eitaa logo
مدرسه ولایت
460 دنبال‌کننده
70 عکس
36 ویدیو
125 فایل
#نهج_البلاغه
مشاهده در ایتا
دانلود
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَى» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۹ 🗓چهارشنبه ، ۱۴۰۲/۱۱/۲۵ ، (مصادف با شب ولادت امام سجّاد علیه‌السلام) ------------------------------------- «مِنَ اَلْوَالِدِ اَلْفَانِ اَلْمُقِرِّ لِلزَّمَانِ اَلْمُدْبِرِ اَلْعُمُرِ اَلْمُسْتَسْلِمِ لِلدُّنْيَا اَلسَّاكِنِ مَسَاكِنَ اَلْمَوْتَى وَ اَلظَّاعِنِ عَنْهَا غَداً إِلَى اَلْمَوْلُودِ اَلْمُؤَمِّلِ مَا لاَ يُدْرِكُ اَلسَّالِكِ سَبِيلَ مَنْ قَدْ هَلَكَ غَرَضِ اَلْأَسْقَامِ وَ رَهِينَةِ اَلْأَيَّامِ وَ رَمِيَّةِ اَلْمَصَائِبِ وَ عَبْدِ اَلدُّنْيَا وَ تَاجِرِ اَلْغُرُورِ وَ غَرِيمِ اَلْمَنَايَا وَ أَسِيرِ اَلْمَوْتِ وَ حَلِيفِ اَلْهُمُومِ وَ قَرِينِ اَلْأَحْزَانِ وَ نُصُبِ اَلْآفَاتِ وَ صَرِيعِ اَلشَّهَوَاتِ وَ خَلِيفَةِ اَلْأَمْوَاتِ...» ✅شهوت نفس زمانی مذموم است که در جایی که ولیّ الهی اجازه نفرموده استفاده شود؛حرمت‌ها این‌گونه شکل می‌گیرند. ✅شهوت ممدوح نفس در اموری است که شارع مقدّس أمر فرموده باشد: 🟩قال النّبی صلی الله علیه و آله و سلم:اَلنِّكَاحُ سُنَّتِي فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِي فَلَيْسَ مِنِّي(بحارالأنوار،جلد ۱۰۰،ص ۲۲۰) 🟩...وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ(سوره‌ی أعراف،آیه‌ی ۳۱) 🔺عدم استفاده‌ی لازم از شهوت نفس می‌تواند منجر به جدائی از نبی اکرم شود. 🔺دین از لذّت‌های حلال جلوگیری نمی‌کند؛بلکه دین در مقابل لذّ‌ت‌های حرام و حیوانی است. ✅شهوت قلب همان چیزی است که به آن«نفحات ربّ»هم می‌گویند؛در واقع نفحات ربّ علّت‌اند برای شهوت قلب؛نفحات ربّ در قلب تولید شهوت می‌کنند: 🟩قال اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ:إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلاَ فَتَعَرَّضُوا لَهَا(بحارالأنوار،جلد ۶۸،ص ۲۲۰) 🟩فِی حَدِیثِ الْقُدْسِیِّ:یَا دَاوُدُ فَرِّغْ لِی بَیْتاً أَسْكُنْهُ إِنَّ لِلَّهِ فِی أَیَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلَا فَتَرَصَّدُوا لَهَا...(بحارالأنوار،جلد ۷۴،ص ۱۶۵) 🟩...وَ هَا أَنَا مُتَعَرِّضٌ لِنَفَحاتِ رَوْحِكَ وَعَطْفِكَ، وَمُنْتَجِعٌ غَيْثَ جُودِكَ وَلُطْفِكَ...(مناجات الرّاغبین) 🟩...وَ هَا أَنَا بِبابِ كَرَمِكَ واقِفٌ، وَ لِنَفَحاتِ بِرِّكَ مُتَعَرِّضٌ...(مناجات المفتقرین) 🔺خود را در معرض نفحات ربّ قرار دادن ✅اگر شهوت نفس مضموم غالب شد،،حتماً شهوت قلب از بین خواهد رفت. ✅تولید شهوت در قلب،یکی از مؤلّفه‌های تربیّت است. ✅برخی از مولِّدین«شهوت قلب»در روایات: 🔸روضه‌ی سیّدالشّهداء امام حسین علیه‌السلام(نافذترین و وسیع‌ترین مؤلّفه‌ی تولید شهوت در قلب،روضه‌ی اباعبدالله علیه‌السلام است) 🔸قرآن کریم(مخصوصاً خواندن آیات تخویف): 🟩...أَمَّا اللَّیْلَ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُم تَالِینَ لِأَجزَاءِ الْقُرْآنِ یُرَتِّلُونَهُ تَرتِیلًا یُحَزِّنُونَ بِه أَنفُسَهُم وَ یَستَتِرُونَ بِهِ وَ یَهِیجُ أَحزَانُهُم بُكَاءً عَلَی ذُنُوبِهِم وَ وَجَعِ كُلُومِ جِرَاحِهِم وَ إِذَا مَرُّوا بِآیَةٍ فِیهَا تَخوِیفٌ أَصْغَوا إِلَیهَا مَسَامِعَ قُلُوبِهِم وَ أَبْصَارَهُم فَاقشَعَرَّت مِنها جُلُودُهُم وَ وَجِلَتِ مِنها قُلُوبُهُم فَظَنُّوا أَنَّ صَهِیلَ جَهَنَّمَ وَ زَفِیرَهَا وَ شَهِیقَهَا فِی أُصُولِ آذَانِهِم...(بحارالأنوار،جلد ۶۴،ص ۳۱۵) 🔺تا گوش و قلب به شنیدن آیات قرآن توجّه نکنند،معرفت اتّفاق نمی‌افتد. 🔺از این دو قسم روشن می‌شود که:امام معصوم علیه‌السلام عِدل قرآن است. 🔸نوازش یتیم 🔸کثرت ذکر در خلوت‌ها(مثل نماز شب) 🟩امام باقر علیه‌السلام:...تَعَرَّضْ لِرِقَّةِ اَلْقَلْبِ بِكَثْرَةِ اَلذِّكرِ فِي اَلْخَلَوَاتِ...(بحارالأنوار،جلد ۷۵،ص ۱۶۲) 🔸احسان به والدین
(علی‌الخصوص نگاه به مادر)
🔸همنشینی با فقراء: 🟩...اَللَّهْوُ مَعَ اَلْأَغْنِيَاءِ أَحَبُّ إِلَيْهِ مِنَ اَلذِّكْرِ مَعَ اَلْفُقَرَاءِ...(حکمت ۱۵۰) 🔺ذکر در کنار فقراء رقّت قلب می‌آورد؛برخلاف همنشینی با اغنیاء که قساوت قلب در پی دارد. 🔸لباس ساده پوشیدن: 🟩وَ رُئِيَ عَلَيْهِ إِزَارٌ خَلَقٌ مَرْقُوعٌ فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ فَقَالَ يَخْشَعُ لَهُ اَلْقَلْبُ وَ تَذِلُّ بِهِ اَلنَّفْسُ وَ يَقْتَدِي بِهِ اَلْمُؤْمِنُونَ...(حکمت ۱۰۳) 🟩امام صادق علیه‌السلام:الْبَكَّاءُونَ خَمْسَةٌ آدَمُ وَ یَعْقُوبُ وَ یُوسُفُ وَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهم السلام(بحارالأنوار،جلد ۱۱،ص ۲۰۴) 🔺کسانی که دائم الرقّة بودند. و الحمدلله و صلّی الله علی محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَى» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۱۰ 🗓یک‌شنبه ، ۱۴۰۲/۱۱/۲۹ ------------------------------------- «...أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ فِيمَا تَبَيَّنْتُ مِنْ إِدْبَارِ اَلدُّنْيَا عَنِّي وَ جُمُوحِ اَلدَّهْرِ عَلَيَّ وَ إِقْبَالِ اَلْآخِرَةِ إِلَيَّ مَا يَزَعُنِي عَنْ ذِكْرِ مَنْ سِوَايَ وَ اَلاِهْتِمَامِ بِمَا وَرَائِي غَيْرَ أَنِّي حَيْثُ تَفَرَّدَ بِي دُونَ هُمُومِ اَلنَّاسِ هَمُّ نَفْسِي فَصَدَفَنِي رَأْيِي وَ صَرَفَنِي عَنْ هَوَايَ وَ صَرَّحَ لِي مَحْضُ أَمْرِي فَأَفْضَى بِي إِلَى جِدٍّ لاَ يَكُونُ فِيهِ لَعِبٌ وَ صِدْقٍ لاَ يَشُوبُهُ كَذِبٌ وَ وَجَدْتُكَ بَعْضِي بَلْ وَجَدْتُكَ كُلِّي حَتَّى كَأَنَّ شَيْئاً لَوْ أَصَابَكَ أَصَابَنِي وَ كَأَنَّ اَلْمَوْتَ لَوْ أَتَاكَ أَتَانِي فَعَنَانِي مِنْ أَمْرِكَ مَا يَعْنِينِي مِنْ أَمْرِ نَفْسِي فَكَتَبْتُ إِلَيْكَ كِتَابِي مُسْتَظْهِراً بِهِ إِنْ أَنَا بَقِيتُ لَكَ أَوْ فَنِيتُ...»تَبَيَّنْتُ:اشاره به تعیین مرز و حدّفاصل بین اشیاء دارد؛اینکه وظیفه‌ی والد است فرزند خود را از سُکر عالم طبیعت که مانع تربیّت است بر حذر بدارد؛همچنین دنیا سرزمینِ خوشی نیست. ✅وَ إِدْبَارِ اَلدُّنْيَا:پشت‌کردنِ دنیا که دوگونه است: ۱)ادبار حقیقی و قهری ۲)ادبار اعتباری:مثل غضب خلافت توسط دستگاه سقیفه: 🟩إِذَا أَقْبَلَتِ اَلدُّنْيَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ(حکمت ۹) 🔺چون بحث تربیّت است،بنابراین کلام حضرت ناظر به ادبار حقیقی و قهری می‌باشد. ✅وَ جُمُوحِ اَلدَّهْرِ:سرکشی و چموشی ابتداء و انتهای زمان؛اینکه تمام زمان علیه حضرت مولا علیه‌السلام بوده است؛این خود بر دونوع است: ۱)سرکشی قهری:
🟩دَارٌ بِالْبَلاَءِ مَحْفُوفَةٌ وَ بِالْغَدْرِ مَعْرُوفَةٌ
...(خطبه‌ی ۲۲۶) 🟩...وَ يَا مَنْ لاَ تُبَدِّلُ حِكْمَتَهُ اَلْوَسَائِلُ‌...(صحیفه‌ی سجّادیّه علیه‌السلام،دعای ۱۳) ۲)سرکشی اعتباری: 🟩لَتَعْطِفَنَّ اَلدُّنْيَا عَلَيْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ اَلضَّرُوسِ عَلَى وَلَدِهَا وَ تَلاَ عَقِيبَ ذَلِكَ وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى اَلَّذِينَ اُسْتُضْعِفُوا فِي اَلْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ اَلْوٰارِثِينَ(حکمت ۲۰۹) 🔺حکمت خدای متعال هیچگاه نفیض نمی‌شود و قوانین قهری بر همگان حتی امام معصوم علیه‌السلام شمولیّت دارد. 🔺حضرت فرزند خود را به‌گونه‌ای تربیّت می‌فرمایند تا در آینده اعتراضی نسبت به‌دنیا نداشته باشند. 🔺کلام شریف حضرت ناظر به سرکشی قهری می‌باشد. ✅وَ إِقْبَالِ اَلْآخِرَةِ:روی‌آوردن دنیا؛این بر دو قسم است: ۱)اقبال قهری
:
منظور مرگ است
: 🟩إِذَا كُنْتَ فِي إِدْبَارٍ وَ اَلْمَوْتُ فِي إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ اَلْمُلْتَقَى(حکمت ۲۹) ۲)اقبال اعتباری:آنچه که با تعبّد اتّفاق می‌افتد. 🔺مراد حضرت اقبال تکوینی و قهری می‌باشد. ✅مَا يَزَعُنِي عَنْ ذِكْرِ مَنْ سِوَايَ:آنچه(ترس و هول)که من را از یاد غیر خودم باز می‌دارد؛آمدن قیامت به‌حدّی ترسناک است که انسان غیر خودش را فراموش می‌کند: 🟩وَ أَنَا بَعْدُ أَقَلُّ اَلْأَقَلِّينَ‌، وَ أَذَلُّ اَلْأَذَلِّينَ‌، وَ مِثْلُ اَلذَّرَّةِ‌ أَوْ دُونَهَا...(صحیفه‌ی سجّادیّه‌ علیه‌السلام،دعای ۴۷) 🟩اَلْغِنَى وَ اَلْفَقْرُ بَعْدَ اَلْعَرْضِ عَلَى اَللَّهِ(حکمت ۴۵۲) 🔺سرّ اینکه حضرات معصومین علیهم‌السلام در برخی از دعاءها متفرِّدانه(دعای فردی)دعاء می‌فرمایند،همین وحشت از ناحیه‌ی آمدن قیامت است!به‌اندازه‌ای که آن‌ها از یاد غیر خود غافل می‌شوند؛کسی که کامل‌ترین است،بیشترین معرفت را هم دارد. ✅وَ اَلاِهْتِمَامِ بِمَا وَرَائِي:در آمدن قیامت،خوفی وجود دارد که من را از همّت و پرداختن به ماوراء خودم منع می‌کند. 🔺این کلمات حال حضرت‌اند و غیر از آن چیزی است که ما لساناً معترف به آن هستیم. و الحمدلله و صلّی الله علی محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَى...» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۱۱ 🗓چهارشنبه ، ۱۴۰۲/۱۲/۰۲ --------------------------------------- «...أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ فِيمَا تَبَيَّنْتُ مِنْ إِدْبَارِ اَلدُّنْيَا عَنِّي وَ جُمُوحِ اَلدَّهْرِ عَلَيَّ وَ إِقْبَالِ اَلْآخِرَةِ إِلَيَّ مَا يَزَعُنِي عَنْ ذِكْرِ مَنْ سِوَايَ وَ اَلاِهْتِمَامِ بِمَا وَرَائِي غَيْرَ أَنِّي حَيْثُ تَفَرَّدَ بِي دُونَ هُمُومِ اَلنَّاسِ هَمُّ نَفْسِي فَصَدَفَنِي رَأْيِي وَ صَرَفَنِي عَنْ هَوَايَ وَ صَرَّحَ لِي مَحْضُ أَمْرِي فَأَفْضَى بِي إِلَى جِدٍّ لاَ يَكُونُ فِيهِ لَعِبٌ وَ صِدْقٍ لاَ يَشُوبُهُ كَذِبٌ وَ وَجَدْتُكَ بَعْضِي بَلْ وَجَدْتُكَ كُلِّي حَتَّى كَأَنَّ شَيْئاً لَوْ أَصَابَكَ أَصَابَنِي وَ كَأَنَّ اَلْمَوْتَ لَوْ أَتَاكَ أَتَانِي فَعَنَانِي مِنْ أَمْرِكَ مَا يَعْنِينِي مِنْ أَمْرِ نَفْسِي فَكَتَبْتُ إِلَيْكَ كِتَابِي مُسْتَظْهِراً بِهِ إِنْ أَنَا بَقِيتُ لَكَ أَوْ فَنِيتُ...» ✅اَلاِهْتِمَامِ بِمَا وَرَائِي غَيْرَ أَنِّي حَيْثُ تَفَرَّدَ بِي دُونَ هُمُومِ اَلنَّاسِ:«مقام تفرّد»شأن خلوت اولیاء الهی با خدای متعال است؛این مقامی است که بعد از مرگ عموماً اتفاق خواهد افتاد؛این یک امر لازم و قهری است که اتفاق می‌افتد: 🟩وَ لَقَدْ جِئْتُمُونا فُرادى‏ كَما خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ تَرَكْتُمْ ما خَوَّلْناكُمْ وَراءَ ظُهُورِكُمْ...(سوره‌ی أنعام،آیه‌ی ۹۴) ✅مقام تفرّد با توجّه به خلق،منافات ندارد؛وجود این تفرّد،رسیدنِ خیرِ ولیّ الهی به دیگران است. ✅سبب این تفرّد،«همّ نفس»است؛طبق آیات و روایات آن چیزی که باعث توجّه شخص به خود می‌شود،«هول المُطّلَع»است: 🟩فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ(۷)وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ(۸)(سوره‌ی زلزال) 🔺معرفت بی‌نهایت اهل بیت علیهم‌السلام،توجّه به أسماء جلال است؛علّت خوف اهل بیت علیهم السلام به علّت بالاترین درجه‌ی عصمت آن‌ها است. 🔺کسی که می‌گوید اهل بیت علیهم‌السلام هیچ‌گونه خوفی ندارند،معنایش این است که اسماء جلال خدای متعال هیچ ظهوری ندارند! 🔺معصوم علیه‌السلام گرچه در مقابل خدای متعال مقصِّر نیست ولی حتماً قاصر است: 🟩وَ قَالَ النّبی صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ:مَا عَبَدْنَاكَ حَقَّ عِبَادَتِكَ وَ مَا عَرَفْنَاكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ(بحار‌الأنوار،جلد ۶۸،ص ۲۳) 🟩...فَكَيْفَ لِي بِتَحْصِيلِ الشُّكْرِ، وَشُكْرِي إيَّاكَ يَفْتَقِرُ إلى شُكْرٍ، فَكُلَّما قُلْتُ: لَكَ الْحَمْدُ، وَجَبَ عَلَيَّ لِذلِكَ أَنْ أَقُولَ: لَكَ الْحَمْدُ...(صحیفه‌ی سجّادیّه علیه‌السلام،مناجات الشاکرین) 🟩...فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَ خَرَّ مُوسى‏ صَعِقاً...(سوره‌ی أعراف،آیه‌ی ۱۴۳) ✅همّ نفس تکلیف اصلی و ابتدائی است: 🟩...وَ لَكِنِّي لاَ أَرَى إِصْلاَحَكُمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِي...(خطبه‌ی ۶۹) 🔺ما اجازه نداریم به قیمت اصلاح دیگران،خودمان به فساد کشیده شویم. 🔺هر چه تفرّد بیشتر باشد،فایده‌اش عام‌تر است. ✅فَأَفْضَى بِي إِلَى جِدٍّ لاَ يَكُونُ فِيهِ لَعِبٌ وَ صِدْقٍ لاَ يَشُوبُهُ كَذِبٌ:
این همّ نفس به گونه‌ای است که من را کشانده به سمت آن جدّیت و تلاشی که هیچ‌گونه لعبی در آن نیست
