eitaa logo
مادرانه های مشترک
12.6هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
107 ویدیو
27 فایل
نکات تربیتی کاربردی انجام کارهای روزمره در کنار فرزندان تبدیل کارهای خانه به بازی مشارکت بچه ها و مسئولیت پذیری بازیهای خانگی قصه های کاربردی و ... شرافت هستم یک مادر *در حد توانم برخی از سوالات را پاسخ میدم* @Sherafat518
مشاهده در ایتا
دانلود
برترین اعمال آن است که خود را به زحمت برای انجام دادن آن وادار سازی ( حکمت ۲۴۹، اجبار نفس بر انجام کار خیر)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
به نام خدا، سلام .با شروع ماه شهریور و نزدیک شدن به فصل شروع مدرسه ، مطالب را به تدریج در کانال تکرار میکنم و ان شاءالله بعد از پایان مطالب سالهای گذشته، مطالب جدید را ادامه می دهم 😉👌
به نام خدا تکالیف مدرسه ( قسمت اول) 1⃣ مهمترین نکته این است که شما مامان هستید نه معلم، نه ناظم. انجام تکالیف کودک نباید شما را از جایگاه اصلی شما که مادری کردن و مامان بودن هست دور کند‌‌. 2⃣ انجام تکالیف در حیطه مسئولیت خود کودک است. شما فقط زمانی تکالیف کودک را مورد بررسی قرار دهید که کودک از شما بخواهد. ( دفترت را بیار ببینم چطوری نوشتی!! چرا اشتباه نوشتی!!❌❌) 3⃣ تکالیف را ابزاری برای تنبیه و تشویق و باج دادن قرار ندهید: ➖اگر مشقت را ننویسی تلویزیون ممنوع❌ ➖اگر ننویسی از پارک رفتن خبری نیست❌ ➖مشقت را بنویسی برات بستنی میخرم و ...❌ 4⃣ خیلی در مورد مسائل جزئی تکالیف حساس نباشید، ( بزرگ نوشتی، کثیف نوشتی، چرا با عجله نوشتی❌) اما به صورت کلی پیامهایی را به کودک بدهید که بداند مسئولیت انجام تکالیف با هر کیفیتی با خود اوست: مسئولیت انجام تکالیف مدرسه با خودت است، میدونم که با تلاش و تمرین به خوبی از پس انجامش برمیای. 5⃣ این نکته مهم را فراموش نکنید که ارزش اصلی تکالیف در منزل، تجربه ی مستقل کار کردن و مسئولیت پذیری کودک است تا آموزش، این فرصت را از بین نبرید. مسئولیت دادن به کودکان در کارهای خانه در سالهای قبل از مدرسه تأثیر بسزایی در پذیرش مسئولیت انجام تکالیف مدرسه توسط کودک دارد‌. 6⃣ هر چقدر هم آموزش و تحصیل کودک اهمیت داشته باشد، استقلال، شخصیت، اعتماد به نفس و عزت نفس کودک اهمیت بالاتری دارند. اتفاقا یکی از خطرناک ترین افراد در جامعه، تحصیل کرده های وابسته و بدون عزت نفس هستند. مراقب باشیم برای انجام تکالیف شخصیت کودک را له نکنیم: ➖ تنبل، خنگ، بدرد نخور، هیچی نمیشی و...❌❌ 7⃣ کمک والدین باید به طور غیرمستقیم باشد نه مستقیم. مثلا زمانی که کودک میخواهد تکالیفش را بنویسد، به جای دخالت مستقیم در انجام تکالیف شرایط را برای تمرکز و دقت کودک بر تکالیف فراهم کنیم، مثلا طبیعی است که روشن بودن تلویزیون میتواند باعث عدم تمرکز و عجله کودک در انجام تکالیف شود. یا اینکه شرایط را طوری فراهم کنید که کودک قبل از خسته شدن و خواب آلودگی تکالیف را انجام دهد. یا مثلا وسط مشق نوشتم تمرکز کودک را بهم نزنیم و او را صدا نکنیم. 8⃣ به کودک اختیار دهید که خودش انتخاب کندکه چه زمانی برای انجام تکالیف تمایل بیشتری دارد، بعد از بازی، بعد از نهار و... 9⃣ برای انجام تکالیف، کودک را به صفات اخلاقی رذیله مثل حسادت، دشمنی، دروغ و... سوق ندهید. ➖خواهرت مشقش را نوشته میبرمش پارک ولی تو را نمیبرم❌ ➖معلمت گفت تو توی کلاس از همه بدخط تر هستی.❌ ➖چقدر کم گرفتی، نمره بقیه چند شد؟❌ ( کودک مجبور میشود دروغ بگوید.) 0⃣1⃣ مسئولیت نگهداری از وسایل مدرسه را به خود کودک بسپارید. ( برای مثال من خودم از چند هفته قبل یک طبقه از کتابخانه خودم را برای پسرجان خالی کردم که وسایل مدرسه را در اتاق خودشون نگذاره به خاطر برادرش، این کمد قفل داره. به پسر بزرگم گفتم اینجا را خالی کردم برای وسایل مدرسه شما که از دست برادرت هم در امان باشه😉 ولی بعد از این دیگه هم دخالتی ندارم و مسئولیت با خودت هست.) ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
