eitaa logo
ماه‌نشان / تربیت اسلامی
4.8هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
389 ویدیو
105 فایل
💫 ماه‌نشان؛ تربیت اسلامی کودک و نوجوان * اینجا پونزده سال تجربه و مطالعاتمو بهت میگم تا بتونی بهتر و قوی‌تر عمل کنی... #علی_فاطمی_پور ⚘ جهت گفتگوی بیشتر👇 @mah_neshann_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
✍️ تشکل‌های تربیت محور، جز با انتخاب هدف واحد و درست به انسجام و نظم نخواهند رسید. نخ تسبیح همه برنامه‌های تربیتی، در داشتن هدف تربیتی است. باید گفت تمام برنامه‌های تربیتی در خدمت محقق کردن هدف تربیتی‌اند. باوجود روشن بودن این مسئله، بازهم بسیاری از تشکل‌ها هدف مشخص و واضحی را دنبال نمی‌کنند. آن‌ها می‌گویند ما می‌خواهیم انسان‌هایی منطبق با تراز انقلاب اسلامی تربیت کنیم؛ اما این مفهوم بلند و عمیق، جزئی نشده و مصداق‌های آن نيز به‌صورت دقیق مشخص نگرديده است. نخستین گامی که تشکل‌ها برای رفع این مشکل باید بردارند، انتخاب یک اندیشمند مسلمان معاصری است که در زمینه تربیت از نگاه اسلام متخصص بوده؛ و دارای اندیشه نظام‌مند و مستند براي تربیت کودکان و نوجوانان باشد. بعدازاین انتخاب، باید هدف غایی تربیت را در نگاه آن متفکر بررسی کرد. ☘️ ✍️ علی فاطمی پور ☘️ https://eitaa.com/balandegi
6.42M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌏 جریان تربیت 📌 آینده تربیت از آنِ کیست؟ در دهه‌های آتی رواج پیدا می‌کند و دغدغه‌مندان عرصه تربیت به سمت ایجاد و تقویت تشکل‌ها می‌روند یا مورد توجه قرار گرفته و تمرکز عمده فعالان تربیتی متوجه نهاد رسمی تعلیم و تربیت می‌شود؟ 🔰 این مسئله، هنوز برای من هم سوال است و خوشحال می‌شوم اگر عزیزی می‌تواند در رسیدن به پاسخ، مرا یاری دهد. به نظر می‌رسد برای رسیدن به پاسخ این مسئله، باید مناسبات و جریان‌های امروز کشور را خوب رصد کرد و ریزبینانه به تحلیل‌شان نشست تا بتوان به پیش‌بینی در مورد آینده پرداخت. ❇️ روزهای آخر اسفند ۱٣٩۹، مشهد مقدس میزبان رویدادی با حضور قریب صد فعال و کنشگر عرصه بود که می‌تواند در این آینده‌پژوهی حرف‌های مهمی برای گفتن داشته باشد. که محور گفتگوهای این رویداد بود، به دنبال ایجاد هسته‌های تربیتی در دل محله‌هاست. یعنی در گام دوم انقلاب، دیگر تربیت نوجوانان به صورت محدود و در چند تشکل مشخص پیگیری نمی‌شود، بلکه دغدغه‌مندان هر محله پای کار آمده و با دیدن آموزش‌های لازم، خود بار تربیتی محله‌شان را به دوش می‌کشند. هدف از این طرح، به میدان آوردن و توانمندسازی مردمی است که می‌خواهند کودکان و نوجوانانِ خود، فامیل و محله‌شان را از هجمه‌های فراوان دشمن حفظ کنند. آیا این طرح می‌تواند مردم را پای کار تربیت بکشاند یا همچنان باید منتظر نهادهای حاکمیتی ماند؟ آیا بهتر است به طراحی و اجرای طرح‌های مردمی بپردازیم یا با وقوع انقلاب، باید تمرکز خود را روی اصلاح ساختارهای حاکمیتی و به صورت خاص نهاد آموزش و پرورش معطوف داشت؟