نه اولدی قلبلر چکر شراره عارفه کفایت ایلر هر مکانیده اشاره رحم ایتمدی همانا بو ایکی بالایه حارث .

اویان ترک ایله بو گودالی قارداش ▪️▪️▪️✨▪️▪️▪️✨ #کوچ از کربلا جوشی زنجیر ثابت اردبیلی . . اویان ترک ایله بو گودالی قارداش اسیر ایلر عدو اطفالی قارداش . . بنی هاشم ائوین قویما خرابه صدا وئر زینب قلبی کبابه بدنده گلموری یاره ن حسابه بویانمش قانه خطّ و خالی قارداش . . خیامه باغلانوبدور رهگذارون سارالدی کربلاده گل عذارون حسینیم قالمیوبدور انتظارون نه طور اولدی حرملر حالی قارداش . . حسین ئولسه گلستان باغبانی کم ایلر آنی عمری بلبلانی سالوب چولدن چوله آل عبانی اولان سرّ خدادن حالی قارداش . . علی دن درس علمی آلدی زینب جلالی گیتدی حیران قالدى زینب بلالی باشه قاره سالدی زینب نجه درگاهی گورّم خالی قارداش . . حسین زینب باجون اولدی بلاکش ورولسون درگه اعلایه آتش چوخور یرده ایدوبسن تشنه لب غش گوروم سن تک نجه بی حالی قارداش . . جلال و جاهیده ذرّه گوزوم یوخ باشون ذبح اولماقا قارداش سوزم یوخ حجازه گیتمگه نیلوم یوزوم یوخ اولان یحیی باشی تمثالی قارداش . . حسین زهرا قیزی مقتلده آغلار بو اوخلی نعشیوی جان تک قوجاقلار منی یاندیردی بو عطشان دوداقلار سالوب حالدان حالا اطفالی قارداش . . دخیلِ حضرت زینبدی ثابت اولوب گوشه نشین دنیاده ساکت منی ائتمز حسینون عشقی راکت بو قانون دولدوروب گودالی قارداش

ای جماعت چرخ حُسنین بیر مه تابانیم من ▪️🌿▪️🌿▪️🌿 #رجز شاهزاده حضرت علی اکبر علیه السلام مرحوم صحاف تبریزی . ای جماعت چرخ حُسنین بیر مه تابانیم من دین اسلامین بو چولده تشنه لب قربانیم من مظهر ختم رسالت وارثِ شاهِ ولایت . . اشتباهه دوشمیون من نه رسول عالمینم نه شهنشاه ولایت فاتح بدر و حُنینم سِبط طاها ماهِ یلدا من علی بن الحسینم جان زهرانون جماعت بیر عزیز جانییَم من . . سالمسوز امرین حسینون بسکه بو صحراده تنگه جدّی پیغمبر شبیهین گوندروب میدان جنگه دل خوشام اولسا نشانه پیکریم تیغ و خدنگه یانماقا شمع وصال حقّه چون پروانییَم من . . ایستدی آل امیّه ولوله آفاقه سالسون غزوۀ بدر انتقامین آل پیغمبردن آلسون تا بِلامانع یزیدین سلطنت نسلینده قالسون من بو امری پوزماقون پیمانینین پیمانییَم من . . وار نقدری باش بدنده تیغ الیمده قولدا قوّت اولمارام هرگز رضا من ای گروه پست فطرت بیر زناکار عورت اوغلی ایتسون اسلامی حکومت بو مرام اوسته حقیقت قانینون غلطانییَم من . . اولماسیدی باشدا فکر حفظ استقلال اسلام بو شهنشاه مدینه نهضته ایتمزدی اقدام باخبرسوز مقصدیمدن ای سپاه کوفه و شام بو مقدّس بیر مرامین تشنه لب قربانییم من . . آند اولا اللهه سیزدن یوخدی دلده باکیم اصلا لشگرین بو کثرتیندن ایتمرم بیر ذرّه پروا ارث دور بیزده شجاعت هر فنون جنگه دارا کُلّ ابطال جهانون فارسِ میدانییم من . . گر بو صحراده وجودیم اولسا غرق لجّۀ خون لیک تصمیم و ارادم اولماز عالمده دگرگون حقّى وار لیلانون امّا فرقتمده اولسا مجنون چون او محنت دیده نون بیر ماهوش جانانییَم من . . جسمیمی گر قطعه قطعه دوغراسا شمشیر و خنجر گون قباقینده قوم اوسته جان ویرم صدپاره پیکر شاه عشقه باشدا خوشدور لخته قاندان اولسا افسر تاجدار هل أتانون وارث ذى شأنییَم من . . بو کفن که قامتیمده وار منیم ای