eitaa logo
مدرسه ولایت
461 دنبال‌کننده
70 عکس
37 ویدیو
125 فایل
#نهج_البلاغه
مشاهده در ایتا
دانلود
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۳۰ 🗓سه‌شنبه ، ۱۴۰۳/۰۲/۱۸ --------------------------------------- «...وَ ذَلِّلْهُ بِذِكْرِ اَلْمَوْتِ...» ✅«فطرة‌العقل»و«فطرة‌القلب»در کلام علّامة حسن‌زاده‌ی آملی رضوان‌الله‌تعالیٰ‌علیه: فلسفه(فطرة‌العقل)حرف می‌آورد و عرفان(فطرة‌القلب)سکوت؛عقل بار و پَر می‌دهد و عرفان بال و پَر می‌کَنَد؛عقل نور است و عرفان نار؛عقل درسی بوَد و عرفان در سینه بوَد؛عقل راه است و عرفان مقصد؛عقل شجر است و عرفان ثمر؛عقل فخر است و عرفان فقر؛عقل به‌خدا می‌کشاند و عرفان به‌خدا می‌رساند... ✅قلب انسان همچون او با ساختارهای اجتماعی در ارتباط است؛لذا ساختارها باید ناظر به ذکر موت طراحی شوند تا ذلّت در قلب اتّفاق بیفتد. ✅یاد مرگ و توجّه به‌معاد،به‌تمامی حرکات فردی و اجتماعی جهت می‌دهد. ✅«مرگ»در منطق آیات و روایات: 🟩...وَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ(سوره‌ی حج‌،آیه‌ی ۴۸) 🔺مرگ صیرورت است. 🟩قال النّبی صلّی الله علیه و آله:...مَا خُلِقْتَ أَنْتَ وَ لَا هُمْ لِدَارِ الْفَنَاءِ بَلْ خُلِقْتُمْ لِدَارِ الْبَقَاءِ وَ لَكِنَّكُمْ تَنْتَقِلُونَ مِنْ دَارٍ إِلَی دَارٍ...(بحارالأنوار،جلد ۳۷،ص ۱۴۵) 🔺مرگ،انتقال غیرمادّی است؛غرض از این مرگ،ترک عالَم مادّه می‌باشد. 🟩قال الإمام الحسین علیه‌السلام:صَبْراً بَنِی الْكِرَامِ فَمَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَةٌ یَعْبُرُ بِكُمْ عَنِ الْبُؤْسِ وَ الضَّرَّاءِ إِلَی الْجِنَانِ الْوَاسِطَةِ وَ النَّعِیمِ الدَّائِمَةِ فَأَیُّكُمْ یَكْرَهُ أَنْ یَنْتَقِلَ مِنْ سِجْنٍ إِلَی قَصْرٍ وَ مَا هُوَ لِأَعْدَائِكُمْ...(بحارالأنوار،جلد ۶،ص ۱۵۴) 🔺مرگ پل است. ✅حقیقت مرگ یعنی توجّه به صیرورت از عالم مادون به مافوق؛این صیرورت یا بهشتی یا جهنّمی... اگر به‌این صیرورت توجّه کردیم،«ذلّت»اتّفاق خواهد افتاد؛توجّه انسان به‌غایت أبدی خود موجد ذلّت قلب است. و الحمدلله و صلّی الله علیٰ محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۳۱ 🗓یک‌شنبه ، ۱۴۰۳/۰۳/۰۶ ----------------------------------------- «...وَ ذَلِّلْهُ بِذِكْرِ اَلْمَوْتِ...» ✅منشأ ایجاد تمام حرکت‌ها و تمدّن‌های تاریخ بشر دو مسئله‌ می‌تواند باشد: ۱)عقل(تمدّن‌های وحیانی) ۲)نفس(تمدّن‌های غیر وحیانی) ✅تمدّن‌های مادّی چون بر اساس نفسانیّات برخواسته‌اند یاد مرگ را نه‌تنها ایجاد نمی‌کنند،بلکه در سرکوب آن کوشش هم دارند: 🟩...يَتَعَلَّلُ بِالسُّرُورِ فِي سَاعَةِ حُزْنِهِ وَ يَفْزَعُ إِلَى اَلسَّلْوَةِ إِنْ مُصِيبَةٌ نَزَلَتْ بِهِ ضَنّاً بِغَضَارَةِ عَيْشِهِ وَ شَحَاحَةً بِلَهْوِهِ وَ لَعِبِهِ...(خطبه‌ی ۲۲۱) ✅یاد مرگ نمی‌تواند بریده از ساختارهای اجتماعی و رفتارهای فردی باشد؛یاد مرگ صرفاً منحصر در توصیه‌های اخلاقیِ مبتنی بر مسئله‌ی آخرت نیست؛بلکه شیوه حیات بشر را نیز اصلاح می‌کند. ✅در تمدّن‌های وحیانی،ساختارهای اجتماعی و حتّی رفتارهای فردی ناظر به‌مسئله‌ی ذکر موت شکل می‌پذیرند: 🟩قال الإمام علی بن الحسین علیهماالسلام:...صَلِّ صَلَاةَ مُوَدِّعٍ وَ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَكُونَ الْیَوْمَ خَیْراً مِنْكَ أَمْسِ وَ غَداً خَیْراً مِنْكَ الْیَوْمَ فَافْعَلْ(بحارالأنوار،جلد ۶۸،ص ۱۸۵) 🔺ناظر به‌‌مسئله‌ی آخرت نماز بخوان. 🔺این نگاه را می‌توان به‌دیگر موضوعات نیز تعمیم داد. 🟩...اَلْمَوْتُ مَعْقُودٌ بِنَوَاصِيكُمْ وَ اَلدُّنْيَا تُطْوَى مِنْ خَلْفِكُمْ...(نامه‌ی ۲۷) 🔺با یاد مرگ باید زندگی کرد. ◼️سؤال: چرا همه‌ی موضوعات باید ناظر به‌موضوع«معاد»باشند؟ 🔳جواب: در سرشت انسان،قلب او هم جایگاه حکمت است و هم اضداد حکمت: 🟩لَقَدْ عُلِّقَ بِنِيَاطِ هَذَا اَلْإِنْسَانِ بَضْعَةٌ هِيَ أَعْجَبُ مَا فِيهِ وَ ذَلِكَ اَلْقَلْبُ وَ ذَلِكَ أَنَّ لَهُ مَوَادَّ مِنَ اَلْحِكْمَةِ وَ أَضْدَاداً مِنْ خِلاَفِهَا...(حکمت ۱۰۸) 🔺یکی از اضداد،وجود مسئله‌ای به‌نام«طول أمل»می‌باشد. ✅طول أمل از دو حالت خارج نیست: ۱)ممدوح:آرزوئی که صرفا تعلّق به‌آخرت دارد: 🟩قال الإمام زین العابدین علیه‌السلام:...یَا رَبِّ إِنَّ لَنَا فِیكَ أَمَلًا طَوِیلًا كَثِیراً...(بحارالأنوار،جلد ۹۵،ص ۸۵) 🟩قال الإمام أمیرالمؤمنین علیه‌السلام:...يَا غَايَةَ آمَالِ اَلْعَارِفِينَ يَا غِيَاثَ اَلْمُسْتَغِيثِينَ يَا حَبِيبَ قُلُوبِ اَلصَّادِقِينَ وَ يَا إِلَهَ اَلْعَالَمِينَ...(مصباح المتهجّد،جلد ۲،ص ۸۴۴) ۲)مذموم:تمامی آرزو‌های متعلّق به‌دنیا مذموم‌اند. 🔺سرّ آن این است که:انسان از همان شروع مرحله‌ی طفولیّت‌اش در اثر ارتباط با عالم مادّه،اضداد حکمت در او در حال اشتداد می‌باشند؛این مسئله،طول أمل را در او قوی‌تر می‌نماید: 🟩...