و(همّ نفس)من را سوق داده به سمت صدقی که دروغی از آن پیدا نمی‌شود. 🔺«لعب»به کاری گفته می‌شود که غایت عقلائی نداشته باشد. 🔺«صدق»یعنی آن چیزی که راست است و با«غایت»تطابق دارد. ✅وَ وَجَدْتُكَ بَعْضِي بَلْ وَجَدْتُكَ كُلِّي:حضرت به امام مجتبی علیه‌السلام می‌فرمایند:اگر تو بعض من بلکه همه‌ی وجود من نبودی به تو هم توجّه نمی‌کردم. و الحمدلله و صلّی الله علی محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۱۲ 🗓یک‌شنبه ، ۱۴۰۲/۱۲/۱۳ -------------------------------------- «...فَإِنِّي أُوصِيكَ بِتَقْوَى اَللَّهِ أَيْ بُنَيَّ...» ✅حضرت مولانا امام علی علیه‌السلام در عبارات قبل فرمود:إِنْ أَنَا بَقِيتُ لَكَ أَوْ فَنِيتُ؛اینکه حضرت می‌فرمایند من می‌خواهم در ضمن این نامه فائده‌ام را برای تو(امام مجتبیٰ علیه‌السلام)نشان دهم: 🟩...وَ حَقُّ اَلْوَلَدِ عَلَى اَلْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اِسْمَهُ وَ يُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ يُعَلِّمَهُ اَلْقُرْآنَ(حکمت ۳۹۹) 🔺پدر باید برای فرزند فائده داشته باشد. ✅اوّلین موضوعی که حضرت من‌باب تربیّت در این نامه‌ی شریف مطرح می‌فرمایند،موضوع«تقوا»است. 🔺کسی می‌تواند توصیّه به تقوا کند و این توصیّه‌ی او مؤثّر باشد که خود در اوج تقوا باشد؛این نامه ما فی الضمیر امام علی علیه‌السلام است. ✅أَيْ بُنَيَّ:این کلام حضرت در مقام«تولید قابلیّت»است. 🔺با تولید قابلّیت در مخاطب است که کلام می‌تواند اثرگذار باشد. 🔺میزان ادراک سخنان فاعل،برمی‌گردد به میزان قابلیّت قابل. 🔺امام أمیرالمؤمنین علیه‌السلام حتی از الفاظ هم برای تربیّت امام حسن علیه‌السلام که در اوج تکامل هستند دریغ نمی‌فرمایند. ✅«تقوا»موضوعی است مشترک بین تمام افراد می‌باشد؛به گونه‌ای که همه‌ی افراد مکلَّف و موظَّف‌اند آن را کسب کنند: 🟩يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ(سوره‌‌ی توبه،آیه‌ی ۱۱۹) 🔺تقوا اقلّ مراتب عصمت است؛عصمت از خطیئه از روی عمد نه سهو. ✅ تعریف تقوا: تقوا ملکه‌‌ای است(در مقابل حال)که نفس انسان را از افراط و تفریط باز می‌دارد. 🔺ملکه یعنی یک صفت پایدار ✅جایگاه تقوا: در ضمن آیات و روایات جایگاه تقوا،«قلب»است: 🟩ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّـهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ(سوره‌ی حج،آیه‌ی ۳۲) 🔺تعظیم شعائر از نشانه‌های تقوا است. 🔺آثار این تقوا در رفتار نیز ظاهر می‌شود؛البته رفتار می‌تواند منافقانه باشد؛بنابراین نباید فریب رفتار دیگران را خورد. ✅آثار تقوا: در آیات و روایات دو بخش تقسیم می‌شود: ۱)در نظام طبیعت:اینکه تقوای انسان روی طبیعت اثرگذار است: 🟩وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ(سوره‌ی أعراف،آیه‌ی ۹۶) ۲)اثر روی خود انسان:این خود دو قسم است: الف)در حیات فردی‌اش: تقوا حریم است برای حفظ ولایت. ب)در حیات اجتماعی‌اش:اجتماع از قلب با تقوا تاثیر می‌پذیرد. 🔺در حوزه‌ی اجتماع بیشترین تقوا می‌تواند اتفاق بیفتد و بیشترین اثر را می‌تواند داشته باشد. و الحمدلله و صلّی الله علی محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۱۳ 🗓چهارشنبه ، ۱۴۰۲/۱۲/۱۶ ------------------------------------ «...