قوم عدوان عین خوشبختم بو چولده قانمیله اولسون الوان ایتسون اثبات حقیقت پاره جسمیمدن آخان قان دفتر عشقون مُذَهّب باشدا کی عنوانییم من . . خدمت دینه نه تک بیر منده وار محکم اراده ایلیوب بو حکمی امضا قانیله بیر خانواده نسل شاهنشهدن اوّل من قدم قویدوم جهاده بو قتیل کوی عشقون طاقت و امکانییَم من . . ایلرم تا جاندا جان وار دینمه صدقیله خدمت ایتمرم هرگز یزید کافر و بی دینه بیعت قویمارام قالسون جهاندا بو اساس شرک و بدعت حافظ دینین ضیاء دیدۀ گریانییم من . . دوندی بو چولده خزانه ظلم الیله نوبهاریم ویرماقا جانان یولوندا تشنه جان وار افتخاریم وار الیمده تا بو تیغ جان شکار و شعله باریم خرمن عمر عدونین آتش سوزانییم من . . نوبهاریله صحافه ایلسه هر کیم حسادت ایلیوب فاحش خیانت جامعه ایلر قضاوت بو ایکی عبد ذلیله ایلرم منده شفاعت عرصۀ محشرده حتّی ضامن رضوانیم من

آلدی اجازه شهدن او دم لیلی حزین ▪️✨🍁▪️✨🍁 #زبانحال لیلی مضطر در بالین حضرت علی اکبر علیه السلام حاج علی صراطی . آلدی اجازه شهدن او دم لیلی حزین آغلار گلوب اوغول یاننا ایتدی شور شین . ای بو فنا جهاندا منه افتخار اوغول آلدى الیمدن آیرلیقون اختیار اوغول . سن بو جهاندا مایۀ امّیدیدون منه لطف ایلمیشدی حضرت پروردگار اوغول . سن گلشن وفاده گل بی نظیریدون ای پروریده نو گل هجده بهار اوغول . گلزار عمردن گل آمالی درمدون نه تیز دولاندی دور ایلدی روزگار اوغول . باشوندا تاج فخریدی یا قاندی خشک اولوب ای ملک عزّت و شرفه شهریار اوغول . سن آسمان عمرومه رخشنده ماهیدون ایتدون خسوف آلدون الیمدن قرار اوغول . طوفان غمده کشتی عمروم دوشر گله کیمسه تاپانمارام منی ایتسون کنار اوغول . زهرایه آند ویرّم اوغول منله بیر دانش آل بو شکسته گوگلومی ایتمه فکار اوغول . چارم ندی سوروشسا باجون اکبریم هانی گر قسمت اولسا یثربه ایتسم گذار اوغول . دردی گل حیاتوی گلچین روزگار یاندی آنان فراق گله چون هزار اوغول . قویدی منی جمالیوه حسرت بو عرصه ده اولسون گوروم بو لشگری ناپایدار اوغول . کرببلا چولونده قالار قانلی پیکرون باشون ورار جدا باشنا نیزه دار اوغول . سنسیز آناوی دامه چکر فرقۀ رذیل اولماز معین و یار اولان ای غمگسار اوغول . شامه گیدنده نیزه ده سن ناقه اوسته من اولّام یارالی باشویله همجوار اوغول . یولّاردا بسکه هجر اودونا یانّام آغلارام جیهون کیمی عذاریمه اشگیم آخار اوغول . من گوزلرون فداسی گوزوم نوری آچ گوزون گور بیر نجه اولوب گونوزوم لیل تار اوغول . جسمون دیسم که گلدی اولار بو سوزوم عبس باخما اگه فرحلنر اهل بهار اوغول . باخدوقجا من ولیک بو گل تک جنازه وه سرحد صبری سیل سرشگیم یخار اوغول . شاهنشه وحیده گوزل خدمت ایلدون اولدون عجب زمانه ده سن کامکار اوغول . گئچدون ره وفاده ئوزوندن بو عرصه ده اولسون بابان شریعتی تا پایدار اوغول . کام آلماسین گوروم سنه قاتل اولان دنی اولسون گوروم زمانه ده هر لحظه خوار اوغول . دیدار قالدى بیرده على روز محشره هجران اودیله قلبیمه وردون شرار اوغول . ئوز خادمون صراطی توکر اشگنی مدام ایله اونوندا حالینه لطفاً نظار اوغول . قویما سرشگ حسرتی آخسون عذارینه اولسون غمونده صبح و مسا اشکبار اوغول . دعوت ایله مزاروه گلسون زیارته یتسین مرام قلبینه ای گلعذار اوغول .

