بسم الله الرحمن الرحیم عید میلاد است عید میلاد است عید میـلاد امــام سجــاد است شهربانـو! قــرص قمـر آوردی پســری ماننــد پـــدر آوردی این پسر فخر آبـاء و اجداد است عید میـلاد و امـام سجاد است عید میلاد است عید میلاد است عیـد میـلاد امـام سجـاد است **** این چراغ دل روح عبادات است جـان ثـارالله سیدسادات است باعث خلـق عالـم ایجاد است عیـد میـلاد امام سجـاد است عید میلاد است عید میلاد است عیـد میـلاد امـام سجـاد است **** صلـوات‌الله بـر قـد و بـالایش بـا تماشـای جمــال زیبـایش قلب زهرا و قلب حسین شاد است عیـد میـلاد امام سجـاد است عید میلاد است عید میلاد است عیـد میـلاد امـام سجـاد است **** پنجم شعبان جهان شده گلشن ابی‌عبـدالله چشم و دلت روشن گلشن توحید زین پسر آباد است عیـد میـلاد امـام سجـاد است عید میلاد است عید میلاد است عیـد میـلاد امـام سجـاد است **** همـه عالــم در ظـل ولای او همه مرهون لطف و عطای او مهر او ما را لطف خداداد است عید میـلاد امـام سجـاد است عید میلاد است عید میلاد است عیـد میـلاد امـام سجـاد است **** این پسر مدحش کلام قرآن است در مناجــاتش پیــام قـرآن است سخن مدحش فزون ز اعداد است عیــد میــلاد امـام سجـاد است عید میلاد است عید میلاد است عیـد میـلاد امـام سجـاد است ✍ #غلامرضا_سازگار 🏷#اشعار_ولادت_حضرت_امام_سجاد_علیه_السلام

بسم‌ الله الرحمن الرحیم پَر قنداقه ات مسيحا شد يار گهواره ي تو موسا شد خوش به حالت كه بر دو چشم ِحسين اولين بار چشم تو وا شد عطر گيسوت تا بهشت آمد يوسف عاشق شد و زليخا شد جبرئيل از حضور تو سرمست با اذان عليِّ اعلا شد رويت عباس با ادب بوسيد و حسن غرق در تماشا شد گره ي كور داشتيم اما از دعاي صحيفه ات وا شد دل ما شهر عشق آباد است عشق هم خانه زاد سجاد است با تو همسايه ي خدا هستيم سر سجاده ي دعا هستيم بچه هاي محله ي عشقيم ما همه اهل روستا هستيم روستاي شما بهشت است و روي بال فرشته ها هستيم مادر تو ست مادر اين خاك همه ذريّه ي شما هستيم ما در اين سرزمين پهناور از شماييم و كيميا هستيم شكر در سرزمين مادريت سالها زائر رضا هستيم شكر ِارباب از همين ايليم حضرت عشق با تو فاميليم مادر تو عروس آل عباست شاه بانوي كشور زهراست نذرشان كرده ايم و ميبينيم با تو حاجات ما هميشه رواست به بقيعت قسم كه ميسازيم حرمت را كه كعبه ي دلهاست حرمت را شبيه صحن رضا با دو گلدسته اي كه تا به خداست گنبد و طاق و حوض و فوّاره چار ايوان كه غرق آب طلاست صحن هايي كه لب به لب زائر با ضريحي كه گِرد آن غوغاست ما ابوحمزه ايم ، اَدِّبني يا الهي و لا تُعدِّبني روزگاري رسيد و جانت سوخت روي اين خاك آسمانت سوخت روزگاري رسيد و در پيشت خيمه ات ، بام و آشيانت سوخت چشم تو ديد در دلِ گودال صحنه اي را و استخوانت سوخت خواستي تا بخيزي اما حيف نشد و پاي ناتوانت سوخت خيمه ي شعله ور سرت افتاد سر و دستان و گيسوانت سوخت زنده ماندي ميان آتش و دود اين هم از لطفهاي زينب بود ✍ #یوسف_رحیمی 🏷#اشعار_ولادت_حضرت_امام_سجاد_علیه_السلام