🛑🎼 "ربنا" با صدای محمد اصفهانی 🔹رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا 🔹رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَار 🔹رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَاد #هیئت_مجازی_مادرانه 🌴🌴

متن دعای هفتم صحیفه سجادیه دعا یادت نره مامان جون🤲 "مامان باید شاد باشه" @madaranee96

#قصه_های_خوب_برای_بچه_های_خوب 🥟 آخری ✍نویسنده: زهره پریرخ 👇🏻👇🏻👇🏻

🎀 قصه های خاله قاصدک #آخری 🕰 ۳:۲۹ دقیقه @yekiboodyekinabood "مامان باید قصه‌گو باشه "

#فرنگیس قسمت پنجاه و دوم فصل هشتم‌ وقتی آوه‌زین خط مقدم شد، مسئول بسیج گیلان‌غرب قدرت احمدی‌پور بود. هر دو برادرم، ابراهیم و رحیم به گروه احمد قیصری پیوستند. هر دو جوان بودند. جمعه هم با اینکه بچه بود، برای رزمنده‌ها وسیله آماده می‌کرد یا اگر کاری به او می‌سپردند، انجام می‌داد. شانزده سالش شده بود. حالا مرد خانه بود و پدر و مادرم خیلی رویش حساب می‌کردند. علی‌اشرف حیدری هم گروه تشکیل داد و به خط رفت. صفر خوش‌روان هم گروه چریکی تشکیل داد. این‌ها بیشتر پاسدار بودند. هر کدام از این فرماندهان، تعداد زیادی از نیروهای مردمی ‌را زیر فرمان داشتند. تمام مردهامان اسلحه به دست داشتند و بیشتر توی گورسفید و آوه‌زین می‌جنگیدند. روستای آوه‌زین و گورسفید را مردم همان روستاها تحویل گرفته بودند؛ چون همۀ آن مناطق و کوه‌ها و تپه‌هایش را می‌شناختند. آوه‌زین سه تپۀ بزرگ داشت؛ ابرویی، صدفی و کرجی. وقتی نیروها را تقسیم کرده بودند، رحیم را به تپۀ کرجی دادند و ابراهیم را به صدفی که زیر پای چغالوند بود. برادرهایم که به من سر می‌زدند، ناراحت بودند و می‌گفتند هر چقدر اصرار کرده‌ایم که با هم باشیم، قبول نکرده‌اند و گفته‌اند هر کدامتان در یک تپه باشید که با هم کشته نشوید. ابراهیم تعریف می‌کرد که پنجاه متر با نیروهای عراقی فاصله داشتند. دور تا دور نیروهای خودی مین بود. همه جور اسلحه داشتند؛ برنو، کلاشینکف و... همیشه هم آماده‌باش بودند. روزها به این فکر می‌کردم که به هر شکلی شده، خودم را به گورسفید برسانم و به خانه‌ام سری بزنم. اما برادرهایم هر وقت می‌آمدند، می‌گفتند: «فرنگ، نبینیم که آن طرف‌ها بیایی. خطرناک است. اگر بیایی، مطمئن باش که گرفتار می‌شوی.» جاده‌های اطراف اسلام‌آباد شلوغ شده بود. نیروهای سپاه و ارتش می‌آمدند و می‌رفتند. می‌دانستم حمله شده است. همه‌اش دعا می‌کردم زودتر نیروهای خودمان موفق شوند تا ما برگردیم به خانه‌هامان. توی شهر پیچید که نیروهای ایرانی در گیلان‌غرب و گورسفید و جاهای دیگر با عراقی‌ها درگیرند. مرتب روی جاده می‌رفتم و از ماشین‌های نظامی‌ که از آن سمت می‌آمدند، خبر می‌گرفتم. یکی از پاسدارها که سوار ماشین بود و از آن طرف برمی‌گشت، گفت: «نبرد توی گورسفید و چند تا روستای دیگر ادامه دارد. نیروهای خودی دارند می‌جنگند تا روستاهای اطراف گیلان‌غرب را بگیرند.» از فکر اینکه ممکن است گورسفید آزاد شود، دلم پر از شادی شد. بهار سال۱۳۶۱ بود که یک‌دفعه توی اسلام‌آباد غوغا شد. ماشین‌ها چراغ‌هاشان را روشن کرده بودند و بوق می‌زدند. مردم با شادی این طرف و آن طرف می‌رفتند. زودی بچه‌ام را بغل کردم و از کوه آمدم پایین. تند رفتم خانۀ برادرشوهرم و پرسیدم: «چه خبر شده؟» چشم‌هایش از شادی برق می‌زد. گفت: «گوش کن!» پیچ رادیو را که چرخاند، شنیدم نیروهای عراقی تا آن طرف گورسفید عقب‌نشینی کرده‌اند. عراق عقب رفته بود! برای یک لحظه رحمان از دست‌هایم سر خورد که هم‌عروسم توران کمکم کرد و گفت: «خدا را شکر، فرنگیس. آرام باش. هول نشو.» انگار دنیا را به من داده بودند. سرپا بند نبودم. به محض اینکه شوهرم رسید، با عجله گفتم: «علیمردان برویم. می‌خواهم به خانه‌ام برگردم.» مردم از شادی گریه می‌کردند. علیمردان گفت: «صبر کن، بگذار کمی‌ بگذرد و بعد برویم.» با ناراحتی گفتم: «حتی یک لحظه هم نمی‌مانم. اگر تو هم نیایی، خودم تنهایی می‌روم.» به اتاقم در دل کوه رفتم. وسایل رحمان را توی یک گونی گذاشتم و از کوه آمدم پایین. رو به برادرشوهرهایم رضا و نعمت کردم و گفتم: «حلالمان کنید. خیلی اذیتتان کردیم. فقط حواستان به این خانۀ من باشد. گه‌گاهی به آن سر بزنید.» توی راه اشک‌هایم را پاک می‌کردم و فقط به این فکر می‌کردم که خانه‌ام چه شکلی شده است؟ وسایلم باقی مانده‌اند یا نه؟ اصلاً یادم رفته بود روستا چطور و چه شکلی بود. آن‌قدر عجله داشتم و هول بودم که دست‌هایم می‌لرزید. وقتی رسیدم گیلان‌غرب، دیدم شهر ویرانه شده است. گرد غم و غصه روی شهر پاشیده بودند. تمام خاکش تکه‌تکه شده بود و انگار همه جا را شخم زده بودند. به اطراف نگاه کردم و با خودم گفتم: «خدایا، یعنی این همان شهر قشنگ است؟!» وقتی از گیلان‌غرب به سمت روستا می‌رفتیم، تعداد زیادی تانک و ماشین‌های عراقی را دیدم که به کلی سوخته‌اند. این سر و آن سر جاده، پر بود از نشانه‌های شکست دشمن. تکه‌های لباس، پوتین و کلاه‌های آهنی، کنار جاده افتاده بود. دلم می‌تپید. دو سال از خانه و روستایم دور بودم. #ادامه_دارد "مامان باید شهید پرور باشه" @madaranee96

