می گفتن شهدا به قله ی سعادت زندگی رسیدن و رسیدن به این قله فراز و نشیب هایی داره... سختی هایی داره... ولی شدنیه...

شاید بگین من چقدر خوشحالم و آب خوش از گلوم پایین میره که دارم از این حرفا میزنم نه اصلا اینطور نیست ولی می دونین چیه دنیا دار مکافاته دنیا تا آخرش سختی داره این دلیله برای پیشرفت نکردن تو؟! برای تلاش نکردن تو؟!

اصن خدا ما رو آورد تو این دنیا که بیشتر قدرش و بدونیم، بیشتر یادش کنیم، بیشتر ازش خواهش کنیم مارو ببره پیش خودش حالا با خودسازی هامون با کارایی که میتونه ما رو نزدیک تر کنه اعلام میکنیم که خدایا ما واسه تو هرکاری میکنیم

الان به یه دوره ای رسیدیم که لازم نیست بریم میدون جنگ! اگه مَردش باشیم، پای کار باشیم وسط خیابون هم میشه شهید شد!

من تو یه مدتی خیلی اوضاع زندگیم بهن ریخته شد... امتحان پشت امتحانای خدا تو مسیر زندگیم بود شاید هر شب گریه می کردم واسه خالی شدنم ولی ته ته ته ته دلم خوشحال بودم واسه اینکه خدا منو فراموش نکرده و داره ازم امتحان میگیره و ته دلم یه آرامشی بود مثل آرامش صدای تلاطم دریا که آشفته است ها ولی صداش آرامش بخشه:)

این امتحانا میتونه چیزای مختلفی باشه... وجود یه سری آدم تو زندگیت که قلبت و شکوندن بودن تو یه محیطی که با بودنِ توش بهت بد یا سخت میگذره وجود یه بیماری وجود مشکلی تو زندگیت بودن تو یه خانواده ای که با عقایدت مشکل دارن و و و و

پس نذارین مشکلات مانع رشد معنویتون بشه

تو خودسازی اگه کمال گرایی دارین حلش کنین چون باعث میش نتونین مدت طولانی خودسازی کنین....

میگن کمال گرایی نه تنها تو رو به اون مقصدت نمی رسونه بلکه تو رو ازش دورتر می‌کنه...

من چشیدم که میگم شما نکنین 😅

من یه مثال براتون بزنم که بفهمید چی منظورمه

برای مثال یه نفر سحرخیز نیست... بعد این طرف یهو به خودش میاد میبینه وااای انقدر که من میخوابم به هیچ کدوم از کارام نمیرسم و تمام وقتم هدر می‌ره و خلاصه پشیمون میشه و می‌ره که سحر خیز بشه