#گل بابا داده اکبر یخلدی ▪️✨🍂▪️✨🍂▪️ #زبانحال حضرت علی اکبر علیه السلام محسن محمدی هشترودی ( ناطقی ) . گل بابا داده اکبر یخلدی ظلمله توش اولوب اشقیایه بیر نچه لحظه بوردا قوناقم عازمم محضر مصطفایه آیت لم یزل سن یوبانما هر گوزلدن گوزل سن یوبانما . . گل باخوم قانلو گوزله جماله خوشدی بو حالدا یتماخ وصاله صاحب اولدوم بو قانلو مداله گر چه دوشدوم یارالی ملاله راضیم مطلقاً هر بلایه . . بازدید ایله صبح اولدوزوندان با خبر اول گلان دلسوزوندان دویماق اولمور دادیندان دوزوندان اول مواظب بس املیک قوزوندان وار سلامیم او دلسیز بالایه . . دورماقا یوخدور امکان یوبانما دردمندانه درمان یوبانما منشأ کنز ایمان یوبانما خواجة ملک رضوان یوبانما ایتمرم جان زهرا گلایه . . گلمه گورسن منی آه و زاره واردی باشیمدا بیر کاری یاره نعشمی چک بو یرده کناره عازمم عشقله کوی یاره آرزو وار یتم انتهایه . . ای ولیّ محبّان یارام وار پیکریمدن آخور قان یارام وار آیرلور جسمدن جان یارام وار ای طبیب طبیبان یارام وار قالدی دیدار تیز گل بقایه . . یوخدی مثلون بابا بی بدل سن خلقت کایناته علل سن فعل و کردارده با عمل سن هر گوزلدن بابا سن گوزل سن عاشقم گورمگه گل هرایه . . وار باشیمدا بابا بیر علامت یاره دن قالمیوب استقامت اکبره اولدی برپا قیامت یوخدی یر پیکریمده سلامت گل خبر ویرمه زین العبایه . . کوفیان الده ایلوب بهانه عمرمون عیشی دوندی خزانه لعن اولا بی وفا کوفیانه گل گلن سسلورم یانه یانه آند ویرم سنی مرتضایه . . لطف ایله متن قرآنه خاطر توپراق اوسته آخان قانه خاطر دین یولوندا چیخان جانه خاطر فارس مرد میدانه خاطر خوشلورام تیز یئتم مدّعایه . . اکبره قطع اولوب راه چاره رحم ایدن اولمادی کم بهاره یوخ کمک ایلین بیقراره جسممی ایتدیلر پاره پاره گل ئوزون نعشیمی یغ عبایه . . دوستان اگلشوبدور عزایه بزم ماتم قوروب مه لقایه «ناطقی» وصلدور اجتمایه قیل نظر سیّدی کم بهایه دعوت ایله گلاخ کربلایه

چون اذن جهاد آلدی شهزاده علی اکبر 🌾▪️🌾▪️🌾▪️ #عزم جهاد حضرت علی اکبر علیه السلام . مرحوم کاتب اردبیلی . چون اذن جهاد آلدی شهزاده علی اکبر شوقیله اولوب رزمه آماده علی اکبر . . گلدی او وفاپرور تا محضر لیلایه اوّل آناسین گورسون گئتسون صورا دعوایه لیلا نظری دوشجک اول قامت رعنایه سنسن دئدی امّیدیم دنیاده علی اکبر . . عرض ائتدی آنا لیلا من عازم میدانم الان سنه بیر لحظه من خیمه ده مهمانم قرباندی بابام حقه منده اونا قربانم لازمدی فدا اولسون میناده علی اکبر . . لیلا دئدی گل اگلش ای اکبر مهرخسار بیر نچه سؤزوم واردور ایلوم سنه من اظهار قلبیمده آنان ئولسون بیر عمده اولان غم وار نسگلدی او غم چوخ من ناشاده علی اکبر . . عیدیدی علی بیر گون یثربده بابان حیدر گوردوم منه عیدانه لطف ایلدی بیر معجر اول معجری سالمازدیم باشیمه من مضطر تا حال اونی حفظ ائتدوم دنیاده علی اکبر . . فکریم بوئیدی دائم قیلّام سنی من داماد نه چاره قیلوم حالا اولدی ائویمیز برباد سالّام ایاقون آلتدا بو معجری من ناشاد بحر غمه غرقوک بیز مأواده علی اکبر . . بو سؤزلرى ذکر ائتدی لیلای جگرخسته دوردی یره فرش ائتدی اول معجری آهسته سویلوبدور اوغول دور گز بو معجریمون اوسته تا بیر باخوم اول قدّ شمشاده علی اکبر . . القصه وداع ائتدی لیلانی او مه طلعت میدانه روان اولدی حیدر کیمی با سطوت صولتله أو نام آور سالدى قوشونا وحشت قویمادی قالا طاقت اعداده علی اکبر . . اول قوم منافقدن توکدی نچه سین خاکه تا الحذرِ اعدا اوج ایلدی افلاکه تیغیله شرر سالدی اول فرقه ی ناپاکه برپا ائدوب حشری اول صحراده علی اکبر . . از بسکه ائدوب دعوا آخرده اولوب خسته ائتدی قوشون هر یاندان حمله او جوان اوسته اللرده یالین خنجر یوز قویدی نچه دسته توش اولدی دمِ تیغِ فولاده علی اکبر . . بیر رحم ائدن اولمادی شیعه او وفاداره گل جسمینه دشمنلر ویردی او قدر یاره زخم دم خنجردن قان آخدی چو فوّاره گورموبدی سلامت یر اعضاده علی اکبر . . ناگه اونا توش اولدی بیر شوم ستم پرور شرم ایلمیوب حقدن ویردی باشینا خنجر خنجر یاراسی قیلدی شقّ القمری اظهر آفاقی ملول ائتدی معناده علی اکبر . . بیر سمته گذار ائتدی با حالت پر محنت گویا واریمیش اوردا بیر نچّه نفر عورت شهزاده نون اول حالی وئردی اولارا رقّت سویلوبلر آنان قالدى غوغاده علی اکبر . . شهزاده بئله بیلدی اخیامه یتوب گویا سسلندی بی بی زینب دئ گلسون آنام لیلا باشیمه دگوب یاره خشکه ائلسون حالا آغشته اولوب قانه دعواده علی اکبر . . بسدور بو قدر یازما کاتب بو مصیبتدن اشکی شه مظلومون قان اولدی بو محنتدن اکبر ئولومی سالدی اول سروری طاقتدن قویموبدی توان قالسون لیلاده علی اکبر

فاطمه اولسون علی قربان سنه 🍃✨▪️🍃✨▪️ #زبانحال حضرت صغرا سلام الله علیها در فراق برادر . مرحوم تابع دین . فاطمه اولسون علی قربان سنه گل ایلیوم دردیمی اعلان سنه . . گل آماندور گور علی نولموش باجون ابر تک گوز یاشینه دولموش باجون هجر اوتوندا گول کیمی سولموش باجون رنگی ایلر دردینی اعلان سنه . . سن گیدندن من على جان ناخوشام وصلیوی فکر ایلدوقجا دل خوشام جان بی روحم بو روحیمدن بوشام جسمیده سن روحیسن من جان سنه . . سن گیدندن شغلوم اولموش سوزوساز بوندان آرتوخ گل منه چوخ ایتمه ناز گلمسنده لطف ایله بیر نامه یاز خوش جزا وئرسین حق یزدان سنه . . گلمه ماقدان یازماماقدان نامه سن بدگمانم آغلارام هر دمده من سینمی یاندیردی یاخدی بو محن فرقتونده اولموشام گریان سنه . . اولسا گر قاصد اونا ویرم پیام سویلرم مندن آتامه وئر سلام عرض ایله دیداره حسرت قالموشام ایلرم صبح و مسا افغان سنه . . باجیسین قارداش آتار گوزدن مگر لطف ایله من بیکسه ایله به نظر گل گتور قارداشیم اصغردن خبر اصغره گاهی اولوم مهمان سنه . . تابع دین گر چه یازدی شرح حال لیک دم ویردی اونا بیر خوش خصال هر ایکسین قبریوه بیر دعوت آل ایتماقا قبرونده بیر افغان سنه

