💠 هدفِ بندگی با برکات بندگی فرق دارد 🔹 برگرفته از جلسات "خدا در معارف اهل بیت علیهم‌السلام"؛ جلسه هفتم؛ دوشنبه ۲۸ اسفند 🎙استاد حجة الاسلام و المسلمین سیدمحمدتقی موسوی ▫️هدف از بندگی کشف شهود و کرامت نیست، ولی اگر در مسیر بندگی خدا عنایتی کرد، این برکت بندگی است. ▫️اهل بیت علیهم‌السلام برای کشف و کرامت بندگی نکردند. ▫️چه هنری است که کسی پشت دیوار را ببیند یا فکر کسی را بخواند؟ ▫️می‌گوید: می‌خواهم بندگی کنم تا مریض‌ها را شفا دهم و برای حوائج مومنین دنبال بندگی هستم. می‌گوییم ... @madras_emb

🔆 اهمیت قضاء حوائج مومنین در سیره امام مجتبی علیه‌السلام عَنْ مَيْمُونِ بْنِ مِهْرَانَ قَالَ: كُنْتُ جَالِساً عِنْدَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍ‏ علیهماالسلام فَأَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنَّ فُلَاناً لَهُ عَلَيَّ مَالٌ وَ يُرِيدُ أَنْ يَحْبِسَنِي فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا عِنْدِي مَالٌ فَأَقْضِيَ عَنْكَ قَالَ فَكَلِّمْهُ قَالَ فَلَبِسَ علیه السلام نَعْلَهُ فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَ نَسِيتَ اعْتِكَافَكَ فَقَالَ لَهُ لَمْ أَنْسَ وَ لَكِنِّي سَمِعْتُ أَبِي علیه السلام يُحَدِّثُ عَنْ جَدِّي رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله أَنَّهُ قَالَ مَنْ سَعَى فِي حَاجَةِ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ فَكَأَنَّمَا عَبَدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ تِسْعَةَ آلَافِ سَنَةٍ صَائِماً نَهَارَهُ قَائِماً لَيْلَه‏. 📚من لا يحضره الفقيه؛ ج‏۲؛ ص۱۸۹ ابن مهران گويد: با امام حسن علیه السّلام در مسجد و در حال اعتکاف نشسته بوديم. مردي خدمت آن حضرت آمد و گفت: اي فرزند پيامبر خدا! فلان شخص مالي از من طلب دارد و مي خواهد مرا به سبب عدم پرداخت آن زنداني کند. امام حسن علیه السّلام فرمودند: سوگند به خدا! مالي ندارم تا بدهي تو را بپردازم. آن شخص گفت: پس با طلبکارم صحبت کنيد (تا مهلت دهد). امام آماده ي حرکت شدند. عرض کردم: اي فرزند رسول خدا! آيا فراموش کرده ايد که در حال اعتکاف به سر مي بريد؟ (و نبايد از مسجد خارج شويد؟) حضرت فرمودند: فراموش نکرده ام بلکه شنيده ام از پدرم که از جدّم رسول الله صلی الله علیه و آله روايت مي کرد: هر کس براي برآورده شدن حاجت برادر مسلمانش تلاش کند، گويا نُه هزار سال روزها را روزه گرفته و شب ها را به عبادت سپري کرده است. #حدیث @madras_emb

💠 سلسله مطالبی پیرامون احادیث مرسل قسمت اوّل: عوامل موجب استعمال تعبیر «بعض أصحابنا» 🔸 عامل اوّل: در مقام نقد بودن یکی از عوامل استعمال تعبیر «بعض أصحابنا» این است که متکلّم در مقام نقد مطلب منقول است، و برای احترام، نام ناقل را نمی‌برد.1️⃣ در این موارد، نام نبردن به علّت احترام است و مطلب حاجی نوری در این که مراد از «بعض أصحابنا»، بعض زعما و بزرگان است، مطلب صحیحی است.2️⃣ ———————————————————- 1️⃣ آقای بیگدلی می‌گفت: ما نزد حاج شیخ عبدالحسین وکیلی از شاگردان آیت الله بروجردی درس می‌خواندیم. ایشان پیش از درس آیت الله بروجردی به ما درس می‌داد و درس را تا شروع شدن درس آیت الله بروجردی ادامه می‌داد. همین باعث می‌شد که ما در بین جمعیّت شاگردان مرحوم بروجردی قرار بگیریم و به همین دلیل درس ایشان را گوش می‌دادیم. در یکی از روزها، آقای بروجردی مطلبی را بدون نام بردن عالمی نقل کرده و در مقام اشکال به آن بودند. یکی از شاگردان می‌گوید: مراد شما سیّد مرتضی است؟ آقای بروجردی گفت: آقا خودم می‌دانستم و چون در مقام نقد بودم، نخواستم اسمشان را ببرم. ایشان در ادامه شروع به نصیحت کردن درباره‌ی شأن علما کردند و همین باعث شد، درس تمام شود و ادامه‌ی درس به نصیحت بگذرد. 2️⃣ خاتمة مستدرک الوسائل، ج۳، ص۵۱۰: «... و أمّا ثانياً: فلأنّهم قديماً و حديثاً، إذا رأوا في كلام أحد من العلماء: عند الأصحاب، أو عند أصحابنا، أو قال بعض أصحابنا، و نظائر ذلك، لا يشكّون في أنّ المراد بهم الفقهاء العدول، و العلماء الثقات الذين يحتجّ بقولهم في مقام تحصيل الإجماع أو الشهرة أو غير ذلك، نعم لم يختصّوا ذلك بالإماميّة، بل يطلقون الأصحاب على سائر فرق الشيعة، الذين هم في الفروع كالإماميّة، كالواقفيّة و الفطحيّة و أضرابهما، لا الزيديّة الذين صاروا عيالاً لأبي حنيفة في الفروع.» 🔺درس خارج اصول استاد معظّم آقای حاج سیّد محمّد جواد شبیری زنجانی، تاریخ: ۷ مهر ۱۳۹۸ @ketabe_Estenad

🔆 روایتی قابل تامل از حضرت امام مجتبی علیه السلام ... عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ الْبَرْقِيِّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّهِ‏ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ علیهماالسلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله‏ إِنَّ بَيْنَ شَعْبَانَ وَ شَوَّالٍ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ وَ هُوَ شَهْرُ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ هُوَ شَهْرُ الْبَرَكَةِ وَ هُوَ شَهْرُ الْمَغْفِرَةِ وَ هُوَ شَهْرُ الرَّحْمَةِ وَ هُوَ شَهْرُ التَّوْبَةِ وَ هُوَ شَهْرُ الْإِنَابَةِ وَ هُوَ شَهْرُ قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ وَ هُوَ شَهْرُ الِاسْتِغْفَارِ وَ هُوَ شَهْرُ الصِّيَامِ وَ هُوَ شَهْرُ الدُّعَاءِ وَ هُوَ شَهْرُ الْعِبَادَةِ وَ هُوَ شَهْرُ الطَّاعَةِ وَ هُوَ شَهْرُ الْعِتْقِ مِنَ النَّارِ وَ الْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ مَنْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ إِلَى قَابِلٍ فَأَيُّكُمْ متثق [يَثِقُ‏] بِبُلُوغِ شَهْرِ رَمَضَانٍ قَابِلٍ صُومُوهُ صِيَامَ مَنْ يَرَى أَنَّهُ لَا يَصُومُ بَعْدَهُ أَبَداً فَكَمْ مِنْ صَائِمٍ لَهُ عَاماً أَوَّلَ أَمْسَى عَامَكُمْ هَذَا فِي الْقَبْرِ مَدْفُوناً وَ أَصْبَحَ فِي التُّرَابِ وَحِيداً فَرِيداً يُنَبِّهُكُمُ اللَّهُ مِنْ رَقْدَةِ الْغَافِلِينَ وَ غَفَرَ لَنَا وَ لَكُمْ يَوْمَ الدِّين‏. 📚فضائل الأشهر الثلاثة؛ ص۱۱۷ امام مجتبی علیه السلام فرمودند؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: ...کسی که در ماه رمضان بخشیده نشود تا ماه رمضان بعدی بخشیده نمی شود؛ پس کدامیک از شما اطمینان دارد که به ماه رمضان بعدی برسد؟ روزه بگیرید بسان روزۀ کسی که اعتقاد دارد بعد از این ماه، هرگز نمی تواند روزه بگیرد... چه بسیار روزه گیرانی که سال قبل را روزه گرفتند و امسال در قبر مدفونند و سر بر تراب دارند در حالی که تنهایند ... خداوند شما را از خواب غفلت بیدار نماید و ما و شما را در روز قیامت بیآمرزد. @madras_emb

