🟥 سوال در مورد روزه اگر روزه‌دار فراموش کند روزه است و از کسی تقاضای آب کند، آیا فرد مقابل که می‌داند وی روزه است، جایز است که به او آب دهد یا باید روزه او را به او یادآوری کند؟⁉️ 💭 پاسخ اجمالی💭 در فرض سؤال و با فرض اطمینان از آنکه طرف مقابل، روزه‌اش را فراموش کرده، یادآوری روزه لازم نیست و می‌تواند به او آب دهد. ◻️ضمائم: پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است: 🔺حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی): یادآوری لازم نیست. 🔺حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): می‌تواند آب بدهد و لازم نیست یادآوری کند. 🔺حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی): خیر، لازم نیست تذکر دهد. 🔺حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی): یادآوری کردن ضرورتی ندارد. 🔺حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته): واجب نیست یاد آوری کند و می‌تواند به او آب دهد. 📚منابع : استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، شبیری زنجانی، مکارم شیرازی، (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست. 🌐 #سایت_اسلام_کوئست #روزه #ماه‌مبارک‌رمضان 🚦@Mahad313🚦

❌ضررهای قابل توجه برای افراد عادی؛ در پاسخ به این شبهه، که مورد سؤال هم از این نوع است، به چند نکته اشاره کنیم: 1⃣بیان کردن این نوع ضررها قابل اعتماد نیست؛ چرا که اولاً؛ این نظریه‌ها، مخالف دیگر پژوهش‌هایی است که انجام شده و میزان اعتبار این نوع تحقیق‌ها چندان معلوم نیست. برای نمونه؛ در برخی از تحقیقات درباره روزه چنین آمده است: پژوهش‌ها نشان می‌دهد که میزان سروم کلسترول، تیروکسین و اسید اوره در خون به طرز قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد. بنابر پژوهش؛ روزه اسلامی موجب می‌شود تا میزان HDL و گلوکوز (چربی‌های خوب) به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته و میزان LDL (چربی بد) افزایش یابد. اما در پژوهش دیگری؛ در ماه رمضان، کاهش قابل توجهی در LDL و افزایش قابل توجهی در HDL را نشان داده می‌شود. ثانیاً؛ در علوم تجربی این طبیعی است که با گذشت زمان و تحقیقات جدید، خلاف نظریات پیشین ثابت می‌شود. بنابر این، نمی‌توان هر نوع اعلام نظری، را قطعی و خطا ناپذیر دانست. 2⃣ بر فرض این‌که ما صحت این نظریات را بپذیریم؛ باید بگوییم اصطلاح «روزه» فقط منحصر به روزه مسلمانان نیست. وقتی ما نام «روزه» را می‌شنویم، به سرعت روزه ماه مبارک رمضان که از اذان صبح شروع، و تا غروب ادامه دارد، به ذهنمان متبادر می‌شود. این در حالی است که واژه «روزه» دامنه گسترده‌ای بیش از این دارد. اکثر ادیان و مکتب‌ها، خصوصاً ادیان آسمانی، با «روزه» آشنا بوده و هر کدام روزه مخصوص به خود دارند که برخی از آنها بسیار طولانی‌تر از روزه ما مسلمان‌ها است. مثلاً مردم کهن مکزیک، امساک از خوردن غذا را به عنوان کفاره گناهان به جا می‌آوردند و مدت آن از یک روز تا چند سال متفاوت بود. پارسایان برای رفع مصیبت‌ها و بلاهای همگانی، ماه‌ها از خوردن غذا خودداری می‌کردند. در ادیان بودایی و هندویی نوع روزه، بستگی به خود فرد دارد و ممکن است روزه، امتناع از خوردن و آشامیدن هر نوع غذا یا نوشیدنی برای مدت 24 ساعت باشد. روزه یوم کیپور که مهم‌ترین و معروف‌ترین روزه‌ها است، در روزهای نهم و دهم ماه تشرین (نخستین ماه یهودی از سال یهودی) به مدت 25 ساعت است، انجام می‌شود. هدف از این روزه بخشش گناهان است که دستور مستقیم خداوند در تورات درباره آن صادر شده است. مانویان دو نوع روزه داشتند که یکی از آنها دو روز کامل طول می‌کشید. همچنین روزه‌ای به نام «روزه آب» وجود دارد که در آن فرد فقط مجاز به نوشیدن، آب، یا آب میوه است. در فوائد این روزه