لی حضرت عبّاس ، چو مرغی که به یک بال برد دانه سوی لانه به منقار، به دست چپ او تیغ شرربار، گرفت مشک به دندان، و بدرید ز عدوان، زره و جوشن و خفتان، که به ناگاه لعینی دگر از آل زنا، دست چپش ساخت جدا، شه به رکاب هنر از کوشش و تا کرد لعینان دغا از برخود دور، بد او خرّم و مسرور، که شاید ببرد آب، بر کودک بی تاب، سکینه که بود بهجت و آرام دل باب، که ناگاه دغایی زقفا تیر رها کرد بر آن مشک، فرو ریخته شد آب، نیاورد دگر تاب سواری و بزاری شه دین از زبر زین به زمنی گشت نگون، دست زجان شست و به یکباره بنالید و بزارید، که ای جان برادر، چه شود گر بدم بازپسین شاد کنی خاطر ناشادم و از مهر کنی یادم و سر وقت من آیی، که سرم شق شده از ضربت شمشیر، ببینی که بود دیده ام آماج، گه تیر، فتاده زتنم دست، بیا تا که هنوزی به تن اندر رمقی هست، که فرصت رود از دست، مگو غمزده ((وصّاف)) اَلَم های اباالفضل، علمدار شه کرببلا را.

میکند از دل و جان، ورد زبان 🌴🍂🌴🍂🌴🍂 #شجاعت حضرت ابالفضل علیه السلام #بحر طویل مرحوم ملامحمدرضا بیدگلی کاشانی (وصّاف) میکند از دل و جان، ورد زبان، غمزده ((وصّاف)) حزین، وصف مهین، یکه سوار فرس شیردلی، فارس میدان یلی، زادۀ سلطان ولی، حضرت عبّاس علی، ماه بنی هاشم و سقای شهیدان ز وفا، صفدر میدان بلا، شیر صف معرکۀ کرببلا، میر و سپهدار برادر، که شه تشنه لبان را همه جا یار و ظهیر است، به هر کار مشیر است، گه بزم وزیر است، گه رزم چو شیر است، به رخسار منیر است، به پیکار دلیر است، زهی قوت بازو و زهی قدرت نیرو، که به پیکار عدو چون فَرَس عزم برون تاخت و چون بال برافراخت و شمشیر همی آخت، ز سهم غضبش شیر فلک زهره خود باخت، ز هول سخطش گاو زمین ناف بینداخت، دلیری که اگر روی زمین یکسره لشگر شود و پشت بهم در دهد و بهر جدالش بستیزند، به پیکار ز یک حمله او جمله گریزند، ز یک نعرۀ او زهر بریزند، امیری که اگر تیغ شرر بار برون آورد از قهر کند حمله به کفّار، طپد گرده گردان و ، برد زهره ز شیران و ، رمد مرد ز میدان و ، پرد طایر هوش از سر عدوان و ، فتد رعشه در اندام دلیران و ، یلان از صف حربش، همه صدمه ضربش، بهراسند و گریزند از آن قوّت و شوکت بنگر، بهر برادر به صف کرببلا تا به چه حد برد به سر، شرط وفا را. . . . دید چون حال شه تشنۀ بی یار، جگر گوشه و آرام دل احمد مختار، سرور جگر حیدر کرّار، در آن وادی خونخوار، که بد بی کس و بی یار و نه یار و نه مددکار، بجز عابد بیمار، بجز عترت اطهار، همه تشنه لب و زار، همه خسته و افکار، زیکسوی دگر لشکر کفّار، همه فرقۀ اشرار، همه کافر و خونخوار، ستم گستر و جرّار، جفاپیشه و غدّار، ستم کیش و دل آزار، کشید آه شرربار، فرو ریخت به رخ اشک چو از دیدۀ خونبار، که ناگاه سکینه گل گلزار برادر، زگلستان سراپرده چو بلبل به نوا آمد و چون دُرّ یتیم از صدف خیمه برون شد، به روی دست یکی مشک تهی ز آب ، لبش تشنه و بی تاب، رخش غیرت مهتاب، زعطش لعل لبش خشک به او گفت که ای عمّ وفادار، تو سقّای سپاهی، پسر شیر خدایی، فلک رتبه و جاهی، همه را پشت پناهی، به نسب زاده شاهی، به حسب غیرت