🔻لطافت، نقطه شروع حركت است؛ در مقابل لطافت، ثِقل نفسانی است. ثقل و سنگینی، نفس را منجمد می کند؛ یخ زدگی و افسردگی به نفس می دهد. 🔸نفس یخ زده دست و پایش بسته است و نمی تواند سفر کند. لطافت، نفس را آزاد می کند. لطافت نفس، از راه های متعددی به دست می آید؛ از جمله گریه خیلی تاثیر عجیبی در لطافت نفس دارد. 🔹هیچ چیزی مانند گریه نفس را لطیف نمی کند و از ثقل و انجماد در نمی آورد. اگر انسان دید گریه اش نمی گیرد بداند مشکلی دارد. گریه خیلی موثر است. 🔸همچنین قرآنِ نیمه شب، در لطیف شدن نفس خیلی موثر است . همچنین روزه خیلی موثر است؛ روزه ممکن است خُلق انسان را تنگ و سخت کند ولی عجیب ثقل و غلظت نفس را می شکند و به نفس لطافت می دهد. 🔹این سه قضیه داروی تام و تمامی برای لطافت هستند. قرآنِ نیمه شب، گریه و روزه. امکان ندارد کسی این ها را داشته باشد و نفسش منجمد بماند. 🔸نفسی که لطیف شد امکان جدا شدن و تجردش حاصل می شود و آن سفری که هدیه تجرد است نصیبش می شود... ‌ ‌ 🔸🔻 ✍️ شیخ جعفر ناصری یادداشت‌های متنوع تربیتی را از نویسنده‌های مختلف حوزه تعلیم و تربیت، در #کانال_نویسندگان_تربیتی بخوانید: https://eitaa.com/joinchat/4223729753C24132d7d6e