اگه بدونی یه نفر خیییییییلییییییی دوست داره یا تو خیییییییلییییییی یه نفر رو دوستش داشته باشی سعی نمی کنی همه کار واسش کنی تا خوشحال باشه؟!

منم وقتی به خودم اومدم رفتم دنبال اهلبیت و شهدا! واسم مهم نبود خانوادم مذهبیه یا غیر مذهبی واسم مهم نبود رشتم تجربیه یا حوزوی ام واسم مهم نبود دخترم یا پسرم واسم مهم نبود مشکل دارم تو زندگیم یا ندارم هیچی واسم مهم نبود

شبا بیدار میموندم و کلی کتاب میخوندم تا کسی نخواد مانع کارم بشه... شبا بیدار می موندم و دنبال ساختن خودم بودم تا کسی نخواد جلو راه همو بگیره...

از یه جا به بعد یه قراری و گذاشتم با اهلبیت و خدا!

وقتی تغییر کردم وقتی واقعن رفتم تو دریای عشقِ اهلبیت و خدا وقتی دیگه همه ی چرا های بی خودی زندگیم و فراموش کردم بعدِ ۸ سال اربعین رفتم کربلا! بعدِ چند سال یه حسِ دیگه ای از حرم حضرت معصومه درک کردم...

میدونی چی گفتم! گفتم نگاه کنین من از همه گذشتم که بیام بغلِ شما! من فقط با شما حالم خوبه... من فقط با شما خوشحالم... من فقط با شما زندم!

اهلبیت و خدام که دمشون گرم به رحمت و معرفت و مغفرت معروفن:)

میدونی شهدایی داریم که تا به حال کربلا نرفته بودن؟!

من نمیگم غصه نخور که نرفتی...

من میگم غصه خوردن فایده داره؟ بجنگ واسه اینکه بطلبنت!

کربلای من چهار ساعته جور شد! فک کن داشتم درسم و می خوندم واسه فردا... ولی فرداش لبه مرز بودم! اصنننن خبر نداشتم! این اصن به خوبی من ربط نداره!! من بخوام کارام و واست ردیف کنم دستِ بد و هم از پشت می بندم ربط به الانت داره که چقققدر داری می جنگی واسه خدات و اهلبیت!

حالا که جنگیدی و غرق شدی تو دریای عشق به خدات و اهلبیت... دیگه حتی مشکلات و سختی های تو زندگیت هم واست شیرین میشن...