جلسه که تمام شد اومدم تو آشپزخانه دیدم از زیر در یخچال شیر میریزه بیرون🤦‍♀، در یخچال را باز کردم، دیدم بله ، بطری شیر را برای صبحانه استفاده کرده بوده، درست نبسته و به صورت افقی در یخچال گذاشته صداش کردم،گفتم: بیا ببین از در یخچال شیر می‌ریزه ! سریع اومد، گفت: چی شده ؟ گفتم: انگار در بطری شیر باز مونده گفت : من شیر خوردم ولی درش را بستم کی دیگه شیر خورده ، در بطری را نبسته ؟ گفتم : احتمالا بسته ولی محکم نبسته گفت: شاید من محکم نبستم گفتم : حالا باید تمیزش کنیم. با همدیگه تمیزش کردیم. 👌این انتخاب من هست بین بچه ای که نگذاره من در جلسه صحبت کنم و پشت سر هم نق بزنه که گرسنمه بیا به من صبحانه بده و بچه ای که بتونه مستقل کار را انجام بده، گرچه که به فراخور سنش ممکنه مواردی خطا هم رخ بده. کما اینکه برای خود ما هم گاهی از این دست خطاها رخ میده. انتخاب با خود ماست. اتفاقا در جلسه در مورد تفاوت تنبیه و رنج و عذاب و مجازات صحبت کردیم. گفتیم که تنبیه، در لغت به معنای آگاه کردن، بیدار کردن، واقف گردانیدن به چیزی و هوشیار کردن است.که ما اغلب به اشتباه به جای تنبیه، عذاب و مجازات را انجام میدیم. و یا اغلب آنقدر بدنبال پیدا کردن مقصر هستیم که اصل مسئله آگاه کردن تحت شعاع قرار میگیرد. انتخاب با ماست که طوری رفتار کنیم که ذهن کودک یا نوجوان به سمت خطای صورت گرفته و آگاه شدن از آن متمایل بشه یا اینکه فرزند را از ترس عذاب و مجازات به سمت دروغگویی سوق بدیم( من این کار را نکردم ! ). یا نیازهای مهم استقلال و اعتماد بنفس را له کنیم( من نمی توانم)، و گمان ببریم که هر چه خشم بیشتری را بروز بدیم پیشگیری محکم‌تری را برای دفعات بعد خواهیم داشت !!! که کاملا اشتباه است. برای توضیحات بیشتر میتوانید، #مواجهه_با_خطای_فرزندان را مطالعه بفرمایید. #تجربه_های_روزانه_ ۱۳۳ #مواجهه_با_خطای_فرزند ✅ نشر فقط با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak