eitaa logo
مدح و متن اهل بیت
8.8هزار دنبال‌کننده
20.3هزار عکس
23.3هزار ویدیو
1.7هزار فایل
@Yas4321 ارتباط با ادمین @Montazer98745 ارتباط با مدیر
مشاهده در ایتا
دانلود
❔این که در روایاتی آمده که امام سجاد در ماه رمضان بردگان خودش را نمی زد یعنی چه ❗️برده زدن داره که امام سجاد به خاطر ماه رمضان اونها را نمی زد ❕❕ 💠💠 👌دستور به حسن معاشرت با بردگان از دستورات موکد و اساسی اسلام است تا جایی که پیامبر فرمود ؛ « جبرئیل پیوسته سفارش ( حسن معاشرت ) با بردگان را به من می کرد » 📚الفقیه ج 4 ص 13 👌و فرمود ؛ « از هر چه می خورید و می پوشید ، بردگان را هم بخورانید و بپوشانید » 📚امالی طوسی ج 2 ص 18 👌علی علیه السلام فرمود ؛ « آخرین چیزی که از پیامبر در هنگام وفاتش شنیدم این بود که گفت شما را وصیت می کند به حسن با یتیم و برده » 📚مستدرک الوسائل ج 15 ص 456 👌و فرمود ؛ « از خدا بترسید ، از خدا بترسید در مورد زنان و بردگان زیرا آخرین سخنان پیامبر شما مربوط به حسن رفتار با زنان و بود » 📚الکافی ج 7 ص 49 ❕پیامبر گرامی و امامان بزرگوار علیهم السلام بر اساس این تعالیم ، بهترین رفتار ها را با بردگان می کردند به گونه ای که همگان حسن رفتار با بردگان را از آنها می آموختند ؛ 📚وسائل الشیعه ج 23 ص 9 باب 1 _ بحار الانوار ج 63 ص 413 ❕حال آنچه مورد قرار گرفته است روایتی در مورد امام سجاد علیه السلام است که آمده است ؛ « زمانی که ماه رمضان می شد امام سجاد علیه السلام بردگان و کنیزان خود را نمی زد ، بلکه و جرم های آن ها را می نوشت و در آخرین شب ماه رمضان از جنایات آنها می گذشت و می گفت بروید شما را عفو کردم و آزادتان کردم ...» 📚وسائل الشیعه ج 10 ص 318 ❕بی شک زدن بدون دلیل و بردگان امری ناپسند است ، اما اگر بردگان جنایاتی به بار بیاورند که شایسته حد و تعزیر باشد ، زدن و تنبیه آنها نه تنها ناپسند نیست ، بلکه برای ادب کردن آنها لازم و است . 👌روایاتی که در مورد تنبیه بردگان توسط امامان نقل شده است ناظر به همین مطلب است که بردگان گناهان و جنایاتی مرتکب می شدند که شایسته حد یا تعزیر بودند و امامان نیز حسب وظیفه آنها را تنبیه می کردند . ❕اما از آنجایی که امامان به حسب مصالح و شرایط اجازه بخشیدن حد و تعزیر را بر دارا هستند ؛ 📚وسائل الشیعه ج 28 ص 40 باب 18 👌امام سجاد علیه السلام به خاطر شرافت و فضیلت ماه رمضان بردگانی را که جنایت و جرم می کردند و شایسته تنبیه بودند را مورد و بخشش قرار می داد . ❕بنابراین آنچه مذموم است تنبیه کردن بی حساب و کتاب بردگان است اما تنبیه کردن و جاری کردن حدود الهی و تعزیرات بر بردگانی که جرم و جنایت می کنند به هیچ عنوان ناپسند تلقی نمی شود .
هدایت شده از منتظران ظهور
💢نماز و نیایش شمربن ذی الجوشن ✅ابواسحاق نقل می کند: همراه با شمر بن ذی الجوشن نماز می خواندیم. بعد از نماز، "شمر" دستانش را به سوی بلند کرد و گفت: «خدایا ! تو می دانی که من مردی شریف هستم!! مرا مورد بخشش قرار بده.» به او گفتم : «چگونه خداوند تو را ، در حالی که در قتل فرزند رسول‌الله مشارکت کرده‌ای؟!» شمر پاسخ داد: «مگر ما چه کردیم؟! حاکمان ما به ما دستور دادند که چنین کنیم؛ ما نیز نمی‌بایست با خود مخالفت می‌کردیم.» من به او گفتم: «این عذر است. اطاعت از حاکم تنها در کارهای خوب است.» 📚لسان المیزان ، جلد ۳ ، صفحه ۱۵۱ 💢 امام صادق(ع) را اهل دوزخ میدانند! آیا صحت دارد؟ ✅روایاتی که درباره مختار در کتب حدیثی آمده بر دو دسته اند. بعضی او را می کنند و بعضی در نکوهش وی سخن گفته اند. عالمان علم حدیث و رجال در برخورد با احادیث جناب مختار اکثرا مدح را برگزیده و راجع به روایات مقابل آن نظریاتی را مطرح نموده اند. ✅مجلسی (ره) روایت (نجات مختار) را وجه جمعی برای سایر روایات مدح و ذم مختار می داند، که او به جهت عقیده اش ابتدا اهل دوزخ بوده، اما با کمک امام حسین (ع) از عذاب الاهی نجات می یابد. اما آیت الله خویی (ره) این روایت را می دانند. ✅مختار از علمای حدیث روایاتی که در مذمّت مختار سخن گفته اند،  از نظر سند در نهایت ضعف اند. کشی (ره) در این باره می گوید: به نظر می رسد این روایات مورد و وضع اهل سنت قرار گرفته است 📚معجم الرجال، ج 18، ص 97. احتمال می رود این نوع احادیث از روی تقیه و جهت در امان ماندن امام و بنی هاشم از شر حاکمان ستمکار، از ایشان صادر شده باشد روایاتی که فرقه کیسانیه را به مختار نسبت داده و گویای کذاب بودن مختار است، نیز به عقیده عالمان علم رجال از تهمت های اهل سنت به وی بوده؛ چرا که محمد بن حنفیه هرگز ادعای امامت نداشته تا مختار مردم را به سوی او فرا خواند، بلکه کیسانیه بعد از وفات محمد بن حنفیه تشکیل شد 📚معجم الرجال، ج 18، ص100.
🤔 ❔آیا حقیقت دارد که وکیل امام عسکری لواط کار بوده است ❗️چرا امام حسن عسکری که طبق ادعای علماى شیعه داراى هستند، نماینده و قائم مقامش لواط کارش را مجازات نكرده ؟ و اصولاً چرا یک شخص شرابخوار و همجنس باز را قائم مقام خود كرده بود ❗️❗️ 💠💠 👌آنچه مورد اشکال قرار گرفته است روایتی است که در کتاب کافی مرحوم کلینی به نقل از فردی به اسحاق و او نیز از یحیی القشیری ( القنبری) نقل شده است که می گوید ؛ « امام عسكرى علیه السلام وكيلى داشت كه خانه اى را به او اختصاص داده بود و براى او خدمتكارى سفيد پوست بود. وكيل پيوسته ميخواست با خادم آميزش جنسى داشته باشد اما او ميورزيد جز اينكه او را با شراب مست كند چاره اى نديد بالاخره به او شراب داد و غلام را پيش خود آورد بين او و حضرت عسكرى عليه السّلام سه درب فاصله بود كه هر سه قفل داشت. 