وَ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ اِثْنَتَانِ اِتِّبَاعُ اَلْهَوَى وَ طُولُ اَلْأَمَلِ...(خطبه‌ی ۲۸) 🔺جلوه‌گری طول أمل در بین اضدادِ حکمت بیشتر است(ذکر خاصّ بعد از عامّ) 🟩...وَ أَمَّا طُولُ اَلْأَمَلِ فَيُنْسِي اَلْآخِرَةَ...(خطبه‌ی ۴۲) 🔺علّت توجّه به‌معاد،از بین‌رفتن طول أمل است. 🔺میزان طول أمل با معادگریزی مساوی است. 🟩مَنْ أَطَالَ اَلْأَمَلَ أَسَاءَ اَلْعَمَلَ(حکمت ۳۶) 🔺علّت اینکه حضرات معصومین سلام‌الله‌علیهم‌اجمعین به‌مبارزه‌ی جدّی با طول أمل پرداخته‌اند،این است که:طول أمل حتّی فرصت‌های حیات دنیوی را از شخص سلب می‌کند. 🔺ممکن نیست با وجود طول أمل،فعلی درست انجام گیرد. 🟩اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‌ ، وَ اِكْفِنَا طُولَ اَلْأَمَلِ‌، وَ قَصِّرْهُ‌ عَنَّا بِصِدْقِ اَلْعَمَلِ حَتَّى لاَ نُؤَمِّلَ‌ اِسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ‌، وَ لاَ اِسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ‌، وَ لاَ اِتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ‌، وَ لاَ لُحُوقَ‌ قَدَمٍ بِقَدَمٍ‌...(صحیفه‌ی سجّادیّه علیه‌السلام،دعای ۴۰) 🔺عملِ صادقانه در کنارگذاشتن طول أمل است. ✅طول أمل یعنی تعلّق فعل به‌لحظه‌ای که از ظرف زمان«حال»خارج است: 🟩قال الإمام أمیرالمؤمنین علیه‌السلام:إِنَّ عُمُرَكَ وَقَتُكَ اَلَّذِي أَنْتَ فِيهِ(عیون الحکم،جلد ۱،ص ۱۴۲) ✅توجه به‌مرگ دو دستاورد دارد: ۱)نفی طول أمل ۲)کار درست انجام می‌شود 🔺معنای آینده‌نگری جز این نیست که:انسان در زمان حال،وظیفه‌اش را انجام دهد. و الحمدالله و صلّی الله علیٰ محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۳۲ 🗓یک‌شنبه ، ۱۴۰۳/۰۳/۱۳ ---------------------------------------- «...وَ ذَلِّلْهُ بِذِكْرِ اَلْمَوْتِ...» ✅خدای متعال کمال مطلق و صرف الوجود است؛اگر خدای متعال کمال مطلق است،به‌وزان هر کمال در عالم یک شأنی(فعل)از شئون خدای متعال ظهور و بروز پیدا می‌کند؛برای مثال:اقتضاء کمال خالقیّتِ خدای متعال که به‌نحو صرف و بسیط در ذات حقّ تعالی قرار دارد و در عالَم اتّفاق می‌افتد،وجود مخلوق است و مخلوق،همان فاعلیّت کمال ذاتی خدای متعال است؛و هکذا دیگر کمالات: 🟩يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ(سوره‌ی الرّحمٰن،آیه‌ی ۲۹) 🔺کمالات خدای متعال،شأن‌آفرین هستند. ✅یکی از کمالات خدای متعال عزّت و کبریائی اوست؛این کبریائی در عالم شأنی را می‌طلبد؛«فاعلیّت عزّت و کبریائی خدای متعال اقتضاء می‌کند که در عالم ذلّت اتّفاق بیفتد»:...