مهربانو🧕🏻 نماز شب شانزدهم ماه مبارک رو بخونیم؟: دوازده ركعتِ.( شش تا دو رکعتی) در هر ركعت بعد از حمد، ۱۲مرتبه سوره تکاثر. "مامان باید شاد باشه"

خدای مهربون، توی این شب های عزیز 🌙 به حق این لحظات ناب استجابت دعا🤲🏻 بحق رمضان✨ بحق عبادت بحق بزرگی بحق حقانیت بحق مهربانی و بحق عشق به خودت بهترینها رو واسه همہ مقدر کن.❤️ 🌙شبت نورانی و پر از عطر خدا خانومی "مامان باید شاد باشه" @madaranee96

اینجــــــا براےازتـُـــونوشتن هَــــــــوا ڪـمـ است... صحبتهای ناب سردار حاج قاسم سلیمانی در مورد آمریکا و دشمن شناسی #به_وقت_حاج_قاسم #ما_ملت_امام_حسینیم "مامان باید شاد باشه" @madaranee96

🌙#شب_نشینی 🔹نامه امام علی(علیه السلام) به امام حسن(علیه‌السلام) 🔻گزیده نامه ٣١نهج‌البلاغه #هیئت_مجازی_مادرانه 🌴🌴

🌙جرعه ای از *دعای افتتاح* تُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِكَ الخَيرُ ۖ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ سپاس خدای را که ما را به شناخت خویش هدایت فرمود و اگر خدا ما را هدایت نکرده بود، هرگز هدایت نمی‌شدیم. 🌸✨🌸✨🌸✨🌸✨🌸 #هیئت_مجازی_مادرانه 🌴🌴

فهم و عمل #فانوس آقا میگن: باید به قرآن برگردیم، برگشتن به قرآن، فقط به تلاوت و حفظ آن نیست، تلاوت و قرائت و حفظ قرآن، مقدمه فهم و عمل است. ۱۳۸۰/۷/۲۶ "مامان باید شاد باشه" @madaranee96

خانومی🧕🏻، توی روز و شبهای نورانی هستیم ... این سحرها 🌙، زمان خلوت و دلدادگی با خدای مهربونِ...🤲🏻 لحظه لحظه‌هاشو باید دریافت 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

🔸#درمحضرخوبان 🔶 ادب در عالم خلقت 🔸 حاج اسماعیل دولابی 🔺مومن جای خلوت بهش خوش می‌گذره، انقدر باید خلوت کرد که دیگر خود را ندید... #هیئت_مجازی_مادرانه 🌴🌴

✨#حدیث‌زندگی چشمانی که در قیامت گریان نخواهد شد... شب... زمان خلوت انسان... شرح حدیث‌ حضرت آقا در ابتدای جلسه درس خارج فقه 🌒 #بهار_قرآن #هیئت_مجازی_مادرانه 🌴🌴

یا امام رضا "علیه السلام" 🎤مجید بنی فاطمه #هیئت_مجازی_مادرانه 🌴🌴

📜 #دعای_سحر 🎤با نوای باسم کربلایی #هیئت_مجازی_مادرانه 🌴🌴