فَإِنِّي أُوصِيكَ بِتَقْوَى اَللَّهِ أَيْ بُنَيَّ...» ✅قوای هفت‌گانه‌ی نفس(که همان هفت در جهنم هستند)اگر بدون«تقوا»رها شوند افراط و تفریط خواهند کرد. ✅ابتدائی‌ترین و البته ضروری‌ترین توصیّه‌ی اخلاقی،توصیّه‌ به تقوا است. ✅تقوا فقط در بُعد فردی نگاه نمی‌شود؛بلکه تقوای اجتماعی امر بسیار ضروری‌ای است. ✅نقش تقوا در«موضوعات اجتماعی»: ۱)موضوع سیاست:بیشترین ارزش تقوا در بُعد سیاست اتفاق می‌افتد: 🟩يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّكَ غَضِبْتَ لِلَّهِ فَارْجُ مَنْ غَضِبْتَ......وَ سَتَعْلَمُ مَنِ اَلرَّابِحُ غَداً وَ اَلْأَكْثَرُ حُسَّداً وَ لَوْ أَنَّ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرَضِينَ كَانَتَا عَلَى عَبْدٍ رَتْقاً ثُمَّ اِتَّقَى اَللَّهَ لَجَعَلَ اَللَّهُ لَهُ مِنْهُمَا مَخْرَجاً...(خطبه‌ی ۱۳۰) 🔺عدم همراهی ابوذر با جریان باطل 🟩إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطانُ بِبَعْضِ ما كَسَبُوا...(سوره‌ی آل عمران،آیه‌ی ۱۵۵) 🔺علّت شکست مسلمانان در جنگ احد،بی‌تقوائی‌ای بوده که قبلا کسب کرده بودند. ۲)موضوع فرهنگ:برخی از مؤمنین به‌سبب عدم‌داشتن تقوای قوی در دام فرهنگ‌های غلط گیر می‌کنند. 🟩وَ رُئِيَ عَلَيْهِ إِزَارٌ خَلَقٌ مَرْقُوعٌ فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ فَقَالَ يَخْشَعُ لَهُ اَلْقَلْبُ وَ تَذِلُّ بِهِ اَلنَّفْسُ وَ يَقْتَدِي بِهِ اَلْمُؤْمِنُونَ...(حکمت ۱۰۳) 🔺امام علی علیه‌السلام در ظریف‌ترین موضوعات به‌دنبال فرهنگ‌سازی درست هستند. ۳)موضوع اقتصاد:تقوای اقتصادی انسان را از«حرص در کسب و جمع»و«بخل و اسراف در خرج» باز می‌دارد: 🟩...وَ اِعلَم أَنَّ أَمَامَكَ طرِيقاً ذا مَسافَةٍ بعيدَةٍ وَ مَشَقَّةٍ شَديدَةٍ وَ أَنَّهُ لاَ غِنَى بِكَ فِيهِ عَن حُسنِ اَلاِرتِيادِ وَ قَدرِ بَلاَغِكَ مِنَ اَلزَّادِ مَعَ خِفَّةِ اَلظَّهْرِ فَلاَ تَحمِلَنَّ عَلَى ظَهرِكَ فَوْقَ طَاقَتِكَ فَيَكُونَ ثِقْلُ ذَلِكَ وَبَالاً عَلَيْكَ وَ إِذَا وَجَدتَ مِن أَهلِ الفَاقَةِ مَن يَحمِلُ لَكَ زَادَكَ إِلَى يَومِ اَلقِيَامَةِ فَيُوافِيكَ بِهِ غَداً حَيْثُ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَاغْتَنِمهُ وَ حَمِّلْهُ إِيَّاهُ...(نامه‌ی ۳۱) 🔺مال زیاد،مانع عبور از پل صراط می‌شود. 🟩فَدَعِ اَلإِسرَافَ مُقتَصِداً و اُذكُر فِي اَليَومِ غَداً وَ أَمسِك مِنَ المالِ بِقَدرِ ضَرورَتِكَ وَ قَدِّمِ اَلفَضلَ لِيَومِ حاجَتِكَ...(نامه‌ی ۲۱) 🔺نفی اسراف و بخل 🔺معنای اعطای زیادی مال به‌دیگران فقط صدقه‌دادن نیست؛بلکه از مصادیق آن،قرض‌الحسنه است که ثواب آن از ثواب صدقه‌دادن به‌مراتب بیشتر است. ✅لیست«فوائد و آثار تقوا»در برخی از کلمات امام أمیرالمؤمنین علیه‌السلام: 🔶تقوا مانع فروافتادن در شبهات(خطبه‌ی ۱۶) 🔶تقوا مرکب‌ راهوار به‌سمت خداوند(خطبه‌ی ۱۶) 🔶تقوا موجب رشد أعمال انسان(خطبه‌ی ۱۶) 🔶تقوا توشه‌ی قیامت و برزخ است(خطبه‌ی ۱۱۴) 🔶تقوا محافظ انسان در برابر حرام(خطبه‌ی ۱۱۴) 🔶خانه‌ای محکم و دژی استوار در برابر شیطان(خطبه‌ی ۱۵۷) 🔶تقوا گناهان