ماهی، چو شود گر به من از مهر نگاهی، کنی از راه کرم، بهر حرم، جرعه آب آری و سیراب کنی تشنه لبان حرم آل عبارا. . . . چو اباالفضل نهنگ یم غیرت، اسد بیشه همّت، قمر برج فتوّت، گهر درج مروّت، سمک بحر شهادت، یل میدان شجاعت، بنشیند این سخن از طفل عزیز پسر شافع امّت، چو یکی قلزم زخّار، به جوش آمد و چون ضبغم غرّان به خروش آمد و بگرفت از او مشک، فروبست به فتراک، چنان شیر غضبناک، عرین گشت و مکین بر زبر زین و یکی بانگ به مرکب زد و هی زد، به سمندی که گرش سست عنان سازد و خواهد که به یک لحظه اش از حیطۀ امکان بجهاند، به جهان دگرش باز رساند که جهان هیچ نماند، به دوصد شوکت و فر، میر دلاور، چو غضنفر به عدو تاختن آورد دلیران ویلان سپه از صولت آن شیر رمیدند، طمع از خویش بریدند. ره چاره به جز مرگ ندیدند، اباالفضل سوی شطّ فرات آمد و پر کرد از آن مشک به رخ کرد روان اشک، ربود آب که خود را زعطش سازد سیراب، بناگاه بیاد آمدش از تشنگی اهل حریم پسر ساقی کوثر، زلب تشنۀ اطفال برادر، همه چون طایر بی پر، همه دل خسته و مضطر، به جوانمردی آن شیر دلاور، بنگر هیچ از آن ننوشید، چو یم باز بجوشید، و چو ضیغم بخروشید و بکوشید، آن دجله برون آمد و گفتا به تکاور، که تو ای اسب نکوفر، که چو برقی و چو صرصر، هله امروز بود نوبت امداد، بباید که تک بگذری از باد، کنی خاطر ناشاد مرا شاد، مرا کامروا سازی، گفت این و به مرکب زده مهمیز که ناگه پسر سعد دغا، از ره بیداد و جفا، بانگ برآورد که ای فرقۀ بی غیرت ترسنده سراپا، زچه از یک تن تنها، بهراسید، چرا تاب نیارید، نه آخر همه گردان و یلانید، شجاعان جهانید، دلیران زمانید، تمامی همه با اسلحه و تیغ و سنانید، فرسها بدوانید، دلیرانه برانید، بگیرید سر راه برآن شاه زبردست، که یابید بر او دست، نه عبّاس در این معرکه گیرم همه شیر است، زبردست و دلیر است، بلا مثل نظیر است، ولی یک تن تنهاست، میان صف هیجا، چه کند قطره به دریا، گرتان زهره و یارای برابر شدنش نیست، مر این وحشت و بیچاره گی از چیست، بجنگیدنش ارتاب نیارید، بیک باره بر او تیر ببارید، زپایش بدر آرید. . . . به هر حیله که باشد نگذارید، برد جان و خورد آب چو آن لشکر غدّار، ز سردار خود این حرف شنیدند، عنان باز کشیدیدند، چو آن لشکر غدّار، زسردار خود این حرف شنیدند، عنان بازکشیدند، چو سیلاب، سپه جانب آن شاه دویدند، چو دریا که زند موج، زهر خیل و زهر فوج، ببارید بر او بارش پیکان و ننالید اباالفضل ز انبوهی عدوان و همی یک تنه می تاخت به میدان، و خود از کشتۀ شان پشته همی ساخت، که ناگاه لعینی ز کمین گاه برون تاخت، بر او تیغ چنان آخت، که دستش ز سوی راست بینداخت، و

شیر سرخ عربستان و وزیر شه خوبان ▪️▪️▪️✨▪️▪️▪️✨ #شهادت حضرت ابالفضل علیه السلام #بحر طویل مرحوم شوقی اصفهانی . شیر سرخ عربستان و وزیر شه خوبان، پسر مظهر یزدان که بُدی صاحب طبل و علم و بیرق و سیف و حشم و با رقم و با رمق اندر لقب، او ماه بنی هاشم وعباس علمدار و سپهدار و جهانگیر و جهان بخش و دگر نایب و سقا . شه با وفا ابوالفضل، صاحب لوا اباالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. . . . دید کاندر حرم خسرو خوبان شده بس ناله و افغان و پر از شیون طفلان همه شان سینه زنان، نوحه کنان، موی پریشان، دل بریان، سوی عباس شتابان، که عمو جان چه شود جرعهٔ آبی برسانی به لب سوختگان، کز عطش آتش بگرفته گلوی ما . شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. . . . غضب آلود ز غیرت شد و عباس بشد موی تنش راست زجا خواست بخود گفت که عباس تو اشجع ز همه ناس عجب از توست که با این همه مردی و شجاعت، شود از صولت تو زهرهٔ شیر فلکی آب، عجب آسوده نشستی، روان شو بنما آب مهیا . شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. . . . پس علم کرد قد سرو دل آرا به سرش تاج زمِغفِر که زدی طعنه به قیصر به تنش کرده زره چشمهٔ او تنگتر از چشم حسودان بد اختر به کمر بست یکی تیغ مهندس به میان سرو، دو پیکر، به سردوش یک اسپر، به مثل گنبد مینا . شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. . . . پس ز اصطبل برون کرد یکی توسن صرصر تک و فرخ رخ و طاووس دم و یال پر انبوه به پیکر چو یکی کوه خط و خال چو آهو که از شیههٔ او گوش فلک کر شد و رفتی به ثریا . شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. . . . پس بیاویخت به دوش دگر خویش یکی مشک چه مشکی که بدی خشک تر از لعل لب ماه مدینه، گل گلزار سکینه به فغان گفت که یا بنت اخا، ناله مکن، ضجّه مزن، زآنکه عموی تو نمرده روم الحال کنم بهر تو من آب مهیا . شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. . . . پور حیدر چو یکی مرغ سبک روح مکان کرد روی عرشهٔ زین، روح الامین گفت که ای احسنت، از آن مادر فرزانه که آورد، چو تو شیردل و ناموری را، که دو زانوش گذشتی ز سر و گوش فرس، یکسره هی هی به تکاور زدی همچون علی عالی اعلی . شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. . . . پس به تعجیل سوی شط فرات آمده مانند سکندر ز پی آب حیات آمده آن شیر غضنفر نظری کرد بر آن آب که چون اشکم ماهی بزدی موج بفرمود که ای آب، عجب موج زنی، لیک نداری خبر از تشنگی عترت طاها . شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل . . . پس به تکبیر بزد نعره، همان شیر به جولان شد و در صحنهٔ میدان شد و پاشید زهم لشکر کفار یکی گفت که ای قوم گریزید که این است ابوالغزه، تُهَمتَن، لقبش ماه بنی هاشم و باشد پسر حیدر صفدر، شده منسوب به سقا . شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل. . . . از چه ای آب، عجب می روی اما خبرت نیست، سکینه، گل گلزار مدینه، رخ ماهش بفسرده، زعطش غش بنموده، آخر ای آب تویی مهریه فاطمه اما پسرش شد ز تو محروم، همان سید مظلوم، الهی که گل آلود شوی تا به ابد، (شوقی) غمدیده از این غم شده دیوانه و شیدا . شه باوفا ابوالفضل، صاحب لوا ابوالفضل، معدن سخا ابوالفضل، نور هل اتی ابوالفضل.