خلاصه که موقع رفتن از این دنیا خیلی اذیت میشن..

چرا؟

چون حب الدنیا داشتن!

اونایی که حب الدنیا دارن خیلی اذیت میشن..

مثلا طرف دلشو خوش می‌کنه به همین چارتا در و تخته خونش..

به قول یه عارف بزرگ میخ رو به دیوار خونتون بزنید نه به دلتون:)

حواسمون نیست که خدا بخواد یهویی جون مارو بگیره.. اون ماشین و خونه و وسایل و پولاتو نمیان تو قبر باهات دفن کنند!!...

آقا مثلا شهید ابراهیم هادی که همه میشناسیدش..

مثلا گرون قیمت ترین ساعت هارو هم تو دستش مینداخت، تا یکی بهش میگفت چقدر قشنگه..

فورا در میاورد میداد به طرف! اصلا براش اهمیت نداشت مال دنیا.. براش لبخند خدا مهم بود:))

همینه که کتابش به چندین زبان دنیا ترجمه شده دیگه:))

یا یه شهیدی بوده قبل عملیات بهش میگن بیا عکس بچتو ببین تازه به دنیا اومده.. میگه که نه! نمی‌خوام ذره ای حب الدنیا داشته باشم..! اگه ببینمش ممکنه دلم به همین دنیا خوش بشه جبهه رو ول کنم و برم...