از یه جا به بعد یه قراری و گذاشتم با اهلبیت و خدا!

وقتی تغییر کردم وقتی واقعن رفتم تو دریای عشقِ اهلبیت و خدا وقتی دیگه همه ی چرا های بی خودی زندگیم و فراموش کردم بعدِ ۸ سال اربعین رفتم کربلا! بعدِ چند سال یه حسِ دیگه ای از حرم حضرت معصومه درک کردم...

میدونی چی گفتم! گفتم نگاه کنین من از همه گذشتم که بیام بغلِ شما! من فقط با شما حالم خوبه... من فقط با شما خوشحالم... من فقط با شما زندم!

اهلبیت و خدام که دمشون گرم به رحمت و معرفت و مغفرت معروفن:)

میدونی شهدایی داریم که تا به حال کربلا نرفته بودن؟!

من نمیگم غصه نخور که نرفتی...

من میگم غصه خوردن فایده داره؟ بجنگ واسه اینکه بطلبنت!

کربلای من چهار ساعته جور شد! فک کن داشتم درسم و می خوندم واسه فردا... ولی فرداش لبه مرز بودم! اصنننن خبر نداشتم! این اصن به خوبی من ربط نداره!! من بخوام کارام و واست ردیف کنم دستِ بد و هم از پشت می بندم ربط به الانت داره که چقققدر داری می جنگی واسه خدات و اهلبیت!

حالا که جنگیدی و غرق شدی تو دریای عشق به خدات و اهلبیت... دیگه حتی مشکلات و سختی های تو زندگیت هم واست شیرین میشن...

ابنو جدی گفتم! درد واسه بزرگ شدنه! من تو زندگیم خیییییلییییی قلبم شکست و اون دردِ منو بزرگ کرد!

فقط بهت می تونم بگم که اگه رهایی می خوای برو تو بغلِ اهلبیت اگه رهایی می خوای برو تو دریای عشقِ اهلبیت اگه رهایی می خوای بجججنگ واسه ساختنِ خودت اگه رهایی می خوای با نفست بجنگ تا روت مسلط نشه!

به جانِ خودم به بدی نیست! ممکنه منی که الان اومدم زیارتم معرفت نداشته باشه... اونی که شهید شده و تا به حال کربلا نرفته بد بوده!؟ میدونم چقد دلت حال و هوای حرم می خواد... بجنگ واسه اینکه بطلبنت! :)