که تا چهل روز طول می‌کشد گفته‌اند: این روزه سبب افزایش سرعت عمل ذهن و افزایش ظرفیت یادگیری می‌شود. پس از یک تا سه روز روزه ‌گرفتن، فرد منطقی‌تر فکر می‌کند و سریع‌تر تصمیم‌گیری می‌کند. روزه آب سبب افزایش آگاهی روحی و آرامش جسم، ذهن و احساسات می‌شود. بسیاری پس از گرفتن روزه آب، دردهای گذشته را فراموش می‌کنند و دید مثبت‌تری به آینده پیدا می‌کنند. 3⃣ در صورتی که این ضررها درباره روزه، آن هم روزه اسلامی واقعیت داشته باشد، باید آثار آن نیز در عالم خارج و بین مردم دیده شود. با توجه به این‌که مسلمانان حداقل سالی سی روز روزه می‌گیرند، باید نسبت به دیگر مردم، عمری کوتاه‌تر داشته باشند و این کوتاهی عمر برای همه قابل درک باشد. ولی حقیقت این است که هیچ‌کس نمی‌تواند چنین ادعایی کند. بلکه می‌توان خلاف آن‌را ثابت کرد. در بین مسلمانان، عالمان دین که بیشتر از دیگران خود را ملتزم به دستورات دین می‌دانند، به روزه‌های مستحبی نیز مبادرت دارند. اما نتیجه این است که آنها عمری طولانی‌تر از دیگر افراد دارند.  📚منابع: . ر.ک:‌ «یک ماه بودن روزه»، سؤال 16220؛ «پیشینه روزه و ماه رمضان در ادیان گذشته»، سؤال 15446.  بقره، 183. . ر.ک: «آثار تربیتی روزه»، سؤال 14859. ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام، ج 1، ص 342، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ دوم، 1385ق. برگرفته از: ویکی پدیا. مجله پگاه حوزه، 7 شهریور  138، شماره 261. برگرفته از: ویکی پدیا. 🌐 #سایت_اسلام_کوئست #روزه #ماه‌مبارک‌رمضان 🚦@Mahad313🚦

🛑 اگر روزه‌داری سهواً و به اشتباه یکی از مُبطلات روزه را انجام دهد و به گمان این‌که روزه‌اش باطل شده، دوباره عمداً مُبطل دیگری را انجام دهد، روزه‌اش چه حکمی خواهد داشت؟ 💬 پاسخ اجمالی مراجع تقلید در این‌باره می‌گویند: ♦️اگر روزه‌دار یکى از کارهایى که روزه را باطل مى‌کند، سهواً یا از روی فراموشی انجام دهد، روزه‌اش صحیح است. ♦️اما چناچه روزه‌دار سهواً یکى از مُبطلات روزه را انجام داد و به خیال این‌که روزه‌اش باطل شده، عمداً دوباره یکى از آنها را به جا آورد، روزه‌اش باطل مى‌شود،ولی دادن کفاره بر عهده‌ی او نیست. البته برخی از فقها روزه چنین شخصی را صحیح دانسته‌اند. گفتنی است؛ چنانچه روزه‌دار، بدون داشتن عذری، روزه‌اش باطل گردد، جایز نیست تا اذان مغرب مرتکب مبطلات روزه شود، بلکه واجب است اِمساک کند؛ یعنی با این‌که روزه‌اش باطل است و باید آن‌را قضا کند، واجب است از انجام کارهایی که روزه را باطل می‌کند خودداری نماید. 📚منابع: . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده، بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج ‌1، ص 892، م 1575، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق. چیزهایی که روزه را باطل می‌کند. توضیح المسائل (محشّی)، ج ‌1، ص 924، م 1654. مکارم شیرازی، ناصر، همان، پاورقی. ر. ک: نمایه 61033 (عدم تکرار کفاره در صورت تکرار مبطل روزه). 🌐 #سایت_اسلام_کوئست #روزه #ماه‌مبارک‌رمضان 🚦@Mahad313🚦

امام علی(ع) در کجا و در چه حالتی به شهادت رسیدند؟ آیا شهادت ایشان در محراب و هنگام نماز، مورد تأیید تمام مورخان است⁉️ 💬پاسخ اجمالی در مورد محل شهادت امام على(ع) گزارش‌های متفاوت وجود دارد: ♦️ برخی گزارش‌ها جایگاه شهادت حضرتشان را در بخش ورودی مسجد معرفی می‌کنند: ♦️ابن ملجم به همراه شبیب بن نجده و مجاشع بن وردان بن علقمه‏ شمشیرهای خود را گرفته و در مقابل آن دری از مسجد که امام(ع) از آن‌جا وارد می‌شدند، به کمین نشستند. زمانی که امام(ع) مردم را برای نماز بیدار می‌کرد، ابن ملجم و یارانش به امام حمله کردند. ضربه ابن ملجم به فرق سر امام(ع) برخورد کرد، اما ضربه شبیب به درب مسجد برخورد کرد و مجاشع نیز