را ریشه‌کَن می‌کند(خطبه‌ی ۱۵۷) 🔶تقوا موجب سعادت أبدی است(خطبه‌ی ۱۶۱) 🔶تقوا بهترین چیزی است که در کتب آسمانی به‌آن توصیّه‌شده است(خطبه‌ی ۱۷۳) 🔶تقوا نهایت رضایت و درخواست خداوند از انسان(خطبه‌ی ۱۸۳) 🔶تقوا ریسمان محکم الهی و نگه‌دارِ والا و برتر(خطبه‌ی ۱۹۰) 🔶تقوا حق خدا بر انسان که موجب می‌شود انسان بر خدا حق پیدا کند(خطبه‌ی ۱۹۱) 🔶تقوا پناهگاه و زره در دنیا و در قیامت راه بهشت است(خطبه‌ی ۱۹۱) 🔶 تقوا موجب رفعت مقام انسان(خطبه‌ی ۱۹۱) 🔶تقوا افسار نفس و روی‌پا ایستادن در برابر نفس است(خطبه‌ی ۱۹۵) 🔶تقوا انسان را به بهشت وسیع و سرزمین عزّت می‌رساند(خطبه‌ی ۱۹۵) 🔶تقوا داروی قلب‌های بیمار،بینائیِ کوری قلب،شفای جسم انسان،موجب اصلاح مفاسد فردی و اجتماعی،پاکیِ جان‌های شما از پَستی و پلشتی‌ها،رفع تاریکی از بینائی،امنیّت از ناله‌های قیامت و نور در تاریکی‌های قبر و قیامت(خطبه‌ی ۱۹۸) 🔶تقوا کلید در‌های بسته است(خطبه‌ی ۱۳۰) 🔶تقوا ذخیره‌ی قیامت،آزادی از هرنوعِ بردگی،نجات از هر نوع هلاکت و رسیدن به‌همه‌ی خواسته‌ها است(خطبه‌ی ۲۳۰) 🔶تقوا امنیّت از خوف اکبر و ثبات قدم در صراط است(نامه‌ی ۴۵) 🔶تقوا موجب قبولی أعمال ولو اندک باشند(حکمت ۹۵) 🔶تقوا بالاترین عزّت است(حکمت۳۷۱) 🔶تقوا موجب سلامت جسم است(حکمت ۳۸۸) و الحمدلله و صلّی الله علی محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرَىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۱۴ 🗓یک‌شنبه ، ۱۴۰۲/۱۲/۲۰ ---------------------------------------- «...فَإِنِّي أُوصِيكَ بِتَقْوَى اَللَّهِ أَيْ بُنَيَّ...» ✅«علائم تقوا»باعث می‌شود از فریب‌خوردن توسط دیگران جلوگیری شود؛«تقوا»نیازمندِ یک‌سری علائم ظاهری است تا با وجود آنها راهی برای رسیدن به بطون اشخاص باز شود. ✅برخی از علائم تقوا در خطبه‌ی ۱۹۳(خطبة‌المتّقین_همام): فَالْمُتَّقُونَ فِيهَا هُمْ أَهْلُ اَلْفَضَائِلِ:فضائل به اوصافی گفته‌ می‌شود که استقرار پیدا کرده‌اند؛یعنی از حال گذشته و به مقام رسیده‌اند؛اگر این‌گونه نباشند،فعل نیکو یا منافقانه صادر می‌شود یا مؤمنانه ولی گذرا... 🔶مَنْطِقُهُمُ اَلصَّوَابُ:حرف‌زدن آن‌ها درست و به‌جا است. 🔺«وَ اَللَّهِ مَا أَرَى عَبْداً يَتَّقِي تَقْوَى تَنْفَعُهُ حَتَّى يَخْزُنَ لِسَانَهُ»(خطبه‌ی ۱۷۶) سرّ اینکه امام علی علیه‌السلام نطق‌کردن را مقدّم فرمود،این است که«زمانی تقوا برای متّقی سودمند است که زبان‌اش را نگه‌داری کند» 🔶وَ مَلْبَسُهُمُ اَلاِقْتِصَادُ:سبک زندگی آن‌ها میانه‌روی است. 🔺لباس موضوعی است که همیشه همراه انسان است و مداوم به‌وسیله‌ی لباس با دیگران ارتباط گرفته می‌شود. 🔶وَ مَشْيُهُمُ اَلتَّوَاضُعُ:متواضعانه راه می‌روند. 🔶غَضُّوا أَبْصَارَهُمْ عَمَّا حَرَّمَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ:چشم‌ها را بر آنچه که خدای متعال حرام کرده می‌بندند. 🔶وَ وَقَفُوا أَسْمَاعَهُمْ عَلَى اَلْعِلْمِ اَلنَّافِعِ لَهُمْ:شنوائی‌شان را برای کسبِ علمِ سودمند وقف نموده‌اند. 🔺وقف اشاره به تداوم و استقرار دارد. 