وَ لَكِنَّ اَللَّهَ يَخْتَبِرُ عِبَادَهُ بِأَنْوَاعِ اَلشَّدَائِدِ وَ يَتَعَبَّدُهُمْ بِأَنْوَاعِ اَلْمَجَاهِدِ وَ يَبْتَلِيهِمْ بِضُرُوبِ اَلْمَكَارِهِ إِخْرَاجاً لِلتَّكَبُّرِ مِنْ قُلُوبِهِمْ وَ إِسْكَاناً لِلتَّذَلُّلِ فِي نُفُوسِهِمْ وَ لِيَجْعَلَ ذَلِكَ أَبْوَاباً فُتُحاً إِلَى فَضْلِهِ وَ أَسْبَاباً ذُلُلاً لِعَفْوِهِ فَاللَّهَ اَللَّهَ فِي عَاجِلِ اَلْبَغْيِ وَ آجِلِ وَخَامَةِ اَلظُّلْمِ وَ سُوءِ عَاقِبَةِ اَلْكِبْرِ فَإِنَّهَا مَصْيَدَةُ إِبْلِيسَ اَلْعُظْمَى وَ مَكِيدَتُهُ اَلْكُبْرَى اَلَّتِي تُسَاوِرُ قُلُوبَ اَلرِّجَالِ مُسَاوَرَةَ اَلسُّمُومِ اَلْقَاتِلَةِ فَمَا تُكْدِي أَبَداً وَ لاَ تُشْوِي أَحَداً لاَ عَالِماً لِعِلْمِهِ وَ لاَ مُقِلاًّ فِي طِمْرِهِ وَ عَنْ ذَلِكَ مَا حَرَسَ اَللَّهُ عِبَادَهُ اَلْمُؤْمِنِينَ بِالصَّلَوَاتِ وَ اَلزَّكَوَاتِ وَ مُجَاهَدَةِ اَلصِّيَامِ فِي اَلْأَيَّامِ اَلْمَفْرُوضَاتِ تَسْكِيناً لِأَطْرَافِهِمْ وَ تَخْشِيعاً لِأَبْصَارِهِمْ وَ تَذْلِيلاً لِنُفُوسِهِمْ وَ تَخْفِيضاً لِقُلُوبِهِمْ وَ إِذْهَاباً لِلْخُيَلاَءِ عَنْهُمْ...(خطبه‌ی ۱۹۲) 🔺امام علی علیه‌السلام حوادث عالم طبیعت و احکام شریعت را نقطه‌ی مقابل تکبّر انسان تعریف می‌فرمایند. 🔺اقتضاء نفس،متکبّرشدن در عالَم طبیعت است. 🔺قلب جایگاه تکبّر است و این تکبّر با انجام عبادات و احکام عملی از بین می‌رود. 🔺در عبادت،سختی و شدائد نهفته است. ✅فلسفه‌ی زحمات تکوینی و تشریعی در هر دو عالم،زدودن تکبّر در قلب است؛به‌میزان ذلّت و عبادت،عزّت،جلال و کبریائی الهی ظهور می‌کند. ◼️سؤال: چرا عبادات با وجود اینکه تولید ذلّت می‌کنند رها می‌شوند؟ 🔳جواب: در منطق‌ وحی،رذیله‌ای به نام«طول أمل»مانع از انجام عبادات است. طول أمل انسان را تکلیف‌گریز می‌کند؛لذا طول أمل با تکبّر همراه است. ✅آن‌چیزی که طول أمل را از بین برد،یاد مرگ است: 🟩لَوْ رَأَى اَلْعَبْدُ اَلْأَجَلَ وَ مَصِيرَهُ لَأَبْغَضَ اَلْأَمَلَ وَ غُرُورَهُ(حکمت ۳۳۴) ✅اگر یاد مرگ اتّفاق افتاد،طول أمل از بین می‌رود و با از بین‌رفتن طول أمل،انسان تکلیف‌مدار(محقّق‌شدن عبادت)می‌شود و عبادات اثر خود را خواهند گذاشت: 🟩...اُنْظُرُوا إِلَى مَا فِي هَذِهِ اَلْأَفْعَالِ مِنْ قَمْعِ نَوَاجِمِ اَلْفَخْرِ وَ قَدْعِ طَوَالِعِ اَلْكِبْرِ...