#سید_مجید_بنی_فاطمه در آسمونا وا شد نسیمی میوزه از عرش گمونم صدای وحیه؛ انگاری رسیده از عرش آی گنهکارها بیایید، در خونم بازه بازه… هر کسی که از در خونم؛ نا امید بشه میبازه ربنا الهی العفو؛ ربنا الهی العفو… من که هر روز من که هر شب، گناهاتو میپوشونم شرمو از گناهو امشب؛ از توی چشات میخونم روزگار من سیاهه، کوله بار من گناهه اگه دستمو نگیری؛ همه زندگیم تباهه  پیش تو وا شده مشتم؛ میدونی خالیه دستم… توی این یه ساله دائم؛ توبه کردم و شکستم! ربنا الهی العفو؛ ربنا الهی العفو… تو منو عذاب نکردی؛ از درت جواب نکردی منو پیش چشم مردم یه بارم رسوا نکردی هر جا هم برم از اینجا، باز دوباره برمیگردم پیش تو آبرو نداشتم؛ علی رو واسطه کردم! خدا امشب یه جور دیگه میگم: بعلی الهی العفو؛ بعلی الهی العفو…