💠 سلسله مطالبی پیرامون احادیث مرسل قسمت دوم: عوامل موجب استعمال تعبیر «بعض أصحابنا» 🔸عامل دوم: معاصر بودن منقول در مقام نقل از هم‌ردیفان و معاصران، بسیار از تعبیر «بعض أصحابنا» استفاده می‌کنند. نجاشی مطالب زیادی را از «بعض أصحابنا» نقل کرده که گاه در مقام نقد بوده و گاه آن‌ها را می‌پذیرد. مراد از «بعض أصحابنا» در کلام نجاشی، گاه شیخ طوسی و گاه ابن غضائری است. یکی از منابع صفّار در بصائر الدرجات، کتاب بصائر الدرجات سعد بن عبدالله است که با توجّه به قرائن، در برخی از موارد با تعبیر «بعض أصحابنا» از سعد بن عبدالله که معاصر او بوده، نقل کرده است. این مطلب با مقایسه‌ی بصائر الدرجات صفّار و مختصر البصائر موجود از سعد بن عبدالله و بخش‌های منقول از سعد بن عبدالله در انتهای اختصاص - که حدود ۳۰ صفحه بوده و ابتدای آن نام سعد نیز آمده - ثابت می‌شود. ● شاید علّت تعبیر به «بعض أصحابنا» از معاصرین، این باشد که نقل از شخص با نام، به منزله‌ پذیرش مرویٌ عنه به عنوان استاد است، و راوی نمی‌خواهد استاد بودن مرویٌ عنه نسبت به خود را تصدیق کند. ● اساساً نقل از معاصر، نیازمند مجاهده‌ با نفس است و از آن مهم‌تر، این است که فردی از کوچک‌تر از خود مطلبی را نقل کند. حاج آقای والد می‌فرمودند: یکی از خصائص اخلاقی مرحوم علّامه مجلسی این است که به آسانی از مرحوم سیّد علی خان مدنی مطالبی را در بحار نقل کرده، در حالی که سیّد علی خان، ۱۰ تا ۱۵ سال از مرحوم مجلسی کوچک‌تر است. ● نجاشی در شرح حال حمّاد بن عیسی عبارتی را آورده که در آن غلط نسخه‌ای یا چاپّی نیز وجود دارد.(۱) ایشان می‌نویسد: «... و بلغ من صدقه أنّه روى عن جعفر بن محمّد علیهما السلام و روى عن عبد الله بن المُغِيرة عن عبد الله بن سِنان عن أبي عبد الله عليه السلام‏.» (۲) به این معنا که حمّاد بن عیسی با این حال که خود، راوی از امام صادق علیه السلام است، روایاتی را با دو واسطه از امام صادق علیه السلام نقل کرده، و همین نشانگر صفای نفس و صدق سریره اوست، زیرا ابایی نداشته که از عبدالله بن مغیره که کوچک‌تر از او و در طبقه‌‌ی متأخّر از او بوده، مطالبی را نقل کند. این مطلب امری عادی و طبیعی نبوده و تنها افرادی که وارستگی‌های خاصّی در آن‌ها وجود دارد، اعتنایی به احترامات نسبت به خود ندارند.(۳) ● به نظر می‌رسد در مواردی که راوی از معاصرین خود مطلبی را نقل می‌کند، نفس نقل از معاصر، نشانگر قبول اوست، و با تتبّع در موارد نیز به دست آمده که نوعاً آن معاصرین، افراد شناخته شده و جلیلی هستند. به طور متعارف در نقل از معاصرین، تعبیر «عن رجل» که همراه احترام نیست، به کار نمی‌رود. در نتیجه در این صورت دوم نیز، مطلب حاجی نوری که «بعض أصحابنا» درباره بزرگان و اجلّاء است، صحیح به نظر می‌رسد. (۴) نکته‌ی مشترک این دو صورت، این است که راوی، «بعض أصحابنا» را می‌شناسد، امّا انگیزه‌های دیگری باعث شده که نام او را نبرد. ————————————————— 1️⃣ در نسخه چاپی و ظاهرا در نسخ خطّی، به صورت «روى عن عبد الله بن المُغِيرة و عبد الله بن سِنان عن أبي عبد الله عليه السلام» آمده که صحیح آن بدین صورت است: «روى عن عبد الله بن المُغِيرة (عن) عبد الله بن سِنان عن أبي عبد الله عليه السلام». 2️⃣ رجال النجاشی: ص۱۴۲، رقم۳۷۰. 3️⃣در شرح حال آقایی که از مشایخ اخلاق بوده، نقل شده که از ایشان پرسیدند، آیا شما شاگرد آقای خویی بودید؟ ایشان در جواب گفت: آقای خویی درس آقای نائینی را برای ما تقریر می‌کرد. گویا ابا داشته که خود را شاگرد آقای خویی بداند، و خود را در ردیف آقای خویی و شاگرد آقای نائینی می‌دانسته است. این مطلب اگر چه می‌تواند عادی باشد، امّا از علمای اخلاق، بسیار عجیب است. بنده نیز درس آقایی شرکت می‌کردم و از ایشان پرسیدیم شما چه زمانی درس آقای خویی می‌رفتید؟ ایشان گفت: آن موقع که درس آشیخ محمّد حسین [اصفهانی] می‌رفتیم، ایشان مدّتی بیمار شد و از آقای خویی خواهش کردیم درس را شروع کنند. 4️⃣ خاتمة مستدرک الوسائل: ج۳،ص۵۱۰. 🔺درس خارج اصول استاد معظّم آقای حاج سیّد محمّد جواد شبیری زنجانی، تاریخ: ۷ مهر ۱۳۹۸ @ketabe_Estenad @madras_emb

