#اطلاعیه 🔰 درس «عرفان در وادی عمل» 📌 با موضوع جدید: "سلوک اجتماعی" ⏰ زمان: شنبه های هر هفته؛ یک ساعت قبل اذان ظهر 🕌 مکان: قم، چهارمردان، مسجد آیت الله جوادی آملی 🤏 اولین جلسه این درس، شنبه ۲۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ برگزار خواهد شد. 🎙#استاد_یزدان_پناه 📱 پخش زنده در کانال نسیم حکمت 👇👇👇 @nasimehekmat

▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت بیست و پنجم 🔹ألم و لذّت چیست؟ بوعلی از فضای تصوّر، امور حصولی و اموری که معمولاً در ذهنمان هست [خارج می کند] ✅لذّت مال امر خیری است که به انسان برسد. تا آن خیر واصل نشود، ارتباط حضوری برقرار نشود، چیزی به اسم لذّت ندارد. لذّت برای آن ارتباط حضوری است. از بیان عرفا استفاده می کند که بیانشان معمولاً در فضای حضوری بوده است. ❓فضای حضوری چیست؟ آنها وقتی می گویند "چشیدند"⬅️ یعنی با خدا نشسته و او را در بر می یابد و از آن لذّت می برد. عرفای بالله گفته اند: "شما نمی دانید که ارتباط با خدا و نشستن پیش خدا چه لذّتی دارد! هیچ لذّتی به پای این لذّت نمی رسد. بوعلی می بیند این ادبیّات ذوق که به امر حضوری اشاره کرده است حرف قشنگی است، از آن استفاده می کند. و همین جور رنج کشیدن، ☑️اگر از مادر، فرزند را به جبر بگیری، مادر چقدر رنج می برد؟ به شکل واقعی، حضوری و وجودی هست. عرفا وقتی می بینند خدا ازشان گرفته شده سر و صدا می کنند! (که این را به حال قبض تعبیر می کنند⬅️ با اینکه در برِ حق بود، ازشان گرفته شد.) بعضی هایشان یک "ای خدا" می گوید، جوری حرف می زند گویا تمام وجودش از او گرفته شده است. این حالت مقاسات است. این ارتباط حضوری است یعنی محبوبش را از او گرفته اند، اما بوعلی به نحو مطلق می گوید یعنی دیگر نمی خواهد فقط دربارۀ خدا باشد، اگر کسی لباس خشن می پوشد، احساس سختی می کند⬅️ بحثِ لمس است، ولی بوعلی اسمِ آن را می گذارد چشیدن. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه سیزدهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab

▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت بیست و ششم 🔹لذّت عقل در چیست؟ ⬅️به لحاظ عقل نظری در فهم و دریافت حقایق و تلقّی معارف، ⬅️به لحاظ عقل عملی فضیلت، خیر و کار خیر، در مقابل اگر کسی ضدّ حقایق را بگیرد، موجب ألم است. ☑️مثلاً توحید، حقیقت عالم است، بخواهد به شرک برسد، امری را به دست می‌آورد که موجب ضرر و ألم است. ❓اگر امورِ عقلی، حقایق و معارف لذیذ است چرا برخی بدشان می‌آید؟ ❓چرا بعضی‌ این حقایق و معارف را می‌شنوند خسته می‌شوند؟ بوعلی می‌گوید [چون] یک شاغل برایش حاصل شد. طبیعتِ هر انسانی به لحاظ عقلش، لذّت بردن از حقایق و معارف، توحید و حقایق اصلی عالم است. باید لذّت ببرد⬅️ اگر لذّت نمی‌بَرد، یک جای کار مشکل دارد. ☑️گاهی ما سر خودمان بلا می‌آوریم، این استعداد را از دست می‌دهیم، از بس مشغول دنیاست اصلاً برای این‌جور کارها فرصت ندارد، ☑️انسان بخواهد کار علمی کند، اگر ذهن خیلی مشغول این‌طرف و آن‌طرف باشد اصلاً متوجّه نمی‌شود. شاغل که دارد لذّت نمی‌برد، ❓از غذا لذّت می‌بریم، پس چرا وقتی شکم پر است اصلاً از غذا لذّت نمی‌بریم؟ دربارۀ عالم عقل می‌گوید از بس این بدن مشغول دنیاست، بدن گرفته شود، مرگ پیش بیاید⬅️ تازه مشخّص می‌شود چه خبر است. لذّت خودش را نشان می‌دهد. ✅[پس] مشکل از کمال نیست، مشکل از ماست. ما بلایی سر خودمان درآوردیم که نمی‌توانیم از حقایق، از اعمال خیر، از امورِ پاک لذّت ببریم و الّا فطرت ما به‌گونه‌ای است که تا کار خیر می‌کنیم، لذّت می‌برد. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه چهاردهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab

▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت بیست و هفتم 🔹چرا از کار زشت و خلافی که می‌کنیم، احساس درد نمی‌کنیم؟ اصلاً باک مان نیست. ☑️ اگر دستمان بریده شود یا دندان درد بگیریم، چقدر جزع و فزع می‌کنیم؟! بنده خدایی می‌رود دکتر، [می‌گوید] آقای دکتر! من بیچاره شدم، این دندانم... ❓دلیلش چیست؟ درد را احساس می‌کنیم. ولی گاهی در مسائل معنوی، خلاف بسیار می‌کنیم، اما هیچ احساس درد نمی‌کنیم! ❓مگر عقل عملی ما به دنبال خیر نبود؟ ❓مگر کار زشت، برایش شرّ نبود؟ ❓پس چرا ما احساس درد نمی‌کنیم؟ ✅بوعلی می‌گوید که این، زیر سر شاغل است. یعنی ما الان مشغولیم، احساس درد نمی‌کنیم. ولی تا این مشغولیّت برداشته می‌شود، از این نشئه آدم در می‌رود، به لبۀ آن عالم می‌رسد: 🔅"ربِّ ارجعونِ* لعلّی اعمل صالحاً" [بخشی از مؤمنون: 99 و 100]؛ ❓چرا؟ مگر تو همان آدم قبلی نیستی؟ چه شد؟ تا این اشتغالات را بر می‌دارد، تازه می‌فهمد چه خبر است. ⬅️درست مثل اینکه یک ‌بار به او گفتند، آقا! با خودت خلوت کن ببین چه هستی و چجوری هستی، آن لحظه برای آدم پیش می‌آید. ▫️در لحظۀ مرگ اشتغالات برداشته می‌شود، ▫️خودش با خودش تنها می‌شود، ▫️انقطاعِ از دیگران پیدا می‌شود، ▫️خودش می‌ماند، ⬅️تازه احساس می‌کند که چرا اینجوری هستم؟! به تعبیر استاد حسن‌زاده چرا انقدر اُشتر‌گاو‌پلنگ هستم؟! این دیگر چیست؟ چه کار کردم با خودم؟! #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه چهاردهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab

📖 منتشر شد: چشمه‌سار حُسن ▫️کتاب چشمه‌سار حُسن، اثر حضرت آیت‌الله سید یدالله یزدان‌پناه، با تنظیم و نگارش حجت‌الاسلام محمدرضا سعادتی‌فرد منتشر شد. ▫️این اثر که گفتارهایی در مکتب حِکمی حکومتی امام خمینی ره است، به همت مؤسسه آموزشی پژوهشی نفحات آماده شده و توسط انتشارات آل‌احمد علیهم‌السلام منتشر گردیده است. 📚 تهیه کتاب با تخفیف ۱۵ درصد به مدت سه روز تا پایان روز ۱۴ خردادماه در فروشگاه اینترنتی انتشارات آل‌احمد علیهم‌السلام؛ https://AlAhmad-pub.ir #امام_خمینی #استاد_یزدان_پناه #حجت_الاسلام_سعادتی_فرد 📃 انتشارات آل احمد @AlAhmad_pub

▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت بیست و هشتم 🔹در روایت هست که رسول‌الله به جایی رسید که پر از شهوت بود، تعفّن شدیدی احساس کرد. از جبرئیل پرسید، چرا اینقدر اینجا متعفّن و بدبوست [و] نمی‌شود تحمّلش کرد؟ گفت چون همه افراد اینجا دارای شهوت هستند؛ به همین دلیل تعفّنش واضح است. ☑️درست مثل اینکه دست من اینجا تعفّنی پیدا کند. چقدر برای ما واضح است؟ ✅چون اینجا شاغلی نیست، راحت تعفّنِ همه چیز را احساس می‌کنیم ولی او را اصلاً احساس نمی‌کنیم. ❓کی می‌فهمیم؟ وقتی که شاغل برداشته شود. بوعلی در فصل هفتم گفته بود: "گاهی سببِ دردآور وجود دارد ولی نیروی دریابنده از کار افتاده است و یا از درک آن قوّه جلوگیری شده است مانند شخصِ تخدیرشده". تخدیر شدیم؛ ✅که بسیاری از بزرگان حرفشان این است، ما تا در دنیا هستیم غالباً در مرحلۀ تخدیر زندگی می‌کنیم؛ مگر کسی اهلش باشد، متوجّه بشود و الّا غالباً این‌جوری هستند. ☑️این حال یقظه برای برخی پیش می‌آید، تا آن حال پیش می‌آید، احساس می‌کند: ▫️در چاه افتاده است ▫️شدیداً گرفتار است ▫️شدید خلاف کرده است ▫️تمام جانش سیاه شده است وقتی حال یقظه دست می‌دهد، انسان می‌خواهد برگردد. ❓آنجا چه چیزی باعث می‌شود برمی‌گردد؟ یک لحظه نور می‌تابد، از این غفلت و شاغل در می‌آید، می‌بیندچه دردهایی دارد، دردهایی که گاهی بی‌پایان است. دردِ بی‌پایان است بخاطر اینکه تبدیل می‌شود به آن رنجِ بی‌پایانِ ابدی در جهانِ پس از مرگ. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه چهاردهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab

▪️ غم خجسته 🥀 در روایات گفته شده است هیچ کس مثل تو عزا ندید. 🥀 اما این بُعد عزا در عین اینکه عزاست شیرینی هم دارد. ✔️ چون این رنج، رنج مقدس است. ✔️ این عزا، عزای مقدس است. ✔️ این عزا، عزای افتخار آمیز است. 🥀 شیرین است. ✔️ چون در منظر و مرآیِ خداست. خدا می‌بیند و برای خدا می‌کند⬅️ محتسبا ▪️ این می‌شود یک رنج شیرین. رنج است ولی در عین حال شیرین. 🎙 حقیقت ثارالله #استاد_یزدان_پناه #عاشورا https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab

▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت بیست و نهم 🔹 گاهی یقین داریم که حقایق عقلی کمال ماست؛ استدلال هم می‌کنیم که مثلاً باور به توحید، کمال است؛ یا کار خیر، کمال است؛ می‌دانیم چون کمال است لذّت هم هست؛ ❓پس چرا هیچ شوق و اشتیاقی نداریم؟ اشتیاق زیر سر چشیدن است؛ تا نچشی این اشتیاق خود را نشان نمی‌دهد. ☑️ مثلاً یک انسان کَر یا کور، از مطالعه‌ای که کرده به هر دلیلی، یقین کرده عدّه‌ای هستند که از صدای خوش لذّت می‌برند. امّا خودش اشتیاق ندارد؛ ⬅️چون امکان چشیدن را ندارد و نمی‌داند چه هست. این مثالی است که بوعلی در الهیّات شفا گفته است: از زن‌هایی که شاعر بودند و کور بودند، بعضی از اشعارشان را خواندم برایم تعجّب‌[آور بود]، اکثراً صحبتِ رنگ‌ها در شعرش هست. یعنی مسئله رنگ را نچشیده است، ولی در تمام اشعارش صحبت رنگ است! از کور بپرسید، شما می‌دانی رنگ هست؟ می‌گوید بله، یقین دارم، رنگ هست امّا ندیدم، نچشیدم. این را اذعان می‌کند، جناب بوعلی می‌گوید چون آدم نچشیده است، شوق ندارد، در عین اینکه یقین دارد. ❓این یقین چیست؟ علم‌الیقین؛ یقینِ حصولیِ ذهنیِ فکری است. ❓آن که چشیده چیست؟ عین‌الیقین؛ یقینِ چشیدنیِ شهودیِ کشفی است. بوعلی می‌گوید ما گاهی به اموری یقین داریم که هستند و می‌دانیم لذّت هم دارند ولی در عین حال به آن‌ها اشتیاق نداریم. دلیلش این است که یک‌بار نچشیدیم و به نحو عین‌الیقین نیافتیم؛ امّا اگر یک ‌بار بچشیم، درست می‌شود. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه چهاردهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab

▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت سی ام 🔹بعضی از چیزهاست، می‌دانیم شرّ است و می‌دانیم دردآور است ولی زیاد احتراز نمی‌کنیم. ☑️مثالی که بوعلی می‌زند طبیب است. می‌گوید اکثر مردم می‌دانند که بیماری‌ها اگر پیش بیاید چه بلایی سر آدم در می‌آورد. اگر یک‌بار بچشد که این بیچاره‌ و گرفتارش کرده است، دیگر دست به کار می‌شود؛ ☑️پیرمردی را دیدم، اواخر عمر که قلبش ناراحت شده بود، قبلش خیلی اهل دعوا و عصبانیّت و... امّا الان که دید عصبانیّت با او چه کار می‌کند؛ تازه فهمیده بیچاره‌اش می‌کند؛ حالا خیلی خودش را کنترل می‌کرد. ❗️سرِ پیری آدم بتواند خودش را کنترل کند... دلیلش این است که یک‌بار چشیده است. ✅بوعلی حرفش این است: ▫️اگر می‌بینید کسی در بیماری پرهیز نمی‌کند، چون این بیماری و درد را نچشیده است⬅️ اگر بچشد، هیچ‌گاه این کار را نمی‌کند. ▫️می‌خواهد بگوید بین احتراز، دوری کردن و چشیدن، ارتباط برقرار است، همچنان که بین لذّت و اشتیاق یک رابطه برقرار است. ▫️و می‌خواهد بگوید دانستن مهّم نیست و الّا الان همه می‌دانند که اگر این فلان کار را بکند، این بیماری پیش می‌آید، ولی انجام هم می‌دهند مشکلی ندارند. تا آن درد، دچار می‌شود از آن به بعد... #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه چهاردهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab

▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت سی و یکم 🔹چشیدن با اشتیاق پیدا کردن رابطه مستقیم دارد؛ همچنین احتراز و دوری کردن با رنج کشیدن و ألم. ❓سوال: این همه بحث‌های یقینی کردید که علم و معرفت به خدا و کار خیر، کمال است؛ ⬅️ ما الآن استدلالش را دانستیم و پذیرفتیم؛ ⁉️ پس چرا اشتیاق نداریم؟ ❌ بوعلی می‌گوید این معرفت صرف، باعث اشتیاق نمی‌شود، باید دست به کار بشوید، یک‌بار بچشید، آن هنگام ببینید اشتیاق آمد یا نه! اگر اشتیاق ندارید به دلیل این است که اشتیاق با علم حصولی گره نمی‌خورد؛ ✅اشتیاق با علم حضوریِ شهودیِ کشفی گره می‌خورد، با چشیدن، با ذوق؛ چون حقیقت لذت و ألم با او گره می‌خورد. ✔️در لذّت و ألم باید یک نوع چشیدن باشد، صرفِ دانستن نیست. این را بوعلی گفته است، زمینه را آماده کرده است ⬅️ یعنی من این همه بحث‌های فلسفی کردم شاید هنوز عدّه‌ای اشتیاق نداشته باشند، فکری بکنند. ❓فکرش چه هست؟ ↩️دست به کار شدن. خودتان را آماده کنید؛ دست به کار شوید، کم‌کم بگذارید بچشید. ▫️کمی کار خیر کنید و همان را ادامه بدهید، می‌بینید، چقدر لذّت‌بخش است. ▫️ معرفت بخوانید، ادامه بدهید کم [کم] می‌بینید بسیار لذّت بخش است. حالا دیگر می‌چشید، می‌بینید. ✅باید به اینجا کشانْد و الّا نتیجه نمی‌دهد. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه چهاردهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab

▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت سی و سوم 🔹کمال اشتها در لمس، بوییدن، دیدن و شنیدن هم هست، ▫️ما از بوهای خاصّی خوشمان می‌آید⬅️ لذّت می‌بریم. دیدن یا شنیدن هم همین‌جور است؛ ▫️برخی از تصویرها و منظره‌ها را می‌بینیم، ▫️برخی از صداها را می‌شنویم ⬅️لذّت می‌بریم؛ ✅بوعلی می گوید کمالِ قوّۀ اشتهاییه این است که به حسب هر قوّه‌ای، ملائمِ او را به ‌نحوی درک بکنید. ❌ولی سبب خارجی نمی‌خواهد. بوعلی با همین بحث، اینکه عارفان چگونه در بیداری شهودهایی دارند و خبرهایی می‌دهند حلّ می‌کند، عرفا می‌گویند: ما کشفِ صوری داریم و کشف معنوی. کشف صوری پنج شکل است: ☑️مثلاً می‌گویند رسول‌الله فرمود که من وقتی که در یک موقعیّتی قرار گرفتم، دیدم خدا دستی بر کتفم کشید، من لذّتی از آن بردم که حدّ نداشت ⬅️این کشف صوریِ لمسی است. ☑️ و رسول‌الله جبرئیل را دید و از او لذّت برد، این کشف صوریِ بصری است، ☑️و رسول‌الله صوتی را شنید از خدا به صورت صوت امیرالمؤمنین⬅️ این کشف صوریِ سمعی است. در همۀ این‌ها لذّت هست امّا دیگر سبب خارجی ندارد. ☑️و درمورد بویِ خوش، بنده خدایی می‌گفت من الان چندین سال است هرجا می‌روم بوی خوش احساس می‌کنم؛ همین کشفِ صوریِ شامّه‌ای دارد. ❓این‌ها را چگونه باید معنا کرد؟ همه لذّت می‌برند، امّا لذّتش لزومی ندارد از بیرون باشد، هم چنان که ما در خواب هم تمام این پنج حس دارد کار می‌رسد امّا هیچ‌کدام از بیرون نیست. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه پانزدهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab

▪️قسمت پنجم: تعریف لذت و درد 🖌یادداشت سی و چهارم 🔹کمال قوّۀ غضبیّه آن است که ▫️حالت غلبه برای او پدید آید ▫️و یا حالت آگاهی به رنج و آزار کسی که بر او خشم دارد روی دهد. این را هم خیلی ما در خودمان تجربه می‌کنیم. قوّۀ غضبیّه در برابر قوّۀ شَهَویّه است. همان قوّه‌ای است که می‌خواهد قهر، غلبه و تنفّر داشته باشد، می‌خواهد فاصله بگیرد. ❓کمالش چیست؟ خشم و غضب او را گرفته است، رفته جلو، زیر گوش شخص می‌زند. ✅اینجا می‌گوییم غلبه‌ای که می‌کند، احساس لذّت می‌کند. ❓پس کمالش چیست؟ آن غلبه. ❗️نکته: این نوع موارد که گفته می‌شود، چه شهویّه، چه غضبیّه، کمالش به حسب خودش که نگاه می‌کنی این‌هاست، ⬅️ اما این‌هایی که دارد انجام می‌شود بعضی موقع‌ها می‌تواند حق باشد، بعضی موقع‌ها می‌تواند باطل باشد. ولو کسی باشد [که] آدم بدی باشد، کمالِ قوّۀ غضبیّه‌اش را که به‌کار می‌برد، برای خودش، کمال است، ولو کار بد می‌کند، تنها چیزی که هست این است که فطرت اگر بیاید ⬅️این قوّۀ غضبیّه را به‌کار می‌گیرد، به‌جا به‌کار می‌برد. ⬅️قوّۀ اشتهاییه را به‌کار می‌برد، ولی به‌جا به‌ کار می‌برد. ☑️درست است که حلوا می‌خورد، شیرین است، ولی حلوای حرام، حلوایی که مال ایشان نیست دست نمی‌زند؛ ⬅️حلوایی که می‌بیند می‌تواند بخورد و باید بخورد، آن را می‌خورد. ✅اینجا می‌گوییم فطرت آمد بر سرِ این قوّۀ اشتهاییه و غضبیّه آن را تنظیم کرد. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه پانزدهم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab