🔹ایدهای در باب حجاب
خب، ظاهرا #طرح_نور هم جواب نداد!
دو هفته اخیر که به دانشگاه تهران و برخی دانشکدههای دانشگاه خواجهنصیر (در ونک) و علامه (در سعادتآباد) رفتم، به نظرم شرایط در حال برگشت به قبل است. ضمن اینکه در محلات و کوچه پس کوچههای شهر (غیر از میادین اصلی) اصلاً اوضاع تغییر نکرده بود.
نمایشگاه کتاب هم که شرایط مناسبی نداشت؛ هرچند خیلی تلاش شده تا با بنرهایی در مورد مقام زن، حجاب، زنان موفق و ... و محلهایی جهت گفتگو، کار فرهنگی در زمینه حجاب انجام شده باشد...
به نظر میرسد ما به جز همین کارهای ضربتی، ایده درستی در برخورد با #چالش_حجاب نداریم.
یک ایدهای که ذهنم را مشغول کرده (و در انتظار فرصتی هستم تا لااقل کتابچهای در این زمینه بنویسم) آن است که برای ورود به مقوله حجاب، از مسئله #سلامت_روان استفاده کنیم.
ما تا زمانی که در مواجهه با نسل جدید، دست از نصیحتهای کلیشهای و راهنماییهای مستقیم برنداریم راه به جایی نخواهیم برد. بحث از سلامت روان، یک بحث ضروری و در ظاهر بیربط به مسئله حجاب محسوب میشود؛ ضمن اینکه بحثی به روز و جذاب است؛ اینکه افراد را دعوت کنیم تا در کنار سلامت جسمانی به سلامت روانی خود بپردازند.
اگر چنین جهتگیری را انتخاب کنیم آنگاه باب جدیدی برای گفتگو درباب حجاب (و بسیاری از مسائل حوزه زنان) گشودهایم. آنوقت میتوانیم از لزوم حجاب برای حفظ سلامت خودِ فرد و همچنین سلامت جامعه سخن بگوییم.
البته نه به این صورت که بلافاصله سلامت روان را به حجاب بچسبانیم و این سرمایه را نیز هدر دهیم بلکه میبایست مدت طویلی بدون اشاره به حجاب، فقط از سلامت روان و اهمیت و لزوم آن بگوییم و اینکه بیتوجهی به این مقوله چه خطراتی را در پی خواهد داشت ...
ای کاش در نمایشگاه امسال، هزینههایی که صرف تبلیغ حجاب شد، برای معرفی "سلامت روان" خرج میشد ...
پ.ن۱: بعد از سلامت روان، باید به فکرِ جا انداختن سلامت روح و لزوم معنویت برای جامعه باشیم.
پ.ن۲: سلامت روان را باید با رویکرد ایرانی_اسلامی پیگیری کرد.
@madar_e_hekmat