📆 ۱۰ فروردین سالروز وفات مرجع بزرگ شیعه آیت‌الله‌العظمی بروجردی "رضوان الله علیه" آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی درباره استادشان: از بعضی از افراد شنیدم آقای بروجردی زمانی که در بروجرد بودند، ماه‌های رجب و شعبان را روزه می‌گرفتند یعنی با ماه رمضان، سه ماه متوالی روزه می‌گرفتند. ایشان در قم در همان سال وفات (در ۸۶ سالگی) تا آخر ماه رمضان روزه گرفت. یک وقتی ما شنیدیم که فرمود: من از اول تکلیف تا حالا -لا للسفر و لا للمرض- روزه‌ام قضا نشد. البته حدود دو سال بعد از این سخن در خود ماه رمضان مریض شد که شاه هم به عیادتش آمد و ایشان روزه آن روز را افطار کرده بود. ولی همان سالی که وفات کرد، تمام ماه رمضان را روزه گرفت. 📚 جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص۵۷۹ @madras_emb

▪️بِأسيافِ ذاكَ البَغيِ أوّلَ سَلِّها أصيبَ عَلِيٌّ لا بِسيفِ ابنِ مُلجَمِ إنَّ أعرابِيّا أتى أميرَ المُؤمِنينَ عليه السلام وهُوَ فِي المَسجِدِ ، فَقالَ : مَظلومٌ ! قالَ : اُدنُ مِنّي . فَدَنا ، فَقالَ : يا أميرَ المُؤمِنينَ مَظلومٌ ! قالَ : اُدنُ . فَدَنا حَتّى وَضَعَ يَدَيهِ عَلى رُكبَتَيهِ ، قالَ : ما ظُلامَتُكَ ؟ فَشَكا ظُلامَتَهُ . فَقالَ : يا أعرابِيُّ أنَا أعظَمُ ظُلامَةً مِنكَ ؛ ظَلَمَنِي المَدَرُ وَالوَبَرُ ، ولَم يَبقَ بَيتٌ مِنَ العَرَبِ إلّا وقَد دَخَلَت مَظلِمَتي عَلَيهِم ، وما زِلتُ مَظلوما حَتّى قَعَدتُ مَقعَدي هذا. 📚الخرائج و الجرائح، ج ۱، ص۱۸۰ عربی در مسجد بر امیرمؤمنان علیه‌السلام وارد شد و فریاد زد: من مظلومم! حضرت به او فرمودند: جلو بیا! مرد عرب جلو آمد، امام فرمودند: چه می‌گویی؟ عرض کرد: یا امیرالمؤمنین! من مورد ظلم واقع شده ام. حضرت فرمودند: باز هم جلو بیا! مرد عرب جلو آمد، به قدری که حضرت دست خود را روی زانوی او گذاشت و فرمودند: چیست آن ظلمی که بر تو شده است؟ آن مرد عرب از ظلمی که بر او شده بود، شکایت کرد، پس حضرت فرمودند: اما من از تو بیش تر مورد ظلم قرار گرفته‌ام؛ زیرا اندازۀ خاک‌ها و موهای حیوانات به من ظلم شده است. خانه‌ای در عرب نیست؛ جز این که مظلمۀ من بر آنهاست. من همیشه مظلوم بوده‌ام، حتی تا الان که اینجا نشسته‌ام. @madras_emb

🏴 السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ أَنْتَ أَوَّلُ مَظْلُومٍ وَأَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقُّهُ ▪️مجلس عزای شهادت حضرت سید الأوصیاء امیرالمؤمنین علی علیه السلام ▪️سخنران: حجت‌الإسلام و المسلمین آقای نظری منفرد ▪️با مرثیه‌سرایی: آقای حاج عباس حیدرزاده 🔺شنبه ۱۱ فروردین (شب بیستم ماه مبارک رمضان) _ ساعت ۲۱ 🔺 بلوار آیت‌الله حائری، کوچه۶، دفتر آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی @zanjani_net

💠 سلسله مطالبی پیرامون احادیث مرسل قسمت سوم: عوامل موجب استعمال تعبیر «بعض أصحابنا» 🔸 عامل سوم: عدم تأثیر نام راوی در صحّت سند عامل سوم به کارگیری تعبیر «بعض أصحابنا» و نام نبردن از یک فرد خاصّ، این است که بین نام بردن یا نام نبردن از استاد، تفاوتی وجود نداشته و به هر حال، سند مرسل است. به طور نمونه، در موارد متعدّدی در سند «محمّد بن خالد، عن بعض أصحابنا، رفعه إلی أبی عبد الله علیه السلام، یا عمّن ذکره رفعه إلی أبی عبد الله علیه السلام» وجود دارد. در این موارد، نام بردن از راوی، موجب صحّت سند نیست، و تصحیح سند به عللی دیگر مانند متن است. 🔹 شبیه این مطلب در کتاب من لا یحضره الفقیه وجود دارد که یکی از انگیزه‌های شیخ صدوق از تعبیر «قال الصادق علیه السلام» و نام نبردن از راوی، مرسل بودن روایت است، که در کتاب‌شناسی کتاب من لا یحضره الفقیه در برنامه درایة النور، برخی از این موارد را نقل کرده‌ایم. در این موارد، شیخ صدوق روایت را با قرائن خارجی تصحیح کرده، و انگیزه‌ای برای نام بردن از عنوان مرسل وجود ندارد، و حتّی نام بردن این عنوان مرسل، باعث مخدوش شدن صورت ظاهری روایت است. مطابق این عامل، ذکر نام راوی، تأثیری در صحّت سند ندارد، یا سند حتّی بدون نام بردن راوی، به واسطه‌ عوامل خارجی صحیح است، یا روایت هیچ اعتباری ندارد و تنها به علّت جامع‌نگاری، روایت نقل شده است. 🔰 تعبیر به «بعض أصحابنا» مطابق این عامل، می‌تواند با وجود معلوم بودن نام راوی یا به علّت فراموش کردن نام وی باشد، زیرا به علّت مرسل بودن سند، به نام راوی اهتمامی وجود ندارد. این اهتمام نداشتن، به علّت خدشه در راوی نیست، و به خاطر مشکل سند از ناحیه‌ دیگر است. 🔺درس خارج اصول استاد معظّم آقای حاج سیّد محمّد جواد شبیری زنجانی، تاریخ: ۷ مهر ۱۳۹۸ @ketabe_Estenad @madras_emb

💠 مهمانی ماه خدا؛ مهمانی خون خدا 🔹 برگرفته از جلسات "خدا در معارف اهل بیت علیهم‌السلام"؛ جلسه اول؛ سه‌شنبه ۲۲ اسفند 🎙استاد حجة الاسلام و المسلمین سیدمحمدتقی موسوی @madras_emb

🌹 أكثِروا الدُّعاءَ بِتَعجيلِ الفَرَجِ فَإنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم.

▪️مولای ما نمونه دیگر نداشته است روى سبط ابن الجوزي عن سويد بن غفلة قال : دخلت على علي عليه السلام يوماً وليس في داره سوى حصير رثّ ، وهو جالس عليه ، فقلت : يا أمير المؤمنين ، أنت ملك المسلمين والحاكم عليهم وعلى بيت المال ، وتأتيك الوفود ، وليس في بيتك سوى هذا الحصير شئ ؟ قال : يا سويد إن اللبيب لايتأثث في دار النقلة ، وأمامنا دار المقامة قد نقلنا إليها متاعنا ، ونحن منقلبون إليها عن قريب ! قال : فأبكاني والله كلامه. 📚تذكرة الخواص ص۱۱۰ (ط المجمع العالمي: ج۱؛ ص۴۷۰) سوید بن غفلة می‌گوید: روزی به محضر امیرالمؤمنین رفتم و دیدم در خانه‌اش جز یک حصیر مندرس چیزی نیست و بر روی همان نشسته است. گفتم: ای امیرمؤمنان، تو حاکم مسلمانانی و بیت المال در اختیار توست، و نیز مهمانان ویژه به حضورت می‌آیند، و آنگاه فرش خانه‌ات این است؟! حضرت فرمودند: «ای سوید، انسان عاقل در خانهٔ موقت، اثاثیه نمی‌چیند. اقامتگاه دائمی پیش روی ماست و رخت و اثاث خود را به آنجا فرستاده‌ایم، و به زودی به آن نقل مکان خواهیم کرد!» سوید گوید: این سخن مولا مرا به گریه انداخت. @madras_emb

نجف؛ اذان سحرگاه ۲۱ رمضان ۱۴۴۵ ه ق @madras_emb

💠 ابوالحسن را چگونه دیدی؟ تناول عبد الله بن أبزى خطام الجمل و کان کل من أراد الجد فی الحرب و قاتل قتال مستمیت یتقدم إلى الجمل فیأخذ بخطامه ثم شد على عسکر علی علیه السلام و قال: أضربهم و لا أرى أبا حسن ها إن هذا حزن من الحزن فشد علیه علی أمیر المؤمنین علیه‌السلام بالرمح فطعنه فقتله و قال قد رأیت أبا حسن فکیف رأیته و ترک الرمح فیه . 📚شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید؛ ج۱؛ من أخبار یوم الجمل عبدالله بن أبزی، زمام شتر [عایشه] را گرفت (و در روز جمل، هر کس تصمیم به نبرد جدّی داشت و می‌خواست تا مرز مرگ بجنگد، به سوی شتر می‌شتافت و افسارش را می‌گرفت). ابن أبزی بر سپاه علی علیه‌السلام یورش برد و چنین رجز خواند: بر آنان ضربت می‌زنم و ابوالحسن را نمی‌بینم بدانید که این، غمی است از جمله غم‌ها. علی علیه‌السلام با نیزه بر او حمله برد و بر او نیزه‌ای زد و او را کشت و فرمود: "ابوالحسن را دیدی؟ او را چگونه دیدی؟!" و نیزه را در بدن او رها کرد. @madras_emb

🔆 شب نزول ولایت امیرالمومنین علیه‌السلام أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی الْخَطَّابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عُبَیْدِ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ صَالِحٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ: ذُکِرَ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ قَالَ مَا أَبْیَنَ فَضْلَهَا عَلَی السُّوَرِ قَالَ قُلْتُ وَ أَیُّ شَیْ ءٍ فَضْلُهَا قَالَ نَزَلَتْ وَلَایَةُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فِیهَا قُلْتُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی نُرَجِّیهَا فِی شَهْرِ رَمَضَانَ قَالَ نَعَمْ هِیَ لَیْلَةٌ قُدِّرَتْ فِیهَا السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ وَ قُدِّرَتْ وَلَایَةُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فِیهَا . 📚معانی الأخبار؛ ص ۳۱۶. فضل بن عثمان گوید: در محضر امام صادق علیه‌السلام آیه «إنّا أنزلناهُ فی لیلةِ القدر» تلاوت شد، حضرت فرمودند: چه واضح است برتری این سوره بر سایر سوره ها. راوی گوید: عرضه داشتم: برتری آن در چیست؟ حضرت فرمود: ولایت امیر المؤمنین علیه السلام در آن نازل شده است. عرض کردم: در شب قدری که ما در ماه رمضان امید درک آن را داریم؟ فرمودند: آری. شبی که در آن، آسمان‌ها و زمین مقدّر شده و ولایت امیر المؤمنین علیه السّلام در آن مقدَّر و معیّن شده است. @madras_emb

🌙 شب قدر در آئینه روایات @madras_emb

دعای افتتاح با صدای عبدالحی آل قمبر #مناجات @madras_emb

💠 جلسات علمی مدرس فقهی امام محمد باقر "علیه‌السلام" در ماه مبارک رمضان 📋 بررسی نظارت روایات اهل بیت علیهم‌السلام بر فقه عامه 🔹استاد معظم آقای حاج سیدمحمّدجواد شبیری 📆 ۲۴ الی ۲۹ ماه مبارک رمضان (۱۶ تا ۲۱ فروردین) ⏰ از ساعت ۱۷ 📍مدرس فقهی امام محمدباقر علیه السلام، مدرس یک ✔️ان شاءالله صوت جلسات در ایتا و تلگرام در کانال مدرس فقهی بارگزاری خواهد شد. @madras_emb

#آداب_منتظران 💠 ختم قرآن و هدیه به امام زمان در روایتی على بن مغيرة گويد: به امام کاظم علیه السّلام عرض كردم: پدر من از جدّ شما ‏پرسيده از ختم قرآن در هر شب، و جدّ شما فرموده بودند: هر شب ختم کن، و به او عرض كرده بود: در ماه رمضان چطور؟ فرموده بود: بله در ماه رمضان؛ و پدرم ‏چنين بود كه چهل بار قرآن را در ماه رمضان ختم می‌كرد و من نيز پس از پدرم (به همين اندازه‌) ختم مي‌كنم ‏گاهى بيشتر و گاهى كمتر، به اندازه فراغت و شغلم و به اندازه نشاط و كسالت، و چون روز عيد فطر شود يك ‏ختم آن را هديه به رسول اکرم صلی الله علیه و آله می‌كنم، [و يكى را هديه به امير المؤمنين عليه السّلام] و يكى را هديه به حضرت فاطمه عليها‌السّلام، و همچنين براى هر يك از ائمه علیهم‌السّلام تا برسد به شما كه براى هر يك، يك ختم را هديه می‌کنم، و تا به‌حال چنين كرده‌ام، براى من در برابر اين عمل چه پاداشى هست؟ حضرت فرمودند: پاداش تو اين است كه روز قيامت ‏با ايشان باشى، گفتم: اللَّه اكبر! اين است پاداش من؟ تا سه بار فرمودند: آرى.‏ (الکافی؛ ج٢؛ ص۶١٨) 🔹 آیت الله العظمی شبیری زنجانی: در رابطه با این روایت نکته مهم این است که علی بن مغیره ختم قرآن را به امام وقت خویش هدیه می‌کند در حالیکه امامش زنده می‌باشد، و عمل او مورد تایید و تقریر امام علیه‌السلام ‏می‌شود. از همین روی خواندن قرآن و اهداء ثواب آن به وجود مقدّس امام زمان عجّل الله فرجه الشریف، یکی ‏از آداب منتظران در زمان غیبت ذکر شده است. البّته لازم به ذکر است که براساس روایات مأثور از اهل بیت علیهم السّلام، تلاوت قرآن باید همراه با تدبّر و ‏تأمل در آیات باشد. برخی از اصحاب مانند ابوبصیر که در ماه رمضان در یک شب ختم قرآن داشتند را امام ‏صادق علیه‌السّلام نهی فرمودند و ابوبصیر را به تأمل در آیات قرآن فرا خواندند. (الکافی؛ ج۲؛ ص۶١٧) @madras_emb

