بسم الله الرحمن الرحیم الحمدلله رب العالمین اللهم صل علی محمد و آل محمد وقتی کسی در زندگی اش به رشد بی اعتنایی کند، آن را نشناسد، با آن بیگانه باشد، در امور زندگی تصمیم ها و انتخاب هایش به تشتت و ناهماهنگی می رسد. به این حالت، موقعیت، وضعیت به هم ریختگی و عدم انسجام درونی "غیّ" گفته می شود که باعث بلاتکلیفی و تردید در کارها شده به فساد امور و از دست دادن منافع و موقعیت های مطلوب منجر می شود. غیّ همان نقطه آشفتگی در فرد است که به واسطه بی اعتنایی به رشد پدیدار می شود و این نقطه فرد را در جهات مختلف وابسته به شرایط و جوی بیرونی قرار می دهد و نمی گذارد متمرکز و طبق مبنای عقلی و شرعی درباره امور تصمیم گیری و عمل کند. در هنگام تصمیم برای کاری فکر و خیال ها و دغدغه ها و ورودی های مختلف تمرکز او را به هم زده و نمی گذارند عاقلانه و مومنانه و متشرعانه تصمیم بگیرد. این نقطه آشوب و فتنه در انسان سبب توجه به خواسته های مردم و دیگران شده و به تدریج خواسته خدا و ولیّ خدا را فراموش می کند یا آن خواسته برایش کم اهمیت می شود و البته گاه با آن از سر لجبازی دشمن می گردد. کسی که از رشد و ولیّ رشد دوری کند به طور قطع به غیّ آلوده می شود و این سرآغاز همه رخدادهای منفی و اشتباهات فرد در زندگی و مقدّرات عذاب آلود می باشد. ۱۴۰۰/۶/۱۳ ۲۶ محرم #استاداخوت