eitaa logo
مدح و متن اهل بیت
9.6هزار دنبال‌کننده
19.1هزار عکس
21.3هزار ویدیو
1.5هزار فایل
@Yas4321 ارتباط با ادمین @Montazer98745 ارتباط با مدیر
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ❔فلسفه این که مسافر می تواند در مکه و مدینه و کوفه و کربلا نمازش را بخواند چیست ❗️❗️ 💠💠 👌آنچه در روایات در این رابطه بیان شده است ، آن است که چون این چهار مکان دارای و شرف هستند و نشانه های توحید و نبوت و زمامداری و ولایت و امامت و شهادت در این اماکن یعنی مسجد الحرام و مسجد النبی و مسجد کوفه و حرم امام حسین علیه السلام هویدا است ، نماز در این چهار مکان به سبب شرافت و عظمت این مکان ها دارای بیشتری است و مسافر وقتی وارد این ها می شود می تواند نمازش را تمام بخواند تا در برابر تعداد رکعات بیشتری که می خواند بیشتری کسب کند . 🔷امام علیه السلام در جواب نامه علی بن مهزیار در مورد اتمام نماز در حرمین فرمود ؛ « تو نسبت به فضیلت نماز در حرمین نسبت به غیر آن آگاهی داری ، من دوست دارم زمانی که وارد بر آن دو مکان می شوی را تمام بخوانی ( و ثواب بیشتری دریافت کنی )» 📚 ج5 ص428 🔷امام علیه السلام نیز فرمود ؛ « اگر در مسجد الحرام نمازت را شکسته بخوانی ، تکلیفت را انجام داده ای اما اگر کامل بخوانی این خیر است و زیادی خیر هم است و پاداش دارد » 📚 ج8 ص527 👌و به زیاد قندی فرمود ؛ « آنچه برای خودم دوست دارم برای تو هم دوست دارم و آنچه برای خودم مکروه دارم برای تو هم مکروه دارم ، نماز را در و و حرم تمام بخوان ( که فراوان دارد )» 📚 ج5 ص430
﷽ 🍀 حکم #نماز_مسافر در حرم #امام_حسین علیه السلام 🍀 #احکام
‼️ فرق حد ترخص و مسافت شرعی 🔷س 4201: ۱. فرق و چیست؟ ۲. اگر در حال گشت زنی و بدون قصد طي کردن مسافت شرعی از شهر دور شويم، آیا است؟ ✅ج: ۱) مسافت شرعی (حدود ۴۱ کیلومتر) است، هرچند به صورت رفت و برگشت باشد، البته در این صورت باید مسیر رفت حداقل ۲۰/۵ کیلومتر باشد، ولی حد ترخص* مکانی است که در آنجا شهر شنیده نمی شود. ۲) کسی که از اول سفر، قصد مسافت شرعی ( یا ) ندارد یا مردد در آن است، نمازش تمام است اگرچه به مسافت شرعی رفته باشد ولی اگر برگشت به مقدار هشت فرسخ باشد، نمازش در برگشت است. * طبق تحقیقات انجام گرفته حد ترخص از آخر شهر حدود ۱۳۵۰ متر می باشد.
‼️تمام خواندن نماز مسافر 🔷س 4294: اگر مسافری كه نمازش است در اثر فراموشی، نماز را کامل بخواند و بعداً متوجه شود چه وظیفه ای دارد؟ ✅ج: اگر فراموش كند که نمازش، شكسته است و تمام بخواند، اگر متوجه شد، باید نماز را دوباره بخواند و اگر پس از وقت به یاد آورد، قضای نماز واجب نیست.
🔍بازخوانی معیار مسافت شرعی؛ «یک روز راه» یا «هشت فرسخ»؟ دلایل قرآنی: 📌نکته‌ای وجود دارد که در تحلیل فقهی از تقصیر نماز، مورد غفلت واقع شده است، و آن هم قید «حرجی بودن» سفر است. برای روشن شدن مطلب آیاتی را که واژۀ «سفر» در آنها بکار رفته است ملاحظه می‌کنیم: 🔸أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَريضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَ عَلَى الَّذينَ يُطيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعامُ مِسْكينٍ...(بقره، 184) 🔸... فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَ مَنْ كانَ مَريضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُريدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُريدُ بِكُمُ الْعُسْرَ...(بقره، 185) 🔸... وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضى‏ أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعيداً طَيِّباً...(نساء، 43) 👈واژه سفر در عرف قرآن در چه فضایی بکار رفته است؟ در آیۀ نخست، مریضی، مسافرت و ناتوانی را در کنار هم آورده است و آنها را از روزه گرفتن معاف کرده است. از طرفی می‌دانیم که منظور از مریضی هر نوع آن نیست، بلکه آن بیماری است که برای فرد در حالت روزه گرفتن، مشقت و حرج داشته باشد. معنای «عَلَى الَّذينَ يُطيقُونَهُ» نیز مشخص است. پس اینکه «سفر» بین این دو قرار گرفته است معلوم است که آن هم یکی از مصادیق حرج است که روزه گرفتن را برمی‌دارد. ⬅️ در آیۀ دوم نیز مسافر، کنار مریض آمده است و در ادامه می‌فرماید: خداوند راحتی را بر شما اراده کرده است نه عسر و حرج را. یعنی مریض و مسافر که از روزه گرفتن معاف می‌شوند از مصادیق عسر و حرج هستند. 🌀وجه مشترک مسافر و مریض در آیۀ سوم نیز حرج و مشقت است؛ یعنی همان‌طور که استفادۀ آب برای طهارت مریض حرجی است، همان‌طور هم پیدا کردن آب برای مسافر حرجی است. یعنی مسافر در مظان مشقت، برای پیدا کردن آب قرار دارد. علامه در تفسیر المیزان نیز ذیل این عبارت می‌فرماید: «مسافرت خود یکى از ابتلائاتى است که آدمى دارد، و در آن حال بسیار مى‌شود که دسترسى به آب پیدا نمى‌کند.» 🔹پس واژۀ «سفر» در قرآن در فضای عسر و حرج تعریف شده است. لذا وقتی مسافرت یک روز راه یا هشت فرسخ در روایات بیان شده است، همان مسافرتی است که چنین خصوصیتی داشته باشد؛ به عبارت دیگر سفر حرجی را خود سنت مشخص کرده است که یک روز راه است که نوعا مشقت هم دارد. ⬅️این نکته را توجه کنیم که چنین مسافرت‌هایی در آن زمان اغلب با خطراتی مواجه بوده است؛ مانند راهزن، حیوانات وحشی و ... مؤید این مطلب روایتی است که داوود رقّى گويد: به امام صادق(ع) عرض كردم: گاهى در سفر هستم و وقت نماز است و آبى همراه من نيست و بعضى مى‌گويند: آب در نزديكى ما پيدا مى‌شود، آيا با بودن وقت، از سمت راست و چپ به دنبال آب بروم‌؟ فرمود: نیازی نیست، تيمّم كن؛ زيرا مى‌ترسم كه از همراهان خود عقب بمانى و گرفتار درندگان شوی.(کافی، ج3، ص64) ❓حال سؤال این است که آیا هشت فرسخ امروز مشقتی دارد؟ هشت فرسخ در زمان صدور حکم، مساوی با همان مسیرة یوم بوده است؛ یعنی در یک روز راه هشت فرسخ پیموده می‌شد. اما امروز که هشت فرسخ در عرض یک ساعت طی می‌شود همان حرج یک روز راه را دارد؟ این در حالی است که ملاک مسیرة یوم که در سنت بیان شده است، در نوع موارد با مشقت همراه است.