#شبهه 📌متن سوال👇 سلام علیکم با توجه به اینکه امامان معصوم از علم غیب بهره‌مندند، آیا واقعه‌ای مثل «لیلة المبیت» برای ایشان فضیلتی محسوب می‌شود؟ زیرا امام علی(ع) درحالی که میدانست کشته نمی‌شود در بستر پیامبر(ص) خوابید. 📌پاسخ 👇 💠 بسم الله الرّحمن الرّحیم 🔶️ سلام علیکم 🔷️ ليلة المبیت بدون شک یکی از افتخارات بزرگ اميرالمؤمنين عليه السلام است که نشانگر اوج فداکاری ایشان در راه اسلام است. در عظمت این کار همین بس که در قرآن کریم نیز آیه‌ای در شأن آن واقعه نازل شده است: 🔆 وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ// بعضی از مردم (همچون علی (ع) در به هنگام خفتن در جایگاه پیغمبر ص)، جان خود را به خاطر خشنودی خدا می‌فروشند؛ و خداوند نسبت به بندگان مهربان است. (بقره، ۲۰۷) 🔷️ ما معتقدیم که پیامبران الهی و ائمه‌ی اطهار و حضرت زهرا سلام الله علیهم می‌توانند علم غیب داشته باشند و از آینده خبردار شوند. اما امام علی علیه السلام در شب ليلة المبیت هنوز امام نشده بودند و این واقعه در حال حیات رسول اکرم صلی الله علیه و آله رخ داده است. 🔷️ تصور ما از علم غیب معصومین علیهم السلام اشتباه است و گمان می‌کنیم آنها همیشه از آینده و از غیب آگاه بوده‌اند. در روایات متعددی داریم این بزرگواران زمانی که اراده کنند چیزی را بفهمند و از آینده آگاه شوند، آن وقت خداوند آنان را باخبر می‌سازد: 👈 امام صادق علیه‌السلام: إِنَّ اَلْإِمَامَ إِذَا شَاءَ أَنْ يَعْلَمَ أُعْلِمَ. امام هر گاه خواهد بداند، به وى اعلام شود. (الکافي, ج۱, ص۲۵۸) ✳️ پس علم غیب آنان همیشه برای آن حضور ندارد و بالفعل نیست. چه بسا گاهی آنان از امور عادی بااطلاع نبودند گر چه اگر می‌خواستند می‌توانستند آگاه شوند. 👈 سعدی شیرین سخن در مورد حضرت یعقوب علیه السلام می‌گوید: یکی پرسید از آن گم کرده فرزند / که ای روشن گهر پیر خردمند ز مصرش بوی پیراهن شنیدی / چرا در چاه کنعانش ندیدی؟ بگفت احوال ما برق جهان است / دمی پیدا و دیگر دم نهان است؟ گهی بر طارم اعلی نشینیم / گهی بر پشت پای خود نبینیم 🔷️ اما همین اراده کردن امام نیز تحت اراده‌ی الهی است. یعنی تا خدا نخواهد آنان اراده نمی‌کنند تا از چیزی باخبر شوند. امام زمان ارواحنافداه می‌فرمایند: قُلُوبُنا أَوْعِیةٌ لِمَشِیةِ اللّهِ، فَإِذا شاءَ شِئْنا. قلوب ما ظرفهایی است برای خواست خداوند. هر چه او بخواهد ما هم می‌خواهیم. (الغيبة طوسى، ص247، ح216) 🔷️ معصومین علیهم السلام معمولا اراده نمی‌کردند و نمی‌خواستند از علم غیب برای امور شخصی و عادی زندگی استفاده کنند. آنها بیشتر برای فهم دین، تبلیغ دین و دفاع از دین گاهی اراده می‌کردند تا خداوند آنها را از غیب و آینده باخبر نماید. ✅ بنابراین به نظر می‌رسد اميرالمؤمنين عليه السلام در ليلة المبیت دقیقا نمی‌دانستند چه اتفاقی برایشان خواهد افتاد یا لااقل جزئیات آن را نمی‌دانستند. چرا که اولا هنوز امام نشده بودند، ثانیا برای امور شخصی و عادی از علم غیب معمولا استفاده نمی‌کردند. ثالثا زمانی فضیلت است که ایشان ندانند چه اتفاقی خواهد افتاد، شهید می‌شوند یا نمی‌شوند. رابعا تا خدا نخواهد از غیب آگاه نمی‌شوند و در این موقعیت بهتر بوده که ایشان از آینده باخبر نباشند تا فداکاری خود را نشان دهند.    @mahdQurangolestan

#شبهه 🎥مصطفی خوش چشم، نزنیم بازهم می زند، چسبیده به خط جنگ باید بزنیم پاسخ ایران به اسرائیل باید محکم و یک پله کمتر از جنگ باشد. @mahdQurangolestan