(خطبه‌ی ۱۹۲) ✅فلسفه‌‌ی جعل واجبات و ترک محرّمات،تسلیم اراده‌ی نفس(ذلّت)در مقابل اراده‌ی خدای تبارک و تعالیٰ برای ظهور عزّت اوست: 🟩...وَ نَسْتَعِينُهُ عَلَى هَذِهِ اَلنُّفُوسِ اَلْبِطَاءِ عَمَّا أُمِرَتْ بِهِ اَلسِّرَاعِ إِلَى مَا نُهِيَتْ عَنْهُ...(خطبه‌‌ی ۱۱۴) 🔺ذلّت انسان باید در بستر عالَم تشریع رخ دهد(خلاف دیگر موجودات) و الحمدلله و صلّی الله علیٰ محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۳۳ 🗓سه‌شنبه ، ۱۴۰۳/۰۳/۱۵ -------------------------------------- «...وَ ذَلِّلْهُ بِذِكْرِ اَلْمَوْتِ...» ✅تمدّن‌های بشری از دوحالت خارج نیستند: ۱)وحیانی ۲)غیر وحیانی ✅قلب انسان(که به‌حیثیّتی امام قواء و أعضاء و جوارح است)از موجودی به‌نام«صدر»(که در ادبیّات فارسی به‌آن سینه می‌گویند)متأثّر است؛صدر به‌محیط پیرامون قلب گفته می‌شود. ✅صدر إحاطه‌‌ بر قلب دارد و قلب ناچارا از او تأثیر می‌پذیرد: 🟩أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِها أَوْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها فَإِنَّها لا تَعْمَى الْأَبْصارُ وَ لكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ(سوره‌ی حجّ،آیه‌ی ۴۶) 🔺قلب مظروف و صدر،ظرفِ برای قلب می‌باشد. 🔺قلب‌ها به‌علّت کوری نمی‌توانند معارف را درک کنند. ✅این صدر همان‌گونه‌ای که روی قلب اثرگذار است،خود نیز از عوامل و اطرافش(که همان محیط پیرامون خود نظیر طبیعت است)تأثیر می‌پذیرد: 🟩قال الإمام الصّادق علیه‌السلام:إِنَّ مَنْزِلَةَ اَلْقَلْبِ مِنَ اَلْجَسَدِ بِمَنْزِلَةِ اَلْإِمَامِ مِنَ اَلنَّاسِ اَلْوَاجِبِ اَلطَّاعَةِ عَلَيْهِمْ أَ لاَ تَرَى أَنَّ جَمِيعَ جَوَارِحِ اَلْجَسَدِ شُرَطٌ لِلْقَلْبِ وَ تَرَاجِمَةٌ لَهُ مُؤَدِّيَةٌ عَنْهُ اَلْأُذُنَانِ وَ اَلْعَيْنَانِ وَ اَلْأَنْفُ وَ اَلْفَمُ وَ اَلْيَدَانِ وَ اَلرِّجْلاَنِ وَ اَلْفَرْجُ فَإِنَّ اَلْقَلْبَ إِذَا هَمَّ بِالنَّظَرِ فَتَحَ اَلرَّجُلُ عَيْنَيْهِ وَ إِذَا هَمَّ بِالاِسْتِمَاعِ حَرَّكَ أُذُنَيْهِ وَ فَتَحَ مَسَامِعَهُ فَسَمِعَ وَ إِذَا هَمَّ اَلْقَلْبُ بِالشَّمِّ اِسْتَنْشَقَ بِأَنْفِهِ فَأَدَّى تِلْكَ اَلرَّائِحَةَ إِلَى اَلْقَلْبِ وَ إِذَا هَمَّ بِالنُّطْقِ تَكَلَّمَ بِاللِّسَانِ وَ إِذَا هَمَّ بِالْحَرَكَةِ سَعَتِ اَلرِّجْلاَنِ وَ إِذَا هَمَّ بِالشَّهْوَةِ تَحَرَّكَ اَلذَّكَرُ فَهَذِهِ كُلُّهَا مُؤَدِّيَةٌ عَنِ اَلْقَلْبِ بِالتَّحْرِيكِ وَ كَذَلِكَ يَنْبَغِي الإمام [لِلْإِمَامِ] أَنْ يُطَاعَ لِلْأَمْرِ مِنْهُ(بحارالأنوار،جلد ۵۸،ص ۳۰۴ و ۳۰۵) 🔺این صدر،همان أعضاء و جوارح می‌باشد که قوای موجود در قلب متناسب با ابزار و أعضای ظهورشان،ظهور می‌کنند و فعلیّت دارند: 🟩اَلْقَلْبُ مُصْحَفُ اَلْبَصَرِ(حکمت ۴۰۹) 🔺أعضاء و‌ جوارح تأثیر متقابل روی قلب می‌گذارند. 🔺از آن جائی که قلب غمگین و ناراحت می‌شود،می‌توان فهمید که او از عواملی متأثّر شده و آن عوامل جز أعضاء و جوارح چیزی دیگری نمی‌تواند باشد. ✅أعضاء و‌ جوارح از حاکمیّت‌ها و سبک‌های زندگی متأثّرند؛صدر از امکانات و محصولات اطراف خود تأثیر می‌پذیرد؛بنابراین حاکمیّت‌هائی که غیر وحیانی‌اند،با نوع تأثیرگذاری‌شان بر صدر(أعضاء و جوارح)نمی‌توانند در قلب تذلّل ایجاد کنند. ✅حاکمیّت‌ها اگر مرگ‌باور و معادباور نباشند،ذلّتی متوجّه قلب نخواهد شد؛بنابراین باید به‌دنبال حاکمیّت‌های وحیانی رفت. ✅ضرورت تشکیل حاکمیّت اسلامی در اینجا روشن است؛از محصولاتی که در ضمن سبک زندگی اسلامی اتّفاق می‌افتد،نوع خانه‌سازی،لباس،گردشگری و...است که ملازم با تولید ذلّت در قلب‌ می‌باشند. ✅کلام شریف أمیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه صرفا یک موضوع اخلاقی‌ای که تصوّر شود بریده از اجتماع و حکومت است نیست. و الحمدلله و صلّی اللّه علیٰ محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۳۴ 🗓یک‌شنبه ، ۱۴۰۳/۰۳/۲۰ ----------------------------------------- «...وَ قَرِّرْهُ بِالْفَنَاءِ...» ✅«فناء»غیر از عدم است؛فناء با وجود،منافاتی ندارد(برخلاف فهم و ادبیّات عرفی) ✅در ادبیّات وحی نه عقلا و نه نقلا چیزی معدوم نمی‌شود: 🟩يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ وَ بَرَزُوا لِلَّـهِ الْواحِدِ الْقَهَّارِ(سوره‌ی ابراهیم علیه‌السلام،آیه‌ی ۴۸) 🔺تبدّل در عالم راه دارد نه عدم! 🔺روز قیامت روز تبدیل است نه روز عدم! 🔺انسان از بین نمی‌رود؛بلکه ظرفِ زندگی او تغییر می‌نماید. ✅فناء نقطه‌ی مقابل بقاء است؛بنابراین فانی با باقی سازگار نیست؛لذا فانی باید به گونه‌ای تحلیل شود که نه به معنای عدم باشد و نه باقی ثابت گردد. ✅ظرف تحقّق فناء و بقاء با یکدیگر متفاوت است: 🟩كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ(۲۶)وَ يَبْقى‏ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ(۲۷)(سوره‌‌ی الرّحمن) 🔺ظرف فناء دنیا و ظرف بقاء آخرت است. ✅فناء در عالم مادّه،فناء از حیث حدود و قیود است؛لذا زمانی که این حدود و قیود به‌وسیله‌ی مرگ شکسته می‌شوند،بقاء اتّفاق می‌افتد: 🟩وَ لِلَّـهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّـهِ إِنَّ اللَّهَ واسِعٌ عَلِيمٌ(سوره‌ی بقره،آیه‌ی ۱۱۵) 🔺برداشته‌شدن حدود و قیود و تحقّق بقاء. ✅همه‌ی موجودات یک وجهه‌ی ملکوتی دارند که متوجّه عالم ملکوت است؛آن چیزی که موجودات را گرفتار می‌کند،همان حدود و قیود عالم مادّه می‌باشند؛لذا نتیجه این می‌شود که:حدود و قیود فانی هستند. ✅زمانی که بقاء مطرح می‌شود،تعبیر به خلود به‌میان می‌آید(چه بهشتی چه جهنّمی): 🟩خالِدِينَ فِيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ(سوره‌ی بقره،آیه‌ی ۱۶۲) 🟩...جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها وَ أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّـهِ وَ اللَّـهُ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ(سوره‌ی آل عمران،آیه‌ی ۱۵) 🔺خلود یعنی بقای أبدی 🟩اینکه مولانا أمیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند:از قلب‌ات إقرار بگیر که تو فانی هستی،دقیقاً دلالت بر بقاء می‌کند؛یعنی به قلب‌ات بقبولان که تو یک موجود أبدی‌ای می‌باشی؛بنابراین قبل از اینکه خدای متعال به‌وسیله‌‌ی مرگ قهراً و جبرا فناء را محقّق کند،قلب خود را فانی کن و باقی‌بودن را به او بقبولان. ✅موضوعی که باعث می‌شود قلب به‌فانی‌بودن إقرار کند،«ذکر موت»می‌باشد. و الحمدللّه و صلّی اللّه علیٰ محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━
«بسم الله الرحمن الرحیم» «السَّلاَمُ عَلَى أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلامِ التُّقَى وَ ذَوِي النُّهَى وَ أُولِي الْحِجَى وَ كَهْفِ الْوَرىٰ» 🔹نامه‌ی ۳۱ ، جلسه‌ی ۳۵ 🗓سه‌شنبه ، ۱۴۰۳/۰۳/۲۲ ---------------------------------------- «...وَ بَصِّرْهُ فَجَائِعَ اَلدُّنْيَا...» ✅مادّه‌ی فَجَعَ به‌معنای آزردن با گرفتن دارائی و سلب سرمایه‌ است. ✅فاجعه مخصوص دنیا و عالَم مادّه می‌باشد.این فجائع با در نظرگرفتن حیثیّات،به‌ دوبخش تقسیم می‌شوند: ۱)فجائع مذموم(تعلّق قلب به‌امور مادّی) ۲)فجائع ممدوح(تعلّق قلب به‌امور معنوی) 🔺فجائع را نمی‌توان از عالَم مادّه جدا کرد؛چرا که از لوازم دنیا می‌باشند. 