رودکی پدر شعر فارسی را شش دانگ به نام جناب رودکی زدند.سبک خراسانی و دیوان اشعار دلیل نیست! اگر از من بپرسند خواهم گفت: رودکی با بریدن کلمه ها از بن رفتار مردم؛ ویترین انسانیت و شرافت را با یک رباعی زنده کرد. رودکی» رباعیات رباعی شماره 34 🔸گر بر سر نفس خود امیری، مردی 🔹بر کور و کر ار نکته نگیری، مردی 🔹مردی نبود فتاده را پای زدن 🔸گر دست فتاده‌ای بگیری، مردی ✍سید جواد محمدزاده https://eitaa.com/mahammmadzadeseyedjavad

🔹پای سجاده الهی آتش بِکش ، آنتی بیوتیک گناهم! الهی آتش بِده ، لبان وایفای ام! الهی آتش بِنام ، رفاقت تن تاکی ام! الهی آتش بِدار ، تفکر یزیدی ام ! الهی آتش فِشان ، اشک های زُورکی ام! الهی آتش فرو کن ، در قلب لپ تاپی ام! الهی آتش ببر، زسر شوریده ام ! الهی آتش بگیر ، ز دل چاک چاکی ام! الهی آتش نهان ، بر توهم دارایی ام ! الهی آتش بِبند ، بر پای حسادتم! الهی آتش بریز ، بر چرخ ناخداییم! الهی آتش ببار ، بر خانه چه کنم چه کنم! الهی آتش بیفزا ، بر هنذفری اورجینالم! الهی آتش نشان ، بر خانه سالمندی ام! الهی آتش به پا ، بر خرمن دانایی ام! الهی آتش بیانداز ، بر نگاه پسری ام! الهی آتش رسان ، بر یخبندان محبتی ام! الهی آتش بنوش ، بر عقل صهیونیستی ام! الهی آتش فشان ، بر دل قندیل بسته ام! الهی آتش به پا ، بر خرمن دانایی ام! الهی آتش بپاش ، بر برنامه ریزی پفکی ام! الهی آتش بیفروز ، بر آسانسور راحتی ام! الهی آتش بکار ، در جنگل دورویی ام! الهی آتش چکان ، در حلقوم بی فریادی ام! الهی آتش بمیران، در قبرستان تک فرزندی ام! الهی آتش بساز ، در آشپزخانه اُوپنی ام! الهی آتش بنه ، درجهنم زیرکی ام! الهی آتش بگو ، با عشق آمده ام! ✍سید جواد محمدزاده @mahammmadzadeseyedjavad