🔶نُزِّلَتْ أَنْفُسُهُمْ مِنْهُمْ فِي اَلْبَلاَءِ كَالَّتِي نُزِّلَتْ فِي اَلرَّخَاءِ:نفوس‌شان در زمان بلاء و گرفتاری مانند زمان آرامش آن‌ها است؛در زمانی گرفتاری همان رفتاری را دارند که در آسایش دارند. 🔶وَ لَوْ لاَ اَلْأَجَلُ اَلَّذِي كَتَبَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ لَمْ تَسْتَقِرَّ أَرْوَاحُهُمْ فِي أَجْسَادِهِمْ طَرْفَةَ عَيْنٍ شَوْقاً إِلَى اَلثَّوَابِ وَ خَوْفاً مِنَ اَلْعِقَابِ:اگر سرآمد معیّنی که خدای متعال برای آن‌ها مقرّر داشته وجود نداشت،روح‌های آن‌ها حتی به‌اندازه‌ی یک چشم برهم‌زدن از شوق پاداش و ترس از کیفر در جسم‌شان قرار نمی‌گرفت. 🔺متّقین شوق به بهشت و ترس از عذاب و عقاب دارند. 🔶عَظُمَ اَلْخَالِقُ فِي أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِي أَعْيُنِهِمْ:عظمت خدای متعال در جان متّقین باعث شده دیگران در چشم آنها کوچک شمرده شوند. 🔺این کوچک‌شمردن دیگران به منزله‌ی تحقیر دیگران نیست؛بلکه در نسبیّت با عظمت خدای متعال اتّفاق می‌افتد. 🔶فَهُمْ وَ اَلْجَنَّةُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُنَعَّمُونَ وَ هُمْ وَ اَلنَّارُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُعَذَّبُونَ:متّقین أعمال‌شان را با توجّه به معاد انجام می‌دهند؛به گونه‌ای که انگار بهشت را دیده‌اند و در آن نعمت داده‌می‌شوند و جهنم را هم دیده‌اند و در آن معذّب هستند. 🔶قُلُوبُهُمْ مَحْزُونَةٌ:قلب‌های آن‌ها حزنِ برای آخرت دارند. 🔶وَ شُرُورُهُمْ مَأْمُونَةٌ:دیگران از شرّ متّقین در أمان هستند. 🔶وَ أَجْسَادُهُمْ نَحِيفَةٌ:بدن‌هایشان لاغر است. 🔺ذکر مسبّب به‌جای سبب؛این کلام کنایه از عدم پرخوری متّقین است؛بنابراین صرف لاغر اندام‌بودن نمی‌تواند از علائم تقوا باشد. 🔶وَ حَاجَاتُهُمْ خَفِيفَةٌ:حاجت فراوان برای خود تعریف نمی‌کنند؛متّقین سبک‌بال هستند. 🔺حاجات آن‌ها بر اساس نیازهای ضروری معاش در دنیا و طبق شریعت تعریف می‌شوند. 🔶وَ أَنْفُسُهُمْ عَفِيفَةٌ:قوای هفت‌گانه‌ی آن‌ها عفیفانه رفتار می‌کنند. 🔶صَبَرُوا أَيَّاماً قَصِيرَةً أَعْقَبَتْهُمْ رَاحَةً طَوِيلَةً تِجَارَةٌ مُرْبِحَةٌ يَسَّرَهَا لَهُمْ رَبُّهُمْ:بر ایّام کوتاه دنیا صبر کرده‌اند که این صبر‌کردن در بردارنده‌ی یک راحتی طولانی برای آن‌ها است؛تجارت سودآوری که برای دیگران زجرآور و سخت است،برای متّقین توسط پروردگارشان آسان شده. 🔺متّقین احساس نمی‌کنند عبادات،بار سنگینی بر دوش آن‌ها است؛بلکه مطابق با میل‌شان است. 🔶أَرَادَتْهُمُ اَلدُّنْيَا فَلَمْ يُرِيدُوهَا وَ أَسَرَتْهُمْ فَفَدَوْا أَنْفُسَهُمْ مِنْهَا:دنیا آن‌ها را اراده ‌کرده،لکن آن‌ها طالب دنیا نیستند و دنیا آن‌ها را اسیر کرده لکن نفوس‌شان را از دنیا فدیه داده‌اند. 🔺چیزی را عِوَض داده‌اند و خودشان را نجات داده‌اند؛یعنی لذّات‌شان را در دنیا کم کرده‌اند. 🔺اسارت به میزان بهره‌برداری از دنیا است. 🟩اَلْمُؤْمِنُ يَنْظُرُ إِلَى اَلدُّنْيَا بِعَيْنِ اَلاِعْتِبَارِ وَ يَقْتَاتُ فِيهَا بِبَطنِ اَلاِضْطِرارِ وَ يَسمَعُ فِيها بِأُذُنِ اَلْمَقتِ وَ اَلْإِبْغَاضِ(غررالحکم و دررالکلم،جلد ۱،ص ۱۲۱) ادامه دارد...👇