🔺انبیاء و معصومین علیهم‌السلام نیز فاجعه‌زده می‌شدند؛لکن با حیثیّت الهی آن که فاجعه‌ای ممدوح را رقم می‌زند؛بر خلاف دیگران که فاجعه‌ی آنان ناظر به تعلّق قلبی آن‌ها به‌عالَم مادّه است. ✅دنیا به‌دلیل اینکه محلّ فناء می‌باشد،فاجعه‌آفرین است و اگر در سرای آخرت فاجعه‌ای نیز متوجّه ما شد،عامل و علّت آن همین دنیا است. ✅همه‌ی نعمت‌های دنیا در معرض سلب‌اند و اگر قلب إقرار به این فناء نکند،با سلب هر نعمتی فاجعه زده خواهد شد. ✅حضرت می‌فرمایند:به‌قلب نشان بده که دنیا محلّ فاجعه است؛هر نعمتی بالقوّه فجیعه‌ای است که اگر تعلّق به‌نعمت مادّی در قلب اتّفاق افتاد،فجیعه‌ فعلیّت پیدا می‌کند. ✅قلب باید بداند که هر نعمت،دربردارنده‌ی فرصت و تهدید است؛اگر مقرّ به فناء شد،نعمت فرصت است و اگر به‌نعمت‌های مادّی تعلّق پیدا کرد،تهدیدی متوجّه اوست: 🟩قال الإمام أمیرالمؤمنین علیه‌السلام:...وَ لاَ تَفْنَى فَجَائِعُهَا...(بحارالأنوار،جلد ۷۰،ص ۱۱۳) 🔺ضرورت و ارزش قناعت،رزق کفاف،زهد و...را می‌توان دریابید. 🟩قال الإمام الحسین علیه‌السلام:...وَ مُحَمَّدٌ صلی اللّٰه علیه و آله أُصِیبَ بِأَفْجَعَ مِنْهُ فَجِیعَةً إِنَّهُ وَقَفَ صلی اللّٰه علیه و آله عَلَی عَمِّهِ حَمْزَةَ أَسَدِ اللَّهِ وَ أَسَدِ رَسُولِهِ وَ نَاصِرِ دِینِهِ...(بحارالأنوار،جلد ۱۷،ص ۲۷۸) 🔺فاجعه‌ی قلبی با حیثیّت الهی 🔺تفاوت بنیادی فجائع قلبی أهل بیت علیهم‌السلام با دیگران در همین حیثیّت است. 🔺معصومین علیهم‌السلام در هنگام ظهور فجیعه،راه صبر را در پیش گرفته و راضی به‌ رضایت الهی می‌باشند. 🟩قال الإمام الصّادق علیه‌السلام:الرَّغْبَةُ فِی الدُّنْیَا تُورِثُ الْغَمَّ وَ الْحَزَنَ(بحارالأنوار،جلد ۷۵،ص ۲۴۰) 🔺میل به‌دنیا،تعلّق قلبی به‌مادّیات می‌آورد. 🟩قال النّبی صلّی الله علیه و آله:...إِنَّ فِی الْقُنُوعِ تسعة [لَسَعَةً] وَ إِنَّ فِی الِاقْتِصَادِ لَبُلْغَةً وَ إِنَّ فِی الزُّهْدِ لَرَاحَةً وَ إِنَّ لِكُلِّ عَمَلٍ جَزَاءً وَ كُلُّ آتٍ قَرِیبٌ(بحارالأنوار،جلد ۱۰۰،ص ۲۷) 🔺قناعت،اقتصاد(میانه‌روی)و زهد،راحتی و عدم تعلّق به‌مادّیات را می‌آفرینند. ✅حال که دنیا محلّ فاجعه است و از آن گریزی نیست،قلب را جایگاه فاجعه‌ی معنوی مبتنی بر سلب نعمات الهی قرار بدهیم؛به‌گونه‌ای که قلب فقط سلب نعمات معنوی با حیثیّت الهی را متوجّه شود. و الحمدللّه و صلّی اللّه علیٰ محمّد و آله... 👇👇👇👇👇👇 ┏━━🍃🌺🍃━┓ @madrese_velayat @rayatalhedayat @sajjadiyeh ┗━━━🍂━