💠 وقتی پشت صحنه‌ها کشف شود 🔹 برگرفته از جلسات "خدا در معارف اهل بیت علیهم السلام" ؛ جلسه هفتم؛ دوشنبه ۲۸ اسفند 🎙استاد حجة الاسلام و المسلمین سیدمحمدتقی موسوی ▫️عَنِ الْحَسَنِ بْنِ سَعِيدٍ اللَّخْمِيِّ قَالَ: وُلِدَ لِرَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا جَارِيَةٌ فَدَخَلَ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام فَرَآهُ مُتَسَخِّطاً فَقَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام أَ رَأَيْتَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَوْحَى‏ إِلَيْكَ‏ أَنْ أَخْتَارُ لَكَ أَوْ تَخْتَارُ لِنَفْسِكَ مَا كُنْتَ تَقُولُ؟ قَالَ: كُنْتُ أَقُولُ يَا رَبِّ تَخْتَارُ لِي قَالَ فَإِنَّ اللَّهَ قَدِ اخْتَارَ لَكَ. قَالَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ الْغُلَامَ الَّذِي‏ قَتَلَهُ الْعَالِمُ الَّذِي كَانَ مَعَ مُوسَى ع وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- فَأَرَدْنا أَنْ يُبْدِلَهُما رَبُّهُما خَيْراً مِنْهُ زَكاةً وَ أَقْرَبَ رُحْماً أَبْدَلَهُمَا اللَّهُ بِهِ جَارِيَةً وَلَدَتْ سَبْعِينَ نَبِيّاً. (📚 الكافي؛ ج‏۶ ؛ ص۶) @madras_emb

💠 #جلسه_علمی 📋 بررسی نظارت روایات اهل بیت علیهم‌السلام بر فقه عامه 🎙استاد معظم آقای حاج سیدمحمّدجواد #شبیری 📆 پنجشنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۳ 📌جلسه اول @madras_emb

💢 الغاء خصوصیت و تنقیح مناط ❖ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: این دو با هم فرق دارند. ● الغاء خصوصیت در جائی است که اگر جمله‌ای گفتند، به حسب متفاهم عرفی مثال فهمیده شود، گاهی با تناسب حکم و موضوع مثال فهمیده می‌شود. مثلا در جمله: «رجل شکّ بین الثلاث و الاربع» رجل را عرف مثال می‌فهمد یعنی مکلف این کار را بکند، اما در جهاد یا امور سخت که به حسب ارتکازات عرفیه بین زن و مرد فرق است، آنجا مثال نمی‌فهمد، تناسب حکم و موضوع دخالت دارد. ● اما تنقیح مناط اگر کسی احکام مختلف شرع مقدس را اطلاع داشته باشد مثلا از ۲۰ یا ۳۰ حکم قاعده ای مانند «من اتلف مال الغیر فهو له ضامن» را اصطیاد می کند، که این در روایتی نیست بلکه یک تکه در یک روایت و تکه دیگر در روایت دیگری گفته شده است که از ملاحظه مجموع استفاده می‌شود که اتلاف مال غیر ضمان می‌آورد. پس تنقیح مناط به متخصص فن و مطلع به مبانی مختلف شرع مربوط می‌شود. 📚کتاب الصوم؛ ج۱؛ ص۶۳ @madras_emb

💠 #جلسه_علمی 📋 بررسی نظارت روایات اهل بیت علیهم‌السلام بر فقه عامه 🎙استاد معظم آقای حاج سیدمحمّدجواد #شبیری 📆 جمعه ۱۷ فروردین ۱۴۰۳ 📌جلسه دوم @madras_emb