فرار کرد. ♦️ برخی از گزارش‌ها شهادت آن حضرت(ع) را داخل مسجد معرفی می‌کنند: شهادت امام علی(ع) توسط ابن ملجم داخل مسجد کوفه بود. این حادثه وقتی بود که آن‌حضرت(ع) در شب نوزدهم ماه رمضان از خانه بیرون آمد تا مردم را برای نماز صبح بیدار کند. ابن ملجم از ابتدای شب چشم به راه بود، آن‌گاه که امام(ع) در مسجد بر او گذر کرد، در حالی‌که وی خود را به خواب زده بود، به امام(ع) حمله کرد و با شمشیرش بر سر آن‌حضرت(ع) زد. ♦️برخی از گزارش‌ها مکان ضربت خوردن امام(ع) را در محراب عبادت بیان می‌کنند: ابن ملجم مرادی به همراه شبیب بن بحیره(بجره) و وردان بن مجالد در مسجد خوابیده بودند.زمانی که امام(ع) اذان گفت، از مأذنه پایین آمد و از روی کرم کسانی را که در مسجد خوابیده بودند بیدار نمودند. هم‌چنین ابن ملجم را بیدار نمود و به او فرمود «تَکادُ السَّماواتُ یتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبالُ هَدًّا»؛ چیزى نمانده است که آسمان‌ها از این [سخن‏] بشکافند و زمین شکافته شود و کوه‌ها به شدت فرو ریزند. سپس فرمود اگر می‌خواستی آن‌چیزی که در زیر لباس خود مخفی کردی را به تو می‌گفتم. سپس به محراب رفت و شروع به خواندن نماز نمود، اما ابن ملجم در رکعت اول و در بین دو سجده با شمشیر خود بر سر آن‌حضرت(ع) زد. مؤید این نظر روایت پیامبر(ص) است که به امام علی(ع) فرمود: «چگونه در زمانى که موى سر و صورت تو با خون سرت رنگین مى‏شود، صبر می‌کنى، در حالی‌که در محراب عبادت به نماز ایستاده‌‏اى؟ امام(ع) در جواب گفت: در چنین موقعیتى مقام شکر و سپاس است، نه مقام صبر». لذا برخی از بزرگان این قول را قوی دانستند. البته در برخی از گزارش‌ها ضربت خوردن امام(ع) را در حالت سجده نماز می‌دانند که امام(ع) ندای «فُزْتَ‏ وَ رَبِ‏ الْکعْبَة» را بیان نمودند. به هر حال، ضربت خوردن امام علی(ع) در مسجد مورد اتفاق نظر تمام مورخان است، اما تمام آنان معتقد نیستند که لزوماً این رخداد در محراب و هنگام نماز اتفاق افتاده باشد. 📚 منابع: ▫️ طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 5، ص 145، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق. ▫️ مسعودی، ابو الحسن علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق، داغر، اسعد، ج 2، ص 412 – 413، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، 1409ق. ▫️. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 1، ص 9 – 10، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق. ▫️. در بعضی از کتاب‌های تاریخی آمده است که ابن ملجم مرادی در منزل قطام بنت اضبع خوابیده بود و وقتی قطام صدای اذان امام(ع) را شنید، ابن ملجم را بیدار نمود. ر. ک: ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، تحقیق، شیری، علی، ج 4، ص 278، بیروت، دار الاضواء، 1411ق. ▫️. مریم، 90. ▫️ الفتوح، ج ‏4، ص 278؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 42، ص 280 – 282، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق. ▫️جزائری، نعمت الله، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین، ص 352، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ اول، 1404ق. ▫️بحار الانوار، ج 42، ص 280. ▫️. صدر الدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، شرح اصول الکافی، محقق، مصحح، خواجوی، محمد، ج 1، ص 96، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، چاپ اول، 1383ش. ▫️ «ضربت خوردن و شهادت علی(ع) به نقل از منابع اهل‌سنت»، 99168؛ «حضور امام حسن و امام حسین (ع) هنگام ضربت خوردن امام علی (ع)»، 10037؛ «ترک خوردن دیوار مسجد کوفه در شب ضربت خوردن حضرت علی(ع)»، 42028. 🌐 #سایت_اسلام_کوئست #روزه #ماه‌مبارک‌رمضان 🚦@Mahad313🚦