#بخش_پنجم ⭕️حضرت عالى از عمر با برکتى برخوردار بوده اید و تجربه ها اندوخته اید و راهها پیموده و به توفیقهایى دست یافته اید به عنوان حُسن ختام خواهشمندیم ما و خوانندگان را راهنمایى بفرمایید و از پندها و اندرزهاى خود ما را بهره مند سازید. ✅بنده کوچک تر از آن هستم که بخواهم توصیه اى داشته باشم; ولى آنچه را که دیگران به ما گفته اند همان را به شما مى گوییم. داشتن اخلاص در عمل براى همگان خوب است; ولى طالب علم و روحانى به داشتن آن سزاوارتر است. سعى کنیم هدفمان از طلب علم فقط خدا باشد و رضایت او. مقصدها و هدفهاى مادى و دنیوى را کنار بزنیم. سعى کنیم خودمان را از این قیدهاى مادى برهانیم. دین نیاز به تزکیه نفس و مجاهده با هواى نفسانى دارد اگر خداى نکرده انسان از حُب ریاست و مقام و دنیا رهایى نیابد ممکن است همان لحظه هاى آخر خیالها و اوهام مادى و هواهاى نفسانى او را رها نکند نکته بسیار لطیفى را از مرحوم آقا جمال گلپایگانى شنیدم که خیلى تکان دهنده است. ییک وقتى آقا سید على اکبر پدر آقاى خویى مشرف شده بود نجف. ما هم رفته بودیم منزل آقاى خویى دیدن ایشان. جمعى از بزرگان از جمله آقا جمال گلپایگانى هم حضور داشتند. صحبت از حساب سنّ به میان آمد. آقا جمال گفت: (سن ها زیاد شده است ولى مغزها هنوز جوان است. سن بالاست ولى هنوز به فکر این است کى از همه بالاتر بشوم رئیس بشوم و… ولى نمى گوید: کى مى میرم). ✅ما سهم امام مصرف مى کنیم ما عائله امام زمان(عج) هستیم همه عائله آن حضرت هستند: (بیمنه رزق الورى); ولى ما اهل علم به ایشان نزدیک تریم به همین نسبت باید در تحصیل رضاى ایشان که رضایت خداوند است بیش تر کوشش کنیم. ✅نکته دیگر ضرورت درس اخلاق در حوزه هاست. علم اخلاق براى همه لازم است بخصوص اهل علم. علم اخلاق است که انسان را آشنا به وظیفه مى کند و علم را با عمل همراه مى سازد. در سابق اخلاق در حوزه نجف درس رسمى حوزه بود. کسانى مانند مرحوم آقاى حاج سیّد على قاضى تدریس مى کردند و کسانى همانند: آقاى شاهرودى و حکیم و… شرکت مى جستند. این درسها بسیار مؤثر بود. ما باید کارى کنیم که درس اخلاق در حوزه رسمیت پیدا کند تا حوزه ها افراد مهذّب و شایسته تحویل جامعه دهند. اینان اگر خوب بودند مى توانند افراد جامعه را نیز خوب تربیت کنند. نمونه اى از این افراد تربیت شده الآن به ذهنم آمد برایتان نقل کنم. مرحوم آقا شیخ محمد حسین اصفهانى معروف به کمپانى را مى شناسید از فضل و دانش ایشان باخبرید. البته بنده توفیق حضور درس ایشان را نداشتم ولى چند جلسه اى در منزل مرحوم آقا میرزا على آقا شیرازى پسر مرحوم میرزاى بزرگ خدمت ایشان رسیدم. در یکى از روزها که گمان مى کنم روز عیدى بود و ایشان به همین مناسبت تشریف آورده منزل آقا میرزا على آقا. چیز شگفتى که ما دیدیم وقتى وارد شد در حضور جمع دست آقا میرزا على آقا را بوسید! این کمال تواضع ایشان بود. و نمونه اى از آن تربیت که عرض کردم. خودم یک وقتى داخل صحن به ایشان برخوردم سلام کردم. ایشان هم جواب داد; ولى چند قدمى رفته دو مرتبه برگشت و با صداى بلند فرمود: آقا سلام علیکم. گویا احتمال داده بود جواب سلام مرا نداده یا شاید طورى بوده است که من نشنیده ام. در هر صورت با این که من یک بچه طلبه اى بیش تر نبودم ولى شیخ با آن عظمت برگشت و جواب سلام مرا آن طور که خودش مى خواست داد که من خجالت کشیدم. بنده به ایشان خیلى ارادت داشتم. •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi