‌ اگر «لقد خلقْنا الإنسان في کَبَد»، به‌نظر می‌رسد «کاستنِ رنجِ إنسان‌ها موضوعیّت دارد». ‌‌

‌‌ در زمانه‌ی غلبه‌ی حسودانْ و أما بنعمة ربّك فحدّ‌ِث از فعلیّت می‌افتد؛ بله، کاد الحسدُ أن یَغلِب القَدَر. أما خب چشم‌خوردنْ فقط ناشي از حسادت نیست؛ گاهی دوستِ آدم یا حتی خودش خودش را چشم می‌زند مثلاً فخرِ یک معیّت را می‌فروشی و به آنی از دست‌اش می‌دهی و قطع می‌شود. گیری کرده‌ایم به‌قرآن و الحمد لله في کل آن. ‌‌

‌ خیال‌ام اینطور راحت‌تر است که خودم و جمیع متعلقات‌ام را به خدا بسپارم؛ من واقعاً عاجزتر از این هستم که از پسِ إداره‌ی خودم بربیایم. فوّضت أمري إلی الله. ‌

‌ شرح جامی نیز ایز کامینگ تا کمتر از بیست‌ساعتِ دیگر، بحول الملک القدیر و از خدا، قبل از توفیقِ إتمام، لیاقتِ إخلاص می‌طلبم ‌

‌ ‌یا أبا عبدالله، و أَحسَنَ منك لم تَرَ قَطُّ عَيني و أَجملَ منك لم تَلِدِ النّساءُ خُلِقتَ مُبَرَّئاً من كلّ عيب كأنّك قد خُلِقتَ كما تشاءُ ‌

‌ سلامٌ علی القائلینَ نزّلَني ثمّ نزّلَني .. ‌

‌ نشست أدبی (جلسه‌ی اول) موضوع: چقدر باید أدبیات بخوانیم؟ [مدرسه‌ی علوم دینی «إمام‌خمینی (ره)» ارومیه] تاریخ: 21 آبان 1403 ‌ (کیفیت ضبط: پایین) ‌

‌‌ چه کسی تعیین می‌کند آن عددی که به آقای الف در حالتِ خلسه‌اش گفته‌اند ۵۳۴ است، نه ۴۵۳؟ ‌

‌ - می‌دانستی اگر روزی 5 لغت حفظ کنی، در هر ماه 150 لغت حفظ کرده‌ای؟ + نه؛ ما در دبستان وقت نکردیم علاوه‌ی دورقمی‌ها را بخوانیم. ‌

‌ حدود ده‌روز قبل که منزل پدر مشرف شدیم توی کتاب‌های برادرم (که از طلاب علم است) کتاب «وجدان» نوشته‌ی مرحوم علامه‌ جعفری را دیدم. گفتم ئه، چه جالب، من این کتاب را ندیده بودم. گفت: می‌گویند به ایشان گفته بودند این یک موضوعِ تازه است؛ کسی قبلا راجع‌ به آن چیزی ننوشته است، چطور توانستید چنین چیزی بنویسید؟ با خنده‌ای گفته بودند: آخه خودم دارم. یعنی مهم‌ترین منبع‌ام وجدان خودم بود. القصه، بعد از ده‌روز تازه امروز فرصت شده است تا کتاب را به‌دست بگیرم و شروع کنم به خواندن‌اش اگر چیزی بود که دوست داشتم به إشتراک‌اش بگذارم، حتما چنین خواهم کرد. ‌ ‌

❇️

‌ فدای غلامانِ إمامِ رئوف .. 💔 ‌‌