امشب به شبستان ولایت قمر آمد
خورشید جمالات خدا جلوهگر آمد
طوبـای تمنـای رضـا(ع) را ثمـر آمد
در بیت رضا(ع) بـاز رضای(ع) دگـر آمد
امشب تمام کوچههای مدینه در شعف و شادی است، گویی تمام شهر گهوارهای شده برای در آغوش کشیدن فرزند رضا(ع)...
امشب نهمین شکوفه درخت علوی به بار مینشیند و میوه دل امام رئوف به آغوش گهواره زمین کشیده خواهد شد.
زمانی که امام محمّد تقی(ع) متولد شدند، امام رضا(ع) به یاران خود فرمودند:« امشب پسری شبیه حضرت موسی بن عمران که دریاها را شکافت برای من متولّد شده است از بانویی پاک؛ زیرا که او طاهره و مطهّره خلق شده. آنگاه فرمودند: پدر و مادرم فدای آن شهیدی که اهل آسمان برای او گریه میکنند (منظور امام جواد(ع) است)».[1]
قدمش بر زمین مبارک است و وجود پاکش بر اهل زمین، پرخیر و رحمت؛ چرا که او آینه دار معبودش است و چون پروردگارش، اهل جود و سخاوت؛ از این روی، جواد(ع) لقبش دادهاند.
جوادالائمه علیه السلام؛ کسی که فرمود: «با فضیلتترین و ارزشمندترین عبادتها آن است که خالص و بدون ریا باشد.»[2]
کسی که با حضورش بر این کره خاکی، نهمین چراغ امامت را فروزان کرد و واسطهای شد برای حاجتمندان تا از دامان او اذن آمین حاجات را از پروردگار بستانند.
جواد آل محمد(ع) میآید؛
آری امشب نگاه مشهد هم به مدینه ختم میشود و رضا(ع) اذن پدر شدنش، با جواد(ع) امضا میشود تا بابالحوائج دردمندان باشد و همدم فرودستان و دردانه پدرش رضای مرضیه(ع)...
وجود پاک و مطهری که فرموده است:« بندهای حقیقت ایمان را نمىیابد، مگر آنکه دین و احکام الهى را در همه جهات بر تمایلات و هواهاى نفسانى خود مقدّم دارد؛ و کسى هلاک و بدبخت نمىگردد، مگر آنکه هواها و خواستههاى نفسانى خود را بر احکام الهى مقدّم نماید.»[3]
یا جوادالائمه (ع)؛
دلهای غبار گرفته ما دخیل پنجره فولاد پدرت شده تا تو را واسطه حاجاتمان کنیم؛ چرا که تو باب الحوائج دستهای خالی و چشمان اشکباری....
پس به وسعت جود و سخاوتت دستگیر ما باش و بر نگاه پر التماسمان نور ایمان و صبر هدیه کن.
میلاد سراسر نور ابن الرضا(ع) #حضرت_جواد_الائمه_حضرت_علی_اصغر علیه السلام مبارک باد.
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
#آجـرکــ_الله_یــا_بــقـــیـة_الله
#ولادت_امام_جواد
#ولادت_علی_اصغر
#مهدیه_اردکان
@mahdie_ardakan