1⃣1⃣ اگر کودک با ما درد و دل کرد او را مورد سرزنش و شماتت قرار ندهیم: ➖یادم نمیاد مشقم چی بود؟ 🧕: بس که حواس پرتی، حواست کجا بود؟!❌ ➖این قسمت را یاد نگرفتم! 🧕: مگه خنگی! حتما داشتی چرت میزدی ❌❌ ➖یادم نمیاد مشقم چی بود؟ 🧕: میفهمم، این خیلی اذیت کننده هست که آدم یادش نیاد مشقش چی بوده می فهمم الان چقدر ناراحتی ✅ 2⃣1⃣ در حضور کودک معلم و مدرسه را مورد انتقاد قرار ندهید. این موضوع روی دلسرد شدن کودک و کم کاری در انجام تکالیف تاثیر دارد. 3⃣1⃣ نسبت به تواناییها و مهارتهای فرزند خود واقع بین باشید. مثلا اگر کودک ما تا قبل از ورود به مدرسه، بیش از حد در معرض تلویزیون و رسانه های دیداری بوده نمی توان از این کودک انتظار دقت و تمرکز کافی داشت. پس طبیعتا این کودک در دیکته نوشتن دچار مشکل خواهد بود و فشار زیاد کار را بدتر خواهد کرد. اگر کودک ما تا قبل از ورود به مدرسه ماهیچه های ظریف دستانش تقویت نشده( با فعالیتهایی مثل دستورزی، قیچی کردن و...) این کودک با کمی مداد دست گرفتن خسته می شود و نمی توان به او فشار اورد. اگر کودک ما در شش سال اول زندگی، به میزان لازم فعالیتهای حرکتی نداشته ادراک او ضعیف است پس در درس ریاضی مشکل خواهد داشت. اگر به هر دلیل مهارتهای یادگیری کودک در شش سال اول تقویت نشده، این نقص را نمیتوان با تحمیل فشار بر کودک در انجام تکالیف جبران کرد.👌 4⃣1⃣ از عصبانی شدن در مورد تکالیف کودک پرهیز کنید: پدرم دراومد از بس بهت گفتم مشقت را بنویس، خستم کردی. ❌❌ این عصبانیت ها، نه تنها فایده ای ندارند، اوضاع را خراب تر و بدتر می کنند. تنها نتیجه این عصبانیت ها تخریب رابطه والدفرزندی و کشمکش های بی نتیجه خواهد بود. 5⃣1⃣ هر کودکی برای اینکه رشد کند و به بلوغ فکری برسد، نیاز دارد که حس کند مستقل است، وقتی والدین با حساسیت بی جا خودشان را درگیر مسائل کودک در مدرسه می کنند، کودک این دخالت را دخالت در استقلال خود می بیند. این میل به استقلال آنقدر شدید است که ممکن است حتی کودک را به سمت بی اعتنایی به فشار و تنبیه والدین سوق دهد، اما برای حفظ استقلال خود حاضر به انجام تکالیف تحت فشار والدین نباشد. کودک در ذهن خود می گوید: شما می توانید من را از دیدن تلویزیون یا بازی محروم کنید ولی نمی توانید من را مجبور کنید مشقم را بنویسم. ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
این هم نذری اربعین یکی از مامانهای عزیز 👆 نذرشون قبول ان شاءالله 😢 🤲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
به نام خدا مدرسه و درک احساس 🔶 وقتی فرزند شما از مدرسه می آید و با احساس خاصی( غم یا شادی و..) با شما صحبت می کند، با احساسات کودک جدی برخورد کنید، حتی اگر خود موقعیت آنچنان که باید جدی نباشد👌: 🔴 مثال اول ➖دوستم حسین امروز از من قهر کرد، رفت با یکی دیگه دوست شد☹️😭 1⃣ واکنش اول: 🧕: خوب تو هم برو یک دوست دیگه پیدا کن، این همه بچه تو کلاس شما هست. اصلا بهتر که قهر کرد، خیلی هم پسر خوبی نبود.❌❌ ➖ چی میگی مامان😤 من فقط میخوام با حسین دوست باشم. 2⃣ واکنش دوم: 🧕: که اینطور، مشخصه این موضوع خیلی ناراحتت کرده ✅ ➖ اره خیلی، ولی من میتونم دوستهای دیگری هم داشته باشم حتی میتونم کاری کنم که با من آشتی کنه.👌 🔴 مثال دوم: ➖امروز خانم معلم من را دعوا کرد😡 🧕: باز چه کار کردی؟ ❌❌ 🧕: اووووه، پس امروز موقعیت بدی را تجربه کردی✅ 🔶 کودک در جواب سوال «باز چه کار کردی؟» چی میگه ؟ 🤔 ➖هیچی😢 من که هیچ کاری نکردم.😠 🔶 در جواب «امروز موقعیت بدی را تجربه کردی» چی میگه؟ ➖شروع میکنه به تعریف ماجرایی که پیش امده😉👌 🔶 این نوع پاسخ باعث میشه که رابطه صمیمی و نزدیکی بین مادر و فرزند ایجاد شود و کودک روزهای بعد هم تمایل داشته باشد در مورد اتفاقات رخ داده در مدرسه با مادر صحبت کند. وقتی کودک حس کند که مادر او را درک می کند، عشق و علاقه اش نسبت به مادر بیشتر می شود. اما اگر احساس کند که مادر من را درک نمیکند به تدریج از صحبت در مورد مسائل مدرسه امتناع خواهد ورزید. 🔶 دقت کنیم، کودکان از اینکه کسی بیاید و دائما نصیحتشان کند و از آنها ایراد بگیرد و مرتب تذکر دهد نفرت دارند، وقتی کودک مشتاقانه از اتفاقات خوب و بد مدرسه برای شما تعریف می کند، زمان مناسبی برای آموزش و‌ نصیحت و ایراد گرفتن نیست. در اوج احساسات شدید هیچ پند و اندرزی پذیرفته نمی شود. 🔶 پس وقتی کودک به خانه می آید و انبوهی از شکایات درباره دوستان، معلم و ناظم و ... دارد، بهترین کار این است که به لحن احساسی او پاسخ دهیم نه اینکه سعی کنیم حقیقت ماجرا را معلوم کنیم یا در مورد حادثه پیش آمده تحقیق و تفحص کنیم. ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak
به نام خدا شروع مدرسه و مسئولیت پذیری 🔶 وقتی از مدرسه و مسئولیت پذیری صحبت می کنیم، فقط مسئله مستقل بودن در انجام تکالیف نیست. مستقل بودن در همه امور مربوط به مدرسه مورد نظر است. پیچیدن کیف مدرسه🎒، برداشتن وسایل لازم📚✏️✂️، شستن جورابها🧦، تمیز کردن کفش👟👟 و... 🔶 حتی برای کودکان در سالهای نخست مدرسه، میتوانید وسایل لازم را که در هر روز هفته باید با خود به مدرسه ببرند به صورت تصویری و یا متنی📝 بنویسید و در اتاق نصب کنید. همچنین کارهای دیگری که باید انجام دهند: مثل شستن جوراب🧦، تمیز کردن کفش👟، برداشتن تغذیه 🌮🍏 و... 🔶 توجه داشته باشید واگذاری این مسئولیت ها را با توجه به ظرفیت و توانایی کودک انجام دهید. اگر کودک قبل از ورود به مدرسه هیچ مسئولیتی نداشته، از اعطای یک مسئولیت شروع کنید و هر ماه یک مسئولیت دیگر اضافه کنید. 🔶 لحن بیان و نوع برخورد والدین بسیار مهم است. کودک واگذاری این مسئولیتها را نباید به عنوان تنبیه، بی توجهی والدین و رهاشدگی خود تلقی کند، بلکه باید نشانه ای از توانمندی و استقلال خود بداند: 🧕: من دیگه نمیتونم کیف تو را بپیچم، باید خودت انجام بدی☹️❌❌ 🧕: من به توانمندیهای تو اعتماد دارم، به راحتی میتونی کیف مدرسه را هر روز خودت آماده کنی، اگر در هر موردی هم‌ کمک خواستی من راهنمایی میکنم. ✅ 🔶 از مقایسه جدا پرهیز کنید. دوستت یا پسرعمو و... همسن تو هست ولی همه کارهایش را خودش انجام می دهد.❌❌ کودک با خود می گوید پس من خیلی ناتوانم، من نمیتونم. 🔶 اگر کودک در انجام مسئولیت‌هایش دچار خطا و اشتباه شد، او را سرزنش نکنید. این تجربه ها بسیار مفیدند. ➖مامان امروز کتاب ریاضی را جا گذاشته بودم 🧕: بس که حواس پرتی، دیر بلند شدی برداشتن وسایلت موند برای لحظه آخر، چقدر بگم از شب قبل کیفت را ببند.❌❌ 🧕: اااااِ، اونوقت چی شد؟ ✅ 🔶 اگر کودک چند بار دچار اشتباه شد، مسئولیت را از او سلب نکنید: 🧕 : نه کار تو نیست،هر روز داری یه چیزی را جا میگذاری، باید شبها خودم کیفت را ببندم❌❌ 🔶 اجازه بدهید کودک تجربه کند و با سعی و خطا بتواند مسئولیت امور شخصی خود را به عهده بگیرد. شما فقط شرایط را فراهم کنید. مثلا اگر می بینید کودک هر روز یکی از وسایل لازم را جا می گذارد، برای او لیست تهیه کنید( برای کلاس اولی ها تصویری، بقیه پایه ها نوشتاری) و فقط هر روز یک تذکر کوتاه به او بدهید که طبق لیست، خود کیف را ببندد. 🔶 کیفیت کار کودک را متناسب با سن خودش بپذیرید. قطعا انجام این امور توسط یک کودک ۷ ساله با آنچه ایده ال ما هست بسیار تفاوت دارد، اگر این تفاوت را نپذیریم فرصت کشف، تجربه و مهارت آموزی را از فرزند خود سلب می کنیم.👌 ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak