▪️▫️ نور زیاد صفحه موبایلش چشم را می‌زد. سفیدی عجیبی داشت. آدم را کنجکاو می‌کرد که به صفحه‌اش نگاه کند. فکر می‌کنم میزان نور صفحه را روی صد در صد گذاشته بود. چند نفر دیگر هم شبیه او موبایل به دست نشسته یا ایستاده بودند؛ اما تعداد این دسته از آدم‌ها آن‌قدر کم بود که به‌راحتی می‌شد شمرد. شاید کمتر از تعداد انگشتان یک‌دست. خودم که گاهی برای تماس با خانواده و هماهنگی برای زمان بیرون رفتن گوشی‌ام را بیرون می‌آورم، حواسم هست تا میزان نور صفحه در پایین‌ترین حالت ممکن باشد و توجه دیگران را جلب نکند؛ اما فکر می‌کنم آن‌ها این توجه را نداشتند. اکثر جلسه جز چندنفری که گوشی دست‌شان بود و آن چند آقایی که صورت‌هایشان را به هم نزدیک کرده و پِچ پِچ می‌کردند، بقیه مشغول ذکر حسین (ع) یا زهرا (س) گفتن بودند. کرونا هم که باشد نمی‌شود هیئت نرفت. برکاتی که از روضه و هیئت نصیب انسان می‌شود، در جاهای دیگر دست نایافتنی است. گاهی که فکر می‌کنم می‌بینم هیئت و روضه برای تربیت ما است، برای اینکه به اهل‌بیت توجه کنیم، مسیر زندگی خودمان را با آن‌ها مقایسه کنیم و کلی فکرهای مهم دیگر که روضه، زیارت، هیئت، ذکر، نماز، دعا و... همه وسیله‌هایی برای این توجه و بازنگری در مسیر حرکت ما در دنیا هستند. تعجبم از این‌جاست که چرا در لحظاتی که برای این توجه کردن و فکر کردن می‌گذاریم باز هم مشغول چیزهای دیگر می‌شویم. اگر لحظات‌مان را و خودمان را مدیریت نکنیم، حتی در روضه هم که از مهم‌ترین محل‌های توجه و ذکر است، غافل خواهیم بود. ارتباط و وسایل ارتباطی خوب و لازم است؛ اما اگر قرار باشد ما را از ذکر که مهم‌تر است غافل کند و زمینه غفلت دیگران هم حتی برای چند لحظه فراهم کند باید مدیریت شود. #یادداشت_انتقادی #هیئت #موبایل #مدیریت_رسانه 🔹🔸 #علی_فاطمی_پور ۱٣٩٩|۱۰|۱٢ ☘ https://eitaa.com/balandegi