#نوحه_حضرت_زهرا #حاج_محمود_کریمی🎤 #زمینه1401 قصه دردناکه مهتاب زیر خاکه دلها دشت خونِ خورشید سینه چاکه دست پدرِ خاک ، خاکیِ آه از دل مولا ، حاکیِ حق داره که با اون ، همه مِهر از شهر مدینه ، شاکیِ آه کشید ، نگم چه آهی ناامید ، سرِ دوراهی خیر ندید ، بعد زهرا مونده شاهِ بی سپاهی ( نَفسِی عَلَى زَفَرَاتِهَا مَحبُوسَةٌ ؛ یا لَیتَهَا خَرَجَت مَعَ الزَّفَرَاتِ‏ ؛ لَا خَیرَ بَعدَكَ فِی الحَیاةِ وَ إِنَّمَا أَبكِی مَخَافَةَ أَن تَطُولَ حَیاتِی‏ ) #بند_دوم زخماش تا بودش میسوخت تار و پودش امشب حیدرُ کُشت بازویِ کبودش چشمایِ کفن ، بارونیِ اشکای علی ، پنهونیِ امشب علی فهمید ، که چرا اون چادر خاکی ، خونیِ درد کشید ، نگم چه دردی آه کشید ، چه آه سردی ناله زد ، پاشو نگاه کن با دلِ علی ، چه کردی ؟ آه کشید ، نگم چه آهی ناامید ، سرِ دوراهی خیر ندید ، بعد زهرا مونده شاهِ بی سپاهی #بند_سوم میرن ، از خونه جبرئیل ، روضه خونه پیغمبر کنار ، قبر بی نشونه رفتی و علی ، بیچاره شد بندِ دلِ زینب ، پاره شد هر دفعه که بی هوش شد حسن از غُصه ی اون گوشواره شد حبس شده ، توو سینه امشب ناله ی حسین و زینب مجتبی ، همش با گریه اسمتو میاره بر لب #بند_چهارم حیدر تنها شد درداش بی دوا شد تا این که قرارِ بعدی ، کربلا شد جسمی که شد از تیر ، سینه چاک میخونه اَخا اَدرِک اَخاک زهرا میاد و ، میبوسه اون دستایی که افتاد ، روی خاک اونکه ماه عالَمینه رو لبش شهادتینه مَرهم زخم ابالفضل اشک مادرِ حسینه ( یا حسین غریب مادر ) #زمینه