🔸وكيل گفت: من هنوز بيدار بودم كه صداى قفل در بها را شنيدم كه باز ميشد تا بالاخره امام عليه السّلام آمد جلو درب خانه فرمود: از خدا . فردا صبح دستور داد غلام را بفروشند و مرا از خانه خارج كرد.» 📚الکافی ج 1 ص 511 ❕این روایت با همین سند در کتبی دیگری نیز نقل شده است اما دارای دو اشکال اساسی است . 1⃣مجهول و ضعیف بودن راوی جریان یعنی یحیی القشیری ( القنبری ) است که روایت را از درجه اعتبار ساقط می کند . 📚زبده المقال من معجم الرجال ج 2 ص 553 2⃣همینطور راوی که روایت را از یحیی القشیری نقل می کند اسحاق بن محمد النخعی است که ابن غضائری درباره او می گوید ؛ « او فاسد المذهب و در نقل روایت بوده و اهل جعل روایت است . به روایات او توجه نمی شود » 📚الرجال ابن الغضائری ص 41 رقم 14 👌بزرگان دیگری چنین نجاشی و علامه حلی و ابن داوود و ... نیز او را فردی کذاب و دروغگو و در روایت معرفی کرده اند . 📚رجال نجاشی ص 73_ مجمع الرجال ج 1 ص 198_ خلاصه الاقوال ص 318_رجال ابن داوود ص 231_ رجال مجلسی ص 159_ اتقان المقال ص 260 ❕لذا علامه مجلسی ذیل روایت مذکور می گوید این روایت است . 📚مراه العقول ج 6 ص 162 👌بنابراین با ضعف روایت نوبت به پاسخ های بعدی نمی رسد و تکیه بر آن برای شبهه پراکنی بی اساس است .
هدایت شده از منتظران ظهور
💢 این سه گروهِ متفاوت، یک جنایتِ مشترک کردند! آنهایی که حسین را تنها گذاشتند و از حضور و شرکت و شهادت غایب شدند، اینها همه با هم برابرند؛ هر سه یکی‌اند: چه آنهایی که حسین را تنها گذاشتند تا ابزار دست یزید باشند و مزدور او، و چه آنهایی که در هوای بهشت، به کنج خلوت عبادت خزیدند و با فراغت و امنیت، حسین را تنها گذاشتند و از دردسر حق و باطل کنار کشیدند و در گوشه محراب‌ها و زاویهٔ خانه‌ها به عبادت خدا پرداختند، و چه آنهایی که مرعوب زور شدند و خاموش ماندند. زیرا در آنجا که حسین حضور دارد – و در هر قرنی و عصری حسین حضور دارد! – هر کس که در صحنه او نیست، هر کجا که هست، یکی است، مؤمن و کافر، جانی و زاهد، یکی است. این است معنی این اصل تشیع ، که قبول هر عملی، یعنی ارزش هر عملی، به و به و به بستگی دارد! و اگر او نباشد، همه چیز بی‌معنی است و می‌بینیم که هست. مجموعه آثار ۱۹ صفحات ۲۰۴ و ۲۰۵. 💢 امام صادق(ع) را اهل دوزخ میدانند! آیا صحت دارد؟ ✅روایاتی که درباره مختار در کتب حدیثی آمده بر دو دسته اند. بعضی او را می کنند و بعضی در نکوهش وی سخن گفته اند. عالمان علم حدیث و رجال در برخورد با احادیث جناب مختار اکثرا مدح را برگزیده و راجع به روایات مقابل آن نظریاتی را مطرح نموده اند. ✅مجلسی (ره) روایت (نجات مختار) را وجه جمعی برای سایر روایات مدح و ذم مختار می داند، که او به جهت عقیده اش ابتدا اهل دوزخ بوده، اما با کمک امام حسین (ع) از عذاب الاهی نجات می یابد. اما آیت الله خویی (ره) این روایت را می دانند. ✅مختار از علمای حدیث روایاتی که در مذمّت مختار سخن گفته اند،  از نظر سند در نهایت ضعف اند. کشی (ره) در این باره می گوید: به نظر می رسد این روایات مورد و وضع اهل سنت قرار گرفته است 📚معجم الرجال، ج 18، ص 97. احتمال می رود این نوع احادیث از روی تقیه و جهت در امان ماندن امام و بنی هاشم از شر حاکمان ستمکار، از ایشان صادر شده باشد روایاتی که فرقه کیسانیه را به مختار نسبت داده و گویای کذاب بودن مختار است، نیز به عقیده عالمان علم رجال از تهمت های اهل سنت به وی بوده؛ چرا که محمد بن حنفیه هرگز ادعای امامت نداشته تا مختار مردم را به سوی او فرا خواند، بلکه کیسانیه بعد از وفات محمد بن حنفیه تشکیل شد 📚معجم الرجال، ج 18، ص100. 💢وزیر رفت که رفت! ژنرال آخوندی! وزیر محترم یکی از چند ژنرال با سابقه دولت بود که با رفت که رفت! ایشان سال ۹۲ در مجلس داد هم‌ را تکمیل کند و هم مسکن اجتماعی بسازد! تا مردم را صاحب خانه کند. او رفت، نه مسکن مهر را تکمیل کرد و نه یک متر ساخت! چه کسی پاسخگوست؟ 💢پولی که خرج امام حسین علیه السلام شود بر می گردد امام صادق علیه السلام فرمودند : مَنْ زَارَهُ کَانَ اللهُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ حَوَائِجِهِ وَ کَفَاهُ مَا أَهَمَّهُ مِنْ أَمْرِ دُنْیَاهُ وَ إِنَّهُ یَجْلِبُ الرِّزْقَ عَلَی عَلَی العُبدِ، وَ یُخلِفُ عَلَیهِ مَا یُنفِقُ. هر که او ( امام حسین ع) را کند خداوند نیاز هایش را بر آورد و آن چه از امور دنیا که برایش اهمیّت داشته را کفایت ‌فرماید و همچنین امام حسین علیه السلام رزق بنده را زیاد می کند و آن چه برای زیارت کند بر می گردد. 📚تهذیب الأحکام: ج6، ص45
💢در منابع شیعیان کتاب ج ۷ ص ۱۸۹ آمده است که یکی از علی مرتکب شده است چون علی آنها را از دیگری منع کرد؟ ✅اصل چیست و آیا صحت دارد؟ زنی مرتکب شده بود وقتی خواستند او را بزنند علی(ع) فرمود: کسانی که خودشان مرتکب این کار شده اند حق ندارند بزنند. یکی از کسانی که عقب رفت محمد بن علی فرزند امیرالمومنان بود. 📚این مطلب در کتاب کافی و من لایحضر ج ۸ ص ۳۵۶ آمده است. ✅بررسی سند روایت؟ در سند روایت الکافی « علی بن ابی حمزه » وجود دارد که واقفی بوده و در مورد او گفته شده است که و است. 📚زبده المقال ج2 ص15 بنابراین روایتش است. ✅روایت مذکور در « من لا یحضره الفقیه » شیخ صدوق نیز به صورت مرسل و بدون سند از « اصبغ بن نباته » نقل شده است که روشن است روایت بدون سند و غیر قابل احتجاج است. 📚الفقیه ج4 ص32 ✅بنابراین سند هر دو است و باید توجه داشت در صرفا مراجعه و استناد به منبع و آدرس کتاب دلیل بر صحت یک نیست و می بایست ابعاد مختلف از جمله و مورد بررسی قرار گیرد.
💢چرا حضرت محمد را آزار می‌دهیم ✅امام صادق(ع) در مجلسی فرمودند: چه مى‌شود شما را كه حضرت محمد(ص) را آزار مى‌دهيد؟! مردى گفت: شوم! چگونه رسول‌الله را آزار داده‌ایم؟ امام صادق(ع)فرمودند: مگر نمى‌دانيد كه شما بر آن حضرت عرضه مى‌شود؟ و وقتی معصيتى در آنها فرمايد آزرده مى‌‌گردد؟ پس رسول‌الله را ندهيد و با اعمال نیکوی خود، آن حضرت را شادمان سازيد. 📚امالی شیخ مفید،مجلس۲۳، شماره ۲۹ 💢از ابن عباس است كه به ايشان، اطلاع دادند كه على (ع) عده اى انسان(مرتد) را است. ابن عباس گفت: اگر من بجاى او مى‌بودم، آنها را نمى‌سوزاندم. زيرا نبى‌اكرم فرمود: ” مردم را با خدا (آتش) عذاب ندهيد.”بلكه آنها را مى‌كشتم همانطور كه پیامبر فرمود: “هركس دينش را تغيير داد او را بكشيد.” [مختصر صحيح بخارى، باب٧٠، ص٦٤٩ ] این‌ امام شیعیان است!! ✅آنچه در مورد افراد توسط پیشوایان مسلمین نقل شده است باید به دقت بررسی شود چون این عمل را نمی توان با اسناد به کسی نسبت داد مخصوصا کسانی که مهربان ترین انسانها بوده اند و صدها روایت تاریخی صحیح، این مسئله را می کند. یکی از راویان این عکرمه است که به اقرار علمای اهل سنت فردی دروغگو بوده است: جریر بن عبدالحمید از یزیدبن ابی زیاد نقل می کند که روزی به دیدار علی بن عبدالله بن عباس رفتم و را دیدم که بر درب نخلستان بسته شده بود، پرسیدم: چرا عکرمه را بسته ای؟ گفت: او بر پدرم دروغ می بندد. [1] قضیه دروغ بستن عکرمه بر ابن عباس بین مشهور بود تا جائی که ضرب المثل شده بود کما اینکه یحیی بن بکا می گوید از ابن عمر شنیدم که به نافع می گفت: از خدا بترس و بر من نبند همان گونه که عکرمه بر ابن عباس می بست. [2] گفته شده که بر رأی خوارج بوده است به همین خاطر امام مالک و مسلم از او روایتی نقل نکرده اند. [3] قاسم به عثمان بن مرة گفت: ای برادر! عکرمه دروغگوئی است. صبح یک حدیثی را نقل می کند و غروب از حدیث خود بر می گردد. [4] با توجه به این این نقل نمی تواند به عنوان سند قابل اعتماد محسوب شود. 📚 منابع: [1]. سیر أعلام النبلاء، ج5، ص23. [2]. همان، ج7، ص237. [3]. تذکرة الحفاظ، ج1، ص74. [4]. تهذیب الکمال، ج20، ص286
💢آیا فاطمه(س)، مردانی که به علی(ع) کرده بودند را تهدید کرد که در صورت ادامه رفتارشان، موی سر خود را پریشان خواهد کرد؟! آیا این ‌کار با آن‌حضرت، منافات ندارد؟ ✅در منابع و تاریخی و به صورت پراکنده، نقل‌های درباره بی‌حرمتی به حضرت فاطمه(س) آمده است: ابو‌هاشم می‌گوید: هنگامى که على(ع) را از خانه بیرون بردند، فاطمه(س) نیز پیراهن پیامبر خدا(ص) را روى سرش گذاشت و دست حسنین(ع) را گرفت و به دنبال آن‌حضرت بیرون آمد و خطاب به ابوبکر فرمود: «مرا با تو چکار؟! می‌خواهى بچه‌هایم را یتیم کنى و مرا بی‌شوهر؟ به خدا سوگند! اگر گناه نبود، مویم را پریشان ‌کرده و به درگاه پروردگارم فریاد می‌زدم». مردى از میان آن جمعیت -خطاب به ابوبکر یا عمر- گفت: از این کار چه منظورى دارى؟ [می‌خواهى عذاب بر این امّت نازل کنى؟] سپس فاطمه(س) دست على(ع) را گرفت و از مسجد بیرونش آورد. بررسی سند روایت: روایت از حیث سند است؛ زیرا: اوّلاً: در سند آن، فردی به نام معلّى بن محمد بصری وجود دارد که بعضی از کتاب‌های رجالی او را از جهت مذهب و حدیث، مضطرب دانسته‌اند. علاوه بر این‌که؛ در این روایت نامی از ابوهاشم به میان آمده است که مشخص نیست چه کسی است و مجهول می‌باشد. ثانیاً: این روایت یک نقل تاریخی است و از امام معصوم نقل و صادر نشده است. لذا حدیث موقوف است که حدیث از حدیث ضعیف می‌باشد. مگر آن‌که قراینى وجود داشته باشد که به طور عادت موجب اطمینان به صدور آن از معصوم(ع) گردد. بررسی روایت: با قطع نظر از ضعف سند، این روایت منافاتی با حضرت زهرا(س) ندارد؛ زیرا: 1. در روایت یاد شده، تأکید شده که اگر این ‌کار گناه نبود، اقدام به انجام آن می‌کردم. این بیان مانند سخن حضرت یوسف(ع) است که قرآن درباره آن می‌فرماید: «وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّهِ». 2. در مواردی چون فدکیه که در مسجد النبی(ص) بیان شد، فاطمه(س) در پشت پرده با مردم سخن می‌گفت، نه در جلوی چشم آنها. لذا ممکن بود در این واقعه نیز به پشت پرده رفته و در آنجا موی خود را پریشان کند، نه در بین نامحرمان که با عصمت آن‌حضرت داشته باشد. 3. از طرفی ایشان نفرموده که در آن جمع و در همان لحظه این ‌کار را انجام می‌دهد. به منزل رفته و برای آن‌که پریشانی خود را نزد خدا اعلام کند به این ‌کار دست بزند. البته دو اخیر با عبارت "لولا أن تکون سیئة" چندان همخوان نیست و توجیه اول مناسبتر است. 4. به هر حال، تهدید فاطمه(س) باعث شد که مردم دست به اعتراض بردارند. لذا حضرت به همراه امام علی(ع)، بدون این‌که این ‌کار را انجام داده باشد، به برگشتند. 📚الکافی، ج 8، ص 237  📚أسماء مصنفی الشیعة، ص 418،  📚مرآة العقول ، ج 26، ص 183
🤔 ❓با توجه به رسیدن ماه رجب و اولین شب جمعه آن که لیله الرغائب است لطفا توضیح دهید که است که این شب به نام شب آرزوها مشهور است .آیا لیله الرغائب به معنای شب آرزوها است❕❕ 💠💠 👌اولین شب جمعه ماه رجب را « » می گویند . 🔶پیامبر فرمود: « از اولین شب جمعه ماه رجب غافل نشوید زیرا آن شب ، شبی است که فرشتگان آن را به لیله الرغائب نامگذاری کرده اند و زمانی که یک سوم شب بگذرد تمام فرشتگان آسمان و زمین گرد کعبه و حوالی آن جمع می شوند ... » 📚وسائل الشیعه ج8 ص99 ❗️لیله الرغائب به معنای شب نمی باشد . 🔶لیله الرغائب یعنی شبی که به خاطر پاداش ها و فضیلت های فراوانی که دارد مورد میل و رغبت فراوان است و یا به معنای شب پاداش های است . ✍زیرا « رغائب» جمع « رغیبه» است که هم به معنای « کار مورد رغبت » آمده است و هم به معنای « پاداش و عطای فراوان » . 📚مفاتیح نوین ، مکارم شیرازی ، ص635 👌پیامبر گرامی اعمالی را برای این شب به این ذکر کردند: « روز پنج شنبه اول ماه رجب را روزه می گیری و چون شب جمعه فرا رسید میان نماز مغرب و عشا دوازده رکعت نماز می گذاری ( هر دو رکعت به یک سلام) و در هر رکعت از آن یک مرتبه سوره «حمد »و سه مرتبه « انا انزلناه » و دوازده مرتبه « قل هو الله احد» را می خوانی و پس از اتمام نماز هفتاد مرتبه می گویی « اللهم صل علی محمد النبی الامی و علی آله» آنگاه به سجده می روی و هفتاد بار می گویی « سبوح قدوس رب الملائکه و الروح» سپس سر از سجده بر می داری و بار می گویی « رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم انک انت العلی الاعظم» بار دیگر به سجده می روی و هفتاد مرتبه می گویی « سبوح قدوس رب الملائکه و الروح » آنگاه حاجات خود را می طلبی که بر آورده می شود» ❗️و در ادامه فرمود: « کسی که چنین نمازی را بخواند خداوند همه گناهانش را می آمرزد اگر چه گناهانش به اندازه کف روی دریاها و ریگ های و سنگینی کوهها و اندازه برگ های درختان باشد و در قیامت درباره هفتصد تن از خاندانش شفاعت می کند و چون شب اول قبر فرا رسد خداوند پاداش این نماز را به نیکوترین چهره ، با رویی گشاده و درخشان و زبانی فصیح و گویا به سوی قبر او می فرستد .آن چهره نیکو به وی می گوید ای حبیب من بر تو بشارت باد که از هر شدت و سختی نجات یافتی . 🔶از آن چهره نیکو می پرسد تو کیستی من تا کنون چهره ای از تو زیباتر ندیده ام و بویی از بویت خوشتر به مشامم نرسیده است . ✍آن چهره نیکو پاسخ میدهد من پاداش آن نمازی هستم که تو در فلان شب در فلان ماه و در فلان سال به جا آوردی من امشب به نزد تو آمده ام تا حقت را ادا کنم و مونس تنهایی تو باشم و وحشت را از تو دفع نمایم ( وهمواره در کنارت باشم) تا زمانی که در روز رستاخیز بر خیزند و در عرصه قیامت بر سرت سایه بیفکنم» 📚اقبال الاعمال ، سید بن طاووس ، ج2 ص632 📚بحار الانوار ج95 ص395 ❗️ممکن است برخی اشکال کنند اعمالی که برای لیله الرغائب ذکر شده است دارای سند محکم و نمی باشد لذا عمل بر اعمال توصیه شده وجهی ندارد. 🔶در پاسخ می گوییم اگر به فرض این اشکال صحیح باشد باز هم خدشه ای در استحباب عمل به اعمال لیله الرغائب نمی شود. 👌در روایات متعددی آمده است که اگر از سوی اهل بیت ثوابی بر انجام عملی روایت شد ، در حالی که آن روایت دارای سند نمی باشد و ضعیف باشد انسان می تواند به قصد رجا و مطلوبیت آن را بخواند و خداوند نیز پاداش ثواب آن عمل را میدهد. 🔷امام علیه السلام فرمود: « هر کس از ما اهل بیت روایتی دریافت کرد که مشتمل بر ثواب بر انجام کار خیر بود و او نیز آن اعمال را انجام دهد به او پاداش می دهد اگر چه ما آن را نگفته باشیم» 📚ثواب الاعمال ص160 📚وسائل الشیعه ج1 ص80 🔶امام باقر علیه السلام فرمود: « هر کس روایتی به او مبنی بر ثواب خداوند بر انجام عملی رسید و او نیز آن عمل را به امید ثواب انجام دهد خداوند به او پاداش می دهد اگر چه حدیث و روایتی که به او رسیده نباشد» 📚بحار الانوار ج2 ص256 👌علامه می نویسد: « به خاطر این روایات است که بسیاری از علمای شیعه در سنن و آداب و مستحبات و مکروهات به اخبار و مجهول استدلال می کنند » 📚بحار الانوار ج2 ص257 ❕البته ما در گذشته ثابت کرده ایم که تمام روایات منقول در کتب معتبر حدیثی ما مورد استناد و قبول است جز آن موارد قلیلی که خلاف قرآن و سنت ، می باشد زیرا روایات ما محفوف به قرائن متعدده بر صحت می باشد که ضعف سند را جبران می کند و اعمال مذکور لیله الرغائب نیز از این قاعده خارج نیست ؛
،سجاد_تنبیه_بردگان 🤔 ❔این که در روایاتی آمده که امام سجاد در ماه رمضان بردگان خودش را نمی زد یعنی چه ❗️برده زدن داره که امام سجاد به خاطر ماه رمضان اونها را نمی زد ❕❕ 💠💠 👌دستور به حسن معاشرت با بردگان از دستورات موکد و اساسی اسلام است تا جایی که پیامبر فرمود ؛ « جبرئیل پیوسته سفارش ( حسن معاشرت ) با بردگان را به من می کرد » 📚الفقیه ج 4 ص 13 👌و فرمود ؛ « از هر چه می خورید و می پوشید ، بردگان را هم بخورانید و بپوشانید » 📚امالی طوسی ج 2 ص 18 👌علی علیه السلام فرمود ؛ « آخرین چیزی که از پیامبر در هنگام وفاتش شنیدم این بود که گفت شما را وصیت می کند به حسن با یتیم و برده » 📚مستدرک الوسائل ج 15 ص 456 👌و فرمود ؛ « از خدا بترسید ، از خدا بترسید در مورد زنان و بردگان زیرا آخرین سخنان پیامبر شما مربوط به حسن رفتار با زنان و بود » 📚الکافی ج 7 ص 49 ❕پیامبر گرامی و امامان بزرگوار علیهم السلام بر اساس این تعالیم ، بهترین رفتار ها را با بردگان می کردند به گونه ای که همگان حسن رفتار با بردگان را از آنها می آموختند ؛ 📚وسائل الشیعه ج 23 ص 9 باب 1 _ بحار الانوار ج 63 ص 413 ❕حال آنچه مورد قرار گرفته است روایتی در مورد امام سجاد علیه السلام است که آمده است ؛ « زمانی که ماه رمضان می شد امام سجاد علیه السلام بردگان و کنیزان خود را نمی زد ، بلکه و جرم های آن ها را می نوشت و در آخرین شب ماه رمضان از جنایات آنها می گذشت و می گفت بروید شما را عفو کردم و آزادتان کردم ...» 📚وسائل الشیعه ج 10 ص 318 ❕بی شک زدن بدون دلیل و بردگان امری ناپسند است ، اما اگر بردگان جنایاتی به بار بیاورند که شایسته حد و تعزیر باشد ، زدن و تنبیه آنها نه تنها ناپسند نیست ، بلکه برای ادب کردن آنها لازم و است . 👌روایاتی که در مورد تنبیه بردگان توسط امامان نقل شده است ناظر به همین مطلب است که بردگان گناهان و جنایاتی مرتکب می شدند که شایسته حد یا تعزیر بودند و امامان نیز حسب وظیفه آنها را تنبیه می کردند . ❕اما از آنجایی که امامان به حسب مصالح و شرایط اجازه بخشیدن حد و تعزیر را بر دارا هستند ؛ 📚وسائل الشیعه ج 28 ص 40 باب 18 👌امام سجاد علیه السلام به خاطر شرافت و فضیلت ماه رمضان بردگانی را که جنایت و جرم می کردند و شایسته تنبیه بودند را مورد و بخشش قرار می داد . ❕بنابراین آنچه مذموم است تنبیه کردن بی حساب و کتاب بردگان است اما تنبیه کردن و جاری کردن حدود الهی و تعزیرات بر بردگانی که جرم و جنایت می کنند به هیچ عنوان ناپسند تلقی نمی شود .